جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
تاریخ انتشار :
چهارشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۰ / ۱۹:۴۷
کد مطلب: 9161
۶
۵۸

سازمان نظام روانشناسی نباید به هر کسی مجوز مشاوره بدهد

فرشاد جابری در گفت‌وگو با فارس اظهار داشت: مشاوره، فرایندی مبتنی بر یک رابطه یاورانه حضوری و تخصصی است که طی آن مشاور کارآمد با استفاده از دانش و مهارت‌های ویژه خود، امکان رشد، حل مشکلات و تغییر مُراجع یا مُراجعان خود را فراهم می‌کند.

وی ادامه داد: شاید اگر این امکان وجود داشت که تاریخ خدمات مشاوره و بهداشت روانی در ایران را به قبل از شکل‌گیری سازمان نظام روانشناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران بازگردانیم، با این نکته مواجه می‌شدیم که آرزوی هر روانشناس بالینی و مشاور در ایران، راه‌اندازی این سازمان بود، آرزویی که خیلی زود با شکل‌گیری سازمان در ایران تغییر کرد.

وی با بیان اینکه سازمان ایجاد شد اما در کنار پیشرفت‌های قابل توجه و خدمات ویژه‌اش، روانشناسان بالینی، مشاوران و متخصصان کودکان استثنایی را با مسائل خاصی مواجه ساخت، ادامه داد: سازمان نظام روانشناسی و مشاوره به تقاضای هیچ روانشناسی اعم از عمومی و تربیتی دست رد نزد و برای همه شماره نظام و پروانه کار صادر کرد.

جابری افزود:‌ در این حالت بود که ناگهان در کنار روانشناسان بالینی، متخصصان کودکان استثنایی و مشاوران، تابلوهای روانشناسان دیگری که ارتباط چندانی با خدمات بهداشت روانی نداشتند، نظیر روانشناسان عمومی که در ایران تقریباً بیشترین تعداد را دارا هستند، مانند قارچ بالا رفت.

وی گفت: این موضوع وقتی حساس‌تر شد که حتی به برخی افرادی که از دانشگاه‌های بسیار ضعیف هم مدرک گرفته بودند، امکان خدمات داده شد و از آنان با دادن شماره نظام و پروانه کار حمایت نیز صورت گرفت؛ در حالی که تا قبل از شکل‌گیری سازمان، چنین فعالیت‌هایی برای این افراد به سادگی امکانپذیر نبود و آنها به دلیل نبود شرایط لازم از چنین فعالیت‌هایی به طور مستقل منع می‌شدند.

وی اضافه کرد:‌ همین سازمان در اقدام بعدی دوره‌های تربیت افرادی که فارغ‌التحصیل در رشته‌های غیر مرتبط بودند را نیز برگزار کرد و با این کار خود بُهت روانشناسان بالینی، مشاوران و متخصصان کودکان استثنایی را بیشتر و آنها را با این پرسش مواجه کرد که برنامه چیست و سازمان چه اهدافی را دنبال می‌کند.

این روانشناس بالینی با بیان اینکه در این شرایط دفتر تخصصی شغلی به نظرسنجی از تعدادی از روانشناسان بالینی و مشاوران پرداخت و این موضوع را دغدغه این دسته از روانشناسان تشخیص داد، گفت: تمام این مسائل در شرایطی اتفاق می‌افتاد که مراکز معتبر علمی در این حوزه قبلاً شرایط تخصصی افرادی که تمایل به فعالیت در زمینه‌های مشاوره و روانشناسی بالینی در ایران و خارج از کشور را داشتند، علاوه بر دارا بودن مدرک دانشگاهی در رشته‌های فوق، طی دروس متناسب و کارورزی تخصصی زیر نظر اساتید معتبر در نظر گرفته بودند.

وی بیان کرد: مطابق با این مراکز، برخی تخصص‌ها شامل روانشناسی بالینی، مشاوره و روانشناسی کودکان استثنایی، در این رابطه از اولویت بالاتری جهت ورود به این عرصه‌ها برخوردار بودند.

وی اضافه کرد: همچنین نوع دانشگاه و امکانات نیز دارای اهمیت بود، این در حالی است که در حال حاضر برخی دانشگاه‌ها برای ادامه حیات خود به دانشجوگیری در این رشته‌ها در سطحی گسترده و بدون امکانات و اساتید مناسب پرداخته‌اند.

این روانشناس بالینی گفت: به عنوان مثال یکی از دانشگاه‌ها در ایران، تنها با یک استاد مشاوره تمام وقت، یک دفتر مشاوره ضعیف و امکانات کتابخانه‌ای و کارورزی ضعیف به پذیرش دانشجو در چهار گرایش مشاوره خانواده، مدرسه، نوتوانی و شغلی در مقطع کارشناسی ارشد اقدام کرده و در هر گرایش حدود 75 نفر پذیرش کرده است.

مشاوره، فرایندی مبتنی بر یک رابطه یاورانه حضوری و تخصصی است

جابری عنوان کرد: این موضوع ضمن آنکه نظام آموزش عالی کشور را با چالش جدی همراه کرده، این پرسش را نیز مطرح می‌کند که آنها در حوزه خدمات مشاوره و بهداشت روانی کشور می‌خواهند چه اقدامی انجام دهند و مهمتر از همه، سازمان با این مدارک چه برخوردی خواهد داشت؟ این در حالی است که مراکز معتبر علمی در خارج از کشور و ایران وضع را در این حوزه روشن کرده‌اند.

وی با بیان اینکه در این رابطه یکی از مراکز علمی کشور، انجمن علمی مشاوره ایران است که بارها این شرایط را دنبال و حتی بیانیه‌ای صادر و در این باره وضع را روشن کرده است، ادامه داد: با توجه به برخی برداشت‌های غیرعلمی درباره "مشاور باصلاحیت و متخصص" و طبعاً بکارگیری اشخاص فاقد صلاحیت در این سِمت، انجمن مشاوره ایران بنا به اهداف و وظایف خود و به منظور پیشگیری از لطمه به حُسن کار مشاوران لایق و متمایز کردن آنها از غیر مشاوران و تصریح عرصه خدمات تخصصی و صحیح مشاوره‌ای به مردم ایران، "مشاور متخصص" را تعریف می‌کند.

این مشاور روانشناسی اضافه کرد: مشاوره، فرایندی مبتنی بر یک رابطه یاورانه حضوری و تخصصی است که طی آن مشاور کارآمد با استفاده از دانش و مهارت‌های ویژه خود امکان رشد، حل مشکلات و تغییر مُراجع یا مُراجعان خود را فراهم می‌کند.

وی اظهار داشت: با توجه به وسعت دانش مشاوره، مشاور متخصص به کسی اطلاق می‌شود که علاوه بر سلامت جسمی و روانی و صلاحیت اعتقادی و اخلاقی، دارای درجه دکتری یا کارشناسی ارشد مشاوره باشد.

وی افزود: این انجمن گذراندن دروس تخصصی و طی دوره‌های کارورزی را از دیگر شرایط مشاوره دانسته به هر کسی جایگاه مشاور نداده و با این برخوردهای غیرتخصصی مخالفت می‌کند.

جابری گفت: چنین جریانی در گفته‌ها، تألیفات و ترجمه‌های صاحبنظران مشاوره و روانشناسی بالینی ایران زیاد به چشم می‌خورد؛ عبدالله شفیع‌آبادی به عنوان یکی از صاحبنظران مشاوره در ایران که سهم عمده‌ای در ساختار مشاوره‌ای ایران دارد، در کتب تخصصی مربوط به مشاوره خود برای مشاور شدن و مشاوران، ویژگی‌های خاصی را مطرح کرده و از مشاوران باصلاحیت و متخصص، با احترام یاد می‌کند.

جابری ادامه داد: این صاحبنظر در زمینه مشاوره در ایران ضمن تأکید بر آگاه‌سازی عموم در رابطه با خدمات مشاوره و بهداشت روانی، به روشنگری در این حوزه پرداخته و روانشناسان و مشاوران کارآمد را از افراد نامتناسب در این حوزه جدا می‌کند؛ در هر صورت، جایگاه تخصص در این حوزه آن قدر روشن است که اصلاً جای بحثی ندارد اما پرسش این است که چرا چنین موضوعاتی در تشکیلات علمی و سازمانی ایران در حوزه روانشناسی و مشاوره هنوز با ابهام همراه است.

وی اضافه کرد: اگر قرار باشد کسانی که در این تشکیلات فعالیت می‌کنند، به وسیله یک روانشناس عمومی یا یک مشاور فارغ‌التحصیل از یک دانشگاه ضعیف مشاوره شوند یا یکی از اعضای خانواده خود را جهت مشاوره به یکی از این افراد بسپارند، چه احساسی خواهند داشت؟ ضمناً تکلیف مراجعان جهت انتخاب روانشناس و مشاور معتبر در بین این همه تابلو چگونه خواهد بود؟
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

تعداد واحدهاي غيرمشترك باليني وعمومي درحدارشد به 10 واحدهم نمي رسه.سال 1380داوطلب ارشد روانشناسي با رتبه 20 به دليل پذيرش كم باليني پذيرفته نمي شد.باليني ومشاوراني را مي شناسم مدرك دارند ولي مهارت لازم راندارند.
جهت صدورپروانه تخصصي همانند سازمان نظام مهندسي بايد آزمون تخصصي ودوره هاي كارآموزي برگزرارگردد.
الهه
Iran, Islamic Republic of
جدی؟ به همه ی ارشد بالینی مجوز نمیدن؟
اجازه بدهید. . . و به شعور مراجعان توهین نکنید . . . چرا که صرف داشتن مدرک خاص و آن هم از دانشگاه خاص دلیل متخصص و ماهر بودن یا نبودن یک فرد نمی شود . . . پس اولین اصل مشاوره و رواندرمانی را رعایت کنید و درباره دیگران (پیشاپیش) قضاوت نکنید . . .
hosein
United States
درسته که مشاوره دادن اونم تومسایل تخصصی کار هرروانشناسی نیست وبعضیا ول معطلن ولی این ربطی به رشته خاصی نداره هرکسی میتونه تورشته خودش بهترین باشه ماخیلی روانشناس بالینی داریم که واقعا کارشون خوب نیست
United States
هی دم از روانشناس بالینی نزن اونا کوفتم بلد نیستن پس ماکه عمومی خوندیم ول معطلیم.این قدر توهین نکن.
زینب
Iran, Islamic Republic of
شما که با این متانت و الفاظ زیبا مشخصا آماده مشاوره ای!!!
زینب
Iran, Islamic Republic of
دوستان روانشناس عزیز از هر گرایشی که هستید تفاوتی نداره لطفا دقت کنید:
تا حالا دقت کردید پزشکها پرستارها وکلا مهندس ها چطور از هم دفاع میکنن ؟؟؟
به دانشجویان ترم اول پزشکی نگاه کنید همدیگررا دکتر! خطاب میکنند...
اما ما! حتی استادان خودمان را با تمسخر صدا میکنیم.
گرایشات رشته مان را تخریب میکنیم
در حوزه های هم سرک میکشیم
از هم شکایت میکنیم و مراجعان را ترقیب برای شکایت علیه آن یکی میکنیم
این وسط نه تنها همه روانشناسان تخریب خواهند شد بلکه اعتماد جامعه به آنان از بین خواهد رفت
مگه دوستان من یادتون رفته تنها ابزار درمان ما منش و اخلاق و ارتباط با مراجعانمان است
عاجزانه از شما قشر مظلوم و تا حدودی نا آگاه خواهش میکنم در کار هم سرک نکشید و در حوزه های هم وارد نشوید
همون طور که بهتره مشاوره یک مدرسه مدرک مشاوره داشته باشه یا روانشناسی تربیتی
بهتره جهت روان درمانی اختلالات به بالینی مراجعه کرد
حالا اگر عزیزی بر حسب علاقه وارد هر کدام از حوزه های دیگر شد استثنا محسوب میشه و نسخه همگانی پیجیده نمیشه
پونه
Iran, Islamic Republic of
واقعا آفرین... موافقم
United States
متاسفم براتون که فقط بلدین انتقاد بیجا کنین
Iran, Islamic Republic of
من کاملا بانظر این روانشناس بالینی موافقم الان از هر مدرک کارشناسی میاد وارشد روانشناسی میشه روانشناس دفتر مشاوره میزنه وبهش میگه مطب تا بتونه شخصیت پیدا کنه من کسی رو میشناسم که روانشناسه خودش نمیتونه مشکل خودشو حل کنه اونوخت بخواد مشکل دیگری رو حل کنه تازه روانشناس عمومیه اونم بادو سال خوندن ارشد بایه کارشناس غیرمرتبط
چرا برای القای رشته خودتان ودو گرایش دیگر رشته های دیگر را تخریب می کنیدانصافاً می دانید اساسی ترین درس خلاصه روانپژشکی دررشته روانشناسی عمومی هم با تاکید تدریس می شود.به جای احساس حسادت و در عین حال غرض ورزیملاک های دیگر را برای مجوز مرکز مشاوره پیشنهاد بدهید
باسلامواقعامتاسفم برااین روانشناس بالینی بااین اظهارنظرش مگه بالینی باعمومی چه فرقی داره اینقدر حسادت نکن بجای حسادت نگرشتون تغییربده.
جناب آقای جابری،روانشناس عزیز.روانشناسان عمومی ارتباط چندانی با خدمات بهداشت روانی ندارند؟؟؟ظاهرا شما در پاس کردن دروس کارشناسی واحدهای روانشناسی عمومی را پاس نکرده اید و دانشگاه مربوطه هم حواسش نبوده.مثل اینکه فراموش کرده اید که تمامی گرایشهای روانشناسی از روانشناسی عمومی جدا می شوند.یعنی شما از مرحوم دکتر گروسی باسوادترهستید؟من نمیدانم شما به عنوان روانشناس کلینیکال با این ادبیات چطور روان درمانی میکنید و با مراجع ارتباط برقرار میکنید؟شما که همکاران خود را به قارچ تشبیه می کنید ،دیگر باید چه انتظاری از شما داشت؟جناب آقای جابری،اگر سواد کافی دارید،سری به ویکی پدیاهای ایتالیایی و آلمانی و اسپانیایی بزنید و عبارت روانشناسی عمومی رو سرچ کنید.خواهید دید روانشناسی عمومی به عنوان رشته اصلی روانشناسی شناخته میشه(و همه جا معادل روانشناسی شناختی هم بکار بردند)اما رشته شما رشته فرعی هست.در واقع شما بالینی ها زیر مجموعه ما عمومی ها هستید.
با سلام خدمت تمامی دوستان.من کارشناسی و ارشد خودم رو در گرایش بالینی خوندم.میتونم بگم که فرق بالینی و عمومی به اندازه تار مویی است وتفاوت بسیار بسیار اندک می باشد.وقتی در کشور ما فقط چند گرایش بیشتر وجود ندارد چطور تخصص معنا دارد؟ در امریکا بیش از چهل گرایش روانشناسی وجود دارد و تخصص بمعنای واقعی اموزش داده میشود ومنابع به تعداد کافی در دسترس قرار میگیرد و در کنار اموزش،کار عملی وجود دارد.در کشوری که کار عملی بی اهمیت است دیگه چه فرقی دارد جنرال یا کلینیکال؟ شاید در ایران هنر برقراری ارتباط و تشخیص درست مشکل و پرسیدن سوالات هدفدار و بسته به شرایط، همچنین بکارگیری درمانها با توجه به خصوصیت اخلاقی و فرهنگی فرد است است که فرق یک روانشناس کاردان رو از غیر کاردان متمایز میکند ولا غیر
Iran, Islamic Republic of
اقای دکتر بالینی گرامی.چرا به همکاران روانشناس دیگر خود توهین میکنید این در شان شما که روانشناس هستید نمی باشد.خبلی از روانشناسان بزرگ ایران گرایش عمومی هستند پس اگر انتقادی هست به قشر خاص توهین نکنید هم روانشناس عمومی و هم بالینی با بالابردن تخصص و اطلاعات می تواند موفق باشند پس فرق در گرایش نیست بلکه درتلاش و کوشش است.
Iran, Islamic Republic of
هر کسی که همت کرده و وارد این رشته شده روانشناسه.گرایش مهم نیست.شخصیت و انسانیت مهمه.
دلم میگیرد از این همه بی حرمتی دلم میگرد از تو ایرانی اون هم از نوع بالینی دلم میگیردافای بالینی اگر کمی از سواد خود رابکار بگیری متوجه میشوی تخریب کردن دیگران نشانه ضعف است ابروی هر جی روانشناس بالینی بود بردی...........
Iran, Islamic Republic of
با سلامبرغم تمامی دوستان.بادلنوشته روانشناس بالینی کاملا موافقمو تنها داشتن مدرک برای درمان کافی نمیباشد.بنده نیز از روانشناسان عمومی هستم و بعدازکسب مدرک کلی مطالعه و دوره دیده ام وبا اینکه در کارخودموفق هستم باز صادقانه میگویم که از شناخت انسان عاجزم زیرا هرفرد مراجع کننده خودیک تجربه جدیداست...کاربااین موجود تجربه و سواد حداقل دکتری میخواهدبااینکه خودارشدم!!!
ع.ص
Romania
شما که با کسب مدرک و مطالعه هنوز عاجز هستین لطف کنید یه احوالی از خودتون وهوشتون بپرسید .ربطی به عمومی خوندنتون نداره شما امریکام درس میخوندی همینو میگفتی فرافکنی نکنید لطفا
باسلام اولامشتری این آقایان کم میشه باید یه جورایی همدیگر رو ما ایرانی ها خراب کنیم دیگه، کاش ما ایرانی ها مثل همین غربی ها بودیم در بعضی زمینه ها از اونا یاد می گرفتیم که در کنار هم کار کنیم اصلا روانشناس بودن به روانشناسی خوندن فقط نیست خصوصا این روانشناسی مرسوم که همش تقریبا تجربی هست البته باید خوند ولی خوندن تنها کافی نیست گاهی علمش هست طرف بلد نیست تطبیق بده شاید همون عمومی از تویه بالینی بهتر عمل کنه ودرمان کنه خب نامحرم که نیست دربینمون گاهی دکتر بالینی هم دیدیم مخلصشونم هستیم گتاباشونم گاهی دیدیم اگه کسی کمی سواد داشته باشد کتاباشونو ببینی آدم نمیدونه بخنده یا واقعا ازبی سوادی اینا بگریه من با بعضی هاشون کلاس داشتم بعضی اینقد بیسوادن که حساب نداره اون غربیه حسابی زحمت میکشه ما فقط باهر بدبختی مدرک میگیریم بعدسرمون رو بالامیگیریم فقط که منم وهیچ کس نیست این جهل محضه وفرهنگ احمقانه ماست که بی فرهنگی دربین حتی تحصیلکرده های ما غوغامیکنه
حمید احمدی
واقعاً برای پاسخهای شما متأسفم، آیا بیمار مهمتر است یا خود ما؛ پس تعهدمان کجاست؛ شما بهتر است اول برود اخلاق در روانشناسی را بیاموزید؛ در کل با اینکه من خودم مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دارم و لی با این گفته ها کاملا موافقم؛ ما باید مسائل را درست ببینیم در غیر اینصورت تفاوتی با بيمارانمان نخواهیم کرد و شاید بدتر هم باشیم؛ من موافقم و تشخیص و درمان وظیفه اصلی روانشناسان بالینی توانمند است؛ انصافا آنها برای تشخیص و درمان تربیت می شوند و باید واقعیت را قبول کنیم؛ متأسفانه ما در ایران در کارهای نامربوط به خودمان خیلی سرک می کشیم و این درست نیست
ساسان
Iran, Islamic Republic of
من ارشد بالینی خوندم کاملا با نظر شما مخالفم در بین دوستان می بینم که عزیزانی در رشته روانشناسی عمومی تحصیل کرده اند و به مراتب از بسیاری از عزیزانی که رشته اشان بالینی بوده در زمینه مشاوره بهتر عمل می کنند تفاوت دو رشته بسیار ناچیز است.
روانشناس بالینی
با سلام و احترام نسبت به همه ی دوست داران دانش
عدم مطالعه ی عمقی و درس خواندن با هدفی به جز کسب دانش عامل این همه نابسامانی در کارزار روانشناسی و مشاوره ی ایران است. متأسفانه نه روانشناسان عمومی عزیز و نه روانشناسان بالینی، از ریشه های معرفت شناختی و فلسفه ی علم و ساختار علم روانشناسی اطلاع کافی ندارند، البته تقصیر هم با آنان نیست. مایلم در این مطلب قدری از ساختار روانشناسی برای شما عزیزان صحبت به میان آورم.
روانشناسی عمومی بر خلاف معنای ظاهری آن که عمومیت داشتن را به ذهن متبادر میسازد، به معنای علم شناخت کارکردهای عمومی دستگاه روان است.کارکرد های عمومی، کارکرد هایی هستند که در میان همه ی انسان ها مشترک هستند، نه همه ی کارکرد های روان انسان!.کارکرد های عمومی شامل پردازش اطلاعات، حافظه، توجه، احساس، ادراک و ... هستند.روانشناسی عمومی علم مطالعه ی این کارکرد ها در حالت بهنجار آن هستند. متأسفانه بسیاری از دوستان ما نه از سر ضعف، بلکه در اثر بی اطلاعی از محتوا، وارد این رشته می شوند و انتظار دارند به آن ها فضا برای کار در عرصه های نابهنجاری داده شود.به این عزیزان توصیه می کنم به اصل رشته ی بسیار پر اهمیت خود باز گردندو سعی در پژوهش در این رشته نمایند، چرا که این رشته آبشخوریست برای سایر رشته هاا از جمله روانشناسی بالینی.نباید اهمیت این رشته را دست کم گرفت، روانشناسی بالینی معیار های بهنجاری و نابهنجاری خود را از این رشته وام می گیرد.
دلیل دیگری که عزیزان روانشناس عمومی علاقه با نزدیک شدن به بالینی دارند این است که متأسفانه در جامعه ی ما دکتر شدن و درمان کردن کلاس اجتماعی بالایی دارد و همه دوست دارند دکتر شوند و آمپول بزنند!
بالینی کارش نابهنجاری و عمومی کارش بهنجاری است.عزیزان عمومی قدر رشته ی خود را بدانید زیرا روانشناس بالینی هم بدون داشتن آگاهی کامل از کارکرد های بهنجار دستگار روان، نمی تواند ادعایی داشته باشد که البته متأسفانه در کشور ما این مسئله هم نادیده گرفته میشده است.البته حذف گرایش بالینی از دوره های کارشناسی خود گام بسیار ارزشمندی در این راستا است.به امید موفقیت همه ی دست اندر کاران بهداشت روانی.
روانشناس عمومی
Iran, Islamic Republic of
مگه روانشناس بالینی امپول میزنه خخخخخخخخخخ کمی فکر کنید بعد نظر بدهید .ماهیت وفلسفه شکل گیری رشته روانشناسی عمومی بررسی تمام شاخه ها وفنون هستش البته شاخه های روانشناسی همه به هم مربوطن و گرایش عمومی هم یک گرایش تخصصی است
روانشناس
Iran, Islamic Republic of
باسلام جناب اقای جابری شما اول لطف کن یه سری به چارت 4ساله دوگرایش عمومی وبالینی بزن بعد نظر بده جمعا 10 واحد اختلاف ندارن پس اینکه گفتین گرایش عمومی ربطی به بهداشت روانی نداره کذب محض بود باید یاداوری کنم که فقط بالینی با اختلالات سروکار نداره مرضی .شناختی .عمومی هم سروکار دارن ورشته ی مشاوره هم یک رشته اینده نگر است که مربوط به اختلالات وگذشته فرد ندارد وبیشتر جنبه مشورت دهی وحل تعارض داره
حمید رجائی
من با حرفهای آقای جابری کاملاً موافقم؛ آخر معنای روانشناس بالینی یعنی تشخیص و درمان و مشاوره هم که مشخص است مفهومش چیست؛ حالا روانشناس عمومی یا تربیتی در حوزه های دیگری باید فعالیت کنند نه روان درمانی یا موارد مشابه و حال اینکه من تمام کسانی را که دارای دفتر هستند دقت کرده ام کار خانواده - مشاوره ازدواج - درمان اختلال شخصیت و هر چیزی برسند انجام می دهند حتی اگر بتوانند دارو هم می دهند اخر در کجای دنیا اینطوری است؛ آیا سازمان نظام پزشکی اینطوری است؛ به نظر من اول باید ما جایگاههای شاخه ها را مشخص کنیم بعد بدنبال مجوز دادن باشیم تا اینطوری نشود که فردی که برای تشخیص و درمان تربیت شده را کنار بزنیم و به این عرصه ویژه را بدون توجه به جنبه های تخصصی رها کنیم
ساسان
Iran, Islamic Republic of
در امریکا کاملا به همین شکل است که فارغ از نو رشته روانشناسی همه می توانند دفتر درمان و مشاوره بزنند و فعالیت کنند.
زینب احمدی
Iran, Islamic Republic of
جناب جابری روانشناس محترم با این صحبت شما موافقم که داشتن یک مدرک از یک دانشگاه نه چندان معتبر به فعالیت روانشناسی و ذکر روانشناس کفایت نمیکند اما ادبیات شما در مورد همکاران و تحصیلکرده های این رشته واقعا تاسف بر انگیز است اگر روانشناسی را به بالینی میشناسند پس ایچاد گرایشهای دیگر بیمعنی است و نشان دهنده ی ضعف نظام روانشناسی است حدالامکان دقت فرمایید بر سر نظام چه نوشته شده است نظام روانشناسی و مشاوره بنابر این روانشناس تربیتی هم که اقدام به مشاوره میکند روانشناس محسوب میشود چه بسا در زمینه ی مشاوره از همکاران بالینی خود کارآمدتر باشد.همه با هر گرایشی روانشناس هستند فقط حیطه کاری افراد با توجه به کارگاههایی که میگذرانند متفاوت است بهتر است سازمان نظام به افرادی که از رشته های نامرتبط ارشد روانشناسی میخوانند اجازه تحصیل ندهد بنده معتقدم اساس و پایه علم روانشناسی آن چیزی است که در دوره کارشناسی آموخته ایم و به ما آموزش داده اند و در مقطع ارشد و دکتری ما فقط تخصصی اش میکنیم و هر کس مطابق میل خود در یک گرایش تحصیل و در یک زمینه فعالیت میکند فراموش نکنید رمز یک روانشناس موفق این است که در یک حیطه فعالیت کند و عرایض شما مبنی بر تفاوت بین بالینی و عمومی مانند این میماند که پزشک مغز و اعصاب بگوید من فوق تخصص قلب و عروق را قبول ندارم .خواهش میکنم صحبت های خود را پس بگیرید با سپاس ارشد روانشناسی
روانشناس
Iran, Islamic Republic of
جناب جابری شما که بالینی خوندین چرا مشاوره شغلی میدهین؟بهتر نیست به عهده روانشناس صنعتی و سازمانی بگذارین؟متوجه شدین که روانشناسی فقط بالینی نیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
Iran, Islamic Republic of
جناب آقای جابری من فکر میکنم شما بیش از هر شخص دیگری خودتان نیاز به مشاوره دارید به احتمال زیاد دچار اختلال خود شیفتگی هستید خیلی درگیر جو رشته ای که خوانده اید شده اید البته شاید ریشه در عقده های کودکی شما داشته باشد
عباس رحیمی دانش اموخته بالینی
Iran, Islamic Republic of
اقای محترمی که توصیه به مشاوره داده اید انصافاً با این پاسخهایتان نشان دادید که گامهای اول درمان را نفهمیده اید، شما با شهامت و جسارت صرفا با خواندن مطلب اینگونه قضاوت می کنید، با نوع جوابهای شما من هم که در همین حوزه تلاش میکنم کاملاً با مطالب علمی آريالای دکتر جابری موافقم، انصافا اینگونه با یک مقاله علمی مواجه می شوید، شما بهتر است سری به تستهای فرافکن و شاخصهای تشخیصی بزنید وقتی یاد گرفتید آنوقت به اینصورت تشخیص بدهید؛ البته یادتان باشد در انواعی از هذیانها بیمار خود درمانگر را بیمار می انگارد و از پذیرش واقعیت صرفنظر می کند، نظیر delusion of invention یا accusation و بسیاری موارد دیگر که در اسیب شناسی روانی براحتی قابل مطالعه است لطفا مقداری وقت بگذارید و مطالعه کنید
مریم ساداتی . اصفهان
Iran, Islamic Republic of
به نظرم همه گرایش های روان شناسی چه بالینی که تخصصی تره و چه عمومی و استثنایی می توانند وارد مباحث درمانی مراجعین شوند اما رشته مشاوره اصلا در هیچ جایی نباید مجوز درمان بگیره اما برای رشته مشاوره سازمان نظام فقط می تواند مجوز راه اندازی دفتر برای ارایه خدمات راهنمایی و مشاوره تحصیلی و شغلی بدهد نه درمان . رشته روان شناسی تربیتی خیلی بالاتر از رشته مشاوره است . در کنکور سراسری رتبه های پایین تر وارد رشته مشاوره می شوند و رتبه های تک رقمی میرن رشته روان شناسی می خوانند . من بعنوان مشاور مدرسه و کنکور اعتقاد دارم روان شناسی علم هست ولی مشاوره فقط یه فن و تکنیک هست .
میم نون
Iran, Islamic Republic of
دوست عزیز این آقایان پرمدعا که میبینی در توهین کردن به گرایش هم توجهی ندارن از دید آنان هرکس که دانشجوی آنها نبود بی سواد است و روانشناس نیست دیگه نمیگن که ما دانشجوی شاگردانشان بودیم جز ادعای توخالی چیزی از آنان ندیدیم حتی تعهد اخلاقی که اولین مشخصه روانشناس ومشاور هست رو نداشتن
مریم
Iran, Islamic Republic of
من امسال روانشناسی قبول شدم که مثل اینکه نظام آموزشی روانشناسی بدون گرایش را برای ورودی های جدید جایگزین کرده....میخواستم بدونم با ادامه دادن این رشته که بدون گرایش هم هست موفق به باز کردن مطب میشم یا فقط با تخصص در رشته ی بالینی میشه مجوز گرفت
مهناز
Iran, Islamic Republic of
با سلام.
با داشتن ارشد شیمی و شرکت در کدوم رشته ازمون دکتری تخصصی ازاد میتونم مجوز تاسیس مطب یا مرکز مشاوره یگیرم؟
تشکر فراوان
م-ی
Iran, Islamic Republic of
روانشناس بالینی محترم که اینقدر به گرایش بالینی افتخار می کنید باید بدانید که ملاک روانشناس خوب بودن صرفا گرایش خاصی از روانشناسی نیست. تمام گرایشهای روانشناسی در صورت داشتن تخصص و تبحر لازم و گذراندن دوره های کارورزی ضروری قابلیت یک روانشناس خوب را دارند. مسلما همه ما و خود شما هم می دانیم که بسیاری از روانشناسان بزرگ دارای گرایش عمومی هستند و گرایش خاص صلاحیت این افراد را زیرسوال نبرده است. پس ملاک توانایی و مهارت روانشناس است که صرفا با چند درس متفاوت و کارورزی در گرایش بالینی ایجاد نمی شود.
گمنام
Iran, Islamic Republic of
جناب جابری عرائض شما بسیار خود خواهانه وبه دور از انصاف است همه ی روانشناسان به خوبی میدانند که در گستره ی علمی که خوانده اند چیزی به اسم روانشناس عمومی در مقابل روانشناس متخصص وجود ندارد وهمه ی گرایش های روانشناسی به هم نزدیک اند ودر کنار هم قرار میگیرند متاسفانه خیلی از مردم ویا دوطلبانه روانشناسی اطلاع خاصی از این علم گسترده ندارند واین رشته را به بالینی میشناسن جناب جابری قبول دارم این پسوند پسونده قشنگی است ولی معنیش گواه چیزی دیگر باید خدمتتان یاد آوری نمایم که روانشناسی عمومی یکی از شاخه های اصلی وتخصصی روانشناسی است بر خلاف اسمش شما اصل تفاوت های فردی را نادیده گرفتید بالینی خواندن به معنای باسوا بودن حتمی نیست شما در مصاحبه تان یادتان رفت بگویید روش بالینی فاقد دقت و اعتبار است وبهترین روش روش آزمایشی است که عمومی ها با ان سروکار دارند روانشناس عمومی یک روانشناس کامل است ناگفته نماند بحث اختلالات یک دهم آن چیزی است که علم روانشناسی به آن میپردازد ودر آخر روانشناسی عمومی همان روانشناسی بنیادی است واین اصول بنیادینه که به شما بالینی ها کمک میکند یاحق
یوسف وند
Iran, Islamic Republic of
باسلام خدمت تمام دانش اموختگان علم روانشناسی همه شما عزیزان درجهت ارتقاء کیفیت زندگی مردم تلاش میکنیدواتفاقااین رقابت بین گرایش هاشمارادرجهت اهمیت دادن به این علم وحساس بودن این رشته وخدمت بیشتربه مردم سوق می دهد این بنطرم ستودنی است ولی دورازتخریب باشد امیداست که همه روانشناسان برای جامعه مفید باشند.
ع.ص
Iran, Islamic Republic of
آقای جابری پس روانشناس عمومی که تمام علوم وفنون روانشناسی رو خونده به نظر شمای دانشمند.پروفسور.عقل کل چه کاری رو انجام بده اکثر مردم یه دیده منفی نسبت به پزشک عمومی دارند واین رو بقیه رشته هام تعمیم میدم واژه عمومی از نظر شمایعنی غیر متخصص جناب شما نمیدونی ما دکتری تخصصی روانشناسی عمومی داریم شما که بالینی خواندی وتمرکزتون بر روی اختلال هست چرا مشاوره شغلی میدین اکثرتون تو حوزه های دیگر روانشناسی سرک میکشن و اجازه هرگونه فعالیتی رو به خودشون میدن عزیزم اختلالات حاد رو شما بالینی ها نمیتونید درمان کنید کاره روانپزشکه اینقد توهین نکن ماهم بلدیم قسمت جالب صحبت های شماکه لبخند تلخی بر لبان ما گذاشت این بود که رشته مشاوره که زیر مجموعه روانشناسی هست رو با رشته روانشناسی عمومی که مادر همه گرایش ها ی روانشناسی هست رو مقایسه کردید روانشناسان عمومی دربارهی گرایش بالینی کم نمیخونن
متخصص روانش عمومی
Romania
باسلام وخسته نباشید خدمت شما دوستان جناب اقای دکنتر جابری اشتباه شما در این مصاحبه این بود که بیشتر روانشناسان عمومی رو نشونه رفتید وانتقاد خاصی از دیگر گرایش ها ازجمله بالینی کودکان استثنایی صنعتی شناختی ومخصوصا رشته مشاوره نکردید ومخاطبتون فقط عمومی ها بودن همه ماها باید این رو بپذیریم نه فقط در علم روانشناسی بلکه در علم های دیگه هم خیلیا هستند که هدفشون صرفا گرفتن مدرک است وباید عرض کنم در علم روانشناسی اصلا ربطی به این موضوع نخواهد داشت که هر شخصی که گرایش خاصی مثل بالینی رو خونده باشه حتما متخصص و کار بلد هست از گفته های شما به روشنی استنباط میشود که شما از روی تعصب خشک این جملات را گفته اید هدف روانشناسی عمومی افزایش علم است وبالینی تمرکز بر روی مشکلات وجامعه ناهنجار که جامعه ی محدود هست پس روانشناس عمومی با پشتکار وعلاقه میتواند زمینه ی دانشمند شدن خویش در حوزه ی روانشناسی را فراهم کند چون حوزه ی یک روانشناس عمومی بسیار گسترده وصد البته رشته ای تخصصی است یاحق
روانشناس بالینی
Romania
باسلام بنده از روانشناسان بالینی هستم و از خوندن این مطلب متاسفم شدم واز روانشناسان عمومی عذر خواهی میکنم همه ی ما میدانیم که روانشناسی فقط بالینی نیست ورشته ی عمومی هم یک حرفه محسوب خواهد شد که بحث اسیب شناسی رو هم پوشش میدهد و به راحتی میتواند وارد حوزه ی بالینی شود این را هم بگم که گرایش های روانشناسی تا حدودی بهم نزدیک هستند ویک روانشناس عمومی به نظر من از لحاظ علمی از بالینی ومخصوصا مشاوره بالاتر است ما بالینی ها فقط در یک حیطه باید کار کنیم ان هم تشخیص ودرمان وصد البته روانشناس عمومی تربیتی وکودکان استثنایی با ارزیابی وتشخیص و عمومی با مشاوره ودرمان نیز سروکار دارد اما درسطح روانشناسی عمومی.یک روانشناس عمومی تمام شاخه ها و علوم روانشناسی رو بررسی میکند پس برچسب زدن به این گرایش دور از عدالت است
عارف ص
Romania
سلام هم متن جناب اقای جابری وهم پاسخ های دوستان رو خوندم و برای این متن جناب جابری وبرخی پاسخ ها واقعا متاسفم از واژه ی عمومی در ذهن این مطلب تداعی میشود که از چیزی به اسم تخصص به دور است شما هر رشته ای رو در نظر بگیرید یک گرایش عمومی داردمثل جراحی عمومی .بهداشت عمومی.پزشک عمومی .روانشناس عمومی. ویا رشته هایی مثل علوم اجتماعی.علوم اقتصادی.علوم سیاسی.علوم تربیتی.علوم شناختی اینها همگی ادغامی از چند رشته هستند این گرایش ها همگی یک حرفه محسوب میشود برادر من پزشک عمومی یک حرفه اس واین دید منفی شکل گرفته از پزشک عمومی رو خواهشا تعمیم ندهید اگر شما تخصص رو در این بدونی که فقط یه موضوع خاص رو کار کنی باید بگم در این صورت چیزی به اسم متخصص وجود نخواهد داشت مثلا در بحث اختلالات شخصیت ما شخصیت پارانویید رو داریم .ایا بنظر شما کسی که با پارانویا کار میکند حتما باید رشته ی پارانویا خوانده باشد؟؟؟؟؟ایا همچین رشته ای اصلا داریم پس تخصص رو در این ندونین .یک متخصص داخلی از قلب وعروق گرفته تاگوارش .کبد وکلیه ومعده رو خونده ما متخصص قلب وعروق هم داریم الان تکلیف متخصص داخلی چیست ؟؟؟ متخصص هست یا نه؟؟

واما علم روانشناسی!!دانشجویان عزیز رشته روانشناسی لطف کنید سری به چارت کارشناسی روانشناسی دو گرایش عمومی وبالینی بزنید ببینید ایا تفاوت از زمین تا اسمان هست یا کمتر از ده واحد!!جناب اقای دکتر جابری بنظر شما کسی که در دانشگاه علامه طباطبایی در رشته روانشناسی عمومی تحصیل کرده با کسی که در رشته ی روانشناسی بالینی دانشگاه ازاد یک منطقه محروم با حداقل امکانات .یکی هستند آیا بالینی از عمومی باسواد تر است.قطعا خیر. خیلی از دوستان داوطلب ویا بقول خودشون علاقمند به گرایش بالینی اصلا نمیدونن بالینی چیه ؟و بخاطر این اسم دهن پر کنش خواهانش هستند بنظر بنده یکی از مهمترین مشکلات روانشناسی ایران این است که عمده ی آن بالینی است و به دیگر گرایش ها ان طور که باید وشاید اهمیت داده نمیشود .روانکاوی انسانگرای ووجودی گشتالت درمانی رفتار گرایی وشناخت گرایی فقط مربوط به گرایش بالینی نیست از من به شما نصیحت مطالبی رو که عرض کردید رو دو سه بار دقیق بخونید ببینید به عنوان یک دکتر بالینی چه تفاسیری رو خواهید داشت البته حتما حالت دفاعی وفرافکنی خواهید داشت!!! .به امید موفقیت و سربلندی ودوری از هرگونه انتقاد وتخریب های غیر عقلی وغیر منطقی.در پناه حق
مهدی
Iran, Islamic Republic of
با سلام این روانشناس که خود احتمالا یکی از بی سوادترین روانشناسان هستند در جریان قرار ندارند که روانشناسی بالینی با عمومی فقط چند واحد متفاوت است و یک روانشناس عمومی باتوجه به استعداد و علاقه خود میتواند در یک حیطه کار کند و چه بسا اطلاعاتش از یک روانشناس بالینی هم بیشتر باشد و اینکه شما می فرمایید مدارک روانشناسی عمومی باید چه کار کنند ؟؟ اقای پرفسور ضمنا شرایط نظام بسیار سخت است و به هرکسی مچوز نمیدهد کمی بیشتر تحقیق کن بعد در مورد همه قضاوت کن آقای روانشناس نما
ن
Iran, Islamic Republic of
اتفاقا نظام روانشناسی اصلا هم سخت نمیگیرد شما فکر میکنید سخت است به چند سوال جواب دادن هیچ وقت مثل فهمیدن و درک بیماران نیست بیشتر باید سخت بگیرند تا فقط افراد باهوش و ... بتوانند از فیلترها بگذرند فقط با پشتکار داشتن و خوب درس خواندن نمیشود درمانگر شد درمان هنر است نه سختی کشیدن
دلسوز
Iran, Islamic Republic of
واقعا بی شعور تشریف دارید و خود نیاز به رواندرمانی دارید
روان شناس عمومی
Iran, Islamic Republic of
کم نیستند تعداد روان شناسان عمومی که بسیار کار بلدتر از روان شناسانی که نام بالینی را یدک میکشند هستند. مهمترین اصل گذراندن دوره های مرتبط ، مطالعه و تجربه است و صرفا گرایش مدرک تحصیلی
علیرضا
Iran, Islamic Republic of
این آقا مزخرف میگه ، یکی نیست بهش بگه چرا مثل زنها به رشته های دیگه حسادت میکنی
سیما ارشد عمومی
Iran, Islamic Republic of
آقای جابری لطف کنید این سایت رو حذف کنید. اصلا شما چکاره هستین که این سایتو‌گذاشتین و هر چی دلتون میخواد توهین میکنید!؟! خودتون رو پشت این سایت مخفی کردین و از کودک درونتون استفاده میکنید. از من بالغ کمک بگیرید. واقعا متأسفم
من
Iran, Islamic Republic of
شما چرا به زن ها توهین کنه. ایشان خودش شماره پروانه گرفته،دیگه دوس نداره کسی دیگه بگیره. آقایون هم این ویژگی رو دارن مخصوصا در کار.
س
Iran, Islamic Republic of
با سلام.ایشان واقعا شناخت درستی از شباهت گرایش های روانشناسی به هم ندارند. ما یک استاد بسیار باسوادی داشتیم اتفاقا ایشان میگفتن بچه های روانشناسی عمومی، اطلاعات بالاتری دارند. روانشناس خوب باید جذبه بیان و باسواد باشد،تنها چند واحد دانشگاهی، مشکل کار نیست.
mani
United States
مردم ایران نیاز به بیشتر دانستن دارند چرا مسیر را برای افراد تحصیل کرده باز نمیگذارید که مردم از جهل درست زندگی کردن رها شوند
محمد
Romania
نظرات رو خوندم ،،،،،بعد 20 سال پشیمان شدم روانشناسی خوندم،،،،جه توهین هایی،،،،،وای بر من،،،،
مراجع
Iran, Islamic Republic of
من وقتی به فارغ التحصیل رشته مشاوره یا روانشناسی عمومی یا تربیتی مراجعه میکنم متوجه میشوم که اصلا نمیدانند چگونه تشخیص بدهند چه سوالاتی را بپرسند چگونه بپرسند و بعد فقط بلد هستند بگویند همه مشکل دارند نه فقط شما، باید خودت رو تغییر بدهی و ... و نمیدانند چگونه انگیزه درمان ایجاد کنند چطور بعضی ها مدعی هستند مشاوره و روانشناسی بالینی هر دو میتوانند مجوز بگیرند؟؟؟؟؟
Iran, Islamic Republic of
احتمالا شما به روانپزشک نیاز دارید
gh master of general psychology
Germany
سلام. تریبون را دست هر کس ندهید. رشته مشاوره خانواده و مشاوره و راهنمائی، هیچ واحدی در خصوص اختلالات روانشناختی پاس نکرده اند. حتی واحد روانشناسی رشد هم در سر فصل های ارشد آنها وجود ندارد. به روانشناسی کودکان استثنایی و آسیب شناسی روانی و کاپلان و همچنین dsm دیگر نمی پردازیم. ناگفته نماند این نگاه بیمارگونه به همتایان نسبت به همه رشته ها وجود دارد. روانشناسان بالینی علوم پزشکی همین صحبت را در مورد روانشناسان بالینی دانشگاه های آزاد و دولتی دارند. کار خودتان را با تخصص و جدیت دنبال کنید و به دروس دانشگاه هم اکتفا نکنید و کارگاه های درمان روز را دنبال کنید. موفق باشید.
Emil
Iran, Islamic Republic of
چه دل پری داشتن ایشون از روانشناسای عمومی.شایان ذکر که تو ایران بین سواد گرایشات روانشناسی هیچ تفاوتی وجود نداره چون تو دانشگاه چیزی یاد داده نمیشه و مهم تلاش و سواد خود فرده.بنده به شخصه بی سواد ترین انسان هارو میشناسم که مدرک بالینی دارن. بعلاوه یه روانشناس عمومی از تمام گرایشا واحد پاس میکنه .امیدوارم مردم یکم اگاهتر باشن تو این مسایل.سواد یه روانشناس عمومی بالینی اسثنایی نه به رشته دانشگاهی بلکه به تلاش و ذکاوت فرد بستگی داره.این حرفا فقط به درد گول زدن عوام میخوره که برای مراجعه به شما بالینا مراجعه کنن وگرنه کسی که خودش تحصیلات دانشگاهی داره از شرایط اگاهه کاملا
بابک
Romania
آقای فرشاد جابری از اون دسته آدمهای انحصار طلب هستش که با هزار دلیل و بهانه سعی میکنه کار مشاوره رو فقط و فقط در انحصار عده معدودی که خودش هم جز اونهاست قرار بده ،چون میدونه اگر شرایط رقابتی بشه و آدمهایی که چه بسا بسیار استعداد بیشتری دارند از رشته های دیگر وارد شوند کار امثال ایشان کساد خواهد شد ،امثال ایشان ذره ای به فکر مراجع نیستند
دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
ویژگی‌های یک اردو مطالعاتی خوب چیست؟
چطور از فکر کردن بیش از حد به یک موضوع جلوگیری کنیم؟
نوجوانان آمریکایی بدون تلفن همراه احساس بهتری دارند
من با دروغ گفتن و آه وناله پول درمیارم
افراد کمال‌گرا چه ویژگی‌هایی دارند؟
كودكان را قرباني حرف مردم نكنيد
خودبیمارانگاری از خود بیماری مرگبارتر است!
راه‌ درمان تب بالای تمایل به عمل‌های زیبایی چیست؟
دو بیگانه همدرد، از دو خویشاوند بی‌درد یا ناهم‌درد، با هم خویشاوندترند… علی شريعتی