اشتباهات خطرناك جلسات خواستگاري
معمولا افراد براي جلب توجه طرف مقابل در جلسات خواستگاري، سعي مي کنند خود را بي نقص جلوه دهند، ضعف ها و نقاط ضعف خود را پنهان و روي نقاط قوت خود تاکيد و حتي در نشان دادن آن ها اغراق مي کنند. مسلما در برخورد اول و دوم هيچ انساني نقاط ضعف خود را به ديگران نشان نمي دهد، اما اگر مي خواهيد زندگي پايداري داشته باشيد، هنگام صحبت با طرف مقابل صادق باشيد و خود واقعي تان را به او نشان بدهيد. معمولا افراد با ايده آل نشان دادن خود، تصورات و انتظارات بيش از حد از خود ايجاد مي کنند. اين تصورات غير واقعي پس از ازدواج به مشکل تبديل مي شود، براي مثال اگر شما انتظار نمره 20 از يک آزمون داشته باشيد، حتي نمره 18 هم ناکام کننده است. اما اگر انتظار شما 15 بوده باشد، همان نمره 18 بسيار جذاب و خوشحال کننده خواهد بود. اين امر در تعاملات با همسر آينده هم صادق است. اگر يک تصوير ايده آل و غير واقعي از خود ايجاد کنيد، بعد از شروع زندگي مشترک باعث سرخوردگي همسر خود خواهيد شد. اين نکته براي هم دختران و هم پسران صادق است. هيچ انساني کامل نيست. هيچ انساني بدون ضعف نيست پس اگر طرف مقابل خود را خيلي کامل و بدون ضعف ديديد، مطمئن باشيد که خود واقعي او را هنوز نديده ايد.
قبل از شروع فرايند خواستگاري و تصميم گيري، ابتدا تکليف تان را با خودتان مشخص کنيد. مهم چيزي است که شما مي خواهيد و نه امتيازاتي که فرد پيشنهادي دارد. هيچ دليلي وجود ندارد که دو انسان خوب و منطقي بتوانند زن و شوهر خوبي نيز باشند. براي انتخاب يک همسر مناسب، مهم خواسته ها و انتظارات شما از همسر آينده تان است. قبل از آن که به ارزيابي مصداق ها و گزينه هاي موجود بپردازيد، فهرستي از خصوصيات، رفتارها، اخلاق و ... مورد نظر از همسر آينده تان را تدارک ببينيد تا بتوانيد ارزيابي کنيد که فرد پيشنهادي کدام يک از اين ملاک هاي شما را دارد و کدام را ندارد. آنگاه مي توانيد با توجه به ارزش و اهميت هر ملاک تصميم بگيريد. انتظار نداشته باشيد شخصي را پيدا کنيد که صد در صد ملاک هاي مورد انتظار شما را داشته باشد. بايد آماده گذشتن از برخي از اين ملاک ها به نفع ملاک هاي اساسي تر و مهم تر باشيد.
هر فردي در طول زندگي خود موقعيت هاي متعددي براي ازدواج داشته است. دختر خانم ها معمولا خواستگاران متعدد دارند و گزينه هاي متعددي به آقا پسرها معرفي مي شوند. در جامعه امروز هم معمولا در دانشگاه يا محل کار، افرادي هستند که جلب توجه مي کنند. معمولا بعد از رد گزينه هاي قبلي، فرد جديد با آن ها مقايسه مي شود. براي مثال دختري ممکن است بگويد که فلان خواستگار را که داراي فلان امتياز مشخص بود قبول نکردم حالا با يک نفر که در آن موضوع به وضوح پايين تر است ازدواج کنم! توجه داشته باشيد که بايد امتيازات و اشکالات هر فرد به صورت مجزا بررسي شود زيرا در مقايسه با گزينه هاي قبلي معمولا نقاط قوت آن ها با نقاط ضعف فرد جديد مقايسه مي شود. به طور مثال اگر فردي از نظر موقعيت مالي بسيار مطلوب بوده است، اما اخلاق مناسبي نداشته است؛ حال وضعيت مالي فرد جديد را با قبلي مقايسه مي کنيم و به اين که فرد جديد داراي خصايل اخلاقي مناسبي است، کم توجهي مي شود. اما اگر اين فرد مستقل ارزيابي شود، مي تواند گزينه مناسبي باشد. به ياد داشته باشيم که ملاک هاي ظاهري مانند ثروت، تحصيلات و ... شرط کافي براي خوشبختي نيستند.
در جلسات خواستگاري معمولا سوالاتي از قبيل، نظر شما درباره کار کردن خانم ها در بيرون از منزل چيست و در صورت تمايل دختر به کار کردن در آينده شما چه مي کنيد، پرسيده مي شود و بر اساس پاسخي که دريافت مي شود، تصميم گيري انجام مي گيرد، اما در اين ميان توجه به يک نکته بسيار اهميت دارد و آن اين که ملاک تصميم گيري براي حال و آينده در انسان متفاوت است. به عبارت ديگر، هنگامي که انسان براي يک موضوع احتمالي يا براي آينده تصميم مي گيرد، بر اساس ارزش هاي کلي پاسخ مي دهد اما در نقطه مقابل، هنگامي که در مورد موضوعي قطعي يا براي زمان حال تصميم گيري مي شود، جزئيات و امکان پذيري کار مورد نظر بررسي خواهد شد. بنابراين زماني که در جلسه خواستگاري سوالي مطرح مي شود، طرفين بر اساس يک آينده احتمالي به پرسش پاسخ خواهند داد اما هنگامي که زندگي مشترک شروع مي شود، ممکن است رفتار آن ها متفاوت باشد زيرا در آن هنگام مثال جزئي هم وارد معادلات تصميم گيري خواهد شد. در نتيجه زياد به پاسخ هاي افراد اطمينان نکنيد و سعي کنيد رفتار واقعي آن ها را بررسي کنيد.
اگر موضوعي براي شما اهميت دارد، فرد مقابل را در شرايط واقعي مورد سنجش قرار دهيد. پس حتما موضوعات مهم براي خود را به جاي مطرح کردن با پرسش هايي با قيد اگر، مورد سنجش واقعي قرار دهيد.
