راه کارهايي براي رفع اختلاف زوج هاي جوان
حتما شما هم زنان و مردان جواني را ديده ايد که به علت هاي مختلف از ازدواج خود پشيمان هستند يا اين که دوران مجردي را به زندگي زناشويي ترجيح مي دهند. بعضي ها به دلايلي مانند، کم سن و سال بودن هنگام ازدواج، اجبار والدين، تنهايي، نداشتن تجربه و آگاهي کافي از زندگي زناشويي و اختلاف هاي پدر و مادر تن به ازدواج داده اند و آن را ناموفق مي پندارند و آرزو دارند به گونه اي از شر آن خلاص شوند.
درست است که در ازدواج هاي ناموفق معمولا اشتباه هايي وجود داشته و بعضي توافق ها نسنجيده صورت گرفته يا به طور کل آن وصلت از پايه اشتباه بوده است اما به هرحال آن وصلت انجام شده است و بهتر است بعد از اشتباه بزرگي (ازدواج نامناسب) که رخ داده است با تامل و درايت بيشتري نسبت به حل ادامه موضوع اقدام شود.
شايد در برخي از زندگي ها طلاق آخرين و بهترين راه باشد اما راه هاي متفاوتي وجود دارد که مي تواند پايه هاي سست يک زندگي مشترک را تنومند نموده و طول عمر آن را به سال هاي متمادي افزايش دهد. اغلب مشکلات زندگي زوج هاي جوان به علت عدم تجربه و اطلاعات کافي از نحوه کنترل زندگي مشترک مي باشد و اين که دختر و پسر جوان نياموخته اند چگونه همسرداري کنند و چگونه بر مشکلات پيش آمده غالب شوند يا چگونه ايجاد علاقه کنند!
براي هر کاري "داشتن تجربه" و "راهنمايي شدن" مهم ترين ملزوماتي است که موجب رسيدن به نتايج مطلوب در آن کار مي شود و عدم آگاهي و نداشتن راهنماي مناسب هم متقابلا بزرگ ترين ضربه اي است که مي توان بر پيکره اهداف خود وارد کرد.
اختلاف هاي احتمالي
-بعضي از زوج هاي جوان بعد از ازدواج متوجه مي شوند که به يکديگر علاقه ندارند يا با روشن شدن مسايل خاصي و پيش آمدن مشکلاتي علاقه آن ها نسبت به يکديگر از بين رفته است.
-به دلايل مختلف اقتصادي و اجتماعي و ... زن و مرد از باهم بودن خسته شده اند و زندگي مجردي را به زندگي مشترکشان ترجيح مي دهند.
-زن و مرد با يکديگر تفاهم ندارند و سلايق و عقايد آن ها در اغلب زمينه ها متفاوت است.
-زن و مرد با يکديگر بد رفتارند و پرده حيا و عفت کلام بين آن ها از بين رفته است.
-فرد ديگري را مناسب زندگي خود مي دانند و ته دل از وصلت صورت گرفته رضايت ندارند.
-طرف مقابل را همسطح خود نمي دانند و از ادامه زندگي با او بيزارند.
-توان حل مشکلات پيش آمده را ندارند و احساس مي کنند که با طرف مقابل تناسب فکري در رفع مشکلات را ندارند.
-تصور مي کنند مشکلاتي که در زندگي زناشويي آن ها وجود دارد به هيچ عنوان حل شدني نيست و امکان رسيدن به نتيجه دوطرفه وجود ندارد.
راه حل هاي پيشنهادي
-اولين و بهترين راه مشاوره است، زوج هاي ايراني معمولا ميانه خوبي با مشاوره ندارند. برداشت ما از مشاوران خانواده به طور کل اشتباه است و آن ها را تنها به چشم افرادي مي بينيم که قصد خالي کردن جيب ما را دارند و توانايي حل مشکلات را هم ندارند اما واقعيت اين است که مشاور باتجربه و متخصص، حکم يک راهنماي مناسب و کوله باري از تجربه را دارد که مشکلات پيش آمده را چنان نرم و کم رنگ مي کند که ديگر جاي هيچ اختلافي باقي نمي ماند. او شيوه رويارويي و رفع مشکلات زوج ها را به آن ها مي آموزد و ديد و برداشت ذهنيشان را آن طور که پسنديده است تغيير مي دهد و شکل مي بخشد.
يک مشاور دلسوز و توانمند مي تواند راه و رسم و قوانين زندگي زناشويي را به مردان و زنان بياموزد و ايراد و اشکال هاي رفتاري و کرداري آن ها را در زمينه هاي مختلف گوشزد و کند و براي تغيير آن ها برنامه ريزي کند.
-با يکديگر واضح و صريح صحبت کنيد، ناراحتي هاي خود را صريح و گويا به همسرتان بگوييد، هرآن چه شمارا ناراحت و عصباني کرده است را در کمال آرامش و متانت برايش بيان کنيد، خواسته ها و توقعات خود را دقيق و جز به جز برايش شرح دهيد. در مقابل به گونه اي انعطاف پذير باشيد و انتقادپذيرانه برخورد کنيد تا او هم بتواند به راحتي مشکلات و خواسته هايش را بيان کند. درشناخت يکديگر کوشا باشيد و به همديگر در اين زمينه کمک کنيد.
-وقت بيشتري را با هم بگذرانيد، بعضي از زوج هاي جوان آن قدر از يکديگر فاصله گرفته اند که ديگر علاقه اي نسبت به هم احساس نمي کنند، تنها به تفريح و ميهماني مي روند و در خانه کم تر با يکديگر صحبت مي کنند. يک زوج ايده آل بايد همه جا و هرلحظه از حال يکديگر با خبر باشند و از حداکثر زمان براي با هم بودن استفاده کنند و بيشتر به گفتگو بپردازند، شوخي کنند، آشپزي کنند با هم مطالعه کنند يا به هر کار مشترکي که هر دوعلاقه دارند مشغول شوند. مهم اين است که در کنار يکديگر لحظات خوشي داشته باشند زيرا در کنار هم بودن علاقه ايجاد مي کند، محبت را بيشتر مي کند و زن و مرد مي توانند بيشتر با يکديگر تعامل داشته باشند. البته بايد يادآور شد که ارتباط ها بايد بر مبناي محبت ورزي، فداکاري و ابراز علاقه باشد نه دعوا و جرو بحث.
-به ورزش و بازي هاي مورد علاقه يکديگر بپردازيد، لحظات خوش و به ياد ماندني زندگي مشترکتان را بيشتر کنيد. ميهماني بدهيد، ورزش کنيد و هر کاري که موجب طراوت و شادابي هر دوي شما مي شود را دونفري انجام دهيد.
-به صورت طنز با يکديگر صحبت کنيد، شوخ طبع باشيد و از جملات و کلمات طنز حداکثر استفاده را بکنيد. مواظب باشيد که شوخي ها و جملاتتان تحقيرکننده و توهين آميز نباشد!
-با يکديگر با احترام و ادب رفتار کنيد، فحش و ناسزا ندهيد و از گفتن کلمات ناشايست بپرهيزيد. با عصبانيت و تندخويي بايکديگر رفتار نکنيد و سعي کنيد رفتارتان محبت آميز و سخنانتان همراه با مهرباني و خوش رويي باشد.
-از جملات "دوستت دارم"، "تو بهترين فرد زندگي من هستي" و جملات مشابه به موقع و هنگام انتظار استفاده کنيد.
-اشتباه هاي خود را بپذيريد و به موقع از همسرتان عذرخواهي کنيد.
-هرگاه از همسرتان انتقاد مي کنيد از کارهاي خوب او تعريف کنيد، اما به گونه اي اين کار را بکنيد که برايش مشتبه نشود قصد فريبش را داريد!
-با خانواده همسرتان رفتار خوب و متعادلي در پيش بگيريد، يادتان نرود که خانواده همسر شما خانواده دوم خود شما مي باشند.
-پشت سر همسرتان و خانواده او نزد ديگران بدگويي نکنيد، بهتر است اگر مشکلي داريد با خود آن ها در ميان بگذاريد.
-همسرتان را به شيوه هاي مختلف غافلگير کنيد، براي مثال، قبل از آمدن او به خانه، مقدمات يک جشن با شکوه (دونفره يا همراه با فرزندان) را فراهم کنيد و غذا و موزيک يا فيلم مورد علاقه همسرتان را تهيه کنيد و سپس به او تماس بگيريد و بگوييد که کمي کسالت داريد و در خانه استراحت مي کنيد، هنگامي که وي وارد خانه شد با روي خوش به پيشوازش برويد و به گونه اي جذاب و متنوع از او استقبال کنيد سپس جشن با شکوهتان را آغاز نماييد.
-رفتارهايي که همسرتان را آزار مي دهد ترک کنيد يا به گونه اي انجام دهيد که احساسات او کم تر تحريک شود.
-بر سر اختلاف هايتان توافق کنيد، سعي کنيد با صحبت و گفتگوي منطقي و عاقلانه، بر سر هر موضوعي که با هم اختلاف داريد به نقطه مشترکي برسيد که هر دو احساس رضايت کنيد. با کمي انعطاف و ازخود گذشتگي دوطرفه مي شود بر سر اختلافات عميق به توافق رسيد. سپس از آن زمان به بعد به شيوه توافقي رفتار کنيد.
-سخت گيري نکنيد و تعصب خشک نداشته باشيد، مشکلات را جدي نگيريد و به طور کل با مسايل سخت گيرانه برخورد نکنيد، نا اميدانه با همسرتان صحبت نکنيد و به او نگوييد که "نمي تواني" يا "نمي شود!"
-در مشکلات يکديگر شريک باشيد، مشکل همسر شما، مشکل شما هم هست حتي اگر مربوط به خانواده وي باشد بازهم شما موظفيد تا از هر کمکي دريغ نکنيد. نسبت به موفقيت و شکست هاي همسرتان حساسيت و واکنش صحيح نشان دهيد و در مواقع ناراحتي وضعيت او را درک کنيد و دلجويي نماييد.
-از همسرتان توقع بيش از حد نداشته باشيد، مخصوصا از نظر اقتصادي همسرتان را در تنگنا قرار ندهيد. حد و مرز خواسته هايتان را متناسب با روحيه او مشخص کنيد تا ناخودآگاه به وي آزار نرسانيد!
-براي انجام کارها از او رخست بجوييد، همسر شما شريک زندگي شماست و شايسته است هنگام اتخاذ تصميماتي که زندگي او را تحت تاثير قرار مي دهد با وي مشورت کنيد و نظرش را جلب کنيد.
-آموخته هاي خود را به همسرتان آموزش دهيد و سعي کنيد سطح علمي، اجتماعي و شخصيتي او را همواره پا به پاي خودتان رشد دهيد.
-نگذاريد نقش شما در زندگي همسرتان و نقش همسرتان در زندگي شما کم رنگ شود، همواره در زندگي مشترک تاثيرگذار باشيد و نقش همسري خود را ايفا کنيدو نگذاريد همسرتان احساس کند که در زندگي شما نقش و مسئوليتي ندارد.
‹همين نکات ريز و پيش پا افتاده هستند که با رعايت آن ها مي توان سختي هاي زندگي مشترک را به دوراني باشکوه و لذت بخش تبديل کرد.›
مردمان
شايد در برخي از زندگي ها طلاق آخرين و بهترين راه باشد اما راه هاي متفاوتي وجود دارد که مي تواند پايه هاي سست يک زندگي مشترک را تنومند نموده و طول عمر آن را به سال هاي متمادي افزايش دهد. اغلب مشکلات زندگي زوج هاي جوان به علت عدم تجربه و اطلاعات کافي از نحوه کنترل زندگي مشترک مي باشد و اين که دختر و پسر جوان نياموخته اند چگونه همسرداري کنند و چگونه بر مشکلات پيش آمده غالب شوند يا چگونه ايجاد علاقه کنند!
براي هر کاري "داشتن تجربه" و "راهنمايي شدن" مهم ترين ملزوماتي است که موجب رسيدن به نتايج مطلوب در آن کار مي شود و عدم آگاهي و نداشتن راهنماي مناسب هم متقابلا بزرگ ترين ضربه اي است که مي توان بر پيکره اهداف خود وارد کرد.
اختلاف هاي احتمالي
-بعضي از زوج هاي جوان بعد از ازدواج متوجه مي شوند که به يکديگر علاقه ندارند يا با روشن شدن مسايل خاصي و پيش آمدن مشکلاتي علاقه آن ها نسبت به يکديگر از بين رفته است.
-به دلايل مختلف اقتصادي و اجتماعي و ... زن و مرد از باهم بودن خسته شده اند و زندگي مجردي را به زندگي مشترکشان ترجيح مي دهند.
-زن و مرد با يکديگر تفاهم ندارند و سلايق و عقايد آن ها در اغلب زمينه ها متفاوت است.
-زن و مرد با يکديگر بد رفتارند و پرده حيا و عفت کلام بين آن ها از بين رفته است.
-فرد ديگري را مناسب زندگي خود مي دانند و ته دل از وصلت صورت گرفته رضايت ندارند.
-طرف مقابل را همسطح خود نمي دانند و از ادامه زندگي با او بيزارند.
-توان حل مشکلات پيش آمده را ندارند و احساس مي کنند که با طرف مقابل تناسب فکري در رفع مشکلات را ندارند.
-تصور مي کنند مشکلاتي که در زندگي زناشويي آن ها وجود دارد به هيچ عنوان حل شدني نيست و امکان رسيدن به نتيجه دوطرفه وجود ندارد.
راه حل هاي پيشنهادي
-اولين و بهترين راه مشاوره است، زوج هاي ايراني معمولا ميانه خوبي با مشاوره ندارند. برداشت ما از مشاوران خانواده به طور کل اشتباه است و آن ها را تنها به چشم افرادي مي بينيم که قصد خالي کردن جيب ما را دارند و توانايي حل مشکلات را هم ندارند اما واقعيت اين است که مشاور باتجربه و متخصص، حکم يک راهنماي مناسب و کوله باري از تجربه را دارد که مشکلات پيش آمده را چنان نرم و کم رنگ مي کند که ديگر جاي هيچ اختلافي باقي نمي ماند. او شيوه رويارويي و رفع مشکلات زوج ها را به آن ها مي آموزد و ديد و برداشت ذهنيشان را آن طور که پسنديده است تغيير مي دهد و شکل مي بخشد.
يک مشاور دلسوز و توانمند مي تواند راه و رسم و قوانين زندگي زناشويي را به مردان و زنان بياموزد و ايراد و اشکال هاي رفتاري و کرداري آن ها را در زمينه هاي مختلف گوشزد و کند و براي تغيير آن ها برنامه ريزي کند.
-با يکديگر واضح و صريح صحبت کنيد، ناراحتي هاي خود را صريح و گويا به همسرتان بگوييد، هرآن چه شمارا ناراحت و عصباني کرده است را در کمال آرامش و متانت برايش بيان کنيد، خواسته ها و توقعات خود را دقيق و جز به جز برايش شرح دهيد. در مقابل به گونه اي انعطاف پذير باشيد و انتقادپذيرانه برخورد کنيد تا او هم بتواند به راحتي مشکلات و خواسته هايش را بيان کند. درشناخت يکديگر کوشا باشيد و به همديگر در اين زمينه کمک کنيد.
-وقت بيشتري را با هم بگذرانيد، بعضي از زوج هاي جوان آن قدر از يکديگر فاصله گرفته اند که ديگر علاقه اي نسبت به هم احساس نمي کنند، تنها به تفريح و ميهماني مي روند و در خانه کم تر با يکديگر صحبت مي کنند. يک زوج ايده آل بايد همه جا و هرلحظه از حال يکديگر با خبر باشند و از حداکثر زمان براي با هم بودن استفاده کنند و بيشتر به گفتگو بپردازند، شوخي کنند، آشپزي کنند با هم مطالعه کنند يا به هر کار مشترکي که هر دوعلاقه دارند مشغول شوند. مهم اين است که در کنار يکديگر لحظات خوشي داشته باشند زيرا در کنار هم بودن علاقه ايجاد مي کند، محبت را بيشتر مي کند و زن و مرد مي توانند بيشتر با يکديگر تعامل داشته باشند. البته بايد يادآور شد که ارتباط ها بايد بر مبناي محبت ورزي، فداکاري و ابراز علاقه باشد نه دعوا و جرو بحث.
-به ورزش و بازي هاي مورد علاقه يکديگر بپردازيد، لحظات خوش و به ياد ماندني زندگي مشترکتان را بيشتر کنيد. ميهماني بدهيد، ورزش کنيد و هر کاري که موجب طراوت و شادابي هر دوي شما مي شود را دونفري انجام دهيد.
-به صورت طنز با يکديگر صحبت کنيد، شوخ طبع باشيد و از جملات و کلمات طنز حداکثر استفاده را بکنيد. مواظب باشيد که شوخي ها و جملاتتان تحقيرکننده و توهين آميز نباشد!
-با يکديگر با احترام و ادب رفتار کنيد، فحش و ناسزا ندهيد و از گفتن کلمات ناشايست بپرهيزيد. با عصبانيت و تندخويي بايکديگر رفتار نکنيد و سعي کنيد رفتارتان محبت آميز و سخنانتان همراه با مهرباني و خوش رويي باشد.
-از جملات "دوستت دارم"، "تو بهترين فرد زندگي من هستي" و جملات مشابه به موقع و هنگام انتظار استفاده کنيد.
-اشتباه هاي خود را بپذيريد و به موقع از همسرتان عذرخواهي کنيد.
-هرگاه از همسرتان انتقاد مي کنيد از کارهاي خوب او تعريف کنيد، اما به گونه اي اين کار را بکنيد که برايش مشتبه نشود قصد فريبش را داريد!
-با خانواده همسرتان رفتار خوب و متعادلي در پيش بگيريد، يادتان نرود که خانواده همسر شما خانواده دوم خود شما مي باشند.
-پشت سر همسرتان و خانواده او نزد ديگران بدگويي نکنيد، بهتر است اگر مشکلي داريد با خود آن ها در ميان بگذاريد.
-همسرتان را به شيوه هاي مختلف غافلگير کنيد، براي مثال، قبل از آمدن او به خانه، مقدمات يک جشن با شکوه (دونفره يا همراه با فرزندان) را فراهم کنيد و غذا و موزيک يا فيلم مورد علاقه همسرتان را تهيه کنيد و سپس به او تماس بگيريد و بگوييد که کمي کسالت داريد و در خانه استراحت مي کنيد، هنگامي که وي وارد خانه شد با روي خوش به پيشوازش برويد و به گونه اي جذاب و متنوع از او استقبال کنيد سپس جشن با شکوهتان را آغاز نماييد.
-رفتارهايي که همسرتان را آزار مي دهد ترک کنيد يا به گونه اي انجام دهيد که احساسات او کم تر تحريک شود.
-بر سر اختلاف هايتان توافق کنيد، سعي کنيد با صحبت و گفتگوي منطقي و عاقلانه، بر سر هر موضوعي که با هم اختلاف داريد به نقطه مشترکي برسيد که هر دو احساس رضايت کنيد. با کمي انعطاف و ازخود گذشتگي دوطرفه مي شود بر سر اختلافات عميق به توافق رسيد. سپس از آن زمان به بعد به شيوه توافقي رفتار کنيد.
-سخت گيري نکنيد و تعصب خشک نداشته باشيد، مشکلات را جدي نگيريد و به طور کل با مسايل سخت گيرانه برخورد نکنيد، نا اميدانه با همسرتان صحبت نکنيد و به او نگوييد که "نمي تواني" يا "نمي شود!"
-در مشکلات يکديگر شريک باشيد، مشکل همسر شما، مشکل شما هم هست حتي اگر مربوط به خانواده وي باشد بازهم شما موظفيد تا از هر کمکي دريغ نکنيد. نسبت به موفقيت و شکست هاي همسرتان حساسيت و واکنش صحيح نشان دهيد و در مواقع ناراحتي وضعيت او را درک کنيد و دلجويي نماييد.
-از همسرتان توقع بيش از حد نداشته باشيد، مخصوصا از نظر اقتصادي همسرتان را در تنگنا قرار ندهيد. حد و مرز خواسته هايتان را متناسب با روحيه او مشخص کنيد تا ناخودآگاه به وي آزار نرسانيد!
-براي انجام کارها از او رخست بجوييد، همسر شما شريک زندگي شماست و شايسته است هنگام اتخاذ تصميماتي که زندگي او را تحت تاثير قرار مي دهد با وي مشورت کنيد و نظرش را جلب کنيد.
-آموخته هاي خود را به همسرتان آموزش دهيد و سعي کنيد سطح علمي، اجتماعي و شخصيتي او را همواره پا به پاي خودتان رشد دهيد.
-نگذاريد نقش شما در زندگي همسرتان و نقش همسرتان در زندگي شما کم رنگ شود، همواره در زندگي مشترک تاثيرگذار باشيد و نقش همسري خود را ايفا کنيدو نگذاريد همسرتان احساس کند که در زندگي شما نقش و مسئوليتي ندارد.
‹همين نکات ريز و پيش پا افتاده هستند که با رعايت آن ها مي توان سختي هاي زندگي مشترک را به دوراني باشکوه و لذت بخش تبديل کرد.›
مردمان
