شنبه ۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 20 Apr 2024
تاریخ انتشار :
سه شنبه ۸ بهمن ۱۳۹۲ / ۲۲:۲۷
کد مطلب: 21814
۷
۲۶

راهكارهايي براي مادران شاغل/وقتی مامان می‌ره سر کار...

راهكارهايي براي مادران شاغل/وقتی مامان می‌ره سر کار...
بنابراین با توجه به شرایط خود و فرزندتان به‌گونه‌ای تصمیم بگیرید که به نفع هر دوی شما باشد. انجام وظایف مادری شاید یکی از جالب‌ترین، مشکل‌ترین و در عین حال شیرین‌ترین وظایفی است که هر کس در نقش مادر آن را تجربه می‌کند. حالا اگر به این موضوع احساسات ناشی از تنها گذاشتن فرزندتان در خانه و بازگشت به محیط کار را هم اضافه کنید، آنگاه عظمت کار مادران شاغل را بیشتر درک می‌کنید. شاید ابتدا به‌نظر آسان برسد اما لحظه دل کندن مادر از فرزند برای رفتن به سر کار تجربه‌ای است که هر مادر شاغلی با آن آشناست.

همه مادران هنگام برگشت به محیط کار با سؤالاتی مانند اینها مواجه می‌شوند:«آیا می‌توانم همزمان از عهده وظایف کاری و خانوادگی خود برآیم؟ اگر نتوانم سر کار بروم چطور می‌توانیم از عهده مخارج برآییم؟ آیا می‌توانم از خودم راضی باشم؟ این موضوع چه تأثیری بر فرزندم می‌گذارد ؟و...».  در واقع همه مادران شاغل با این سوالات مهم مواجه می‌شوند و بهتر است هر کس با توجه به کمک و مشورت با دیگران در نهایت تصمیم بگیرد.

تصمیم‌گیری مهم
هنگام تصمیم‌گیری درباره کار کردن عوامل متعددی مانند اهمیت شغل و کار، فرستادن کودک به مهد، استخدام پرستار، کمک گرفتن از خانواده برای نگهداری کودک و... به میان می‌آیند. مادر نیز باید با درنظر گرفتن تمام این موارد تصمیم بگیرد. البته این رفتار کودکان است که به ما نشان می‌دهد آیا توانسته‌ایم از عهده وظایفمان برآییم و تصمیم درستی بگیریم یا نه. این موضوع نیز در مورد افراد مختلف متفاوت است و هیچ‌کس نمی‌تواند درباره دیگری قضاوت کند.

مادران شاغل با تولد فرزند خود نظر متفاوتی نسبت به کارشان پیدا می‌کنند. گاهی احساس می‌کنند بین شغل و فرزندشان محصور شده‌اند و باید بتوانند توازن خوبی بین این دو برقرار کنند و به بهترین نحو از پس هر دوی آنها برآیند ولی باید نیازهای کودک و موقعیت خود را بسنجند، درباره آنها با همسرشان صحبت کنند و تصمیم بگیرند چه چیزی آرامش بیشتری به‌آنها و زندگی خانوادگی‌شان می‌بخشد.

ممکن است نظر اطرافیان هم بسیار متفاوت باشد؛یعنی هر کس درباره تنها گذاشتن کودک در خانه و بازگشت شما به محل کار نظر خاصی دارد. برخی می‌گویند نگهداری از فرزندتان مهم‌تر است و عده‌ای هم عقیده دارند حیف است کارتان را ترک کنید و فقط به انجام وظایف بچه‌داری بپردازید. شما می‌توانید همه این نظرات را بشنوید و از تجارب اطرافیان خود استفاده کنید اما فراموش نکنید این موضوع بسیار جدی و شخصی است و فقط شما و همسرتان هستید که باید تصمیم بگیرید.

کار نیمه‌وقت، کار در خانه و...
یکی از راه‌حل‌هایی که به ذهن بسیاری از مادران می‌رسد، بهره‌برداری از مزایای کار نیمه‌وقت است. بدین‌ترتیب آنها می‌توانند هم‌زمان بیشتری را با فرزندشان بگذرانند و هم شاغل بمانند و وقت آزادی داشته باشند. البته این راه برای همه مادران عملی نیست و بعضی کارها را نمی‌توان به‌طور نیمه‌وقت انجام داد. از نظر عده‌ای نیز همزمانی کار در خانه و نگهداری از کودکان گزینه خوبی است. البته این کار به سادگی انجام‌پذیر نیست زیرا خود بچه‌داری تمام وقت شما را به‌خود اختصاص می‌دهد و وقتی برای انجام کارهای خانه برایتان باقی نمی‌ماند. شاید هم بتوانید با هماهنگی محل کارتان روزهای کمتری سر کار بروید یا اگر ذهن خلاقی دارید می‌توانید چیزهایی درست کنید و بفروشید؛ برای مثال می‌توانید کارت تبریک یا صنایع دستی بسازید و با فروش آنها درآمدی داشته باشید. البته شاید هیچ‌کدام از این موارد در مورد شما صدق نکند و مجبور باشید به‌طور تمام وقت کار کنید.

بازگشت به محیط کار
باید پس ازپایان مرخصی مقدمات بازگشت به‌کار را آماده کنید. بنابراین باید برنامه‌هایی برای خودتان ترتیب دهید که به شما اعتماد به نفس بیشتری برای بازگشت به‌کار بدهد. بهتر است مدتی به موضوعاتی که بر کیفیت زندگی‌تان به‌عنوان مادری شاغل تأثیر می‌گذارد فکر کنید؛ نگهداری از کودک، خواب، کمک گرفتن از همسر یا خانواده و رسیدگی به‌خودتان.

البته طبیعی است که نخستین روزهای بازگشت به‌کار با نگرانی درباره کودکتان و پریشانی افکار همراه است. بنابراین با وجود اینکه شاید خیلی سخت به‌نظر می‌رسد ولی سعی کنید درست عمل کنید زیرا شما باید در محیط کار نیز با قدرت حاضر شوید. البته مدتی طول می‌کشد تا دوباره با فضای کار و پذیرش اینکه نوزادتان بدون شما هم حالش خوب است، عادت کنید. طبیعی است دلتان برای فرزندتان تنگ می‌شود اما با گذشت زمان تحمل این دوری آسان‌تر می‌شود. شما می‌توانید روزهای اول بازگشت به‌کار زودتر به خانه برگردید تا هم خودتان و هم فرزندتان به‌تدریج به نبود یکدیگر عادت کنید.

نگهداری از کودک
بعد از بازگشت به کار، مهم‌ترین موضوع پیدا کردن بهترین راه برای نگهداری از کودک است. رفتن به مهدکودک، کمک گرفتن از خانواده، استخدام پرستار بچه و... راه‌هایی هستند که پیش‌روی شما قرار دارند. در هر صورت هزینه نگهداری از کودک یکی از مخارج اصلی شما خواهد بود. البته نوع نگهداری از کودک هم به سن او بستگی دارد؛ مثلا نیازهای یک نوزاد کاملا با کودکی 3 ساله متفاوت است. نگهداری از کودکتان توسط افراد خانواده و دوستان و آشنایان یکی از رایج‌ترین راه‌هایی است که پیش‌روی شما قرار می‌گیرد و اگر مجبور هستید کار کنید و قادر به پرداخت هزینه‌های استخدام پرستار یا مهدکودک نیستید، بهترین راه خواهد بود.

درصورتی که برای نگهداری از کودکتان به مادر خود یا هر کس دیگری از افراد فامیل متکی هستید باید حتما شیوه تربیتی هماهنگی را مدنظر قرار دهید؛ مثلا اگر فرزندتان عادت دارد به شیوه خاصی یا در ساعت خاصی بخوابد دیگران هم باید در جریان قراربگیرند. همچنین اگر تصمیم دارید به شیوه خاصی به او غذا بدهید یا مراقبت کنید، حتما با کسی که در نبود شما از او مراقبت می‌کند هماهنگ باشید.

آماده کردن کودک
هنگامی که می‌خواهید کودک را تنها بگذارید، باید ابتدا او را با کسی که می‌خواهد از او در خانه مراقبت کند یا مهدکودک آشنا کنید. طوری که پس از بازگشت به‌کار چند روز با او به مهدکودک یا نزد پرستارش بروید. روزهای اول را حتما ساعاتی را در کنارش بمانید و بعد از چند روز، کم‌کم بیشتر او را تنها بگذارید تا بهتر با شرایط جدید آشنا شود. البته طبیعی است هفته‌های اول هم به شما و هم فرزندتان سخت بگذرد ولی نگران نباشید چون کم‌کم عادت می‌کنید.

همه کودکان هم به یک شیوه با مسئله ترک مادر برخورد نمی‌کنند؛ بعضی از آنها با خوشحالی از مادر خداحافظی می‌کنند تا به محل کارش برود اما گاهی چنین نیست و کودک ساعت‌ها گریه می‌کند. بنابراین سعی کنید خداحافظی‌هایتان طولانی نباشد. همچنین بدون خداحافظی از فرزندتان جدا نشوید. اگر ترک فرزندتان در دوران نوزادی دشوار است وقتی بزرگ‌تر شود یعنی زمانی که می‌تواند به شما بگوید نمی‌خواهد به مهدکوک برود یا به شما التماس می‌کند سر کار نروید، دشوارتر خواهد بود. کودک شما احساستان را کاملا درک می‌کند و متوجه می‌شود مضطرب یا ناراحتید؛یعنی اگر ناراحت و مضطرب باشید تأثیر بدی بر او می‌گذارد. پس سعی کنید در حضور فرزندتان خیلی قاطع و قدرتمند عمل کنید. کاملا روحیه‌تان را حفظ کنید و فراموش نکنید شما تنها مادری نیستید که مجبورید برای کار کردن، ساعاتی را به دور از فرزندتان باشید.

البته کودکان نیز معمولا زمانی که والدینشان از دیدشان دور می‌شوند، راحت‌تر قضیه را درک می‌کنند و آرام می‌شوند. بنابراین نگران و ناراحت این موضوع نباشید. وقتی به محل کارتان می‌رسید حتما با مهدکودک یا کسی که مراقبت از فرزندتان را برعهده دارد، تماس بگیرید. به‌احتمال قوی او به شما اطمینان می‌دهد که کودکتان دیگر گریه نمی‌کند و دارد بازی می‌کند. شما باید رابطه خوبی با کسی که از فرزند شما مراقبت می‌کند داشته باشید. اما اگر در بعضی موارد شیوه کارش را دوست ندارید با صراحت و بدون کنایه موضوع را با او مطرح کنید. البته لحن صدای شما باید گرم و دوستانه باشد. پس برای این کار زمانی را انتخاب کنید که ناراحت و خسته نیستید. در غیراین صورت شاید نتیجه دلخواه را نگیرید.

بعضی کودکان وقتی از مهدکودک، پرستار یا هر کسی که از او مراقبت می‌کند جدا می‌شوند فریاد می‌زنند یا گریه می‌کنند. در واقع این رفتارها شیوه تخلیه احساسات کودک در پایان یک روز طولانی است. زیرا او احساس می‌کند اکنون که به آغوش شما بازگشته می‌تواند احساسش را نشان دهد. این موضوع ممکن است برای شما دشوار باشد اما به این معنا نیست که فرزندتان شما را دوست ندارد یا ترجیح می‌دهد با پرستارش بماند و به خانه برنگردد.

مراقبت‌های لازم
هنگامی که بچه‌دار می‌شوید به‌نظر می‌رسد می‌توانید همیشه شاد و خوشحال باشید و نباید هیچ‌گاه احساس خستگی کنید اما حفظ این موارد همیشه هم آسان نیست و باید بسیار مراقب خود باشید تا قدرت لازم را برای مراقبت از فرزندتان داشته باشد. ضمن اینکه بتوانید در خانه و محل کار هم به خوبی از پس وظایفتان برآیید.

بنابراین همیشه وقتی را برای تجدید قوا و به یاد آوردن اینکه فقط یک مادر، همسر و کارمند نیستید درنظر بگیرید.ممکن است از رفتن به گردش و تنها گذاشتن فرزندتان در خانه درحالی‌که تمام روز در محل کارتان بوده‌اید احساس گناه کنید. اما این کار هم به نفع شما و هم تمام اعضای خانواده‌تان خواهد بود زیرا تجدید قوا به شما کمک می‌کند تا بهتر بتوانید همه کارهایتان را انجام دهید.
بنابراین سعی کنید بهترین دوست خود باشید و به جای ارزیابی‌های مختلف، پیام‌های مثبتی به‌خود ارسال کنید. مطمئن باشید این کار به‌تدریج تغییرات خوبی برایتان به‌دنبال خواهد داشت.

ممکن است بعد از بازگشت به‌کار نتوانید مانند قبل از کارتان لذت ببرید و ترکیب آن را با انجام وظایف مادری سخت ببینید. شاید فکر کنید کودکتان هم به دور از شما نمی‌تواند شاد باشد اما فراموش نکنید تمام این احساسات زودگذر خواهند بود و خیلی زود به همه‌‌چیز عادت می‌کنید. پس زیاد سخت نگیرید و سعی کنید هم از تمام ساعات کاری و هم از تمام لحظاتی که در کنار خانواده‌تان هستید لذت ببرید.
 
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

مانان النا
Iran, Islamic Republic of
مرسی از راهنمایی و دلگرمی هاتون
داریوش
Iran, Islamic Republic of
باسلام
توجه داشته باشید که تربیت فرزند فقط غذا دادن و سر وقت خواباندن نیست.
مادران شاغل چیزای خیلی زیادی رو از دست میدن.خیلی .
مادر من معلم بود.من الان 30 سالم شده ولی هنوز تلخی تنها موندن ها و ترس واسترسی که تجربه کردم یادم نرفته.
اگر میشد بچه انسان بدون مادر سالم بزرگ بشه خدا مه بهتر از ما میدونست.
بچه انسان رو مثل بچه لاکپشت خلق میکرد که نیازی به توجه ومهر مادرش نداشته باشه و از لحظه تولد راه خودش رو بره
نکته اخر اینکه مادر من همیشه ابراز پشیمانی میکنه از اینکه بخاطر منافع مالی یا حضور در جامعه و رشد اجتماعیی و اینجور حرفای قلنبه سلنبه چرا نمونده خونه و به بچه هاش نرسیده
نوید
Iran, Islamic Republic of
با سلام اتفاقا نظر من بر عکس است مادر من کارمند شرکت نفت بود هم من و هم برادر بزگتر من که ۳۳ سال دارد از کودکی مهد کودک میرفتیم که بسیار به رشد فکری و جسمی ما کمک کرد و مادرمان هم بسیار اهمیت به ما میداده است نه مشکلی برایمان پیش آمد و نه کسی نادرمان را سرزنش کرد اتفاقا بسیار مورد تحسین هم واقع شد و توانست میان علایق و کار و خانواده تعادل ایجاد کند از نظر من که یک مرد هستم رشد کودک در محیط تخصصی مهدکودک به مراتب از رشد زیر دست مادر و فامیل بهتر است چون مهد کودک بطور تخصصی با علم و متد روز کودک را پرورش میدهد در اصل کار و باید داد به کاردان پاینده باشید
نرگس
Iran, Islamic Republic of
مرسی بابت نظرت تماما اقوام منو به خاطر مهد گذاشتن دخترم سرزنش میکنن در حالی که کوچکنرین حمایتی نمی کنند درحالی که خواهر خانه دارمو بچه اشو نگه می دارن
Iran, Islamic Republic of
اینکه زن رو فقط بچشم یک مادر یاهمسرنگاه کردغلطه
زن قب گ از هله اینا ی انسانه و بایددنبال علایقشم باشه
Iran, Islamic Republic of
وای دستتون درد نکنه من تازه بعد نه ماه میخوام برم سرکار ممنون از راهنمایی ارزشمندتون
پریسا
Iran, Islamic Republic of
سلام عزیزم.اگر کودک زیر 11ساله داری نرو من دخترم 5 سالشه موقعی های که من میرم سر کار خیلی گریه میکنه و میگه مامان نرو از لحاظ مالی هم مشکلی نداریم و من دکتر مغز و اعصاب هستم و من به خاطر دختر نازم کارمو ترک کردم و الان دخترم7سالشه اصلا طاقت دوریش رو هم ندارم😊و رفتن سر کار مادر اشتباه مخصوصا وقتی نی نی داریم😊👋🏻
Sweden
شما حتما خودتو به دکتر مغز و اعصاب نشون بده
bahar
Spain
سلام...خیلی متشکرم از راهنمایی و نظر خوبتون. نوزاد من هفت ماهشه و من مجددا برگشتم به سر کارم..خیلی وجدانم ناراحت بود که فرزندم رو تنها میگذارم و میرم سر کار ...البته پیش مادرم میزارمش فعلا...اما با خوندن نظر اقای نوید خیلی دلگرم شدم..در ضمن مادران امروز علاوه بر نیاز روحی به خروج از منزل و کار کردن...نیاز مالی هم دارند که باید در کنار همسرشون این نیاز هارو مخصوصا برای فرزندانشون براورده کنند...وگر نه کنار فرزندانشون میماندند.
Iran, Islamic Republic of
مادر شاغل بايد به فكر فرزندانش باشه و تدبير داشته نه مثل مادر من كه براي دوتا خيابون كه تا مدرسه فاصله داشت سرويس ميگرفت ولي هر چي من گفتم كه به غذا و تغذيه من برس نكرد كه نكرد آخرش هم نتيجه ش شد سوتغذيه من كه الان گريبان من رو گرفته با اينكه تو كادر درماني هم بود. من اون زمان فوتبال و تكواندو مي رفتم ولي به خاطر تمام اين بي تدبيري ها اون ها رو هم تا رده استاني و كشوري ول كردم و مريضم كرد و حالا خودشون هم مريض شدن ولي فايده ش چي شد؟ پولي كه در آورد تو سي سال خرج دوا و درمان بايد بشه كار كردن خوبه نه به هر قيمتي مادراني كه آينده نگر نيستن لطفا نگرششون رو از امروز و فردا فرا تر ببرن و از نوك بيني يه مقدار بيشتر نگاه كنن تا به جا هاي باريك نرسن
مادری دشوار
با سلام به همه مخاطبین این مطلب
من یک زن شاغل هستم و مادر یک پسر چهارساله . مادرخوب بودن و شاغل تمام وقت بودن در کنار هم جمع نمیشه. وقتی بعد از 10 ساعت که بهترین زمان روزت رو صرف کار میکنی میای خونه و تو خونه هم با بهترین برنامه ریزی حداقل 2 ساعت کار داری و وظایف دیگه ای هم هست به اسم فرزندی برای پدر و مادرت که الان ها فراموش شده و خب همسری که باید هم توقعات دیگران رو پاسخ بدی و هم به اون وظایفت برسی. زمانی که برای کودکت می مونه اگر همش رو هم با کیفیت باشی که جای تبریک داره چون دیگه انرژی نمی مونه که براش بزاری انقدر کم هست که گوشه ای از مسئولییت در مورد بچه هم انجام ندادی. بویژه تا پایان دوسالگی که کودک مادر می خواد پس لطفا انقدر فکر نکنیم که کارمون صحیح. مادر کسل خانه دار هم اصلا خوب نیست. در این موارد یه حمایت مالی خوب لازمه برای رفتن به ورزش و برنامه های اجتماعی مورد علاقه و فرستادن بچه ها به مهد و کلاس که جمع این زمان دور بودن و انرژی گرفتن خانم خونه 4 یا 5 ساعت باشه عالیه . و یا کار نیمه وقت. و معلم بودن هم اگر چه انرژی زیادی میگیره ولی واقعا یه کار نیمه وقت محسوب میشه. به نظر من شاغل تمام وقت و ادای دین مادری در کنار هم بسیار دشوار و نزدیک به محال
زهرا
Iran, Islamic Republic of
سلام. من یه دختر 3/5 ساله دارم.10 سال سابقه کار دارم.اما وقتی بچه دار شذم سه سال نشستم خونه.به خاطر دخترم.الان سه ماهه برگشتم سرکار....خیلی خیلی کاره سختیه با بچه...مارد خوب بودن.تقسیم عواطف.همسر خوب بودن.اروم بودن...اما تو این سه سال که خونه بودم هم اینو واقعا تجربه کردم که یه مادره بی پوله افسرده عصبی خونه نشین به درد نمیخوره.....خونه نشستن پوله انچنان میخواد.کلاس بری.خوش بگذرونی با دخترت و....الان فک میکنم کاره درستی کردم.هم سه سال تو بدترین سن پیشش بودم و هم این که خونه نشستن برام خیلی سخته.خداروشکر همسرم هم خیلی همکاری میکنه
Iran, Islamic Republic of
چطور ۳ سال مرخصی بهتون دادن؟
Iran, Islamic Republic of
شاید کارش طوری بوده نیازی به مرخصی نداشته
Iran, Islamic Republic of
مرخصی بدون حقپق
مریم
Iran, Islamic Republic of
سلام منم شاغل هستم یک دختر دو ساله دارم سال اول تقریبا پیش مادر بزرگ و خاله اش بزرگ شد الان با خودم میبرم سر کار اما اونجا هم وقتی یک دقیقه نمیتونم باهاش صحبت کنم خصوصا وقتی بازی میکنیم و کسی مانع بازی کردن میشه همه چیز رو پرت میکنه و جیغ میکشه و اعتراضش رو اینطور نشون میده من همیشه عذاب وجدان داشتم سال اول واقعا افسردگی گرفتم انقدر حال روحیم بد بود ( خصوصا اینکه میدیدم بعضی ها میخواستن به بچه من یاد بدن که به اونا بگه مامان و اصلا شرایط منو درک نمیکردن) که بیماری جسمی سختی هم گرفتم الان کمی بهترم واقعا روزهای بدی رو پشت سر گذاشتم اما دوست دارم اون اقا که مادرش معلم بوده و گلایه میکنه به من بگه اگه خودش مادری بود که مجبوره کار کنه و حامی نداره و بچه هم داره باید چکار کنه ایا میدونه و یا اصلا میتونه درک کنه این مادر چقدر رنج و درد روحی و جسمی رو داره تحمل میکنه
بجای گلایه سعی کنه به مادرانی که شاغل هستن و هر روز غصه جدا شدن از بچه هاشون رو دارن و فکر اینکه که چطور داره بزرگ و تربیت میشه میکشتشون راه حل بده ایا میتونه؟!!!
مهدی
Iran, Islamic Republic of
من خودم مادرم شاغل بود کارمند بهداری بودن الان خودم یه پسر 6 ماهه دارم خانمم باید بره اخر ماه بره سر کار باید بچه بزار م پیش پدر و مادرم همون طور که خودم پیش پدر مادربزرگم بودم شاغل بودن مادرم کمک مالی بزرگی به ما کرداما مسله اخلاقی و عاطفی هم درمیانه خیلی کار سختیه انتخاب بین کار مادر و تربیت بچه مخصوصا 3 سال اول من نظرم اینه بهتره مادر بیخیال کارش بشه موقت برای 3 سال
مامان یه پسر کوچولو
Iran, Islamic Republic of
عزیزم کاش من می تونستم با شما حرف بزنم . من هم باید به زودی برم سر کار و با این مشکل مواجه هستم . بقیه میخوان پسرم به خودشون بگه مامان و من می ترسم وقتی برگردم سر کار و بچه م زبون باز کنه اونها از نبودن من سواستفاده کنن و به هدفشون برسن
مریم
Iran, Islamic Republic of
سلام به همگی
من یک دختر 7 ساله دارم وقتی بدنیا امد شاغل بودم مرخصی زایمان داشتم 4 ماه هم بدون حقوق گرفتم 10 ماهگی گذاشتمش مهد خوب ولی متاسفانه مریض شد تا جایی که بستریش کردیم من استعفا دادم نشستم در خانه
الان نزدیک 3 ماه هستش که سرکار میام ولی باورتون نمیشه اندازه 3 سال پیر شدم خیلی ناراحتم از ی طرف دوست دارم کار کنم از طرفی دخترم اواره شده مخصوصا الان که مدرسه تعطیل شده
از نظر روحی خیلی بهمون فشار اومده همه پیش روانشناس میریم و ....
خواهش میکنم منو راهنمایی کنید که ادامه بدم یا بمونم یش دخترم
سلام من افراد زیادی رو میشناسم که وضعیت روحی و مالی عالی داشتن و کارشون رو گذاشتن کنار ولی ورق زندگی برگشته و الان دارن بعنوان مثال جوراب فروشی و... میکنن .شما بعنوان یک زن و یک انسان موظف هستید خودتون و آینده اتون رو ببینید و تدبیر مناسب داشته باشید .مادر من کارمند بودن و بخاطر بچه ها کارشون رو کنار گذاشتن و ما همیشه سرزنششون کردیم چون مادری که در اجتماع و به روز زندگی کنه قطعا بیشتر به فرزندانش نزدیک تره و عقایدش هم به روز خواهد بود از اینکه کار کنید اصلا خودتون رو سرزنش نکنید بچه ها بزرگ میشن میرن مدرسه دانشگاه و .. و شما هستین که با یک دنیا پشیمانی و سرزنش میمونید
Iran, Islamic Republic of
سلام عزیزم من دکتر مغز و اعصاب هستم من خودم یه بچه 5ساله دارم و چون محیط کاریم خوب بود میتونستم بچمو ببرم سر کار تا (کرونا) امد و من دیگه نتونستم کودک خودمو ببرم سر کار و دخترم مریض شد و خیلی مریضی شدیدی گرفت و ۳ ماه دخترم حالش خیلی خراب بود.و من توی اون مدت کارمو ول کردم و حقوق هم میگیرم ولی بهتره که نرید سر کار.از نظر من.
Romania
اگر نیاز مالی ندارید سر کار نروید با شرایطی که دارید بنظرم بهتر باشه
مامان رها
Iran, Islamic Republic of
سلام دوستان عزیزم.من ماما هستم و کارم تو بیمارستانه .رها دخترم ۱۵ ماهشه و من یک شب درمیون ۱۲ ساعت شبکارم .همسرم واقعا کنارم هستن و روزایی که شیفتم زودتر میاد خونه دخترم رو میذارم پیشش و میرم سر کار.صبح برگشتنی هم دخترم خوابه من میام و همسرم میره سرکارش.با اینکه کارم و شیفتام زیاده ولی با حمایت همسرم احساس فشار نمیکنم .حتی فکر میکنم اگر قرار بود کارمو بذارم کنار از خستگی تروخشک کردن دائم دخترم یه مادر خسته و بی حوصله میشدم.ولی سرکار رفتن و فاصله گرفتن از خونه به بهانه کار بهت این فرصتو میده که یه نفسی تازه کنی و خودت رو آروم کنی. همه چیز بچه و همسر نیست .خودتم باید گاهی با خودت تنها باشی و کار این فرصت رو بمن داده. ممنونم
Samir
Iran, Islamic Republic of
دوستان من سه تا فرزند دارم یکی پسر ۱۱ ساله یکی دختر ۵ ساله و یکی دختر ۳ ساله میخوام برم سرکار آیا مشکلی داره تنها بزارم شون
Iran, Islamic Republic of
تنها نذارید بهتره
Iran, Islamic Republic of
خیلی خوب بود.مرسی
۱۰ شگرد رسانه‌ای برای اثرگذاری بر باورهای مخاطب
پنج اقدامی که والدین باید در مواجهه با کودکان کابوس زده انجام دهند!
«آلیس در سرزمین عجایب»؛ اختلال روانی عجیب
سندروم مسأله با پدر / آسیب‌های بی‌مهری پدران به دختران
روانشناسی که دنیای سرمایه گذاری را ۱۸۰ درجه تغییر داد
چرا گاهی نمی‌توان بخشید و فراموش کرد؟!
مغز چطور خاطرات ماندگار می‌سازد؟
روانشناسی جمع‌آوری اشیا و یا کلکسیونر شدن
دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
تا حالا هيچ آدم قوى اى كه گذشته آسونى داشته باشه نديدم .