آرامش واقعي چيست؟
در دنياي پر استرس و پر اضطراب امروز، آرامش و آسوده بودن خيال، نعمتي است که بسياري از افراد آرزوي آن را دارند اما براي رسيدن به آرامش تنها آرزو کردن کافي نيست، بلکه لازم است که فرد در اين راه تلاش کند و شايد حتي لازم باشد که از تکنيک هاي روان شناختي براي کاهش نگراني ها و رفع تنش هاي روزمره براي رسيدن به آرامش، نشاط و شادي استفاده کند.
به گزارش آفرينش دكتر مينا پورفرخ، روان شناس راديو سلامت با طرح اين سوال كه آرامش واقعي چيست و با توجه به ويژگي هاي شخصيتي هر فرد چطور مي توان به آرامش رسيد؟، گفت: از آنجايي که استرس ها و فشارهاي زندگي اجتناب ناپذيرند فردي که مهارت هاي لازم را در برقراري ارتباط بين جسم و ذهن پيدا کند اجازه نمي دهد تا اين فشارهاي روزمره باعث تنش و اضطراب شود چرا که راه هاي صحيح مقابله با آن را فرا گرفته است. لحظه اي که فرد يک نفس عميق شامل دم و بازدم و بدون هيچگونه فکري تجربه مي کند در چنين حالتي از آرامش فکر و جسم برخوردار است. در اين لحظه است که نيروي حياتي با هر نفس تجديد مي شود و فرد انرژي کسب مي نمايد، همچنان که شاعر بزرگ مي فرمايد هر نفسي که فرو مي رود ممد حيات است و چون برمي آيد مفرح ذات.
وي ادامه داد: اما جالب تر اين که بسياري از افراد آرامش را به معناي سکون و سکوت مي دانند ولي از آنجاييکه انسان آيينه خلقت هستي است و هستي و طبيعت در جهت رسيدن به تعادل است بنابراين بايد آرامش را درون خود بيابيم و در جهت رسيدن به تعادل دروني گام برداريم تا اين آرامش دروني به دنياي بيرون انعکاس يابد؛ اما نه به معناي سکون. گاهي فرد در حال پيمودن روزمره زندگي با سرعت بالا است. از صبح تا شب با برنامه هاي زياد حتي لحظه اي فرصت سفر به درون و با خود بودن را ندارد. مسلم است که اين فرد براي رسيدن به آرامش لازم است کمي سرعتش را کم کند و با هستي به تعادل برسد تا آرامش را تجربه کند. برعکس اين حالت هم وجود دارد. گاهي فرد با سرعتي کند در حال عبور از روزمرگي است که مي تواند ناشي از مسائل مختلف مثل بي انگيزگي، داشتن خلق افسرده يا عوامل متعدد ديگر باشد. از نظر روان شناختي لازم است اين فرد کمک بگيرد تا بتواند سرعت کند دروني اش را با تکاپوي بيشتر به تعادل برساند.
اين روان شناس در پايان اظهاركرد: پس رسيدن به آرامش براي هر فرد با توجه به ويژگي ها و خصوصيات وراثتي و اکتسابي متفاوت است؛ اما آنچه که هدف و مورد نظر ماست براي رسيدن به دنياي دروني و بيروني مملو از آرامش بايد همسو با طبيعت به تعادل برسيم.
به گزارش آفرينش دكتر مينا پورفرخ، روان شناس راديو سلامت با طرح اين سوال كه آرامش واقعي چيست و با توجه به ويژگي هاي شخصيتي هر فرد چطور مي توان به آرامش رسيد؟، گفت: از آنجايي که استرس ها و فشارهاي زندگي اجتناب ناپذيرند فردي که مهارت هاي لازم را در برقراري ارتباط بين جسم و ذهن پيدا کند اجازه نمي دهد تا اين فشارهاي روزمره باعث تنش و اضطراب شود چرا که راه هاي صحيح مقابله با آن را فرا گرفته است. لحظه اي که فرد يک نفس عميق شامل دم و بازدم و بدون هيچگونه فکري تجربه مي کند در چنين حالتي از آرامش فکر و جسم برخوردار است. در اين لحظه است که نيروي حياتي با هر نفس تجديد مي شود و فرد انرژي کسب مي نمايد، همچنان که شاعر بزرگ مي فرمايد هر نفسي که فرو مي رود ممد حيات است و چون برمي آيد مفرح ذات.
وي ادامه داد: اما جالب تر اين که بسياري از افراد آرامش را به معناي سکون و سکوت مي دانند ولي از آنجاييکه انسان آيينه خلقت هستي است و هستي و طبيعت در جهت رسيدن به تعادل است بنابراين بايد آرامش را درون خود بيابيم و در جهت رسيدن به تعادل دروني گام برداريم تا اين آرامش دروني به دنياي بيرون انعکاس يابد؛ اما نه به معناي سکون. گاهي فرد در حال پيمودن روزمره زندگي با سرعت بالا است. از صبح تا شب با برنامه هاي زياد حتي لحظه اي فرصت سفر به درون و با خود بودن را ندارد. مسلم است که اين فرد براي رسيدن به آرامش لازم است کمي سرعتش را کم کند و با هستي به تعادل برسد تا آرامش را تجربه کند. برعکس اين حالت هم وجود دارد. گاهي فرد با سرعتي کند در حال عبور از روزمرگي است که مي تواند ناشي از مسائل مختلف مثل بي انگيزگي، داشتن خلق افسرده يا عوامل متعدد ديگر باشد. از نظر روان شناختي لازم است اين فرد کمک بگيرد تا بتواند سرعت کند دروني اش را با تکاپوي بيشتر به تعادل برساند.
اين روان شناس در پايان اظهاركرد: پس رسيدن به آرامش براي هر فرد با توجه به ويژگي ها و خصوصيات وراثتي و اکتسابي متفاوت است؛ اما آنچه که هدف و مورد نظر ماست براي رسيدن به دنياي دروني و بيروني مملو از آرامش بايد همسو با طبيعت به تعادل برسيم.
