سیستم تنبل‌پروری و مضرات آن
علیرضا قاسمی در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه تنبلی ویژگی و خصلتی اکتسابی است، عنوان کرد: به هیچ عنوان ارث و ژنتیک در تنبلی افراد نقشی نداشته و نوع تربیت محیط و خانواده است که یک فرد را زرنگ یا تنبل بار می‌آورد.
وی ایرانی‌ها را افرادی تنبل دانست و اظهار کرد: متاسفانه شرایط گذشته به گونه‌ای بوده که بیشتر افراد بصورت فصلی کار می‌کردند و فصل‌هایی از سال بیکار بودند و از نظر روحی و روانی افراد به این‌گونه شرایط عادت کرده‌اند.
قاسمی تصریح کرد: با تغییر شرایط و سرعت گرفتن کارها متاسفانه مردم ایران هنوز طبق همان سیستم سنتی گذشته رفتار کرده و فرزندان خود را تربیت می‌کنند و این موجب شده بسیاری از ایرانی‌ها تنبل بمانند.
وی سیستم حاکم بر جامعه را تنبل‌پرور دانست و اظهار کرد: متاسفانه تا حدی این شرایط کارنکردن و از زیر کار دررفتن و تنبلی در جامعه جا افتاده و بصورت یک هنجار در جامعه درآمده است.
این روانشناس به محیط‌های کاری و دانشگاهی و مدارس اشاره و تصریح کرد: متاسفانه حداقل کار کردن در سیستم‌های اداری رایج شده و دانشجویان و دانش‌آموزان ما نیز همگی شب امتحانی شده‌اند که همه این موارد نه تنها در جامعه مذموم نیست، بلکه به عنوان یک هنجار نیز مطرح میشود!
وی تصریح کرد: متاسفانه در جامعه حال حاضر کارمندی که بخواهد کار کند، زیر فشار سایر کارکنان قرار می‌گیرد و با حرف‌هایی از جمله مگر چقدر حقوق می‌دهند؟ به کجا می خواهی برسی؟ و از این قبیل حرف‌ها روبرو میشود.
قاسمی افزود: در محیط‌های آموزشی نیز دانشجویان و دانش‌آموزان زرنگ و درس خوان با القاب نامناسب خطاب شده و آدم‌های غیرطبیعی خوانده میشوند.
وی تصریح کرد: متاسفانه محیط و بستر موجود جامعه بگونه‌ای است که به افراد اجازه نمی‌دهد بیشتر فعالیت کنند و افراد در این محیط برای رهایی از بار فشار جامعه مجبورند در حدی که سیستم تعیین میکند، کار کرده یا درس بخوانند، نه بیشتر.
این جامعه‌شناس با بیان اینکه توسعه کشور نیازمند فعالیت بیشتر همه اقشار جامعه است، اظهار کرد: چنانچه سیستمی ارائه و تمرین شود که در آن به افراد زرنگ و کاری و درسخوان بها بیشتری داده شود و پاداش بدهند و از طرف دیگر افراد تنبل به دلیل کم‌کاری مواخذه شوند، قطعا می‌توان جامعه را از وضعیت تنبلی درآورد.
قاسمی ضرورت ایجاد این سیستم در خانواده را از اهمیت بسیاری برخوردار دانست و اظهار کرد: چنانچه با فرهنگ‌سازی بتوان چنین سیستمی را در خانواده نهادینه کرد، قطعا در سال‌های آینده شاهد ایجاد نسل کوشا و زرنگ خواهیم بود.
وی تصریح کرد: در این زمینه نباید از آموزش هم غافل بود و باید در کنار اینها نظارت اجتماعی را نیز افزایش داد تا افراد واقعا زرنگ از سایر افراد تنبل تشخیص داده شده و پاداش بگیرند.
این جامعه شناس معتقد است: برای از بین بردن تنبلی در جامعه باید فضای جامعه به سمتی برود که کارنکردن و کم‌کاری ضعف جدی و توهین به حساب بیاید و از طرف دیگر حق افراد زرنگ به آنها داده شود.
