با پذیرش معمولی بودن، خوشحال و سالم باشیم!

به گزارش پازیتیو نیوز، برنه براون، محقق و نویسنده، در کتاب هدیه های کمال خود را «کمال گرای در حال بهبود و مثبت گرای مشتاق» توصیف می کند. براون می نویسد، کمال صرفا به خودسازی مربوط نمی شود. «کمال گرایی صرفاً به این دلیل که چیزهای کامل وجود ندارند، نوعی از خود تخریبی است. بنابراین، هدف اینچنینی در واقع دست نیافتنی است.»

این کتاب پرفروش قرار است امسال به عنوان دهمین سالگرد انتشار مجدد بار دیگر منتشر شود، اما پس از گذشت یک دهه از انتشار این کتاب درباره کمال گرایی هنوز به همان اندازه گذشته مشکلات مربوط به سلامت روحی و جسمی وجود دارد. تحقیقات نشان داده است که رابطه ای بین رفتار کمال گرایانه و شرایط بهداشت روانی از افسردگی و اضطراب گرفته تا اختلالات مرتبط با غذا خوردن، خستگی مزمن و اختلال ناشی از استرس پس از سانحه کماکان وجود دارد.

بررسی های گسترده ای که بر روی ۴۰ هزار دانشجوی دانشگاه های انگلستان، آمریکا و کانادا در میان سال های ۱۹۸۹ و ۲۰۱۷ انجام شد، نشان داد که صفات کمال گرایانه در جوانان امروز بیشتر از ۳۰ سال پیش است. بر اساس این تحقیق، تصور کنونی در میان جوانان مبنی بر اینکه باید برای تأیید شدن کامل به نظر برسند، به میزان یک سوم افزایش یافته است. توماس کوران و اندرو هیل، محققان این مطالعه، افزایش کمال گرایی را به جوامعی نسبت دادند که در آن جا جوانان با یکدیگر رقابت می کنند.

اِلِنور راس، نویسنده و روزنامه نگار، ماهیت مخرب کمال گرایی را به خوبی درک می کند. او می گوید: «من همیشه تلاش کرده ام واقعاً بدون هیچ دلیلی بهترین باشم. فکر می کردم، نیاز به دستیابی موفقیت دارم.»

تلاش برای دستیابی به اهداف غیرواقعی موجب شد راس در سال ۲۰۱۹ افسرده شود و اقدام به خودکشی کند اما به نوشتن کتاب «خوب بودن بس است: افسانه موفقیت و چگونگی شاد ماندن به خاطر معمولی بودن” این اثر که قرار است در سال ۲۰۲۱ اکران شود ، به این نتیجه می پردازد که “بهتر است انسانی متوسط و شاد باشید تا این که موفق اما احساس بدبختی کنید».

دکتر فوشیا سیرویس، پژوهشگر روانشناسی در دانشگاه شفیلد، توضیح می دهد که هدف از داشتن استانداردهای غیر واقعی بالا و سپس احساس عدم ارزشمند بودن در صورت عدم دستیابی به آنها یا احساس عدم رضایت حتی در صورت دستیابی از جمله ویژگی‌ها و عواقب اصلی کمال گرایی است.


کمال گرایی صرفاً به دلیل دست‌نیافتنی بودن مخرب است
سیرویس می گوید: این فقط معیارها نیستند، بلکه واکنش ما در عدم دستیابی به آنها است که اثر نامطلوب بر خودمان می گذارد. این بخشی از ذات انسان است که فراتر از آنچه هستیم تلاش کند؛ بنابراین، خود را تحت فشار قرار می دهد. اما وقتی این کار را انجام نمی دهد، مشکلی پدید نمی آید و بهتر است که بگوید، به طور کامل به اهدافم نرسیدم و می پذیرم که در این زمینه عملکرد متوسطی دارم.

راس با اشاره به این نکته که رسیدن به معیارهای پایینتر برای خود او نیز به صورت یک فرآیند یادگیری انجام شده است، می گوید: سعی می کنم راحت باشم و بگویم که لازم نیست همیشه اوضاع بر وفق مراد باشد؛ چون، مجبورم بسیاری از موضوعات را یاد بگیرم.

بخشی از فرآیند یادگیری مربوط به درک این نکته مهم است که باید با خودمان مهربان باشیم و توانایی‌های محدودمان را درک کنیم. سیرویس توضیح می دهد: ما می دانیم که کمال گرایان از نظر خودشان کامل نیستند؛ بنابراین، یادگیری واکنش هایی که مهربانی خودمان را تقویت می‌ کنند، سودمند است. پس، به جای اینکه بگویید: باید این کار را می کردم، با خود بگویید: انسان به طور ذاتی اشتباه می کند یا این که همیشه ممکن نیست به اهدافم برسم، گرچه از این وضعیت ناراضی هستم اما به هر حال خوب است. در نهایت بهتر است به جای انتقاد از خودتان، شکست هایتان را بخشی از شرایط انسانی ببینید.

آیا خود راس هم با معمولی بودن در زندگی شخصی اش آرامش پیدا کرده است؟ راس پاسخ می دهد: نقاشی می کنم. من در هنر نقاشی به طرز افتضاحی بد هستم، اما به خودم اجازه می دهم، وحشتناک باشم، زیرا به من اجازه می دهد استرس را خودم دور کنم.


سه روش برای حفظ شادی در معمولی بودن

۱. همه فن حریف باشید
خوشحال باشید که شایسته هستید، اما نخبه نیستید؟ این طرز فکر کمک می کند تا علایق و سرگرمی های مختلف را برای امتحان کنید، نه این که صرفا به یک کار بپردازید تا در آن سرآمد باشید.

۲. از هر روز زندگی‌تان لذت ببرید
ایجاد عادت برای قدردانی از چیزهای معمولی اطراف شما به بالا بردن روحیه و بهبود سلامت روانی نیز کمک می کند.

۳. شکرگزار سلامتی‌تان باشید
از نظر سلامتی نیز می توان گفت که متوسط بودن معمولاً نکته مثبت است. بیماری ها یا شرایط مزمن اغلب با کمبود اعداد همراه هستند.