چرا بچه ها به حرف والدين‌شان گوش نمي‌دهند؟

1- الگوي خوبي نبوديد: شما بايد الگوي خوبي در زمينه گوش کردن باشيد. به کودک نشان دهيد که شنونده خوبي هستيد تا او هم به حرف هاي شما گوش دهد.

2-جملات تان با کلماتي مثل اگر، تو و چرا شروع مي شود: وقتي جمله را با اين 3 کلمه شروع مي کنيد در واقع کودک تمايلي به شنيدن ندارد و از شما رويگردان مي شود به اين علت که اين کلمات تهديد آميز هستند؛ به طور مثال، اگر غذايت را نخوري، کتک مي خوري!

3-بدون اين که توجهش را جلب کنيد صحبت مي کنيد: گاهي بچه به شما گوش نمي کند يا به حرف هاي شما توجهي نشان نمي دهد، چون تمرکز ندارد. وقتي مي خواهيد با او صحبت کنيد ابتدا مطمئن شويد که توجه او را جلب کرده ايد. براي اين کار با مهرباني و به آرامي صورت او را بالا نگه داريد که به چشمان شما نگاه کند و در ابتداي صحبت کردن از جملاتي نظير اين استفاده کنيد: «لطفا به من گوش کن.»

4-به جاي حرف زدن از او سوال مي پرسيد: اگر مي خواهيد بچه از قوانين خانه و خانواده شما اطاعت کند درخواست خود را صريح و بدون سوالي کردن آن به کار ببريد؛ به طور مثال به جاي اين که بگوييد: «مي خواهي حمام کني؟» بگوييد: «الان وقت حمام کردن است، لطفا برو حمام.»

5-نتيجه و پيامدهاي کارش را مشخص نمي کنيد: اگر مطمئن هستيد که بچه درخواست شما را شنيده، اما هنوز مي خواهد آن را ناديده بگيرد لازم است در چنين مواقعي پيامد کارش را برايش توضيح دهيد. شما مي توانيد درخواست خود را با نتيجه و پيامدش همراه کنيد.
به طور مثال بگوييد: «مي دانم مي خواهي بروي بيرون بازي کني، اما اول بايد غذايت را تمام کني.»

اگر همچنان به بيرون رفتن اصرار کرد بدون اين که به حرف شما گوش کند، مي توانيد بگوييد: «متاسفم تو کل غذايت را هنوز نخوردي» بنابراين اين اصرار شما به او نشان مي دهد که از او انتظار داريد حتما به حرف تان گوش کند.