چند توصیه برای کاهش نگرانی‌های دانش‌آموزان
میگنا: با آغاز سال تحصیلی و بازگشایی مدارس توجه به سلامت روانی دانش‌آموزان به دلیل احساس ناامنی یا نگرانی که ممکن است در محیط جدید مدرسه برای آنها ایجاد شود، اهمیت زیادی دارد.
* والدین و معلمان می‌توانند از روش‌های زیر به نقل از سایت "وزارت آموزش نیوزیلند" برای ایجاد حس امنیت در کودکان و نوجوانان کمک بگیرند:
- حفظ آرامش خود در وهله اول و فراهم کردن محیطی آرام برای حفظ آرامش دانش‌آموزان
- اطمینان از برقراری روالی عادی و برنامه‌ریزی منظم به منظور جلوگیری از ایجاد اضطراب در دانش‌آموزان
- تعیین زمانی مشخص برای انجام دادن کارهای لذت‌بخش همراه با دانش‌آموزان
- وقت گذاشتن برای صحبت کردن با دانش‌آموزان و گوش دادن به صحبت‌های آنها
- باید توجه داشت که هنگام صحبت با دانش‌آموزان بهتر است آنها را راهنمایی کنید، واقع‌گرا و عمل‌گرا باشید و متناسب با سن آنها سخن بگویید.
- کودکان و نوجوانان همیشه به راحتی در مورد احساسات خود صحبت نمی‌کنند، پس از آنها به طور مستقیم درمورد احساسات و نگرانی‌هایشان سوال کنید.
* همچنین در مورد اینکه توضیحات‌تان متناسب با رشد کودک باشد به نکات زیر توجه کنید:
- کودکان کم سن و سال به اطلاعات کوتاه و ساده نیاز دارند تا این اطمینان را در آنها ایجاد کند که مدارس آنها از محیط‌های امنی برخوردار بوده و افراد بزرگتری در آن‌جا برای حمایت و محافظت از آنها حضور دارند.
- کودکان در سنین پایانی دبستان ممکن است بیشتر به صورت مستقیم در مورد امنیت مدارس خود سوال کنند. باید سعی کنید واقعیت را به آنها نشان داده و خیالات را از ذهنشان دور کنید. می‌توانید درمورد تلاش‌های مدرسه، خدمات اضطراری و مسئولان جامعه برای تأمین امنیت مدارس با آنها صحبت کنید.
- دانش‌آموزان دبیرستانی اما بیشتر نگران بروز خشونت‌های مختلف در جامعه و در مدارس هستند. نگرانی دانش‌آموزان در این سنین بیشتر مربوط به چگونگی ایمن‌سازی مدارس و جامعه و جلوگیری از بروز خشونت و فاجعه است.
* بر نقش خودِ دانش‌آموزان با پیروی از دستورالعمل‌های ایمنی در مدرسه برای حفظ امنیت در مدارس تاکید کنید:
- دانش‌آموزان باید مواردی چون اجازه ندادن به غریبه‌ها برای ورود به مدرسه، گزارش مشاهده افراد غریبه در محیط مدرسه به کارکنان مدرسه، گزارش تهدیدات مربوط به ایمنی مدارس که توسط دانش‌آموزان یا دیگر افراد گوشزد میشود، را در نظر داشته و باید بیاموزند که در مواجهه با آنها واکنش مناسب نشان دهند.
- دانش‌آموزان باید هرگونه نگرانی درباره امنیت شخصی خود را به معلمان خود اطلاع دهند.
- دسترسی دانش‌آموزان به حمایت‌های عاطفی و روانی از طریق معلمان و سیستم مشاوره مدرسه نیز اهمیت بالایی دارد.
* به وضعیت عاطفی کودکان توجه کافی داشته باشید:
- تغییر در رفتار، اشتها و الگوی خواب می‌تواند سطح اضطراب یا ناراحتی کودک را نشان دهد.
- در بیشتر کودکان، این علائم با دادن اطمینان خاطر به آنها و گذشت زمان کاهش می‌یابد. با این حال، برخی از کودکان به ویژه کودکانی که از قبل مشکلات و تجربه‌های مشابه داشته‌اند، ممکن است در معرض واکنش‌های شدیدتری قرار بگیرند. معلمان و والدین در این موارد وظیفه دارند از طریق سیستم مراقبتی و مشاوره مدرسه به وضعیت روانی دانش‌آموزان رسیدگی کنند.
* والدین و معلمان می‌توانند از روش‌های زیر به نقل از سایت "وزارت آموزش نیوزیلند" برای ایجاد حس امنیت در کودکان و نوجوانان کمک بگیرند:
- حفظ آرامش خود در وهله اول و فراهم کردن محیطی آرام برای حفظ آرامش دانش‌آموزان
- اطمینان از برقراری روالی عادی و برنامه‌ریزی منظم به منظور جلوگیری از ایجاد اضطراب در دانش‌آموزان
- تعیین زمانی مشخص برای انجام دادن کارهای لذت‌بخش همراه با دانش‌آموزان
- وقت گذاشتن برای صحبت کردن با دانش‌آموزان و گوش دادن به صحبت‌های آنها
- باید توجه داشت که هنگام صحبت با دانش‌آموزان بهتر است آنها را راهنمایی کنید، واقع‌گرا و عمل‌گرا باشید و متناسب با سن آنها سخن بگویید.
- کودکان و نوجوانان همیشه به راحتی در مورد احساسات خود صحبت نمی‌کنند، پس از آنها به طور مستقیم درمورد احساسات و نگرانی‌هایشان سوال کنید.
* همچنین در مورد اینکه توضیحات‌تان متناسب با رشد کودک باشد به نکات زیر توجه کنید:
- کودکان کم سن و سال به اطلاعات کوتاه و ساده نیاز دارند تا این اطمینان را در آنها ایجاد کند که مدارس آنها از محیط‌های امنی برخوردار بوده و افراد بزرگتری در آن‌جا برای حمایت و محافظت از آنها حضور دارند.
- کودکان در سنین پایانی دبستان ممکن است بیشتر به صورت مستقیم در مورد امنیت مدارس خود سوال کنند. باید سعی کنید واقعیت را به آنها نشان داده و خیالات را از ذهنشان دور کنید. می‌توانید درمورد تلاش‌های مدرسه، خدمات اضطراری و مسئولان جامعه برای تأمین امنیت مدارس با آنها صحبت کنید.
- دانش‌آموزان دبیرستانی اما بیشتر نگران بروز خشونت‌های مختلف در جامعه و در مدارس هستند. نگرانی دانش‌آموزان در این سنین بیشتر مربوط به چگونگی ایمن‌سازی مدارس و جامعه و جلوگیری از بروز خشونت و فاجعه است.
* بر نقش خودِ دانش‌آموزان با پیروی از دستورالعمل‌های ایمنی در مدرسه برای حفظ امنیت در مدارس تاکید کنید:
- دانش‌آموزان باید مواردی چون اجازه ندادن به غریبه‌ها برای ورود به مدرسه، گزارش مشاهده افراد غریبه در محیط مدرسه به کارکنان مدرسه، گزارش تهدیدات مربوط به ایمنی مدارس که توسط دانش‌آموزان یا دیگر افراد گوشزد میشود، را در نظر داشته و باید بیاموزند که در مواجهه با آنها واکنش مناسب نشان دهند.
- دانش‌آموزان باید هرگونه نگرانی درباره امنیت شخصی خود را به معلمان خود اطلاع دهند.
- دسترسی دانش‌آموزان به حمایت‌های عاطفی و روانی از طریق معلمان و سیستم مشاوره مدرسه نیز اهمیت بالایی دارد.
* به وضعیت عاطفی کودکان توجه کافی داشته باشید:
- تغییر در رفتار، اشتها و الگوی خواب می‌تواند سطح اضطراب یا ناراحتی کودک را نشان دهد.
- در بیشتر کودکان، این علائم با دادن اطمینان خاطر به آنها و گذشت زمان کاهش می‌یابد. با این حال، برخی از کودکان به ویژه کودکانی که از قبل مشکلات و تجربه‌های مشابه داشته‌اند، ممکن است در معرض واکنش‌های شدیدتری قرار بگیرند. معلمان و والدین در این موارد وظیفه دارند از طریق سیستم مراقبتی و مشاوره مدرسه به وضعیت روانی دانش‌آموزان رسیدگی کنند.
مرجع : خبرگزاری ایسنا
