ايجاد روابط مطلوب بين فرزندان
سن کودک خود را در نظر داشته باشيد، 2 تا 4 سالگي زماني است که کودکان خواهان استقلال بيشتري هستند بنابراين ممکن است صرفاً به دليل رفتارهاي مرتبط با اين دوره سني از نظر والدين لجباز تصور شوند و به علت برخورد شديد والدين يا متقابلاً لجبازي از سوي آن ها، اين سبک رفتاري در کودک تثبيت شود و براي رسيدن به خواسته هايش دايم از اين شيوه استفاده کند.
احساسات و هيجان هاي خود را مديريت کنيد. کودک شما نياز دارد که همواره از احساس دوست داشتني بودن و مورد توجه بودن در فواصل زماني معين برخوردار باشد نه آنکه شما زماني به او زياد توجه نشان دهيد و در مقابل، مدتي طولاني از محبت شما محروم باشد.
ثبات داشتن شما در برخوردتان با کودک بسيار حائز اهميت است اگر گاه نسبت به او بسيار دلسوزانه رفتار مي کنيد و بر عکس گاهي نيز به شدت او را طرد يا تنبيه مي کنيد، ضروري است که روش خود را تغيير دهيد.
وضعيت جسمي و رواني خود پس از دوران بارداري را احيا کنيد تا به علت خستگي و ضعف دچار مشکلاتي در سازگاري با موقعيت جديد نشويد و اين امر در نحوه رفتار شما با کودکتان تاثير نگذارد.
* کودک را در امور مربوط به نوزاد مشارکت دهيد تا احساس کند که به حضور او نياز داريد و از اين طريق برتري خود بر نوزاد را به صورتي منطقي درک کند. همچنين در مقابل کارهايي که براي نوزاد انجام مي دهد و مورد پسند شماست او را تشويق کنيد و گه گاه پاداش هايي نيز براي اين منظور در نظر بگيريد.
* نکاتي را که از کودک انتظار داريد، به او آموزش دهيد و با هم تمرين کنيد مثلاً به او ياد بدهيد چگونه نوزاد را بغل کند يا در تعويض لباس او به شما کمک کند. همچنين درباره اينکه چرا نوزاد گريه مي کند و يا به توجه بيشتري نياز دارد برايش توضيح دهيد.
زمان هايي را به کودک اختصاص دهيد و وقت خود را به تنهايي با او سپري کنيد. در اين زمان ها از کمک ديگران براي نگهداري از نوزاد بهره مند شويد تا بتوانيد يک فعاليت مشترک مانند بازي يا رفتن به پارک را با کودک به اتمام برسانيد.
در قبال تمامي برخوردهاي مناسب محبت آميز خود با کودک و داشتن سبک رفتاري با ثبات بايد اين مسئله نيز در واکنش هاي تان مشهود باشد که آسيب به نوزاد به هيچ وجه مورد پذيرش شما نيست اين کار را مي توانيد با بي توجهي به رفتارهاي بد کودک، جريمه و محروم کردن او از مزايايي که برايش در نظر گرفته ايد و... انجام دهيد.
رفتار کودک خود، قبل از بارداري تان را به خاطر آوريد. آيا نشانه هايي مانند پرخاشگري، لجبازي، مقابله، پرحرفي، تحرک زياد و... در او وجود نداشت و صرفا با تولد نوزاد جديد مشکلاتي که به آن ها اشاره کرديد بروز يافته است؟ در صورتي که اين واکنش هاي کودک پيش از تولد نوزاد هم وجود داشته و با حضور او شدت يافته است توصيه مي شود که به منظور بررسي تخصصي تر کودک خود از مشاوره يک روان پزشک يا روان شناس بهره مند شويد. همچنين شيوه تعامل خود با کودک تان را مرور کنيد و در زمينه سبک فرزندپروري در جلسات حضوري از راهنمايي متخصصان حوزه سلامت روان مانند روان شناسان، مشاوران و روان پزشکان استفاده کنيد.
