کد QR مطلبدریافت صفحه با کد QR

انواع روان شناسان

25 آبان 1397 ساعت 8:00

روان‌شناسی یک شاخه علمی از علوم انسانی است كه هدفش مطالعه رفتار انسان است. به عبارت بهتر، روان‌شناسی مطالعه رفتار و فرآیندهای ذهنی است. نقش روان‌شناس معمولا درمان بیماری‌هایی است كه بیمار از آن رنج می‌برد و خودش از آن آگاه است و به دنبال درمان آن می‌گردد. روان‌شناس نمی تواند دارو تجویز کند.


روان‌پزشك فردی است كه در رشته پزشكی تحصیل كرده و بعد از اتمام دوره پزشكی عمومی، دوره تخصصی خود را در رشته روان‌شناسی گذرانده است. چنین پزشكی برای درمان بسیاری از بیماری‌ها ملزم به تجویز دارو است. البته احتمال دارد كه بسته به نوع بیماری، از رفتار درمانی، روان‌درمانی یا الكتروشوك هم استفاده كند.
 

در بسیاری موارد فرد بیمار لازم است به روان‌پزشك و روان‌شناس همزمان مراجعه نماید.

1. روان شناس آموزشگاهی:
روان شناس متخصص كه در استخدام یك آموزشگاه یا منطقه آموزشی است و وظایفی نظیر آزمون كردن، راهنمایی، و پژوهش برعهده دارد.

2. روان شناس اجتماعی:
روان شناسی كه با مطالعه تعامل اجتماعی و شیوه های اثرگذاری افراد بر یكدیگر سر و كار دارد. روان شناس، قانون های روانی گروه ها و سازمان های اجتماعی بحث می كند و در زمینه هایی از قبیل: معیارها و هنجارهای اجتماعی، مناسبات بین گروهی، باورهای عام، تكوین بازخوردها وتغییرنگرش ها و نقش رسانه ای جمعی به مطالعه و تحقیق می پردازد.

3. روان شناس بالینی:
روان شناسی كه در زمینه تشخیص و درمان مشكلات هیجانی و رفتاری و اختلال های روانی تخصص دارد.

4. روان شناس پرورشی- تربیتی:
روان شناسی كه گرایش پژوهشی او متمركز بر كاربرد اصول روان شناسی در حوزه آموزش و پرورش كودكان و بزرگسالان در موسسات آموزشی است. در روان شناسی تربیتی موضوعاتی از قبیل: روشهای مختلف یادگیری و قوانین آن، فرایند تفكر و اندیشیدن، یادآوری و به یادسپاری، حافظه و فراموشی، هوش و انگیزش، سنجش و اندازه گیری و كاربرد آزمون های روانی، نقش معلم و متعلم در انتقال یادگیری، شرایط و موقعیت یادگیری، انضباط و پیشرفت تحصیلی مورد توجه و مطالعه قرار می گیرد.

5. روان شناس رشد:
روان شناسی كه گرایش پژوهشی او متمركز بر مطالعه تغییراتی است كه در نتیجه رشد و نمو جاندار حاصل می شود، به ویژه روابطی كه بین رفتار قبلی و رفتار بعدی جاندار وجود دارد.

6. روان شناس شخصیت شناس:
روان شناسی كه با طبقه بندی افراد، و مطالعه تفاوتهای فردی سروكار دارد. این حوزه تخصصی تا حدودی با كار روان شناسان رشد و اجتماعی همپوشی دارد.

7. روان شناس مهندسی:
روان شناسی كه با مطالعه رابطه انسان با ماشین سروكار دارد و مثلاً در پی آن است كه ماشینها به گونه ای طراحی شوند كه خطای آدمی به حداقل برسد.
روان شناس روانشناس تجربی: روان شناس با گرایش پژوهشی در زمینه مطالعه آزمایشگاهی اصول روان شناختی حاكم بر رفتار آدمی و جانداران رده های پایین تر.

8. روانكاو: ( دكتری روان شناسی كه دوسال دوره روانكاوی را گذرانده باشد)
كاوش عمیق در جنبه های هشیار وناهشیار شخصیت انسان است در روان تحلیل گری روان درمانگر كه معمولاً دوره آموزشی روان پزشكی را گذرانده است و برای درمان روان رنجوریها و سایر اختلالهای روانی از روشهایی كه در اصل فروید پیشنهاد كرده است استفاده می كند.

9. مددكار روانی:
مددكاری كه دوره آموزشی لازم را در زمینه شیوه كار با بیماران و خانواده آنها، در ارتباط با سلامت و بیماری گذرانده است در وظایف خود معمولاً از نزدیك با روان پزشك یا روان شناس بالینی همكاری می كند.

10. روان درمانگر
روانپزشكی كه به كمك شیوه های روان شناختی و معمولاً، اما نه منحصراً ،از طریق مشاوره فردی به درمان ناسازگاریهای شخصیت یا بیماریهای روانی می پردازد .

11. روان شناس فیزیولوژیایی
روان شناسی كه با مطالعه رابطه بین كاركردهای فیزیولوژیایی و رفتار سرو كار داردوبه بررسی ارتباط سیستم عصبی ، هورمونها ورفتارها می پردازد.

12. روان شناس پرواز
به مطالعه رفتار خلبانان و سایر خدمه پرواز می پردازد.. انجام این پژوهش در ایمنی هواپیمایی، توسعه تجهیزات آموزشی جدید، و انتخاب کارکنان مناسب می باشد.

13. روانشناس آسیبی:
مطالعات و انجام این پژوهش در مغز و رفتار. بررسی تاثیر چگونه رفتار بیماری مغزی و آسیب.

14. روانشناس شناختی:
بررسی چگونگی تفکر، از جمله موضوعاتی مانند تصمیم گیری و حل مسئله.

15. روانشناس جامعه:
انجام تحقیقات در مورد مسائل سلامت و بهداشت جامعه. آموزش جامعه و توسعه برنامه های پیشگیری.

16. روانشناس قیاسی:
مطالعه رفتار گونه های مختلف، به خصوص چگونگی تفاوت رفتار حیوان و انسان

17. روانشناس مصرف:
تحقیقات رفتار مصرف کنندگان و توسعه استراتژی های بازاریابی برای ترویج کسب و کار.

18. روان شناس مشاوره ای
روان شناسی كه معمولاً درجه دكتری دارد و به حال و فصل آن دسته از مشكلات و مسایل فردی می پردازد كه بیماری شناخته نمی شوند؛ مثلاً مسایل تحصیلی، اجتماعی و حرفه ای دانش آموزان و دانشجویان. چنین فردی دارای مهارتهای روان شناس بالینی است ولی معمولاً در سازمانهای غیر پزشكی كار می كند.

19. روانشناس فرهنگی:
چگونگی فرهنگ مردم و چگونگی وابستگی فرهنگی و تاثیر رفتار متفاوت.

20. روانشناس محیط زیست:
بررسی رابطه بین مردم و محیط اطراف خود، از جمله محیط های طبیعی و ایجادی.

21. روانشناس قانونی:
متمرکز بر رابطه بین روانشناسی و قانون.

22. روانشناس بهداشت و سلامت
چگونگی روانشناسی زیست شناسی، گروه های اجتماعی، و نفوذ رفتار سلامتی ، بیماری، و سلامت کلی.

23. روانشناس سازمانی و صنعتی:
مطالعه رفتار در محل کار. چگونگی انتخاب بهترین کارکنان برای مشاغل خاص و چگونگی افزایش بهره وری کارگران.

24. روانشناس آموزش:
تحقیقات روی چگونگی یاد گیری مردم، عواملی که بر فرایند یادگیری تاثیر می گذارند، و موانع بالقوه یادگیری.

25. روانشناس نظامی:
روانشناسی نگرانیهای تمرینات و عملیات نظامی. درمان سربازان مبتلا به بیماری های روانی یا ناراحتی عاطفی، تحقیق جنبه های مختلف زندگی نظامیان ، کمک به سربازان از جنگ برگشته به زندگی عادی.

26. روان شناسی رشد و كودك:
روان شناسی كودك به مطالعه مستمر رشد از زمان تشكیل نطفه تا دوران بلوغ و نوجوانی می پردازد.موضوعاتی از قبیل نقش وراثت و محیط در شكل گیری شخصیت كودك، چگونگی رشد بدنی، ذهنی،عاطفی، كلامی، اجتماعی ، حسی و حركتی، همچنین نحوه بازی، خویشتن داری، تقلید و همانند سازی كودك و نوجوان و تحولات دوران بلوغ در این شاخه از روان شناسی مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد.

27. روان شناسی كودكان استثنایی:
روان شناسی كودكان استثنایی به مطالعه ویژگی های جسمی، روانی، حسی، حركتی، شناختی و اجتماعی كودكان عقب مانده ذهنی، نابینا و نیمه نابینا، ناشنوا و نیمه ناشنوا، ناسازگار، مصروع، كودكان معلول جسمی- حركتی، دانش آموزان مبتلا به اختلال خاص در یادگیری و كودكان و نوجوانان تیز هوش و خلاق می پردازد. این شاخه روان شناسی همچنین در زمینه علل مختلف معلولیت، راه های پیشگیری از معلولیت و اصلاح و ترمیم نارسایی ها و اختلالات رفتاری مباحثی را مطرح می كند.


کد مطلب: 45824

آدرس مطلب :
https://www.migna.ir/article/45824/انواع-روان-شناسان

میگنا
  https://www.migna.ir