به گزارش خبرنگار مهر، هر چند نمی توان به صراحت قزوین را جزو شهرهای بزرگ یا شهری در آستانه کلانشهر شدن دانست و یا حتی ادعایی در خصوص مقایسه این شهر با کلانشهرها در بخش هایی چون تولید، اقتصاد و جمعیت کرد اما نمی توان سنگینی نام "شهری دانشگاهی" را از سر قزوین حذف کرد، به هر روی و با ظرفیت های انسانی، شغلی و آموزشی موجود در قزوین دانشگاه های این استان ابتدا در مرکز و سپس در شهرستان ها روز به روز فزونی یافته و کنار همه نظراتی که در خصوص کمیت این اقدام وجود دارد، بر چند و چون کیفیت آن هم نقدهایی وارد است از قبیل آن که چنین هجمه ای از فرهنگی های غیر بومی چه بر سر استان خواهد آورد؟ آیا قزوین و دانشجویان بومی و غیر بومی اش نتیجه دلخواه را از این سرمایه گذاری علمی به صورت دوسویه کسب کرده اند.
اگر چه تاسیس چندین دانشگاه ها با معیارهای علمی متفاوت و شیوه دانش پذیری مختلف در سطح استان قزوین در اولین نگاه فرصت خوبی برای دانش آوری و بهره وری از غنای علمی به نظر می رسد، اما همین فرصت اگر به شکل مناسب و در زمان لازم مدیریت نشود، نه تنها به بازدهی نخواهد رسید، بلکه تهدید و آسیب هایی را به همراه خواهد داشت که در نهایت جبران شدنی نیست.
از این نظر می توان ثمره دانشگاه را در بهترین شکل مدیریتی، افزایش سطح سواد جامعه و عملیاتی شدن دانش تئوری دانست و در نازل ترین شکل نیز این ثمره به جای آن که منجر به تولید سرمایه شود، تنها بر روی کاغذی به نام مدرک تحصیلی معتبر خواهد بود که چندان برای جامعه استانی، ملی و حتی خود فرد مفید نخواهد بود ناگزیر هم اکنون مراکز آموزش عالی و دانشگاه های زیادی در استان مستقر شده و بدیهی است سرمایه گذاری فکری و ریالی فراوانی صورت گرفته که به منظور ثمربخشی آن باید بستر لازم را فراهم کرد و با تأمین نیاز دانشجو و استان بستری را برای تسریع حرکت چرخه تولید علم و تولید ثروت فراهم ساخت.
فرا رسیدن ۱۶ آذر به عنوان روز دانشجو در کنار جایگاه تقویمی خود نکته مهمی را به جامعه علمی استان اعم از متولیان آموزش عالی، اساتید و دانشجویان گوشزد می کند و آن نیز اهمیت رونق یافتن جوشش علمی و عملی توام با آگاهی و فعالیت اجتماعی در دانشگاههاست که این روزها در مشاهدات میدانی ما نقض می شود.
مدرسه ای به نام دانشگاه!
یک دانشجوی رشته مهندسی شهرسازی در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص میزان رضایت خود از روند تحصیل در دانشگاه گفت: قبل از ورودم به دانشگاه انتظار تغییری بزرگ در نظام تحصیلی ام داشتم اما در واقعیت چنین نیست و دانشگاه هم مشابه مدرسه فضایی برای خواندن چند کتاب و پس دادن داده ها بر روی برگه امتحان است و چیزی بیش از این به ما نمی آموزند.
رهنما ادامه داد: آنچه که دانشجو به آن بیش از تئوری ها نیاز دارد، مفاهیم مهم زندگی، مهارت های رفتاری و اجتماعی و موضوعات فرهنگی است و این باید در خلال آموزش طی برنامه هایی به صورت سیستمیک گنجانده شود اما متاسفانه چنین نیست و حتی در مقاطع تحصیلات تکمیلی علوم نظری بر همه چیز ارجحیت دارد که این مسئله سبب می شود در دنیای حقیقی و مواجهه با اجتماع و محیط شغلی نتوانند از یافته های خود ذره ای استفاده کنند.
دانشجوی دیگری از وضعیت منابع علمی دانشگاه ها انتقادکرده و گفت: متاسفانه منابعی که آموزش داده می شوند به روز نبوده و بر اساس مفاهیم سنتی برای دانشجویان در نظر گرفته شده، حال آن که این مفاهیم در عمل هیچ کاربردی ندارد و بعد از امتحان به زباله دان مغز منتقل می شود.
بابایی نیز به بکارگیری روش هایی چون آزمون و خطا و مهارت آموزی در نظام آموزشی اشاره کرده و افزود: علاوه بر همه موضوعات درسی ضروری است تا بخشی از فرصت دانشجو به فعالیت های غیردرسی اما مفید صرف شود تا از این طرق مهارتهایی را فراگیرد و هنگام خروج از دانشگاه در توانمندی هایی چون برقراری ارتباط، مدیریت پروژه، توجه به جریان های فرهنگی و اجتماعی و فعالیت در آن مسیر و تثبیت علم موفق تر عمل کند.
دانشجوی امروز؛ دانشجوی بی دغدغه، دانشجوی بی آرمان
یک مدرس علوم سیاسی در دانشگاه، در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید برشیوع بی انگیزگی بین دانشجویان استان اظهارداشت: آنچه که امروز بیش از هر چیز به قشر دانشجو آسیب وارد می کند، نداشتن دغدغه دانستن و آرمان برای آینده است، تا جایی که برخی از آنها برای فرار از بیکاری و طی کردن چندسال از عمر و در نهایت کسب یک مدرک دانشگاه را انتخاب می کنند که عملا هم پیامد منفی خود را به همراه دارد.
کشاورز معتقد است دانشگاه، استاد، تحصیل به علم و ضرورت دانش جویی در دانشگاه های استان تقدس خود را از دست داده و به جای آن نگاه ابزاری به دانشگاه ایجاد شده است.
وی همچنین در خصوص منابع علمی دانشگاه ها نیز اضافه کرد: دانشجویی که امروز با حجم عظیمی از داده های علمی از سوی منابع مختلف مثل کتب غیر درسی، اینترنت و شبکه های اجتماعی مواجه است، اگر در دانشگاه خوراک فکری مناسب، کاربردی و جذاب دریافت نکند بی انگیزه خواهد شد و نمی تواند به عنصر موثر و یک فعال اجتماعی مبدل شود و از این رو برای درس و استاد و حتی آینده خود، ارزش چندانی قائل نیست.
به گفته سید ابوالحسن نائینی؛ رئیس دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قریب به شش هزار و ۷۰۰ دانشجو در ۱۳۴ رشته در این دانشگاه تحصیل می کنند که از این مقدار ۹۰۰ دانشجو غیر ایرانی اند و ۱۹۰۰ نفر نیز در مرکز آموزش زبان فارسی این دانشگاه مشغول به تحصیل هستند.
وی همچنین از آرمان جذب ۵۰ درصدی دانشجویان غیر ایرانی سخت گفت و بیان کرد: هدف این دانشگاه ترویج فرهنگی ایرانی اسلامی از طریق دانشجویان خارجی بود که تاکنون به میزان مطلوب محقق نشده است.
همچنین روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین تعداد دانشجویان مشغول به تحصیل در این دانشگاه را حدود ۴۰ هزار نفر اعلام کرده است که از این تعداد ۳۲ هزار نفر در دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین در پنج دانشکده برق و رایانه، مدیریت و حسابداری، عمران و معماری، فنی و حرفه ای و صنایع و مکانیک، هفت هزار نفر در دانشگاه آزاد تاکستان و مابقی در واحدهای بوئین زهرا و شال تحصیل می کنند.
بر اساس آن چه که در پایگاه اینترنتی دانشگاه پیام نور ثبت شده بیش از ۱۱ هزار نفر در دانشگاه های پیام نور استان تحصیل می کنند و این در حالی است که تعداد زیادی از دانشجویان نیز دانشگاه های غیر انتفاعی، علمی کاربرد و پردیس های دانشگاهی را برای تحصیل انتخاب کرده اند.
تصور آینده قزوین با این حجم از ظرفیت هایی که بلاتکلیفند در هاله ای از ابهام است اما به طور قطع این ظرفیت ها همانقدر که می تواند ضامن رشد و توسعه باشد در صورتی که در کانال صحیح خود قرار نگیرد، آسیب های فراوانی از جنس فرهنگ، دانش و سیاست را به همراه خواهد داشت که در وضعیت کنونی نگران کننده است، از این رو انتظار می رود متولیان آموزش عالی استان ضمن کوشش در راستای نشاط بخشی به فضای علمی فرهنگی دانشگاه ها، از ظرفیت ها، ایده ها و مطالبات دانشجویی استقبال کنند و با حمایت از تشکل های دانشجویی حیات معنوی را به فضای رخوت زده دانشگاه بازگردانند.
