بیماری ویروسی ابولا را می شناسید؟

در حال حاضر شایع ترین نقاط برای ابتلا به بیماری ابولا، کشورهای آفریقای غربی هستند، اما بنابر گزارش های سازمان جهانی بهداشت (WHO) شیوع این بیماری در کشورهای خاورمیانه و آسیایی نیز رو به افزایش است.

 ویروس ابولا به خانواده ویروسی فیلوویریده ها تعلق دارد که به آن ویلوویروس هم گفته می شود. ورود این نوع ویروس به بدن معمولا منجر به تب هموراژیک و یا خونریزی شدید در داخل و خارج از بدن خواهد شد که با تب بسیار بالا همراه است.

ابولا که در گذشته از آن تحت عنوان «تب خونریزی دهنده ابولا» یاد می شد، یک بیماری ویروسی مهلک است که در مورد انسان ها اغلب باعث مرگ بیمار می شود. حیوانات وحشی از جمله میمون ها و معدودی از خفاش های میوه خوار می توانند ناقل این بیماری باشند و عامل بیماری زا ظاهرا از طریق آنها به انسان منتقل می شود. منشا اصلی این ویروس از خفاش های آمریکایی است و نحوه انتقال این ویروس از حیوان به انسان و نیز از انسان به انسانی دیگر می باشد.

متهمان ردیف اول از دسته حیوانات در ابتلا و انتقال این بیماری حیوانات زیر هستند:

- شامپانزه

- بز کوهی جنگل

- گوریل

- میمون

- خارپشت

 

انتقال این بیماری از حیوان به انسان معمولا توسط پستانداران انجام می شود و بر خلاف برخی باور های غلط، گزش حشرات نقشی در این بیماری نخواهد داشت. بنابراین افرادی که با این نوع حیوانات در ارتباط بیشتری هستند، طبیعتا در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری قرار دارند. برای مثال افرادی که مسئولیت مراقبت از این حیوانات را در باغ وحش ها و یا جنگل ها بر عهده دارند.

 انتقال بیماری از فردی به فرد دیگر چگونه اتفاق می افتد؟

 

در صورتی که فردی به ویروس ابولا آلوده شود، انتقال بیماری از راه های زیر به افراد سالم انجام خواهد شد:

- شیردهی توسط مادر آلوده به ویروس

- تماس با ادرار و مدفوع فرد بیمار

- بزاق

- مایعات جنسی و مراقبت های جنسی با فرد آلوده

- تعریق

- تماس با استفراغ فرد آلوده به ویروس

- هر گونه تماس خونی با فرد آلوده مثلا استفاده از وسایل شخصی مانند مسواک، شانه و ...

 

در بسیاری از موارد، ابتلا به بیماری طی مراقبت از افراد بیمار اتفاق می افتد. تماس با ادرار، مدفوع، استفراغ و خون فرد بیمار می تواند باعث بیمارشدن فرد مراقبت کننده از بیمار شود.

 
علامت های این بیماری چیست؟

بر اساس گزارش های سازمان جهانی پیشگیری و کنترل بیماری ها (CDC)، چیزی حدود سه هفته طول می

کشد تا علامت های ابتلا به عفونت ویروسی ابولا تظاهر کنند. این علائم از قرار زیر اند:

 - اسهال

- تب

- سردرد

- درد عضلات 

- درد معده

- خونریزی ها و کبودی های بی دلیل

- استفراغ

 

دقت داشته باشید که در صورت مواجهه با هر یک از این علائم، مخصوصا زمانی که با تب همراه باشد، لازم است هرچه سریع تر مراتب را به پزشک معالج خود و یا مراکز بهداشتی گزارش دهید، زیرا اگر این علامت ها مربوط به عفونت ویروسی ابولا باشند، از همان لحظه اول تمام افراد خانواده در معرض خطر خواهند بود.

 

آیا درمانی وجود دارد؟

در حال حاظر هیچ درمان صددرصد و یا واکسنی برای این بیماری وجود ندارد. در عوض راهکارهای حمایتی برای راحت تر کردن زندگی برای فرد از قرار زیر اند:

- درمان هایی برای تنظیم فشار خون

- تنظیم تعادل الکترولیت ها

- تامین اکسیژن از طریق کپسول های اکسیژن در صورت لزوم

- تامین آب بدن و درمان کم آبی

- درمان عفونت های همراه با فرد

 

افرادی که به نوع حاد این بیماری مبتلا می شوند، به مراقبت های تخصصی زیادی نیاز دارند. اغلب مبتلایان، آب بدن خود را از دست می دهند. لذا ضروری است از طریق دهان محلول های حاوی الکترولیت ها (مثل محلول او آر اس) به آنها خورانده شود و یا حتی از طریق سرم، مایعات لازم به بدن آنها تزریق شود. متاسفانه هیچ درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد و روش های درمانی جدید با استفاده از داروهای جدید نیز هنوز در مراحل ارزیابی است.

البته سیستم ایمنی افراد مختلف نسبت به ویروس ابولا متفاوت پاسخ می دهد، برای مثال در حالی که برخی افراد ممکن است بدون هیچ مشکلی از بیماری نجات پیدا کنند و درمان شوند، افراد دیگر با گذشت زمان و اقدامات درمانی در حال انجام، همچنان به درجات شدیدتر بیماری مبتلا شوند.

 

اما پیشگیری بهترین راه است!

از آنجایی که این بیماری یک بیماری عفونی و البته شدیدا مسری است، در پیش گرفتن اقدامات و توصیه های زیر به راحتی شما را قادر خواهد ساخت تا در دام این بیماری و مشکلات متعاقب آن گرفتار نشوید.

 - اجتناب از تماس با خون و مایعات آلوده بدن فرد بیمار

- داشتن اطلاعات کامل از بیماری و علامت ها و نشانه های آن، برای تشخیص هرچه سریع تر علائم و مراجعه به پزشک

- رعایت کامل بهداشت، برای مثال شستن دست ها با آب و صابون و ضد عفونی کردن با الکل در صورت کار کردن در محل های عفونی

- مراعات جوانب احتیاط در صورت مراقبت از افراد مبتلا به این بیماری