باجناق ها از دوستي ها و اختلاف ها مي گويند

اما دسته دوم آن هايي بودند که محکم و راسخ به سوال «آيا با باجناق تان رابطه خوبي داريد» پاسخ مثبت مي دادند و معتقد بودند باجناق شان نزديک ترين افراد به آن ها در ميان اقوام و آشنايان است.

اما به راستي چه مي شود که عده اي باجناق را فاميل نمي دانند ولي برخي ديگر باجناق را از برادر نزديک تر مي پندارند؟

اگر اختلافي بين باجناق ها وجود دارد چه کسي مقصر و عامل اصلي ايجاد اين اختلاف است؟ خود باجناق ها، همسرانشان و يا پدرزن و مادرزن!؟ براي يافتن عيني ترين پاسخ ها به سراغ مردم کوچه و بازار رفتيم و با آنان گفت و گو کرديم که در ادامه بخش هايي از آن را مي خوانيد:

با احتساب خودش مي شوند ۳نفر، البته «بحرآبادي» اذعان مي کند که هيچ مشکل خاصي بين او و ۲ باجناقش وجود ندارد ولي با اين حال معتقد است اين خانواده همسر يعني پدرزن و مادرزن هستند که با رفتارشان به اختلافات بين باجناق ها در بعضي از خانواده ها دامن مي زنند.

او مي گويد: وقتي داماد در خانواده اي جزو قوم و خويش هاي اصلي محسوب نمي شود و با او مانند يک بيگانه رفتار مي کنند طبيعي است که فرد خودش را جزئي از خانواده نداند و در برخورد با باجناق هايش نيز مراعات خيلي از مسائل و شئونات را نکند.

۳۵سال است که با باجناق هايش ارتباط صميمانه و خوبي دارد. حتي مدعي است در تمام اين سال ها کوچک ترين اختلافي نتوانسته روابط آن ها را تيره و تار کند. با اين حال «نيک پور» معتقد است که چشم و هم چشمي خواهران به خصوص درباره مسائل مالي، مهم ترين دليل به وجود آمدن اختلاف بين باجناق هاست وگرنه مردان به خودي خود مشکلي با يکديگر ندارند و حتي در بدترين شرايط هم مي توانند از پس مشکلات پيش آمده بين يکديگر برآيند.

آن قدر باجناقش را دوست دارد که قبل از معرفي خودش فاميل باجناقش را اعلام مي کند و مي گويد: آقاي زرافشان تنها باجناق من است، اين حرف هايي که براي باجناق ها درست کرده اند و مثلا مي گويند باجناق فاميل نمي شود حداقل درباره خانواده  ما صحت ندارد چون من و باجناقم از برادر به يکديگر نزديک تر هستيم.

«يغمايي» که بيش از ۳۰سال است با باجناقش «فاميل» شده، معتقد است در شکل گيري يک ارتباط خوب و صميمي بين باجناق ها، مهم ترين نقش را باجناق بزرگ تر ايفا مي کند، يادم مي آيد در شب دامادي من به قدري باجناقم براي برگزاري مراسم تلاش کرد که هنوز بعد از ۳۰سال زحمات و محبت او را فراموش نکرده ام، طبيعي است که وقتي باجناق کوچک تر رفتار محبت آميز ببيند، با احترام بيشتري رفتار مي کند.

آقاي افضلي از رانندگان شريف تاکسيراني است. ۳تا باجناق دارد که البته يکي از آن ها رسول کربکندي سرمربي سابق تيم فوتبال ذوب آهن اصفهان و از پيشکسوتان ورزش فوتبال است.

او با بيان اين موضوع مي گويد: بين ما باجناق ها هيچ اختلافي وجود ندارد، علت آن هم اين است که همه نسبت به يکديگر مهربان و متواضع هستند و هيچ حسادتي بين باجناق ها و خانواده هايشان وجود ندارد، شايد من شرايط باجناق هايم به خصوص آقاي کربکندي را نداشته باشم ولي مهم اين است که همسرم زندگي خودش را دوست دارد و نسبت به بهتر بودن زندگي ديگران، حساسيت نشان نمي دهد. از سوي ديگر مهرباني و مهمان نوازي جانشين فخرفروشي و غرور در ميان باجناق ها شده و اين عوامل باعث شده است تا يکديگر را مانند برادر دوست داشته باشيم.

«کاظميان» که از تشکيل زندگي مشترکش سال هاي خيلي زيادي نمي گذرد، از آن دسته افرادي است که به گفته خودش ارتباط بدي با باجناق هايش ندارد. با اين حال بر اين باور است که اگر در خانواده اي اختلافي بين باجناق ها وجود دارد، مقصر اصلي خود باجناق ها هستند. او مي گويد: بعضي از مردها پس از ازدواج با به رخ کشيدن توانمندي مالي يا موقعيت اجتماعي خود سعي دارند پيش خانواده همسر بيشتر جلب توجه کنند و همين مسئله باعث به وجود آمدن يک سري اختلاف ها بين افراد مي شود. از سوي ديگر متأسفانه رفتار اشتباه خانواده همسر اين اختلافات را تشديد مي کند، به نظر من اين درست نيست که شرايط خوب اقتصادي يکي از دامادها نزد والدين همسر ملاک ارزش گذاري باجناق ها باشد.

وقتي مي پرسم چند تا باجناق داريد، کمي فکر مي کند و بعد با خنده پاسخ مي دهد: يکي... نه دو تا! آقاي «نوکندي» که او هم به گفته خودش رابطه خوبي با باجناق هايش دارد با همان خنده اي که چاشني صحبت هايش کرده است، ادامه مي دهد: ما اختلافي با هم نداريم ولي سال به سال همديگر را نمي بينيم، البته صرفا به علت گرفتاري زياد است چون از صبح تا شب سر کار هستيم. به عقيده او اگر اختلافي بين باجناق هاست مقصرش فقط و فقط خواهران هستند که برخي اوقات با هم ناسازگاري مي کنند. جالب اين جاست که همسر وي نيز حرف او را تأييد و خانم ها را مقصر اصلي اختلاف بين باجناق ها معرفي مي کند.

حسين محرابي، کارشناس و مشاور خانواده معتقد است نقش اصلي در خوب يا بد بودن رابطه بين باجناق ها را همسران شان ايفا مي کنند.

اين استاد دانشگاه در گفت وگو با خراسان افزود: تعريف و تمجيدهاي نابه جا از باجناق ها توسط همسران شان به خصوص در جمع هاي فاميلي، معمولا باعث بروز حسادت بين باجناق ها مي شود. خانم ها بايد شوهرشان را در همان جايگاهي که هستند، بپذيرند و توقع نابه جايي از آن ها نداشته باشند. گاهي خانم ها همسرانشان را در يک ماراتن سنگين با باجناق شان قرار مي دهند و باعث مي شوند چنين مرداني بعد از مدت کوتاهي رقابت، چون تحت فشارهاي روحي قرار مي گيرند به دليل بدبيني يا نفرتي که بين آن ها به وجود مي آيد، تصميم به ترک ارتباط با باجناق شان بگيرند. مقايسه کردن باجناق ها در جمع هاي فاميلي، همچنين باعث مي شود اعتماد به نفس يکي از آن ها به شدت کاهش يابد و احساس کند که نمي تواند خودش را در يک زمينه خاص به باجناق ديگرش برساند که همين مسئله هم دردسرهاي زيادي ايجاد خواهد کرد.

اين کارشناس خانواده درباره اين که علاوه بر رفتار همسر، رفتار پدر و مادر زن ها هم تأثير زيادي در جلوگيري از بروز مشکلات بين باجناق ها دارد، ادامه داد: رفتار والدين همسر نبايد به گونه اي باشد که آتش حسادت را بين باجناق ها برافروخته و حتي گاهي شعله ور کند. اين که داماد قديمي احساس کند که داماد جديد بيشتر از او مورد احترام قرار مي گيرد، زمينه ايجاد تعارض، اختلاف و حسادت در او مي شود. خانواده زن بايد بداند که هر دامادي خصوصيات اخلاقي خاص خودش را دارد و نبايد توقع داشت که رفتار هر دوي آن ها شبيه به هم باشد. بنابراين نقش کليدي بزرگ هاي خانواده در ارتباط بين باجناق ها قابل چشم پوشي نيست.

اين کارشناس خانواده افزود: باجناق ها هم بايد سعي کنند که به چنين رابطه اي نگاه درست و منطقي داشته باشند. باور ضرب المثل هايي مانند «ژيان ماشين نمي شود، باجناق هم فاميل!» نتيجه اي جز تيره و تار کردن روابط خانوادگي نخواهد داشت. بنابراين در قدم اول افراد بايد سعي کنند که احساس مثبتي نسبت به رابطه با باجناق شان در خود به وجود بياورند. علاوه بر اين بايد توقعاتشان از يکديگر منطقي باشد. هرچند ميزان رضايت مندي رابطه بين باجناق ها به شخصيت ۲طرف بر مي گردد و اگر رابطه آن ها درست و منطقي باشد، باجناق ها مي توانند دوستان خوبي براي هم باشند و حتي در هنگام مشکلات، مانند ۲برادر در کنار يکديگر باشند.

محرابي ادامه داد: يکي از دلايل ايجاد مشکل بين باجناق ها، ضعف عزت نفس و نداشتن مهارت کنترل حسادت است. اگر فردي از عزت نفس برخوردار باشد به نگرش مثبتي از خود رسيده است و خودش را موثر مي داند و باور دارد که بدون حسادت مي تواند به خواسته هاي خود برسد؛ بنابراين با باجناق هايش دچار مشکل نخواهد شد و اگر هم مشکلي به وجود بيايد، توانايي حل آن را خواهد داشت.