مولفه های پایداری در سال۲۰۲۲

جوهر اصلی مفهوم توسعه پایدار رویکردی است که دنبال تعادل برقرار کردن میان نیازهای مختلف و معمولا در حال رقابتی است که ما به عنوان افراد جامعه در پاسخ به محدودیت‌های محیطی، اجتماعی و اقتصادی با آن مواجهیم.
توسعه پایدار نیازهای متنوع همه افراد حال حاضر و جوامع آینده را برآورده می‌کند، سلامتی افراد و همبستگی اجتماعی را بالا می‌برد، و فرصت‌های برابری را ایجاد می‌کند. در واقع این توسعه پیدا کردن راه‌هایی بهتر برای انجام کارهای فعلی و آینده است.
شاید برخی گمان کنند نقطه تمرکز توسعه پایدار فقط محیط زیست است. اما این نوع از توسعه فراتر از مرزهای زیست‌محیطی است.
اصطلاح پایداری به چهار حوزه مشخص برمی‌گردد: انسان، اجتماع، اقتصاد و محیط زیست.‎
عقلانی ترین بدیل برای جهانی شدن،‌ توسعه پایدار است که همزمان با توسعه اقتصادی و پیشرفت اجتماعی برضرورت توجه به محیط زیست و حفظ منابع طبیعی نیز تاکید می نماید.
توسعه پایدار را می‎توان مدیریت روابط سیستمهای انسانی و اکوسیستمهای طبیعی با هدف استفاده پایدار از منابع درجهت تامین رفاه نسلهای حال و آینده تعریف کرد.
واقعیت ها حاکی از آن است که دخالت های نسنجیده بشر و بهره‎
گیری افراطی از منابع طبیعی، نظم اکوسیستم را مختل کرده است. از این رو لازم است که کلیه کشورهای جهان، از فرصتها و امکانات برآمده از روند جهانی شدن بهره‎گیری کنند و با اعمال نفوذ در روند مزبور، آن را در مسیر توسعه پایدار هدایت نمایند.
مولفه های مهم پایداری در سال۲۰۲۲
گرمایش زمین  تأثیر بسیار زیادی بر آب و هوای کشورهای جهان گذاشته  است. فوریت برای کنترل این جریان و محدود کردن تأثیرات اقلیمی، رهبران جهان را به سوی اقداماتی در راستای پذیرش پایداری سوق داده است. در جریان اجلاس آب و هوایی که در گلاسگو برگزار شد، دولت ها با تعیین اهداف صفرخالص بر تعهدات خود در قبال تغییرات آب و هوایی تأکید داشته اند مثلا در همین کنفرانس، هند متعهد شد تا سال ۲۰۷۰ میزان تولید کربن خود را به صفر برساند.
با توجه به اهداف توسعه ای در این حوزه ، سال ۲۰۲۲  سالی تعیین کننده برای اقدامات اقلیمی و توسعه پایدار خواهد بود. در ادامه برخی از روندهای پایداری که در سال ۲۰۲۲ باید مراقب آنها بود، آمده است.

پایداری رقابتی
مصرف کنندگان بیشتر مراقب انتخاب های خود خواهند بود.در واقع  تاکنون، پایداری به منزله پوشاندن زره شکیلی بر قامت شرکت ها بود که به آنها در نشان دادن حسن نیت کمک می کرد.اما با افزایش محبوبیت پایداری، شرکت ها برای حفظ پایداری و کاهش انتشار کربن، در جهت حفظ مشتریان خود و ترغیب وفاداری به برند، رقابتی تر خواهند شد.
پایداری مقرون به صرفه
با افزایش نوآوری ها و رقابت ، پایداری در سال آینده مقرون به صرفه تر خواهد بود. قبلا صرفه جویی به مقیاس امکان مقرون به صرفه تر بودن انرژی های تجدیدپذیر را فراهم کرده است.
پس این مقوله برای پایداری محیطی نیز قابل تکرار خواهد بود که نه تنها نقش بزرگی در کاهش انتشار کربن ایفا می کند، بلکه در ایجاد پایداری به عنوان یک هنجار و نه یک امر تجملی؛ کمک خواهد کرد.
داده محوری
داده ها اساس تصمیم گیری در سال آینده خواهند بود، البته همانطور که همیشه بوده است. با رقابت شدید شرکت ها به سمت و سوی پایداری،
تمرکز بر تجزیه و تحلیل داده ها بسیار بیشتر خواهد بود.افشای
تجزیه و تحلیل آن و پیامدهای ناشی از آن، نقش مهمی در انتخاب افراد برای سرمایه گذاری ایفا خواهد کرد و مسئولیت شرکت ها چیزی فراتر از پرداختن به سهامداران و ذینفعان خواهد بود.
بر اساس یک مطالعه جدید، حدود ۷۰ درصد از مردم در حال حاضر نسبت به قبل از همه‌گیری کووید-۱۹ از مشکلات  آب و هوایی و اقلیمی آگاهی بیشتری دارند و ۴۰ درصد تصمیم گرفته اند تا رفتارهای پایدارتری اتخاذ کنند.
این روند به این معنی است که مشتریان، سرمایه‌گذاران و جویندگان کار، قبل از تعامل با کسب‌وکارها، نگاه انتقادی‌تری به تلاش‌های کسب و کارها در حوزه پایداری دارند.
افزایش تقاضا برای جبران آلودگی ناشی از کربن
جبران کربن به معنی جایگزینی یا کاهش انتشار کربن است. معمولاً شرکت‌هایی که از سطح بالایی در انتشار گاز کربن برخوردارند؛ به تامین  پروژه‌هایی می پردازند که یا از انتشار گازهای گلخانه‌ای جلوگیری می‌کنند یا کلا انتشار گاز گلخانه ای را به صفر می رسانند. این پروژه ها می توانند از کاشت درخت گرفته تا به کارگیری فناوری برای جذب انتشار کربن باشند.
با افزایش نیاز به توسعه، به‌ویژه پس از آسیب اقتصادی ناشی از همه‌گیری کووید ۱۹، شرکت‌های با انتشار گاز گلخانه ای بالاتر، توسعه بیشتری خواهند یافت و به نوبه خود نیز تحت فشار قرار خواهند گرفت تا از بازار جبران کربن برای جبران افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای، بیشتر استفاده کنند.
شرکت های با سطح انتشار کمتر کربن نیز از این مزیت برای گسترش بیشتر و یا تلاش در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بهره خواهند برد.
افزایش تقاضا برای محصولات سبز
جمعیت جوان بیشتر نگران چالش های زیست محیطی هستند که این چالش ها هر روز بزرگتر می شوند .علاوه بر آن نسل آینده سهم عمده ای از جمعیت آگاه از مسائل زیست محیطی را تشکیل خواهند داد که این خود باعث افزایش تقاضا برای محصولات سبز از غذا گرفته تا مد و سبک زندگی و همه بخش‌ها می‌شود.

توسعه پایدار به عنوان یک ضرورت در روند جهانی شدن
تحولات دو دهه اخیر حکایت از آن دارد که با توسعه فن آوری اطلاعات، گسترش ارتباطات دور برد و گشایش عرصه بازتر برای تجارت آزاد و فعالیت شرکت های فرا ملیتی، جوامع رویاروی وضعیت تازه ای قرار گرفته اند.
واکنش های موجود در قبال این تحولات چنان تناقض آمیز و پر ابهام است که گاه سیاست مداران را نیز در نوعی سردرگمی قرار داده است. موضع گیری های ضد و نقیض سران کشورهای مختلف خود گواه این مطلب است.
از سویی به مخالفت های مردمی، کشمکش های سیاسی و اظهار نگرانی ها برمی خوریم و از سوی دیگر آغوش گشایی و استقبال از وضعیتی که بوجود آمده یا در شرف تکوین می باشد.
فرآیندی که از آن به جهانی شدن تعبیر می شود، واقعیتی است غیر قابل انکار. موجی سریع و کوبنده با آهنگی بی سابقه در حال دگرگون ساختن کلیه جنبه های زندگی بشر در کره ارضی است و به سوی آینده ای ناشناخته به پیش می تازد.
اگر نتوان گفت که این رخداد برای کشورها اجتناب ناپذیر است دست کم بنا به گفته ی پیتر مارتین می توان اظهار داشت که کناره گرفتن از جهانی شدن امکان پذیر است اما هزینه ای که برای آن پرداخت می شود چندان مقرون به صرفه نیست.