ازدحام، چه در ترافيك خودروها و چه در زمان استفاده از اينترنت، ميتواند همه چيز را كند، كند. از اين رو تيمي از محققان چيني به ارائه راهكاري براي شناسايي پيوندها يا مرزهاي خاصي پرداختهاند كه حذف آنها منجر به كاهش ازدحام كلي ميشود.
به گزارش ايسنا، اين پيوندها كه محققان آنها را «نامطلوب» مينامند، به اتصال شلوغترين مراكز به هم ميپردازند.
راهكار جديد محققان آكادمي علوم چين در پكن كه بر روي ارتقاي راندمان انتقال شبكه كار ميكنند، شبيه به بستن برخي راهها در زمان اوج ترافيك در خيابانها بوده كه از بار شلوغي ميكاهد.
اين محققان كه در سال 2007 به انتشار راهكار خود پرداخته بودند، در كار جديد خود كه در Scientia Sinica Informationis منتشر شده، به ادامه كار بر روي اين ايده با تعيين شرايط لازم براي وجود اثر پرداختهاند.
به گفته اين پژوهشگران، يافتههاي آنها به نمايش تاثير ظرفيت شبكه ارتقا يافته در اثر حذف مرزها در شبكهها و شرايط لازم براي اثر ميپردازد. با اين حال، نتايج گسترش ظرفيت به شبكههاي خاص بستگي دارد. براي شبكه مقياس آزاد BA، اين شيوه ميتواند تا بيش از 10 برابر ظرفيت شبكه را افزايش دهد.
اينترنت تركيبي از شبكههاي زياد بهم پيوسته بوده كه هر كدام از گرهها مانند رايانه و مسيرياب و پيوندهايي مانند كابل و فيبر نوري تشكيل شدهاند.
از لحاظ ساختاري اين چارچوب مشابه تمام شبكهها در حوزههاي متنوعي مانند زيستشناسي، جامعهشناسي و آمار است. در مورد اينترنت، اطلاعات بصورت بيت ذخيره شده و هزاران بيت در بستههايي تركيب شده و با مسيريابها به مقاصد خود هدايت ميشوند. مسيريابها از راهكارهاي معين براي ارسال هرچهسريعتر بستهها به مقاصد خود استفاده كرده و آنها را با پيوندها از يك گره به گره ديگر در كسري از ثانيه ميفرستند.
راهكارهاي متفاوت زيادي براي افزايش راندمان انتقال اينترنتي مطرح شده كه در دو گروه قرار ميگيرند: توسعه راهكارهاي مسيريابي و بهينه سازي خود اينترنت.
محققان چيني نشان دادند كه اصلاح شبكه لزوما نيازي به يك بازطراحي پيچيده نداشته و در عوض ميتواند تنها چند پيوند انتخابي را حذف كرد.
تنها مسأله مهم در اين جا انتخاب پيوند مورد نظر براي حذف است. براي اين كار محققان به بررسي يك مدل شبكه پرداختند كه ترافيك بسته را شبيهسازي ميكرد. در اين نمونه، مسيريابها از راهكار كوتاهترين مسير براي انتقال بستهها به مقاصد خود استفاده كردند. سپس محققان به بررسي هر گره براي مشاهده چگونگي كاركرد آن در كوتاهترين مسير بين دو گره ديگر پرداختند.
براي مثال اگر كوتاهترين مسير بين A و B از گره C بگذرد، در اين صورت C احتمالا در ميان A و B قرار داشته كه ارزش C را تا كيفتي موسوم به «نقطه مياني» افزايش ميدهد. از آنجايي كه گرهها با ارزش نقطه مياني بزرگ نسبت به گرههاي جانبي بخشي از ميزان بيشتري از مسيرهاي كوتاه را دربرميگيرند، ازدحام در آنها بيشتر و راحتتر ايجاد ميشود.
براي كاهش اين ازدحام، محققان به حذف كسري از پيوندهاي رابط دو گره با بالاترين ارزشهاي نقطه مياني پرداختند. در نتيجه بستهها مجبور به انحراف به دور اين گرههاي مركزي و انتخاب مسير طولانيتر بودند كه منجر به كاهش ازدحام ميشد. حذف اين پيوندها ميتواند بطور قابلتوجهي ظرفيت انتقال شبكه را افزايش دهد.
از منظر عملي، حذف چند لينك بسيار سادهتر از بازطراحي كل شبكه يا ايجاد يك راهكار مسيريابي پيچيده است؛ اما محققان همچنين تاكيد كردهاند براي حذف اين پيوندها نيز محدوديتهايي وجود داشته و كاهش بيش از حد آنها باعث كاهش راندمان كلي ميشود.
محققان آكادمي علوم پكن در پژوهش اخير خود نشان دادهاند كه براي كاركرد بهتر اين شيوه بايد ساختار شبكه را به لحاظ ارزشهاي نقطه مياني گرهها، ناهمگن ساخت. به عبارت ديگر وجود تنوع بيشتر در ارزشهاي نقطه مياني منجر به عملكرد بهتر شبكهها ميشود.