ربات اجتماعی به دانش آموزان دارای اختلال یادگیری کمک می‌کند
به گزارش تارنمای اخبار نوروساینس نیوز، محققان می گویند که این ربات در کلاس درس و محیط های یادگیری افراد دارای ناتوانی های یادگیری مشارکت مثبت داشته است.
محققان مهندسی در دانشگاه واترلو با موفقیت از یک ربات برای کمک به تمرکز حواس کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری استفاده کردند.
این یکی از نتایج کلیدی در این مطالعه جدید بود و نشان داد نوجوانان و مربیان آنها مشارکت مثبت ربات در کلاس درس را ارج می نهند.
دکتر کرستین داوتنهان، استاد مهندسی برق و رایانه گفت: استفاده از ربات در نظام آموزش همگانی قطعا ظرفیت های عظیمی دارد. به طور کلی، یافته‌ها نشان می دهد ربات ها تأثیر مثبت بر دانش‌آموزان دارند.
این محققان سال ها در مورد کاربرد رباتیک در معلولیت کار کرده است و اصول برابری، دربرگیری و تنوع را در پروژه های تحقیقاتی خود گنجانده است.
دانش‌آموزان دارای ناتوانی‌های یادگیری ممکن است از کمک های یادگیری اضافی، مانند آموزش تک به تک و تلفن‌های هوشمند و تبلت بهره ببرند.
مربیان در سال‌های اخیر استفاده از ربات‌های اجتماعی را برای کمک به یادگیری دانش‌آموزان مورد تحقیق قرار داده اند. اما غالبا محوریت تحقیقات آنها روی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بوده است. در نتیجه، کارهای کمی در زمینه استفاده از ربات های کمکی اجتماعی برای دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری انجام شده است.
داوتنهان به همراه دو محقق مهندسی واترلو و سه کارشناس انجمن ناتوانی‌های یادگیری در ونکوور در کانادا مجموعه آزمایش هایی را با یک ربات انسان‌نما کوچک به نام QT انجام دادند.
داوتنهان گفت توانایی ربات برای انجام حرکات با استفاده از سر و دست، همراه با ویژگی‌های گفتاری و صورت، باعث شده برای استفاده کودکان دارای اختلالات یادگیری بسیار مناسب باشد.
محققان با تکیه بر پژوهش های نویدبخش قبلی، 16 دانش آموز با ناتوانی یادگیری را به دو گروه تقسیم کردند. در یک گروه، دانش آموزان فقط با یک مربی به صورت انفرادی کار می کردند. در گروه دیگر، دانش آموزان به صورت تک به تک با یک مربی و یک ربات انسان نمایQT کار کردند. در گروه دوم، مربی از تبلت برای هدایت ربات استفاده کرد که این ربات فعالیت های مختلف را با استفاده از گفتار و حرکات خود به صورت مستقل انجام داد.
در حالی که مربی جلسات را کنترل می‌کرد، ربات در زمان‌های مشخصی با هدایت مربی، دانش‌آموز را راهنمایی می‌کرد. ربات علاوه بر آغاز کار جلسه، اهدافی را تعیین و در صورت لزوم راهبردهای خودتنظیمی ارائه کرد. اگر فرایند یادگیری از مسیر خارج می شد، ربات از راهبردهایی مانند بازی، معما، جوک، تمرینات تنفسی و حرکات فیزیکی استفاده می کرد تا دانش آموز را به مسیر کلاس بازگرداند.
داوتنهان گفت: دانش‌آموزانی که با این ربات کار می‌کردند، به طور کلی بیشتر با وظایف خود درگیر شدند و در مقایسه با دانش‌آموزانی که ربات به آنها کمک نمی‌کردند، می‌توانستند کارهای خود را با سرعت بالاتری انجام دهند.
مطالعات بیشتری برای استفاده از ربات برنامه ریزی شده است. مقاله ای از این تحقیق در کنفرانس بین المللی رباتیک اجتماعی در فلورانس در ایتالیا ایتالیا ارایه شد.
محققان مهندسی در دانشگاه واترلو با موفقیت از یک ربات برای کمک به تمرکز حواس کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری استفاده کردند.
این یکی از نتایج کلیدی در این مطالعه جدید بود و نشان داد نوجوانان و مربیان آنها مشارکت مثبت ربات در کلاس درس را ارج می نهند.
دکتر کرستین داوتنهان، استاد مهندسی برق و رایانه گفت: استفاده از ربات در نظام آموزش همگانی قطعا ظرفیت های عظیمی دارد. به طور کلی، یافته‌ها نشان می دهد ربات ها تأثیر مثبت بر دانش‌آموزان دارند.
این محققان سال ها در مورد کاربرد رباتیک در معلولیت کار کرده است و اصول برابری، دربرگیری و تنوع را در پروژه های تحقیقاتی خود گنجانده است.
دانش‌آموزان دارای ناتوانی‌های یادگیری ممکن است از کمک های یادگیری اضافی، مانند آموزش تک به تک و تلفن‌های هوشمند و تبلت بهره ببرند.
مربیان در سال‌های اخیر استفاده از ربات‌های اجتماعی را برای کمک به یادگیری دانش‌آموزان مورد تحقیق قرار داده اند. اما غالبا محوریت تحقیقات آنها روی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بوده است. در نتیجه، کارهای کمی در زمینه استفاده از ربات های کمکی اجتماعی برای دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری انجام شده است.
داوتنهان به همراه دو محقق مهندسی واترلو و سه کارشناس انجمن ناتوانی‌های یادگیری در ونکوور در کانادا مجموعه آزمایش هایی را با یک ربات انسان‌نما کوچک به نام QT انجام دادند.
داوتنهان گفت توانایی ربات برای انجام حرکات با استفاده از سر و دست، همراه با ویژگی‌های گفتاری و صورت، باعث شده برای استفاده کودکان دارای اختلالات یادگیری بسیار مناسب باشد.
محققان با تکیه بر پژوهش های نویدبخش قبلی، 16 دانش آموز با ناتوانی یادگیری را به دو گروه تقسیم کردند. در یک گروه، دانش آموزان فقط با یک مربی به صورت انفرادی کار می کردند. در گروه دیگر، دانش آموزان به صورت تک به تک با یک مربی و یک ربات انسان نمایQT کار کردند. در گروه دوم، مربی از تبلت برای هدایت ربات استفاده کرد که این ربات فعالیت های مختلف را با استفاده از گفتار و حرکات خود به صورت مستقل انجام داد.
در حالی که مربی جلسات را کنترل می‌کرد، ربات در زمان‌های مشخصی با هدایت مربی، دانش‌آموز را راهنمایی می‌کرد. ربات علاوه بر آغاز کار جلسه، اهدافی را تعیین و در صورت لزوم راهبردهای خودتنظیمی ارائه کرد. اگر فرایند یادگیری از مسیر خارج می شد، ربات از راهبردهایی مانند بازی، معما، جوک، تمرینات تنفسی و حرکات فیزیکی استفاده می کرد تا دانش آموز را به مسیر کلاس بازگرداند.
داوتنهان گفت: دانش‌آموزانی که با این ربات کار می‌کردند، به طور کلی بیشتر با وظایف خود درگیر شدند و در مقایسه با دانش‌آموزانی که ربات به آنها کمک نمی‌کردند، می‌توانستند کارهای خود را با سرعت بالاتری انجام دهند.
مطالعات بیشتری برای استفاده از ربات برنامه ریزی شده است. مقاله ای از این تحقیق در کنفرانس بین المللی رباتیک اجتماعی در فلورانس در ایتالیا ایتالیا ارایه شد.
