اگر مبتلا به اختلال دوقطبی هستید بخوانید!
اشتغال فرد مبتلا به اختلال دوقطبی !
امیرحسن یوسفی
به گزارش میگنا بهترین راه برای رسیدن به نتیجه مطلوب مراجعه و دریافت خدمات درمانی توسط روانشناس بالینی و روانپزشک است.
۱- بگم یا نگم؟
اولین پرسشی که در زمینه شغلی می توان پرسید این است که بهتر است اختلال و مشکل مان را در محل کار با همکاران و کارفرما عنوان کنیم یا خیر!؟ بهتر این است که در محیط کار راجع به این موضوع سخنی نگویید! مطرح کردن مشکل نه تنها کمکی به شما نمی کند بلکه می تواند مانع از معرفی و توصیه کردن شما به عنوان فردی متخصص در محیط کاری شود. با مطرح کردن مشکل شما برای خودتان برچسب درست می کنید و اینکار موجب برخورد های تبعیض آمیز و رفتاری متفاوت از سوی دیگران خواهد شد. توصیه می کنیم همچنان که پیگیر روند درمانی خود هستید از مطرح کردن مشکل بین همکاران پرهیز کنید.
ممکن است در شرایطی مجبور شوید مشکل را به رییس شغلی خود بگویید، مثلا اگر آیین نامه استخدام شما را ملزم به این کار کرده باشد، در این صورت پیش از عنوان کردن از مشاور روانشناس خود در این زمینه کمک بگیرید و اجازه بدهید روانشناس شما با توجه به شرایط فعلی و پیشرفتی که داشته اید همچنین میزان حساسیت شغل مور نظر و عواقبی که می توان برای آن متصور شد به شما در تصمیم گیری کمک کند. ترجیحا مشکل را با رییس مستقیم خود به صورت محرمانه مطرح کنید و الزامی به عنوان کردن با سایر همکاران ندارید در صورت اجبار کارفرما را از اینکه پیگیر درمان هستید آگاه کنید.
۲-سخت کوش باشید
با سخت کوشی و منظم بودن یا به عبارتی وقت شناسی برای خود نقاط قوتی ایجاد کنید که از دید کارفرما دور نخواهدماند. بیشتر از بقیه کار کنید و سعی کنید پروژه ها را ضرب العجل انجام دهید چرا؟ سخت کوشی برای شما منافع چند جانبه ای خواهد داشت. اول اینکه مشکل شما را از شغل شما جدا خواهد کرد و با ایجاد مشغله و فعالیت بیشتر حتی شرایط روانی خود را بهبود می بخشید.برای اینکه دچار روزمره گی شغلی نشوید می توانید خلاقیت به خرج دهید و هربار در شیوه انجام امور شغلی تغییراتی را ایجاد کنید همچنین پیشنهاد می شود در چینش فضای کاری و شاداب کردن محیط شغلی ،محل کار را برای خودتان دلپذیر تر کنید،( هر اندازه!مثلا می توانید یک گلدان را در اتاق نگهداری کنید).
سر وقت در محل کار حضور پیدا کنید و در انجام پروژه های کاری با سرعت و دقت فراوان سعی کنید بدرخشید. هر روز به یاد بیاورید یکی از مؤلفه های بهترین بودن و درخشیدن در نظر کارفرما وقت شناسی است.پس با وقت شناسی و سرعت، بدرخشید! ممکنه بپرسید چرا باید بیشتر از بقیه کار کنم، وقت شناس باشم، ضرب الاجل و باسرعت کارهامو انجام بدم؟ برای اینکه شما نسبت به بقیه احتمالا زمان بیشتری برای پیگیری امور درمانی نیاز خواهید داشت واگر وظایف شغلی را به این شکل انجام دهید در ذهن کارفرما از خودتان تصویر کارمندی سخت کوش و منظم را ایجاد خواهید کرد نه تصویر یک فرد زیرکار در رو یا همیشه غایب.
۳-استرس را در محل کار کنترل کنید
اگر از فرد مبتلا به دوقطبی بخواهیم عواطف خود را کنترل کند و در دست بگیرد خواسته معقولی نیست! مگر دکمه خاموش روشن داره هر وقت بخواهی روشن یا خاموش کنید! اما کنترل استرس راهکارهای خودش را دارد و شما می توانید دکمه خاموش را بزنید! ممکنه بپرسید چرا؟ چون با کنترل نکردن استرس در محیط شغلی در مدت طولانی موجب افزایش سطح هورمون هایی که در نتیجه استرس تولید می شوند خواهد شد و به مرور شما احساس ضعف و خستگی بیشتری خواهید کرد درنهایت سیستم ایمنی بدن شما تضعیف خواهد شد! حالا مشکل شد دوتا !نه تنها باید پیگیر درمان دوقطبی باشید مشکلات بیماری های ناشی از کاهش سیستم ایمنی مثل سرماخوردگی و آنفولانزا و.. برآن افزوده خواهد شد. چطور استرس را کنترل کنم و یا کاهش دهم؟ در پاسخ به این پرسش باید روش های مدیتیشن و آرمیدگی را بیاموزید می توانید از درمانگر خود در این زمینه کمک بگیرد و بخواهید آرمیدگی به همراه مراقبه را به شما بیاموزد. در حد توان خود ورزش منظم و روزانه داشته باشید حتی می توانید هر روز مسیر تازه ای را به شکل سرعتی پیاده روی کنید. همه این روش ها به شما در کاستن استرس شغلی کمک میکند.
۴-زمانی را به خودتان تخصیص دهید!
این یعنی از مرخصی گرفتن نترسید! درسته که می خواهید در نظر رییس یک کارمند نمونه و درخشان باشید اما فراموش نکنید که شما در حال درمان هستید و زمان هایی را برای ملاقات با درمانگر و پیگیری درمان نیاز به مرخصی خواهید داشت. اگر احساس میکنید واقعا خسته شده اید یک روز مرخصی گرفتن و استراحت کردن خیلی بهتر از این است که انرژی شما به کل از میان برود و مجبور شوید برای بهتر شدن یک هفته و حتی یک ماه پیگیر درمان شوید قبل از اینکه کار به اینجا برسد بهتر است زمانی را به خودتان برای استراحت تخصیص بدهید.
۵-خویشتن دار باشید و مشکلتان را جار نزنید!
وقتی که برای امور درمانی یا وخیم شدن دوره های افسردگی مجبور به مرخصی گرفتن شدید، مجبور نیستید برای همه توضیح بدید چرا مریض هستید! مریضی شما چیه! و کجا می خواهید برید! کافیه در پاسخ به این پرسش که کجا میروید بگویید مریض هستم و باید به مطب بروم جزییات بیماری یا اختلال شما فقط به خود شما مربوط است نه دیگران. نوسانات خلقی در اختلال دوقطبی یا همان (افسردگی- شیدایی) سبب ایجاد مشکلاتی در زمینه های تحصیلی، ازدواج، شغلی و دیگر موارد مهم زندگی فرد مبتلا خواهد شد. یکی از مهمترین این موارد انتخاب و نگهداری شغلی برای ایشان خواهد بود. بهتر است پیش از انتخاب شغل همچنین در زمان اشتغال ارتباط خود را با درمانگر حفظ کنید و با مراجعه به درمانگر بر موانع پیش رو فائق آیید و از مشاورت درمانگر به منظور انتخاب شغل مناسب بهره مند شوید.
و در پایان، نگهداری شغل برای فرد مبتلا به دوقطبی کار سخت و شاقی نیست اما بهتر است فرد مبتلا با تحمل شرایط و صبوری خودش را با محدودیت های روانی که نوسانات خلقی ایجاد می کنند به ویژه در دوره های افسردگی وفق دهد. سلامتی شما را از خدواند متعال خواهانم.
-
امیرحسن یوسفی
روانشناس بالینی
۱- بگم یا نگم؟
اولین پرسشی که در زمینه شغلی می توان پرسید این است که بهتر است اختلال و مشکل مان را در محل کار با همکاران و کارفرما عنوان کنیم یا خیر!؟ بهتر این است که در محیط کار راجع به این موضوع سخنی نگویید! مطرح کردن مشکل نه تنها کمکی به شما نمی کند بلکه می تواند مانع از معرفی و توصیه کردن شما به عنوان فردی متخصص در محیط کاری شود. با مطرح کردن مشکل شما برای خودتان برچسب درست می کنید و اینکار موجب برخورد های تبعیض آمیز و رفتاری متفاوت از سوی دیگران خواهد شد. توصیه می کنیم همچنان که پیگیر روند درمانی خود هستید از مطرح کردن مشکل بین همکاران پرهیز کنید.
ممکن است در شرایطی مجبور شوید مشکل را به رییس شغلی خود بگویید، مثلا اگر آیین نامه استخدام شما را ملزم به این کار کرده باشد، در این صورت پیش از عنوان کردن از مشاور روانشناس خود در این زمینه کمک بگیرید و اجازه بدهید روانشناس شما با توجه به شرایط فعلی و پیشرفتی که داشته اید همچنین میزان حساسیت شغل مور نظر و عواقبی که می توان برای آن متصور شد به شما در تصمیم گیری کمک کند. ترجیحا مشکل را با رییس مستقیم خود به صورت محرمانه مطرح کنید و الزامی به عنوان کردن با سایر همکاران ندارید در صورت اجبار کارفرما را از اینکه پیگیر درمان هستید آگاه کنید.
۲-سخت کوش باشید
با سخت کوشی و منظم بودن یا به عبارتی وقت شناسی برای خود نقاط قوتی ایجاد کنید که از دید کارفرما دور نخواهدماند. بیشتر از بقیه کار کنید و سعی کنید پروژه ها را ضرب العجل انجام دهید چرا؟ سخت کوشی برای شما منافع چند جانبه ای خواهد داشت. اول اینکه مشکل شما را از شغل شما جدا خواهد کرد و با ایجاد مشغله و فعالیت بیشتر حتی شرایط روانی خود را بهبود می بخشید.برای اینکه دچار روزمره گی شغلی نشوید می توانید خلاقیت به خرج دهید و هربار در شیوه انجام امور شغلی تغییراتی را ایجاد کنید همچنین پیشنهاد می شود در چینش فضای کاری و شاداب کردن محیط شغلی ،محل کار را برای خودتان دلپذیر تر کنید،( هر اندازه!مثلا می توانید یک گلدان را در اتاق نگهداری کنید).
سر وقت در محل کار حضور پیدا کنید و در انجام پروژه های کاری با سرعت و دقت فراوان سعی کنید بدرخشید. هر روز به یاد بیاورید یکی از مؤلفه های بهترین بودن و درخشیدن در نظر کارفرما وقت شناسی است.پس با وقت شناسی و سرعت، بدرخشید! ممکنه بپرسید چرا باید بیشتر از بقیه کار کنم، وقت شناس باشم، ضرب الاجل و باسرعت کارهامو انجام بدم؟ برای اینکه شما نسبت به بقیه احتمالا زمان بیشتری برای پیگیری امور درمانی نیاز خواهید داشت واگر وظایف شغلی را به این شکل انجام دهید در ذهن کارفرما از خودتان تصویر کارمندی سخت کوش و منظم را ایجاد خواهید کرد نه تصویر یک فرد زیرکار در رو یا همیشه غایب.
۳-استرس را در محل کار کنترل کنید
اگر از فرد مبتلا به دوقطبی بخواهیم عواطف خود را کنترل کند و در دست بگیرد خواسته معقولی نیست! مگر دکمه خاموش روشن داره هر وقت بخواهی روشن یا خاموش کنید! اما کنترل استرس راهکارهای خودش را دارد و شما می توانید دکمه خاموش را بزنید! ممکنه بپرسید چرا؟ چون با کنترل نکردن استرس در محیط شغلی در مدت طولانی موجب افزایش سطح هورمون هایی که در نتیجه استرس تولید می شوند خواهد شد و به مرور شما احساس ضعف و خستگی بیشتری خواهید کرد درنهایت سیستم ایمنی بدن شما تضعیف خواهد شد! حالا مشکل شد دوتا !نه تنها باید پیگیر درمان دوقطبی باشید مشکلات بیماری های ناشی از کاهش سیستم ایمنی مثل سرماخوردگی و آنفولانزا و.. برآن افزوده خواهد شد. چطور استرس را کنترل کنم و یا کاهش دهم؟ در پاسخ به این پرسش باید روش های مدیتیشن و آرمیدگی را بیاموزید می توانید از درمانگر خود در این زمینه کمک بگیرد و بخواهید آرمیدگی به همراه مراقبه را به شما بیاموزد. در حد توان خود ورزش منظم و روزانه داشته باشید حتی می توانید هر روز مسیر تازه ای را به شکل سرعتی پیاده روی کنید. همه این روش ها به شما در کاستن استرس شغلی کمک میکند.
۴-زمانی را به خودتان تخصیص دهید!
این یعنی از مرخصی گرفتن نترسید! درسته که می خواهید در نظر رییس یک کارمند نمونه و درخشان باشید اما فراموش نکنید که شما در حال درمان هستید و زمان هایی را برای ملاقات با درمانگر و پیگیری درمان نیاز به مرخصی خواهید داشت. اگر احساس میکنید واقعا خسته شده اید یک روز مرخصی گرفتن و استراحت کردن خیلی بهتر از این است که انرژی شما به کل از میان برود و مجبور شوید برای بهتر شدن یک هفته و حتی یک ماه پیگیر درمان شوید قبل از اینکه کار به اینجا برسد بهتر است زمانی را به خودتان برای استراحت تخصیص بدهید.
۵-خویشتن دار باشید و مشکلتان را جار نزنید!
وقتی که برای امور درمانی یا وخیم شدن دوره های افسردگی مجبور به مرخصی گرفتن شدید، مجبور نیستید برای همه توضیح بدید چرا مریض هستید! مریضی شما چیه! و کجا می خواهید برید! کافیه در پاسخ به این پرسش که کجا میروید بگویید مریض هستم و باید به مطب بروم جزییات بیماری یا اختلال شما فقط به خود شما مربوط است نه دیگران. نوسانات خلقی در اختلال دوقطبی یا همان (افسردگی- شیدایی) سبب ایجاد مشکلاتی در زمینه های تحصیلی، ازدواج، شغلی و دیگر موارد مهم زندگی فرد مبتلا خواهد شد. یکی از مهمترین این موارد انتخاب و نگهداری شغلی برای ایشان خواهد بود. بهتر است پیش از انتخاب شغل همچنین در زمان اشتغال ارتباط خود را با درمانگر حفظ کنید و با مراجعه به درمانگر بر موانع پیش رو فائق آیید و از مشاورت درمانگر به منظور انتخاب شغل مناسب بهره مند شوید.
و در پایان، نگهداری شغل برای فرد مبتلا به دوقطبی کار سخت و شاقی نیست اما بهتر است فرد مبتلا با تحمل شرایط و صبوری خودش را با محدودیت های روانی که نوسانات خلقی ایجاد می کنند به ویژه در دوره های افسردگی وفق دهد. سلامتی شما را از خدواند متعال خواهانم.
-
امیرحسن یوسفیروانشناس بالینی
