راهنمای انتخاب شغل بر اساس خصوصيات شما
تواناييهاي هوشي و شخصيتي
فرد لازم است اقتضاهاي رشته تحصيلي را از نظر تواناييهاي ذهني، شخصيتي، پشتكار و عوامل عاطفي درنظر بگيرد. وقتي قرار است شغلي را انتخاب كنيم، ابتدا بايد به تواناييهاي هوشي خود كه براي پشت‌سر گذاشتن كنكور و خواندن درس‌ها لازم است، توجه كنيم. نبايد بچه‌ها را از نظر توانايي ذهني محدود ديد مگر آن‌كه پايه‌هاي تحصيلي ضعيف باشد و نتوانند آن‌ها را براي قبولي در رشته موردنظر ارتقا دهند.
بايد به اقتضاي شخصيتي و عاطفي شغل توجه كرد و با جمع‌آوري اطلاعات يا مراجعه به افرادي كه در آن شغل مشغول به كار هستند يا مراجعه به روان‌شناس خبره، ويژگي‌هاي مربوط به شغل و مشكلات و ويژگي‌هاي عاطفي لازم براي موفقيت در آن را مورد تحليل قرار داد و با ويژگي‌ها و شخصيت خود مقايسه كرد. فردي كه مي‌خواهد مهندس الكترونيك يا دندان‌پزشك يا داروساز يا وكيل شود، بايد تا حدي به عوامل شخصيتي كه اقتضاي هر شغلي است، توجه كند، مثلا حسابدار بايد فردي درونگرا و با تمركز باشد و ارتباط با مردم، نياز اساسي شغل نيست. پزشكي، روحيه مردمي مي‌طلبد. روان‌شناس بايد مردم‌دوست باشد و مهارت‌هاي ارتباطي اجتماعي، ذهن خلاق و تحليلگر داشته باشد. وكيل بايد اجتماعي، صبور و با قدرت استدلال باشد و....
بازاركار و اقتصاد
بي‌ترديد بخش مهمي از انگيزه تمام افراد در انتخاب شغل، كسب درآمد براي تامين زندگي است. جامعه به برخي رشته‌ها نياز كمتري دارد و بازار كارشان كمتر است. متاسفانه در جامعه ما گروهي از افراد از رونق بازاركار مطلع نيستند و فقط به‌دليل علاقه يا عنوان يك رشته يا تلفيق اين 2، شغلي را انتخاب مي‌كنند و بعد از مدتي كه متوجه مي‌شوند با توانايي‌هايي كه به دست آورده‌اند نمي‌توانند درآمد كسب كنند، تغيير شغل مي‌دهند.
رويايي بودن به‌خصوص در دوره نوجواني، باعث انتخاب رشته‌هايي مي‌شود كه در آينده فرد را دچار بحران و پشيماني مي‌كند. در نظر گرفتن واقعيت‌ها و توجه به نيازهاي جامعه قبل از انتخاب رشته تحصيلي، اهميت زيادي دارد. معمولا جوامع هر 10 سال دچار تغييراتي در ميزان نياز به شغل مي‌شوند كه بايد به اين نكته نيز توجه كرد. مثلا در سال‌هاي 64-63 كه كامپيوتر هنوز وارد ايران نشده بود، رشته كامپيوتر به‌طور تخصصي وجود نداشت. بعد از جنگ، نياز به اين رشته بالا رفت و فارغ‌التحصيلان آن در اوج بازار كار بودند.
بعد از 11-10 سال، فارغ‌التحصيلان رشته كامپيوتر فراوان شدند و شغل‌هاي مربوط به آن از رونق افتاد. به‌طور نسبي فرد بايد هنگام انتخاب رشته نه‌تنها به ويژگي‌هاي شخصيتي، ذهني و عاطفي خود بلكه به بازاركار مربوط به رشته نيز توجه كند و با مشورت با افراد باتجربه كه از هر 2 بعد مطلع هستند، آينده شغلي خوبي براي خود بسازد.
دنيا در اختيار كساني است كه آگاهي دارند
افراد زيادي به رشته خاصي علاقه دارند و از نظر شخصيتي هم مناسب آن هستند ولي توانايي قبول‌شدن در رشته مربوطه را در دانشگاه سراسري ندارند و به همين دليل رشته ديگري را انتخاب مي‌كنند. درحالي‌كه مي‌توانند در دانشگاه آزاد در منطقه‌اي دور در رشته موردنظر خود تحصيل كنند اما اين سختي را به‌خود نمي‌دهند.
از نظر روانشناسان، اين‌كه فرد به‌خود سختي بدهد و در رشته موردعلاقه‌اش تحصيل كند، بهتر از اين است كه تا بعد از چند سال، بهداشت رواني‌اش مختل شود و از نظر معيشتي مشكل پيدا كند. متاسفانه هنوز بيشتر مردم بينش كافي به تحولات دنيا ندارند و به‌صورت تصادفي و احساسي تصميم‌هايي مي‌گيرند كه چندان به صلاح نيست. دنيا در اختيار كساني است كه آگاهي و قدرت پيش‌بيني دارند و گذران مراحل سني و آينده را درنظر مي‌گيرند.
فرد لازم است اقتضاهاي رشته تحصيلي را از نظر تواناييهاي ذهني، شخصيتي، پشتكار و عوامل عاطفي درنظر بگيرد. وقتي قرار است شغلي را انتخاب كنيم، ابتدا بايد به تواناييهاي هوشي خود كه براي پشت‌سر گذاشتن كنكور و خواندن درس‌ها لازم است، توجه كنيم. نبايد بچه‌ها را از نظر توانايي ذهني محدود ديد مگر آن‌كه پايه‌هاي تحصيلي ضعيف باشد و نتوانند آن‌ها را براي قبولي در رشته موردنظر ارتقا دهند.
بايد به اقتضاي شخصيتي و عاطفي شغل توجه كرد و با جمع‌آوري اطلاعات يا مراجعه به افرادي كه در آن شغل مشغول به كار هستند يا مراجعه به روان‌شناس خبره، ويژگي‌هاي مربوط به شغل و مشكلات و ويژگي‌هاي عاطفي لازم براي موفقيت در آن را مورد تحليل قرار داد و با ويژگي‌ها و شخصيت خود مقايسه كرد. فردي كه مي‌خواهد مهندس الكترونيك يا دندان‌پزشك يا داروساز يا وكيل شود، بايد تا حدي به عوامل شخصيتي كه اقتضاي هر شغلي است، توجه كند، مثلا حسابدار بايد فردي درونگرا و با تمركز باشد و ارتباط با مردم، نياز اساسي شغل نيست. پزشكي، روحيه مردمي مي‌طلبد. روان‌شناس بايد مردم‌دوست باشد و مهارت‌هاي ارتباطي اجتماعي، ذهن خلاق و تحليلگر داشته باشد. وكيل بايد اجتماعي، صبور و با قدرت استدلال باشد و....
بازاركار و اقتصاد
بي‌ترديد بخش مهمي از انگيزه تمام افراد در انتخاب شغل، كسب درآمد براي تامين زندگي است. جامعه به برخي رشته‌ها نياز كمتري دارد و بازار كارشان كمتر است. متاسفانه در جامعه ما گروهي از افراد از رونق بازاركار مطلع نيستند و فقط به‌دليل علاقه يا عنوان يك رشته يا تلفيق اين 2، شغلي را انتخاب مي‌كنند و بعد از مدتي كه متوجه مي‌شوند با توانايي‌هايي كه به دست آورده‌اند نمي‌توانند درآمد كسب كنند، تغيير شغل مي‌دهند.
رويايي بودن به‌خصوص در دوره نوجواني، باعث انتخاب رشته‌هايي مي‌شود كه در آينده فرد را دچار بحران و پشيماني مي‌كند. در نظر گرفتن واقعيت‌ها و توجه به نيازهاي جامعه قبل از انتخاب رشته تحصيلي، اهميت زيادي دارد. معمولا جوامع هر 10 سال دچار تغييراتي در ميزان نياز به شغل مي‌شوند كه بايد به اين نكته نيز توجه كرد. مثلا در سال‌هاي 64-63 كه كامپيوتر هنوز وارد ايران نشده بود، رشته كامپيوتر به‌طور تخصصي وجود نداشت. بعد از جنگ، نياز به اين رشته بالا رفت و فارغ‌التحصيلان آن در اوج بازار كار بودند.
بعد از 11-10 سال، فارغ‌التحصيلان رشته كامپيوتر فراوان شدند و شغل‌هاي مربوط به آن از رونق افتاد. به‌طور نسبي فرد بايد هنگام انتخاب رشته نه‌تنها به ويژگي‌هاي شخصيتي، ذهني و عاطفي خود بلكه به بازاركار مربوط به رشته نيز توجه كند و با مشورت با افراد باتجربه كه از هر 2 بعد مطلع هستند، آينده شغلي خوبي براي خود بسازد.
دنيا در اختيار كساني است كه آگاهي دارند
افراد زيادي به رشته خاصي علاقه دارند و از نظر شخصيتي هم مناسب آن هستند ولي توانايي قبول‌شدن در رشته مربوطه را در دانشگاه سراسري ندارند و به همين دليل رشته ديگري را انتخاب مي‌كنند. درحالي‌كه مي‌توانند در دانشگاه آزاد در منطقه‌اي دور در رشته موردنظر خود تحصيل كنند اما اين سختي را به‌خود نمي‌دهند.
از نظر روانشناسان، اين‌كه فرد به‌خود سختي بدهد و در رشته موردعلاقه‌اش تحصيل كند، بهتر از اين است كه تا بعد از چند سال، بهداشت رواني‌اش مختل شود و از نظر معيشتي مشكل پيدا كند. متاسفانه هنوز بيشتر مردم بينش كافي به تحولات دنيا ندارند و به‌صورت تصادفي و احساسي تصميم‌هايي مي‌گيرند كه چندان به صلاح نيست. دنيا در اختيار كساني است كه آگاهي و قدرت پيش‌بيني دارند و گذران مراحل سني و آينده را درنظر مي‌گيرند.
