میگنا: هر زمان از یک کودک حرف می زنیم، ناخواسته مادر یا مراقبی را در کنارش متصور می شویم. کودک بدون ‏وجود مراقبی در اطرافش، بقا نمی یابد. صرف نظر از اینکه این مراقب چه اندازه خوب یا بد باشد، کودک به ‏وجود او نیاز دارد و وجودش به وجود او وابسته است. بازنمایی و تصویری که از ابژه های خود در ذهن می ‏سازیم در روان ما رسوب می کند و بخشی از ایگوی ما را بوجود می آورد. در حقیقت بازنمایی از مادر همان ‏آجرهایی هست که ما کاراکتر خودمان را با آن شکل می دهیم. کاراکتر ما قویا وابسته به انسان های مهم ‏زندگی ماست. اگر ما نتوانیم تصویری از ابژه مادر در روان خود شکل دهیم احتمالا این ابژه ما عملکرد مناسبی ‏برای ما ندارد و در بزرگسالی ابژه ما تبدیل می شود به مدرک، پول، ماشین و …‏
 
There is no such thing as a baby, there is baby and someone
 
به طور مثال افراد اسکیزوئید ابژه های انسانی محدودی دارند و به همین دلیل ارتباطاتشان بسیار محدود است. ‏گاهی اوقات در روابط انسان ها با ابژه هایی مانند گربه و سگ و .. مشاهده می نماییم این افراد علاقمندی ‏هایشان انسانی نیست و در نتیجه روی روابط با انسان های دیگر تاثیرگذار است. برای مطالعه بیشتر به ‏نمایشنامه ای تحت عنوان ‏Zoo story‏ در کتاب گابارد مراجعه نمایید. نظریه پردازان ابژه معتقد هستند که ‏هرگاه یک ارتباط انسانی ‏‎ ego relatedانسانی برقرار نگردد و صمیمیت ارتباط انسانی تجربه نشود معمولا به ‏سمت و سوی ارتباطی گام می نهند که دیگر ابژه آنها انسانی نیست گاهی پول، ایدئولوژی، مدرک و…می‌شود.‏
  
مادر به قدر کافی خوب، یا به اصطلاح تخصصی “‏good enough mother‏” مفهومی است که برای ‏نخستین بار توسط وینیکات، روانکاو انگلیسی مطرح شد و پس از آن به طرز چشمگیری در جامعه روان ‏تحلیلی پذیرفته و به کار برده شد. مفهوم مادر به قدر کافی خوب، به شکل های متفاوتی ترجمه شده از جمله ‏مادر متعادل، مادر خوب و کافی، مادر رضایتبخش و… . اما دقیق ترین معادلی که گویای تمام جوانب این ‏مفهوم است همان مادر به اندازه کافی خوب است. زیرا هدف ایجابی این مفهوم، بیان این موضوع است که ‏تعریف خوب بودن تمام و کمال که با عدم ناکام کردن کودک و بی نقص بودن مادر تداعی میشود را کنار ‏بگذاریم و به خوب بودن با تعریف جدیدی نگاه کنیم. درست همانطور که وقتی کودک تازه به راه افتاده، والد ‏محیط را برای جستجوی ایمن کودک در آن آماده می‌کند، والد با استفاده از گفتگوهایی که بر اساس محتوای ‏هیجانی پیش می‌رود، کودک را برای جستجوی ایمن در فضای ذهنی خودش آماده می‌کند‎.‎‏

نویسنده: دکتر عارفه منجم، روانشناس