جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
تاریخ انتشار :
چهارشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۹ / ۱۴:۵۲
کد مطلب: 50610
۱

توصیه های روانپزشکی برای درمان بیش فعالی، بی خوابی، ترس و پرخاشگری

توصیه های روانپزشکی برای درمان بیش فعالی، بی خوابی، ترس و پرخاشگری
میگنا: دکتر نوید خلیلی در ویژه برنامه مجازی «مطب در خانه» در پاسخ فردی که اظهار کرد" از سر و صدا به هم می ریزم و صدای کسی که ناراحتم می کند روی اعصابم است؛ تحمل حتی حرف زدن را ندارم و آرامشم فقط تنهایی و سکوت است؛ حرف زدن زیاد و شنیدن سوهان روحم هست" گفت: شاید این مسئله ارتباط با فرد خاصی دارد؛ اگر این یک مسئله عمومی است و در طول سال های سال وجود داشته و کلاً زود عصبی شده و از کوره در می روید، این می تواند ناشی از بعضی ویژگی شخصیتی و یا بعضی از سرشت های خلقی باشد.
  
متخصص روانپزشکی و فلوشیپ روان درمانی و عضو هیات علمی دانشگاه ادامه داد: تکنیک هایی برای کاهش و کنترل عصبانیت وجود دارد که خیلی هم پیچیده نیستند و قابل دستیابی هستند؛ مانند اینکه زمان عصبانیت به دلیل آن فکر کنید و یا حرف بزنید، از محیط دور شوید و یا یک لیوان آب سرد بنوشید و همچنین دارو هم می تواند یک مقدار کمک کند تا میزان عصبانیت کمتر شود؛ اگر نه یک مسئله ای پیش آمده و جدیداً یک اتفاق در زندگیتان افتاده و بعد از آن اعصاب شما بهم می ریزد، باید آن را فهمید، شنید و ببینیم برای شما چه معنایی دارد و در مورد آن بیشتر صحبت شود.
 
وی در پاسخ به اینکه چطور می شود امیدوار بود و بهتر و مثبت زندگی کرد؟ افزود: هر کسی برای خود ارزش ها و چیزهایی دارد که شاید می ارزد به خاطر آن ها سختی های زندگی را تحمل کند و یا با ناملایمات کنار بیاید و این علت، فردی و برای هر کسی نیز متفاوت است لذا اگر شما ناامید هستید باید دید علت ناامیدی شما چیست؟ گاهی ناامیدی می تواند یک علت ریشه دار در گذشته و از کودکی همیشه همراه شما بوده؛ باشد که در این صورت درمان آن معمولاً درمان دارویی نیست و شاید مشاوره بیشتر کمک کند و یا شاید بسته به شرایطی که در کودکی داشتید و بسته به سرگذشت زندگی، خاطرات و محیط زندگیتان، این ناامیدی شکل گرفته باشد اما به هر حال اگر چیزی است که جدیداً شروع شده، آن زمان باید به فکر افسردگی بود و بقیه علائم را نیز بررسی کرد.
 
خلیلی در پاسخ به فردی که پرسید «دختر 9 ساله ای دارم که این اواخر پرخاشگر و عصبی شده است؛ به نظر شما به خاطر شرایط به وجود آمده و در خانه ماندن طولانی این طور شده و یا به خاطر سنش و نزدیکی به سن بلوغ است؟ چه راهکاری پیشنهاد می دهید تا دوباره آرام و خوشحال باشد؟» بیان کرد: بهترین کار این است که از او بپرسید چه شده و برای چه عصبی است و یا چه مشکلی به وجود آمده است؟ ارتباط از طریق صحبت کردن، مهم ترین موضوعی است که در خانواده و تربیت وجود دارد؛ به هر حال پیشنهاد دارم با او هم صحبت شوید و سعی کنید شرایط را جوری فراهم کنید که بتواند با شما درد دل کند.
 
خیلی از کودکان و افراد ممکن است نتوانند حتی با پدر و مادر خود درددل کنند؛ اینگونه افراد باید احساس کنند، پدر و مادر ظرفیت شنیدن حرف های آن ها را دارند، از کوره در نمی روند، به آن ها انتقاد نمی کنند، رازدار هستند و اینکه خیلی حساس نیستند که این موارد لازمه این است که بچه بتواند اعتماد کرده و حرف هایش را بزند و احساس کند که دل شما یک ظرف وسیعی است و می تواند هر حرفی را بگوید؛ به هر حال مهم ترین و ساده ترین موضوع این است که پای صحبت او نشسته و از خودش بپرسید برای چه عصبی شده است؟ هرچند ممکن است به خاطر این شرایط به وجود آمده، یک مقدار میزان عصبی شدن بیشتر شده باشد اما حتماً نمی شود چشم بسته این عصبانیت را به حساب این شرایط گذاشت.
 
متخصص روانپزشکی در پاسخ به سوالی که یک مرد 40 ساله پرسید شب ها اصلا" خواب ندارم و تا صبح بیدار هستم حتی اگر چند روز هم نخوابم و خسته باشم، بی خوابی به سرم می زند؛ خیلی هم استرس و فکر دارم؛ چکار باید بکنم که خواب راحت داشته باشم؟ اظهار داشت: یکی از دلایل و مشکلات خواب، استرس و اضطراب است بنابراین همانطور که اشاره کردید استرس و فکر زیاد دارید و به نظر من به احتمال زیاد منشا بی خوابی شما فکر، استرس و اضطراب است و ممکن است این مسئله به دنبال یک اتفاق، پیشامد و یا مشکل در زندگی باشد که راه حل مواجه شدن شما با آن نیاز به بررسی دارد که ببینیم چرا برای شما مهم بوده و چنین تاثیراتی گذاشته است؟
 
گاهی اوقات ممکن است کلاً سرشت، مزاج و ذات بعضی ها یک سرشت و مزاج مضطرب باشد و شاید هم چندین سال و حتی از زمانی که یاد می دهند، این اضطراب را داشته و نمی دانند راجع به چه چیزی است و همیشه نگران یک اتفاق بد هستند که نیاز به داروی ضد اضطراب است؛ بنابراین موقتاً پیشنهاد می کنم اگر امکان دارد و می توانید ویزیت شوید تا به شما داروی ضد اضطراب تجویز شود و در مورد بی خوابی، بهتر است تا زمانی که احساس خواب نمی کنید به رختخواب نروید و به اصول بهداشت خواب توجه کنید و همچنین به کسانی که شب بیدار و روز می خوابند و کسانی که نمی توانند خواب خود را تنظیم کنند، توصیه دارم که خواب خود را به جلو ببرند یعنی هر روزی یک ربع تا نیم ساعت خواب را به تاخیر بیندازند تا خواب آنان تنظیم و اصلاح شود.
 
 
خلیلی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه من قبل از کرونا نیز استرس داشتم و کلاً از افرادی که بیماری سرماخوردگی و آنفولانزا داشتند فاصله می گرفتم و الان نیز در زمان کرونا خیلی اضطراب و ترس دارم و حاضر نیستم از خانه بیرون بروم؛ طی تماس تلفنی با یک پزشک داروی سرترالین 50 و پروپرانول 10 مصرف می کنم اما باز ترس، اضطراب و وسواس دارم چه کار کنم؟ توضیح داد: درمان اضطراب گاهی اوقات با دارو مقدور است اما ترس لزوماً با دارو تغییری نمی کند و برای درمان ترس باید با آن مواجه شوید اما اینکه باید با چه چیزی مواجه شد؟ بستگی دارد و می تواند یکسری فعالیت هایی که ایمن است و از لحاظ علمی مشکلی ایجاد نمی کند و نسبت به آن ها ترس دارید، با حفظ ایمنی انجام دهید(مثلاً رفتن در مغازه و جمع)
 
 
وی در پاسخ به فردی که پرسید «پسر 9 ساله ای دارم که از دو سال پیش تحت نظر دکتر، به خاطر بیش فعالی و عدم تمرکز، قرص ریتالین و ریسپریدون مصرف می کرد و به خاطر بی اشتهایی و بی حالی او یک سال است که داروهای او را قطع کردم اما الان اصلاٌ گوش به حرف نمی دهد(به خصوص برای درس هایش حوصله ندارد و دوست ندارد درس بخواند) تحرک زیاد هم ندارد؛ راهنمایی کنید» خاطر نشان کرد: مسئله بچه های بیش فعال پیچیده است و علت آن این است که خود این بیش فعالی و مشکلاتی که ایجاد می کند، کم کم باعث می شود که بچه احساس کند در درس آن نتیجه ای که می خواهد را نمی گیرد؛ گاهی اوقات خانواده در این زمینه همراه بوده و ملاحظه می کنند اما گاهی اوقات خانواده ها هم استرس و وسواس دارند و زیاد سرزنش وارد می کنند که این مسئله را تشدید می کند؛ من حدس می زنم مسئله ای ذکر کردید لزوماً و تنها نیاز به دارو ندارد و احساسی در ایشان شکل گرفته و نفرتی از درس و درس خواندن دارد که این طور نیست با دارو برطرف شود؛ بنابراین از نظر من نحوه ارتباط و صحبت کردن شما با او خیلی مهم است.
 
 بچه های بیش فعال گاهی اوقات ممکن است در درس نتوانند در رشته هایی که همه لزوماً دوست دارند، بروند اما شاید در برخی شاخه های دیگر خیلی موفق تر و استعداد خوبی داشته باشند بنابراین اگر درس هم نمی خواهد بخواند او را مجبور نکنید و یک مقدار با او مدارا کنید و ببینید چه درسی دوست دارد و چه درسی دوست ندارد بخواند؛ ممکن است بعضی درس ها را به دلیل ضعیف بودن در آن ها دوست ندارد بخواند و شاید نیاز به کلاس تقویتی داشته باشد و اینکه چرا با قرص ها بی حال می شد، به احتمال زیاد عارضه قرص ریتالین بوده اما به هر حال فرزند شما به نظر من فقط به دارو نیاز ندارد و نیاز به ظرافت هایی از لحاظ رفتاری و تربیتی دارد که باید بیشتر صحبت کرد تا بتوان بهتر راهنمایی کرد.
 
 وی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه من 57 سال دارم و مدت زیادی است که دچار استرس شدید هستم و به پزشکان متعددی مراجعه و داروهای مختلفی مصرف کردم؛ اخیراً سیتالوپرام هگزال 20 میلی گرمی و آلپرازولام 1 مصرف می کنم نه تنها مشکلاتم حل نشده بلکه شب ها دچار خارش بدن و بی حس شدن دست ها شدم، راهنمایی کنید؛ گفت: چون مشکل شما شدید بوده و حتی در مراجعه به پزشکان متعدد هم نتیجه ای که می خواستید نگرفتید، قطعاً من هم با یک پیام شاید نتوانم خیلی کمک کنم؛ پس در مورد دارو ممکن است نتوانم کمک زیادی بکنم غیر از اینکه اگر واقعاً عارضه خارش و بی حس شدن دست ها با مصرف دارو ایجاد می شود و با قطع دارو برطرف می شود، به احتمال زیاد مربوط به دارو بوده و نیاز به تغییر دارو است؛ گاهی اوقات دارو تنها راه حل نیست و چیزی است که بد جا افتاده که احساس می شود دارو تمام مشکلات را حل می کند شاید نیاز به تغییر سبک زندگی دارید و شاید هم بستگی به موقعیت و بحران خاصی است که الان درگیر آن هستید؛ من نمی توانم اینجا راهنمایی کنم بنابراین می توانید در فرصت مناسب مراجعه کرده تا بهتر راهنمایی کنم.
 
خلیلی به فردی که پرسید «من 16 سال دارم و دچار وسواس فکری هستم و هر بار که از خانه بیرون می روم، بارها در را چک کرده و باز هم شک می کنم و علاوه بر این همیشه ذهنم درگیر است؛ مرتب نگران هستم که وقتم بیهوده تلف شود چکار کنم به آرامش برسم؟ البته استرس کنکور سال بعد هم به ذهن من اضافه شده است» پاسخ داد: علائمی که ذکر کردید، وسواس چک کردن و اضطراب است و البته مشغله فکری درس و کنکور نیز دارید بنابراین اسم آن وسواس فکری نیست(وسواس فکری یعنی یک فکر خاص برای فرد مرتب به شکل مزاحم تکرار شود) اما به هر حال شما وسواس چک کردن دارید که اگر شدید بوده و اضطراب شما به حدی است که مانع درس خواندن می شود توصیه من به مصرف دارو است؛ اگر سابقه ای در خانواده شما از نظر بیماری اعصاب شدید(افرادی که بستری بوده و یا دارو مصرف می کنند) نیست و دارو هم به شما بسازد، کمک می کند اما باید ادامه دهید؛ به هر حال شاید غیر از دارو بتوانم راهنمایی کنم که روش های شناختی رفتاری و یا روش هایی که کمک کند فرد، فکر و اضطراب های خود را بپذیرد و با آن ها کنار بیاید و نخواهد به آن ها بجنگد، می تواند کمک کننده باشد.
 
 
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
ویژگی‌های یک اردو مطالعاتی خوب چیست؟
چطور از فکر کردن بیش از حد به یک موضوع جلوگیری کنیم؟
نوجوانان آمریکایی بدون تلفن همراه احساس بهتری دارند
من با دروغ گفتن و آه وناله پول درمیارم
افراد کمال‌گرا چه ویژگی‌هایی دارند؟
كودكان را قرباني حرف مردم نكنيد
خودبیمارانگاری از خود بیماری مرگبارتر است!
راه‌ درمان تب بالای تمایل به عمل‌های زیبایی چیست؟
نمی توانی به عقب برگردی و شروع را عوض کنی، ولی می توانی از جایی که هستی آغاز کنی و پایان را عوض کنی...