ارتباط «اختلال دو قطبی» با سالخوردگی بیولوژیک
به گزارش ایسنا، در این بررسی متخصصان به ارتباط بین طول تلومر که نشانه سالخوردگی بیولوژیک است و خطر اختلال دو قطبی پی بردند. این تحقیق توضیح می‌دهد چرا اغلب اختلال دو قطبی با دیگر بیماری‌های مرتبط با سن همراه است.
مبتلایان به اختلال دو قطبی اغلب با تغییراتی در خلق و خو مواجه می‌شوند و از وضعیتی با میزان انرژی شدید به حالت ناامیدی و افسردگی تغییر وضعیت می‌دهند. هر سال حدود ۲.۶ درصد بزرگسالان آمریکا به این اختلال دچار می‌شوند.
اختلال دو قطبی در کنار اختلال‌های روان شناختی با انواعی از بیماری‌های دیگر که به طور معمول با افزایش سن همراه هستند و شامل بیماری قلبی – عروقی، دیابت نوع دو و چاقی می‌شوند مرتبط است.
متخصصان انگلیسی و آمریکایی به بررسی بیشتر این ارتباط پرداختند و روی تلومرها که مشخصه کروموزوم‌ها و نشان دهنده سن موجود است تمرکز کردند.
در این مطالعه متخصصان به بررسی نمونه DNA در ۶۳ بیمار مبتلا به اختلال دو قطبی، ۷۴ عضو درجه یک خانواده و ۸۰ فرد سالم دیگر پرداختند. آنها دریافتند در اعضای درجه یک طول تلومر نسبت به گروه تحت کنترل کوتاه‌تر بوده است. همچنین در مبتلایان به اختلال دو قطبی طول تلومر به فاکتور دیگری یعنی لیتیوم هم بستگی دارد.
لیتیوم دارویی است که به طور معمول در درمان اختلال دو قطبی تجویز میشود. در این مطالعه به طور چشمگیر آشکار شد بیمارانی که از این دارو مصرف می‌کنند دارای تلومرهای کوتاه‌تر نیستند. در واقع لیتیوم از فرسودگی زودرس مرتبط با اختلال دو قطبی پیشگیری کرده یا آن را به حداقل می‌رساند.
به گزارش مدیکال نیوز تودی، به گفته متخصصان نتایج به دست آمده حاکیست خطر اختلال دو قطبی با کوتاه‌تر بودن تلومرها همراه است و نشان می‌دهد این بیماران بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های مرتبط با افزایش سن هستند.
مبتلایان به اختلال دو قطبی اغلب با تغییراتی در خلق و خو مواجه می‌شوند و از وضعیتی با میزان انرژی شدید به حالت ناامیدی و افسردگی تغییر وضعیت می‌دهند. هر سال حدود ۲.۶ درصد بزرگسالان آمریکا به این اختلال دچار می‌شوند.
اختلال دو قطبی در کنار اختلال‌های روان شناختی با انواعی از بیماری‌های دیگر که به طور معمول با افزایش سن همراه هستند و شامل بیماری قلبی – عروقی، دیابت نوع دو و چاقی می‌شوند مرتبط است.
متخصصان انگلیسی و آمریکایی به بررسی بیشتر این ارتباط پرداختند و روی تلومرها که مشخصه کروموزوم‌ها و نشان دهنده سن موجود است تمرکز کردند.
در این مطالعه متخصصان به بررسی نمونه DNA در ۶۳ بیمار مبتلا به اختلال دو قطبی، ۷۴ عضو درجه یک خانواده و ۸۰ فرد سالم دیگر پرداختند. آنها دریافتند در اعضای درجه یک طول تلومر نسبت به گروه تحت کنترل کوتاه‌تر بوده است. همچنین در مبتلایان به اختلال دو قطبی طول تلومر به فاکتور دیگری یعنی لیتیوم هم بستگی دارد.
لیتیوم دارویی است که به طور معمول در درمان اختلال دو قطبی تجویز میشود. در این مطالعه به طور چشمگیر آشکار شد بیمارانی که از این دارو مصرف می‌کنند دارای تلومرهای کوتاه‌تر نیستند. در واقع لیتیوم از فرسودگی زودرس مرتبط با اختلال دو قطبی پیشگیری کرده یا آن را به حداقل می‌رساند.
به گزارش مدیکال نیوز تودی، به گفته متخصصان نتایج به دست آمده حاکیست خطر اختلال دو قطبی با کوتاه‌تر بودن تلومرها همراه است و نشان می‌دهد این بیماران بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های مرتبط با افزایش سن هستند.
