بزرگترین پاتک نمایش خانگی به تلویزیون
می‌دانستیم که ایرج طهماسب و موتور خلاقیتش هیچ‌گاه از کار نمی‌افتد اما باید بپذیریم که موفقیت «مهمونی» فراتر از حد تصور بوده، آن هم در شرایطی که او و تیم سازنده باید قید عروسک‌های محبوبی مثل کلاه قرمزی را می‌زدند و حتی مثلا فامیل دور هم غایب است.
محبوب‌ترین کاراکتر مهمونی کیست؟
بی‌گمان محبوب‌ترین کاراکتر مهمونی با اختلاف، همان «بچه» است، پژواکی از صدای زمانه‌ای که فروشنده‌های کوچک پشت چراغ قرمز، حتی به اجبار، تمیزی شیشه خودروها را می‌فروشند. کودکانی که با سماجت باورنکردنی سعی در جلب توجه درماندگان پشت چراغ قرمز دارند و «بچه» یکی از همان‌هاست.
دو روی متناقض یک کاراکتر؛ تمناگری با تکیه کلام حالا معروف «تولوخدا» و وجه دیگر کاراکترش که فحاش و بی‌اعصاب است. او چون به متن زندگی روزمره ربط دارد تا این اندازه خواستنی و دوست‌داشتنی است، البته که یادآور جامعه‌ای‌ست که در تریبون‌های رسمی‌اش دائما از اخلاق، برابری و چنین چیزهایی می‌گوید اما کف خیابانش چیزهای دیگری می‌گذرد.
از «بچه» البته خیلی‌ها گفتند، از بس که محبوب است، شاید اینجا کمی در حق «قیمه» اجحاف شده! او هم در نهایت ظرافت و روانکاوی وضعیت جامعه طراحی شده، یک مادر بی‌وقفه و دائما نگران و البته مادری که غر غرو هم نیست، شیرین است و تنها کسی هم هست که مواجهه اش با طهماسب از دریچه تخس‌بازی یا کل‌کل نیست.
نه پسرعمه‌زاست، نه فامیل دور نه بچه و یا حتی پسرخاله، قیمه دائما مهربان است و کلی قربان صدقه‌های بدیع وارد دایره واژگان مخاطبش می‌کند.
او به خاطر مخاطب می‌آورد که اتفاقا این روزها بیش از هر زمان دیگری نیاز به مهربانی داریم، نیاز به هجوگویی داستان‌های بی‌سر و تهی که فقط تخیل را زنده نگه می‌دارد.
مدرن‌ترین کاراکتر مهمونی کیست؟
به جرات «قیمه» اتفاقا مدرن‌ترین کاراکتر مهمونی‌ست، او کاتالوگ مقابله با مشکلات ریز و درشت هر روزه هر جامعه‌ای‌ست؛ شیرینی که دل را نمی‌زند، محافظی که منت ندارد، مراقبی که لطیف است، تکیه‌گاهی که نرم است.
او شمایلی از مادربزرگ‌های ایرانی‌ست که حالا در گیر و دار تغذیه نامطلوب و نظام درمانده درمان و شرایط اسف‌بار دارو هستند.
منتها این قیمه انگار در وضعیتی منفک فریز شده بوده و فراتر از تاریخ و جغرافیا از تونل زمان احضار شده، چیزی که از شرایط تاثیر نپذیرفته و به نوعی نقطه مقابل «بچه» است، اگر بچه خاصیت پژواک دارد، قیمه اتفاق هیچ نسبتی با واقعیت روزمره ندارد.
یک چیز آرمانی ایده‌آل است، پناه بردن به او، شبیه مسکن و مخدر است، عجب خوشمزه و سکرآور هستید شما!
محبوب‌ترین کاراکتر مهمونی کیست؟
بی‌گمان محبوب‌ترین کاراکتر مهمونی با اختلاف، همان «بچه» است، پژواکی از صدای زمانه‌ای که فروشنده‌های کوچک پشت چراغ قرمز، حتی به اجبار، تمیزی شیشه خودروها را می‌فروشند. کودکانی که با سماجت باورنکردنی سعی در جلب توجه درماندگان پشت چراغ قرمز دارند و «بچه» یکی از همان‌هاست.
دو روی متناقض یک کاراکتر؛ تمناگری با تکیه کلام حالا معروف «تولوخدا» و وجه دیگر کاراکترش که فحاش و بی‌اعصاب است. او چون به متن زندگی روزمره ربط دارد تا این اندازه خواستنی و دوست‌داشتنی است، البته که یادآور جامعه‌ای‌ست که در تریبون‌های رسمی‌اش دائما از اخلاق، برابری و چنین چیزهایی می‌گوید اما کف خیابانش چیزهای دیگری می‌گذرد.
از «بچه» البته خیلی‌ها گفتند، از بس که محبوب است، شاید اینجا کمی در حق «قیمه» اجحاف شده! او هم در نهایت ظرافت و روانکاوی وضعیت جامعه طراحی شده، یک مادر بی‌وقفه و دائما نگران و البته مادری که غر غرو هم نیست، شیرین است و تنها کسی هم هست که مواجهه اش با طهماسب از دریچه تخس‌بازی یا کل‌کل نیست.
نه پسرعمه‌زاست، نه فامیل دور نه بچه و یا حتی پسرخاله، قیمه دائما مهربان است و کلی قربان صدقه‌های بدیع وارد دایره واژگان مخاطبش می‌کند.
او به خاطر مخاطب می‌آورد که اتفاقا این روزها بیش از هر زمان دیگری نیاز به مهربانی داریم، نیاز به هجوگویی داستان‌های بی‌سر و تهی که فقط تخیل را زنده نگه می‌دارد.
مدرن‌ترین کاراکتر مهمونی کیست؟
به جرات «قیمه» اتفاقا مدرن‌ترین کاراکتر مهمونی‌ست، او کاتالوگ مقابله با مشکلات ریز و درشت هر روزه هر جامعه‌ای‌ست؛ شیرینی که دل را نمی‌زند، محافظی که منت ندارد، مراقبی که لطیف است، تکیه‌گاهی که نرم است.
او شمایلی از مادربزرگ‌های ایرانی‌ست که حالا در گیر و دار تغذیه نامطلوب و نظام درمانده درمان و شرایط اسف‌بار دارو هستند.
منتها این قیمه انگار در وضعیتی منفک فریز شده بوده و فراتر از تاریخ و جغرافیا از تونل زمان احضار شده، چیزی که از شرایط تاثیر نپذیرفته و به نوعی نقطه مقابل «بچه» است، اگر بچه خاصیت پژواک دارد، قیمه اتفاق هیچ نسبتی با واقعیت روزمره ندارد.
یک چیز آرمانی ایده‌آل است، پناه بردن به او، شبیه مسکن و مخدر است، عجب خوشمزه و سکرآور هستید شما!
مرجع : برترین
