جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
تاریخ انتشار :
پنجشنبه ۱۴ تير ۱۳۹۷ / ۱۴:۱۷
کد مطلب: 44712
۲

درباره دوران نامزدی و صیغه محرمیت + باید‌ها و نباید‌ها

درباره دوران نامزدی و صیغه محرمیت + باید‌ها و نباید‌ها
خواستگاری و نامزدی برای خود حقوق تعریف شده ای دارد و طرفین باید بدانند که اولا از چه فردی خواستگاری می کنند و دوم اینکه چه حقوقی را باید رعایت کنند.


خواستگاری به هر روشی که انجام شود، به معنی درخواست ازدواج مرد از زن برای تشکیل یک زندگی مشترک است که در همه جای دنیا و از جمله ایران آداب و رسوم خاصی داشته و معمولا از طرف مرد مطرح می شود، اما در ادامه هر دو طرف یعنی زن و مرد باید تصمیم بگیرند که حاضرند با یکدیگر زیر یک سقف زندگی کنند و سرنوشتی مشترک داشته باشند؟ قبل از انتخاب همسر که مهمترین بخش شروع یک زندگی موفق و تصمیمی سرنوشت ساز است باید به موارد زیادی توجه کرد و بر اساس آن انتخابی آگاهانه داشت. در این صورت است که می توان به داشتن یک زندگی پایدار امیدوار بود و به اصطلاح قدیمی ترها «به پای هم پیر شد».

بد نیست بدانید دختر و پسر قبل از اینکه همسر آینده خود را انتخاب کنند، باید درباره مشخصات کسی که قرار است یک عمر با او زیر یک سقف بروند، خوب فکر کنند و این موضوع را در نظر بگیرند که از همسر آینده خود چه انتظاراتی دارند. همچنین هر دو طرف باید به این موضوع توجه کنند که وجود تناسب سنی، تحصیلی، فرهنگی، اعتقادی، اقتصادی، سیاسی و موارد دیگر می تواند تا اندازه بسیار زیادی در تضمین زندگی آینده آنها موثر باشد. در این میان بهتر است که جوانان از تجربیات پدر و مادرها که در اصطلاح «یک پیراهن، از آنها بیشتر پاره کرده اند» استفاده کنند.

محدودیت های خواستگاری
یادتان باشد فقط از زنانی می توان خواستگاری کرد که مانع و محدودیتی برای ازدواج نداشته باشند. در حقیقت خواستگاری یا همان دادن پیشنهاد ازدواج به دیگری، در شرایطی است که مانعی قانونی برای ازدواج با او وجود ندارد. بد نیست بدانید که خواستگاری از چه شخصی مجاز و چه زمانی خواستگاری ممنوع است.

بر اساس ماده ۱۰۳۴ قانون مدنی «هر زنی را که خالی از موانع نکاح باشد، می توان خواستگاری کرد.» با دقت در این ماده قانونی متوجه می شویم که برای خواستگاری از برخی زنان، موانع و محدودیت هایی وجود دارد. یکی از این محدودیت ها خواستگاری از زنانی است که ازدواج با آنها حرام باشد. مثلا مرد نمی تواند از افرادی که نسبت به آنها محرم است، مانند خاله یا عمه خواستگاری کند. او همچنین نمی تواند از خواهر همسر فعلی خود خواستگاری و با او ازدواج کند، مگر اینکه از همسر فعلی خود جدا شود.

یکی دیگر از مواردی که نمی توان از زنی خواستگاری کرد، مربوط به زمان هایی است که زن به تازگی طلاق گرفته باشد و در «عده رجعی» به سر ببرد؛ به این معنی که مدت زمانی در حدود ۳ ماه باید سپری شود تا زن بتواند مجددا با فرد دیگری ازدواج کند. در چنین مواقعی این زن مانند زن شوهردار است و به صراحت یا به طور ضمنی نمی توان از او خواستگاری کرد. به این دلیل که اگر فرد طلاق دهنده بخواهد به همسر سابقش، رجوع یا بازگشت کند و زندگی خود را با او ادامه دهد، این امکان از او گرفته نشود و در حقیقت خواستگاری در چنین شرایطی، این حق را از شوهر سابق می گیرد.


یکی از مراحل ازدواج در برخی از خانواده‌ها طی کردن دورانی است به نام نامزدی که معمولا برای آشنایی هر چه بیشتر زوجین و خانواده آن‌ها در نظر گرفته شده است و در این راستا معتقدند که باید در این دوران بین دختر و پسر صیغه محرمیت خوانده شود.
 
 
آیا خواستگاری تعهد آور است؟
سوالی که در اینجا مطرح می شود، این است که آیا خواستگاری و دادن قول برای ازدواج یا طرف مقابل، باعث ایجاد تعهد و الزام برای طرفین می شود؟ به عبارت دیگر آیا طرفین به صرف اینکه به هم قول داده اند که با هم ازدواج کنند، مجبور به رعایت آن هستند و نمی توانند آن را به هم بزنند؟
در جواب باید گفت که خواستگاری کردن هیچ تعهدی برای طرفین ایجاد نمی کند، یعنی هر دوی آنها به راحتی می توانند از ادامه رفت و آمد یا اقدام های بعدی خودداری کنند، حتی در مواردی که مرد همه مهریه یا مقداری از آن را به زن داده باشد. پس یادتان باشد تا زمانی که زن و مرد به عقد ازدواج هم در نیامده اند، هر دوی آنها می توانند از این اقدام منصرف شوند و طرف مقابل نمی تواند دیگری را مجبور به ازدواج با خود کند.

اندر احوالات نامزدی
پس از مرحله خواستگاری، در صورتی که زن با پیشنهاد ازدواج مرد موافقت کرد، در اصطلاح عرف با هم «نامزد» می شوند. به عبارت دیگر نامزدی یعنی دو طرف اعلام کنند که آمادگی تشکیل خانواده را دارند و به هم قول دهند که با هم ازدواج کنند. نکته مهم در مورد نامزدی این است که هیچ سندی برای نامزدی تنظیم نمی شود.  


بده بستان هدیه ها
معمولا در ابتدای راه زندگی مشترک که همان نامزدی است، طرفین برای ابراز علاقه به یکدیگر هدایا و به اصطلاح یادگاری های زیادی به هم می دهند و گاهی هم برای پدر و مادر همدیگر کادو می خرند. این در حالی است که اگر هر یک از دو طرف به دلایل مختلف از این ازدواج منصرف شود و تصمیم بگیرد که نامزدی را به هم بزند، او و طرف مقابل می توانند از همدیگر بخواهند هدیه‌ها را پس بدهند. در صورتی که عین هدایا، به هر دلیلی وجود نداشته باشد، باید قیمت آن پرداخت شود، جز در مواردی که فرد در نگهداری از وسایل کوتاهی نکرده و از آن مراقبت کافی کرده باشد، اما به دلیلی وسیله مورد نظر از بین برود. البته باید به این موضوع تاکید کرد که اگر اصل هدایا از بین رفته باشد، صرفا قیمت آنهایی را می شود درخواست کرد که معمولا نگه داشته می شود، اما قیمت هدایای مصرف شدنی مانند لباس و عطر را نمی شود مطالبه کرد. نکته: اگر نامزدی بر اثر فوت یکی از طرفین بر هم خورد، طرف مقابل نمی تواند هدایا را مطالبه کند.  

خسارت جشن ها قابل احصا است
معمولا در دوره نامزدی افراد مبالغی را برای مواردی چون برگزاری جشن هزینه می کنند؛ یادتان باشد که اگر متحمل هزینه ای برای برگزاری جشن نامزدی شدید در صورت به هم خوردن این موضوع، می توانید هزینه مورد نظر را از طرف مقابل بگیرید. نکته: هر یک از طرفین ازدواج می توانند از طرف مقابل بخواهند به پزشک مراجعه کرده و پس از انجام معاینات لازم، تصدیق پزشکی درباره سلامت خود ارائه کند تا از سلامت طرف مقابل مطمئن شود. قانون گذار گواهی صحت و سلامت را به بیماری های مسری که ممکن است به دیگران منتقل شود، مانند سفلیس و سل محدود کرده است.  

 
آثار و برکات دوران نامزدی
یکی از بستر‌های مهم برای تامین استقلال دختر و پسر و جدایی تدریجی آن‌ها از خانواده که سال‌ها در آن زندگی کرده و انس گرفته‌اند، دوران نامزدی است.
طرفین با انس و همدلی و گذشت و ایثار، نادیده گرفتن ناملایمات و ناهماهنگی را تمرین می‌کنند. این دوران، بهترین زمان برای کنار گذاشتن خودخواهی‌هاست.

والدین نیز خود را برای دوری آن‌ها آماده می‌کنند و مجالی برای برپایی مراسم و آماده کردن مقدمات می‌یابند.
دوران نامزدی، فرصت طلایی شناخت ماهیت و شخصیت واقعی فرد در یک فرآیند ارتباطی غیررسمی است. رفت وآمدها، خلوت‌ها و تعاملات بیشتر، لایه‌های پنهان شخصیت فرد را بیش از بیش نمایان می‌سازد.
در این دوره تعارفات و احیاناً ظاهرسازی و نقش‌بازی کردن‌ها، رنگ باخته و انتقاد و اعتراض‌ها رخ می‌نمایاند.
شاید بهترین راه در کنار جمع‌بندی طرفین و خانواده‌های آنها، استفاده از نظر مشاور برای امکان ادامه ارتباط است.
 
صیغه محرمیت یا نکاح موقت؟
در بسیاری از موارد بعد از خواستگاری، خانواده دختر با اجرای صیغه محرمیت تلاش می‌کنند روابط دختر و پسر در چارچوب شرع قرار گیرد، در حالی که این اصطلاح عرفی بوده و در قانون همان نکاح موقت نامیده می‌شود.
بسیاری از خانواده‌های متشرع، بدون اطلاع از اثرات حقوقی محرمیت که در قانون همان نکاح موقت خوانده می‌شود، ناخواسته با مشکلاتی روبرو می‌شوند.

خانواده‌ها برای نکاح موقت، مبلغ ناچیزی برای مهریه تعیین می‌کنند که با پایان یافتن دوره محرمیت، طرفین می‌توانند برای نکاح دائم اقدام کنند. مشکل از آنجا آغاز می‌شود که مرد به دلایلی با جاری شدن نکاح دائم مخالفت می‌کند.
با این امتناع، خانواده دختر متضرر شده و با دریافت مهریه ناچیز، دختر به خانه پدر برمی‌گردد. چه بسا در طول مدت نکاح موقت، زوجیت نیز واقع می‌شود.
شکل دوم این خسارت زمانی است که خانواده دختر با دریافت مهریه اصلی، با نکاح موقت موافقت می‌کند.

در این صورت نیز اگر دختر از نکاح دائم امتناع ورزد، ضرر متوجه مرد خواهد شد و در مقابل مدت محدود این نکاح موقت، مرد متقبل پرداخت مهریه‌ای سنگین خواهد شد.
این شرایط احتمالی برای هر دو طرف نکاح قابل وقوع است و از نظر قانونی نیز نمی‌توان هیچ یک را ملزم به نکاح دائم کرد؛ بنابراین خانواده‌ها باید بدانند صیغه محرمیت اصطلاح عرفی است در حالیکه قوانین نکاح موقت بر آن حاکم است و باید با تعهدات این نکاح و اثرات حقوقی آن آشنا باشند.

باید‌ها و نباید‌های دوران نامزدی با صیغه محرمیت
۱- دختر و پسر در دوران نامزدی این فرصت را خواهند داشت که بتوانند با یکدیگر ملاقات کرده، به گردش بروند و در این برنامه‌ها کاملاً دیگر را بشناسند. وجود عشق در ازدواج مهم است، ولی عشق نباید طوری باشد که در ارزیابی طرف مقابل خدشه وارد کند.
۲- چون معاشرت‌های آن‌ها از مشروعیت برخوردار است، در اجرای این برنامه از آرامش روانی بیشتری برخوردار خواهند بود و دغدغه و اضطراب گناه و عدم رعایت حدود شرعی را نخواهند داشت. حتی اگر خود دختر و پسر از نظر اعتقادی مقید به این حدود نباشند از نظر دیگران مورد شماتت و اعتراض قرار نخواهند گرفت.

۳- چون روابط آنان شرایط طبیعی دارد بهتر می‌توانند همدیگر را بشناسند. امکان نقش بازی کردن در وضعیت غیرعادی بیشتر است. در صورت جاری شدن صیغه شرایط عادی است و افراد در شرایط عادی ماهیت خود را بهتر بروز می‌دهند.

۴- با این برنامه که از نظر شرع و عرف پذیرفته است معاشرت با اقوام و خویشان طرفین بیشتر انجام می‌گیرد و چون خویشاوندان نزدیک در زندگی نقش دارند، شناخت آنان برای تصمیم‌گیری مناسب ضرورت دارد.
۵- موضوعی که لازم است در این معاشرت‌ها مورد توجه خاص قرار گیرد آن است که حدود تعیین شده رعایت گردد و خانواده‌های طرفین در انجام روابط نظارت قابل توجهی داشته باشند.
 
۶- پسر و دختر در این روابط باید سعی کنند یکدیگر را بشناسند و با اخلاق و روحیات یکدیگر آشنا گردند.
هدف از این شناخت آن است که ببینند همسر مورد نظر خود را پیدا کرده‌اند یا خیر.

۷- یکی از موضوعات مهمی که باید به آن توجه شود آن است که پسر و دختر بررسی کنند که تا چه اندازه به یکدیگر علاقه دارند و تحمیلی در کار نباشد. میزان محبت و علاقه در موفقیت ازدواج از اهمیت خاصی برخوردار است.
۸- اساس و تداوم ازدواج بر پایه محبت به یکدیگر استوار است. دختر و پسر که در مرحله‌ی نامزدی به سر می‌برند باید از علاقه و محبت یکدیگر مطمئن شوند. عشق نیز دو نوع است؛ عشق شهوانی و عشق متعالی.
عشق شهوانی بر پایه جاذبه‌های جنسی و کشش‌های شهوانی استوار است و در عشق متعالی علاقه انسان و ارزش‌های عالی تعلق می‌گیرد. در ازدواج موافق هر دو نوع عشق باهم وجود دارد. پسر و دختر نامزد شده نباید تنها تحت تاثیر عشق شهوانی قرار گیرند.

۹- در دوران نامزدی باید پسر و دختر به جایی برسند که احساس کنند علاقه و محبتی دوجانبه است. این که تحت تاثیر دیگران عقدی با علاقه یک طرفه یا کمرنگ انجام شود به امید این که بعداعلاقه به وجود می‌آید به جز فریب چیزی نیست که پسر و دختر باید به این موضوع توجه کنند.

۱۰- از جمله برنامه‌هایی که در دوره نامزدی می‌تواند نقش مثبت و ارزنده داشته باشد ملاقات‌های متعدد صمیمانه، مسافرت‌های کوتاه، هدیه دادن، شرکت مشترک در مجالس و محافل معنوی است. این برنامه‌ها علاوه بر آنکه موجب تفاهم و صمیمیت بیشتر می‌شود به شناخت هرچه بیشتر طرفین کمک می‌کند.

۱۱- وجود عشق در ازدواج مهم است، ولی عشق نباید طوری باشد که در ارزیابی طرف مقابل خدشه وارد کند. فرد عاشق اگر تحت تاثیر عشق و صاعقه‌های جنسی عیوب و نکات منفی طرف مقابل خود را نبیند به علت عدم شناخت واقعی موفقیت در ازدواج احتمالی است و چه بسا ازدواجشان به شکست منجر شود.


 
صبر بعد از خداحافظی
وقتی زن با طلاق یا وفات، همسر خود را از دست دهد، باید احکامی را رعایت کند و مدتی با کسی ازدواج نکند که این زمان را «عده» می گویند. زن بعد از مرگ شوهر نیز باید مدتی انتظار بکشد تا بتواند مجددا ازدواج کند. یعنی زن بعد از مرگ همسر ۲ کار باید انجام دهد:
۱. نگه داشتن عده: زن بعد از فوت شوهر ۴ ماه و ۱۰ روز باید عده نگه دارد.
۲. گرفتن حداد: یعنی زینت خود را در تمامی مدتی که عده دارد، ترک کند.
مرجع : مهر-باشگاه خبرنگاران
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
ویژگی‌های یک اردو مطالعاتی خوب چیست؟
چطور از فکر کردن بیش از حد به یک موضوع جلوگیری کنیم؟
نوجوانان آمریکایی بدون تلفن همراه احساس بهتری دارند
من با دروغ گفتن و آه وناله پول درمیارم
افراد کمال‌گرا چه ویژگی‌هایی دارند؟
كودكان را قرباني حرف مردم نكنيد
خودبیمارانگاری از خود بیماری مرگبارتر است!
راه‌ درمان تب بالای تمایل به عمل‌های زیبایی چیست؟
کلمات بیش از آنچه که شما تصور می کنید تاثیر گذارند. همیشه پیش از صحبت کردن فکر کنید.