پنجشنبه ۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 25 Apr 2024
تاریخ انتشار :
دوشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۰ / ۰۷:۱۴
کد مطلب: 8675
۱

۷ مدرسه در کنار جاده ترانزیتی / عبور از جاده ترس برای رسیدن به کلاس

      مهر: هزار و ۷۰۰ دانش‌آموز ریگانی هر روز صبح برای رسیدن به کلاس‌های درس باید خطر عبور از بزرگ‌ترین جاده ترانزیتی شرق کرمان را به جان بخرند جاده‌ای که تاکنون باعث تصادف‌های متعدد بین خودروهای عبوری و دانش‌آموزان شده است.

هفت مدرسه در آن سوی یک جاده ترانزیتی که بندر بین‌المللی چابهار و بسیاری از شهرهای سیستان و بلوچستان را با حجم بالای ترافیکی به مرکز کشور متصل می‌کنند، معادله‌ای نامفهوم ساخته است که در یک سوی آن هزار و ۷۰۰ دانش‌آموز دختر و پسر قرار دارند و در سوی دیگر هم هزاران کامیون و خودروی عبوری که برخورد آنها با دانش‌آموزان می‌تواند به فاجعه‌ای تبدیل شود که علی‌رغم هشدارهای مکرر به مسوولان راهی برای حل این معادله در نظر گرفته نشده است.
شهرستان محروم و تازه تاسیس ریگان با وجود خدماتی که طی سال‌های اخیر در این منطقه انجام شده است همچنان با مشکلات متعدد دست و پنجه نرم می‌کند یکی از این مشکلات فاصله‌ای است که جاده بین‌المللی بین خانه و مدرسه دانش‌آموزان انداخته است و هر روز جان بیش از هزار کودک را تهدید می‌کند.
عدم کنترل سرعت مجاز و بی‌توجهی رانندگان به عبور کودکان از جاده ازجمله مشکلاتی است که هر روز کودکان برای رسیدن به کلاس درس با آن مواجه هستند.
نکته قابل تامل این است که علی‌رغم اینکه می‌توان با احداث چند پل عابرپیاده بر روی این جاده خطر را به حداقل رساند تاکنون هیچ توجهی به این امر نشده است و هیچ یک از دستگاه‌های مرتبط حتی گام کوچکی برای رفع این خطر برنداشته‌اند.
در ابتدای سال تحصیلی جاری مسوولان ریگان اقدام به ایجاد خط کشی عابرپیاده بر روی این جاده کردند که به دلیل استفاده از رنگ‌های بی‌کیفیت تنها چند روز بعد این رنگ‌ها کاملا محو شد.
اینکه تا چه حد استفاده از خط‌کشی عابرپیاده در یک جاده ترانزیتی می‌تواند در ایجاد امنیت تاثیر گذار باشد امری است که باید مسوولان پاسخگو باشند و اینکه چرا از رنگ‌های بی‌کیفیت در این اقدام غیرکارشناسی استفاده شده نیز سوال بی‌جوابی است که کسی قادر به پاسخگویی آن نیست.
از سوی دیگر مسوولان باید به این سوال پاسخ دهند که چرا احداث یک پل عابرپیاده و حفاظت از جان هزاران کودک در مقیاس پروژه‌های مختلفی که در استان در حال انجام است و میلیاردها بودجه را به خود اختصاص داده، با تاخیر و اغماض روبه‌رو شده است. در این میان دانش‌آموزان هفت مدرسه ریگان هستند که باید تاوان عدم مدیریت بودجه و بی‌تدبیری را پرداخت کنند اما هزینه این بی‌تدبیری می‌تواند برای برخی از دانش‌آموزان ازجمله دختربچه‌ای که چند روز قبل در مسیر خانه تا مدرسه با یک خودروی عبوری تصادف کرد بسیار سنگین باشد.
دختربچه‌ای که به دلیل شدت جراحات چندین روز در بیمارستان بستری بود و هم‌اکنون نیز خانه نشین شده و از کلاس و درس دور مانده است.
مادر این دانش‌آموز در گفت‌وگو با خبرنگار مهر اظهارداشت: به دلیل مشغله کاری نمی‌توانیم هر روز برای عبور از جاده دخترم را همراهی کنم و برخی مواقع مجبور است برای رفتن به مدرسه تنها این مسیر را طی کند.
وی تصریح کرد: عبور از جاده‌ای پر ترافیک که هر لحظه از آن ده‌ها خودرو با سرعت بالا عبور می‌کنند و بعضا به دلیل قاچاق سوخت سرعت بالایی دارند برای یک فرد بالغ هم مشکل است چه برسد به دختر بچه‌ای که برای رسیدن به مدرسه عجله دارد و از مهارت لازم نیز برخوردار نیست.
وی گفت: یک روز دخترم با یکی از این خودروها تصادف کرد و فقط خدا خواست که زنده ماند اما به دلیل شدت جراحات همچنان در خانه بستری است و توان رفتن به مدرسه را ندارد.
وی تصریح کرد: هیچ‌کس پاسخگوی اینکه چرا هیچ راهی برای عبور دانش‌آموزان از جاده وجود ندارد نیست این در حالی است که هر روز امکان دارد این اتفاق بار دیگر برای سایر دانش‌آموزان هم تکرار شود.
این شهروند ریگانی ادامه داد: بسیاری از والدین باید هر روز بچه‌ها را شخصا به مدرسه ببرند و با توجه به وجود هفت مدرسه در آن سوی جاده ترافیک بسیار سنگینی ایجاد می‌شود که بیشتر موجب سردرگمی دانش‌آموزان و راننده‌های جاده‌ای می‌شود.
ولی پژمان دیگر شهروند ریگانی به خبرنگار مهر گفت: تاکنون بارها درخصوص نصب پل عابرپیاده درخواست داده این و تنها شاهد وعده و وعیدهایی بودیم که عملی نشده است.
وی ادامه داد: دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان باید برای رفتن به مدرسه خیالی آسوده داشته باشند نه اینکه هر روز منتظر شنیدن صدای ترمز باشند و هر روز کابوس عبور فرزندانشان از کنار کامیون‌های جاده‌ای را داشته باشند.  اصغر پارسا، مدیر آموزش و پرورش ریگان اظهار داشت: هم‌اکنون هفت مدرسه در مقاطع مختلف تحصیلی در اطراف جاده چابهار- ریگان وجود دارد که خطر بزرگی را برای دانش‌آموزان ایجاد کرده است.
وی ادامه داد: سعی کرده‌ایم با آموزش دانش‌آموزان و کمک از راهنمایی و رانندگی ریسک بالای عبور از این جاده را برای دانش‌آموزان کم کنیم اما عملا این خطر از بین نمی‌رود و تنها می‌توانیم ان را کنترل کنیم.
پارسا افزود: با وجود درخواست‌های مکرر آموزش و پرورش برای نصب پل عابرپیاده هیچ اقدام موثری در این خصوص انجام نشده است و تاکنون نیز شاهد بروز چندین تصادف در این جاده بوده‌ایم. مدیرآموزش و پرورش ریگان ادامه داد: حفظ جان دانش‌آموزان از اهمیت بالایی قرار دارد و باید در اولویت قرار گیرد.
وی تعداد دانش‌آموزان این مدارس را بیش از هزار و ۷۰۰ نفر اعلام کرد و گفت: خطر عبور از جاده هر روز این کودکان را تهدید می‌کند.
وی با اشاره به استفاده قاچاقچیان سوخت از این محور گفت: افرادی که اقدام به این کار می‌کنند هیچ محدودیت سرعتی برای خود قائل نیستند و خطر عبور از جاده را بیشتر می‌کنند.
پارسا افزود: چندی قبل خط‌کشی عابرپیاده نیز در این محل انجام شد اما تنها چند روز بعد از خط کشی کل این علامات هشدار دهنده در جاده محو شد.

نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

چطور از مردها تعریف کنیم؟
ایجاد هر خاطره جدید به مغز آسیب می‌زند!
مطالعه نشانگر عصبی بالقوه برای آسیب اجتماعی در اختلالات روانی را نشان می دهد!
۱۰ شگرد رسانه‌ای برای اثرگذاری بر باورهای مخاطب
پنج اقدامی که والدین باید در مواجهه با کودکان کابوس زده انجام دهند!
«آلیس در سرزمین عجایب»؛ اختلال روانی عجیب
سندروم مسأله با پدر / آسیب‌های بی‌مهری پدران به دختران
روانشناسی که دنیای سرمایه گذاری را ۱۸۰ درجه تغییر داد
چرا گاهی نمی‌توان بخشید و فراموش کرد؟!
مغز چطور خاطرات ماندگار می‌سازد؟
روانشناسی جمع‌آوری اشیا و یا کلکسیونر شدن
دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
زندگی درس حساب است، خوبیها را جمع، بدیها را کم ، خوشی ها را ضرب و شادیها را تقسیم کنیم