علاقه به زندگی ندارم

دوست عزیز؛ گاهی چنین پیش می‌آید که افراد روزها یا هفته‌ها احساس بی‌حوصلگی و بی‌ارزش بودن را تجربه می‌کنند و هیچ چیز آنطور که ما می‌خواهیم ، پیش نمی‌رود. انگیزه و اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهیم و در نهایت احساس بی‌ارزشی و پوچی ما را فرامی‌گیرد.

در وهله اول به مددجوی گرامی توصیه می‌شود که آرامش خود را حفظ کنید چرا که اغلب افراد چنین احساساتی را در زندگی تجربه کرده‌اند و شما تنها فردی نیستید که این نوع احساسات منفی را تجربه می کنید اما باید بدانید که اگر سعی در تغییر این وضع نداشته باشید، این حس افزایش پیدا می کند و از انرژی روانی شما می کاهد.

پس در نگرش خود تغییر ایجاد کنید، گاهی افسردگی، می‌تواند فرد را تبدیل به رباطی کند که مرتب تولید افکار منفی در ذهن می کند و باعث می شود تا فرد دیدی منفی نسبت به هر چیزی در زندگی پیدا کند. به عبارت دیگر مسایل را فقط از یک جنبه و آن هم فقط در بعد منفی می‌بیند.

متاسفانه افراد منفی متخصص خودآزاری هستند و در آزار خود با صفات منفی متبحر هستند. بنابر این سعی کنید یک لیست از ویژگی‌های مثبت خود تهیه کنید و آن را در قسمت‌های مختلف خانه نظیر روی دیوار، یخچال، تلویزیون یا هر کجا که خودشان دوست دارند بچسبانید تا روزی چند بار چشمشتان با آنها بیفتد.

باید باور کنید که شما دقیقاً همان چیزی هستید که خودتان به خودتان می‌گویید، پس به جای این که مدام تعاریف منفی از خود ارایه دهید، روی ویژگی های مثبت خود تمرکز کنید و هر وقت افکار منفی به سراغتان آمد با قاطعیت و با صدای بلند آن را پس بزنید.

برنامه ریزی کنید، هنگامی که فردی افسرده است تنها جایی که می‌خواهد بماند در رختخواب است. در این حالت، حتی جواب تلفن دادن برای او سخت می‌شود.

سعی کنید بیرون از منزل بروید، پیاده‌روی کنید و دوش بگیرید. برای خودتان هدفی تعیین کنید این روش به قدری مهم است که روانشناسان آن را واکسن ضدافسردگی می‌نامند.

نکته مهم دیگر این است که از افکار منفی دست بردارید و به خود نگویید که دیگر هیچ اتفاق خوبی برایم رخ نخواهد داد.
سعی کنید مدام به خودتان انرژی مثبت بدهید و در صورتی که شدت افسردگی شما بالا باشد توصیه به روانپزشک جهت مداخلات دارویی می‌گردد.