ميکروب‌های خانه چه حقایقی را درباره شما فاش می‌کنند؟
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ محققان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی نشان دادند که می‌توان با بررسی باکتریهایی که روی قاب درها زندگی می‌کنند، پیش‌بینی کرد که چند زن و مرد در این خانه زندگی می‌کنند و چه حیوان خانگی در این منازل نگهداری میشود.
راشل آدامز، بوم‌شناس میکروبی در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی و مولف این پژوهش، عقیده دارد که این تحقیق بسیار قدرتمند است و می‌تواند در دستیابی به روش‌های جدید برای کشف جرائم، به دانشمندان حوزه‌های قانونی کمک کند.
در این بررسی، محققان از ساکنان 1200 خانه در آمریکا خواستند که نمونه‌ای از گردوغبار دو بخش منزل یعنی چهارچوب در خروجی اصلی و چهارچوب در اصلی‌ترین اتاق نشیمن را در اختیار محققان قرار دهند.
این نمونه‌ها باید دور از دسترس‌ترین و دست‌نخورده‌ترین قسمت چهارچوب در و از بخش بالایی چهارچوب‌ها برداشته می‌شد.
این قسمت‌ها درست همان جاهایی هستند که اغلب مردم تمیز نمی‌کنند. اهالی این خانه‌ها همچنین پرسشنامه‌ای در خصوص عادت‌های زندگی و شرایط خانه پر کردند که شامل سن، نوع حیوانات خانگی و حتی تعداد سیگاری‌ها و گیاهخوارانی بود که در منزل سکونت داشتند.
محققان سپس از آزمایش‌های ژنتیکی استفاده کردند تا اصلی‌ترین گروه‌های قارچی و باکتریایی ساکن در این منازل را شناسایی کنند.
قارچ‌هایی که در خانه‌ها کشف شد، مشابه با قارچ‌هایی بود که معمولا در محیط بیرون هم وجود دارند که این موضوع نشان می‌داد این میکروب‌ها احتمالا با جریان هوا از محیط بیرون وارد می‌شوند و عمدتا کاری به کار اهالی خانه ندارند.
اما باکتری‌ها داستان متفاوتی داشتند. نوع باکتریهایی که در نمونه غبارهای داخلی یافت می‌شد بستگی زیادی به نسبت مرد به زن در بین ساکنان خانه داشت و حضور حیوانات خانگی همچون سگ و گربه نیز بر نوع باکتری‌ها تاثیر می‌گذاشت.
این‌ها شامل باکتری‌های روده‌ای و واژینال انسانی به همراه آن دسته از باکتریهایی بود که بر روی پوست زندگی می‌کنند.
بسیاری از باکتری‌های روده‌ای توسط جریان هوا از دستشویی‌ها وارد محیط خانه می‌شوند.
باکتری‌های ساکن بر روی پوست که متعلق به جنس‌های کورینه باکتریوم و درماباکتر هستند و باکتری‌های روده‌ای از جنس روزبوریا، در خانه‌هایی که تعداد مردان بیشتری در آنها اقامت می‌کنند، بیشتر است که این می‌تواند به این دلیل باشد که مردان اساسا جثه بزرگتری نسبت به زنان دارند و بنابراین بستر پوستی وسیع‌تری برای این نوع باکتری‌ها فراهم می‌کنند.
اما این یافته می‌تواند از مسئله بهداشتی دیگری در بین زنان و مردان نیز ناشی شود. به عنوان مثال، زنان باکتری‌های کمتری بر روی پوست خود دارند که احتمالا ناشی از تعداد دفعات حمام بیشتر و استفاده بیشتر از محصولات مراقبت پوست است.
این باکتری‌ها همچنین با صحت 92 و 83 درصد به ما می‌گویند که آیا سگ یا گربه‌ای در یک خانه زندگی می‌کند یا نه.
این نشان می‌دهد که حیوانات خانگی اثرات قابل پیش‌بینی بر تنوع باکتری‌های موجود در غبارهای خانه بر جای می‌گذارند.
در خانه‌هایی که گربه دارند، 24 جنس باکتری وجود دارد که فراوانی‌شان نسبت به منازل بدون گربه بیشتر است.
محققان همچنین دریافتند در خانه‌هایی که سگ نگه می‌دارند، تعداد باکتری‌ها بیشتر است.
راشل آدامز، بوم‌شناس میکروبی در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی و مولف این پژوهش، عقیده دارد که این تحقیق بسیار قدرتمند است و می‌تواند در دستیابی به روش‌های جدید برای کشف جرائم، به دانشمندان حوزه‌های قانونی کمک کند.
در این بررسی، محققان از ساکنان 1200 خانه در آمریکا خواستند که نمونه‌ای از گردوغبار دو بخش منزل یعنی چهارچوب در خروجی اصلی و چهارچوب در اصلی‌ترین اتاق نشیمن را در اختیار محققان قرار دهند.
این نمونه‌ها باید دور از دسترس‌ترین و دست‌نخورده‌ترین قسمت چهارچوب در و از بخش بالایی چهارچوب‌ها برداشته می‌شد.
این قسمت‌ها درست همان جاهایی هستند که اغلب مردم تمیز نمی‌کنند. اهالی این خانه‌ها همچنین پرسشنامه‌ای در خصوص عادت‌های زندگی و شرایط خانه پر کردند که شامل سن، نوع حیوانات خانگی و حتی تعداد سیگاری‌ها و گیاهخوارانی بود که در منزل سکونت داشتند.
محققان سپس از آزمایش‌های ژنتیکی استفاده کردند تا اصلی‌ترین گروه‌های قارچی و باکتریایی ساکن در این منازل را شناسایی کنند.
قارچ‌هایی که در خانه‌ها کشف شد، مشابه با قارچ‌هایی بود که معمولا در محیط بیرون هم وجود دارند که این موضوع نشان می‌داد این میکروب‌ها احتمالا با جریان هوا از محیط بیرون وارد می‌شوند و عمدتا کاری به کار اهالی خانه ندارند.
اما باکتری‌ها داستان متفاوتی داشتند. نوع باکتریهایی که در نمونه غبارهای داخلی یافت می‌شد بستگی زیادی به نسبت مرد به زن در بین ساکنان خانه داشت و حضور حیوانات خانگی همچون سگ و گربه نیز بر نوع باکتری‌ها تاثیر می‌گذاشت.
این‌ها شامل باکتری‌های روده‌ای و واژینال انسانی به همراه آن دسته از باکتریهایی بود که بر روی پوست زندگی می‌کنند.
بسیاری از باکتری‌های روده‌ای توسط جریان هوا از دستشویی‌ها وارد محیط خانه می‌شوند.
باکتری‌های ساکن بر روی پوست که متعلق به جنس‌های کورینه باکتریوم و درماباکتر هستند و باکتری‌های روده‌ای از جنس روزبوریا، در خانه‌هایی که تعداد مردان بیشتری در آنها اقامت می‌کنند، بیشتر است که این می‌تواند به این دلیل باشد که مردان اساسا جثه بزرگتری نسبت به زنان دارند و بنابراین بستر پوستی وسیع‌تری برای این نوع باکتری‌ها فراهم می‌کنند.
اما این یافته می‌تواند از مسئله بهداشتی دیگری در بین زنان و مردان نیز ناشی شود. به عنوان مثال، زنان باکتری‌های کمتری بر روی پوست خود دارند که احتمالا ناشی از تعداد دفعات حمام بیشتر و استفاده بیشتر از محصولات مراقبت پوست است.
این باکتری‌ها همچنین با صحت 92 و 83 درصد به ما می‌گویند که آیا سگ یا گربه‌ای در یک خانه زندگی می‌کند یا نه.
این نشان می‌دهد که حیوانات خانگی اثرات قابل پیش‌بینی بر تنوع باکتری‌های موجود در غبارهای خانه بر جای می‌گذارند.
در خانه‌هایی که گربه دارند، 24 جنس باکتری وجود دارد که فراوانی‌شان نسبت به منازل بدون گربه بیشتر است.
محققان همچنین دریافتند در خانه‌هایی که سگ نگه می‌دارند، تعداد باکتری‌ها بیشتر است.
