میگنا: دوره نوجوانی در واقع دوره انتقال از کودکی به بزرگسالی است یا به تعبیر «استنلی هال»، پدر روانشناسی نوجوانی، دوره نوجوانی دوره تنش و توفان است و در واقع تولدی دوباره است.
"هال" این دوره را به دلیل شور و هیجان فراوان نوجوان دورهای مهم میداند و همین شور و هیجانات باعث میشود تا نوجوان در معرض مرگ و ریسکهای خطرناک قرار گیرد.
در این دوره که نوجوانان با مشکلاتی از قبیل بلوغ جسمانی و روانی درگیر هستند والدین نقش حیاتی را در زندگی آنها بازی میکنند. زیرا با توجه به پیشرفت تکنولوژی و گسترش ارتباطات اجتماعی اگر والدین دچار هرگونه ضعف و مشکل ارتباطی با فرزندان خود باشند باعث میشود که نوجوان از کانون خانواده جدا شده و به سمت مشکلاتی قدم بردارد که یکی از آنها چالشهای فضای مجازی میباشد.
امروزه به دلیل عدم توجه والدین به نوجوانان، که خود عاملی بر کمبود میزان محبت و توجه است این قشر از جامعه را وادار کرده است برای رفع نیاز های عاطفی خود به سمت شبکههای مجازی برود که هیج گونه نظارت و کنترلی بر آنها نمیباشد.
نوجوان در این سن بسیار تاثیر پذیر است، او در این فضا با هر قشر، سن و جنسیتی ارتباط برقرار میکند که همین موضوع تنشها و میزان افسردگی و ضربات روحی و عاطفی را افزایش میدهد زیرا این روابط زمینه را برای روابط نامشروع که هیج قید و بندی میان افراد وجود ندارد شکل داده و وابستگیهای عاطفی را میان آنان ایجاد میکند که با قطع ارتیاط میزان تنش قرد افزایش یاقته و زمینه را برای ورود افسردگی فراهم میکند.
این ارتباطات تنها بخشی از صدمات وارد شده به نوجوانان است اما مهمترین مشکلی که این قشر و بخصوص نوجوانان در آستانه افسردگی را که به دلیل عدم توجه والدین بیمار شدهاند را درگیر خود کرده است چالشهایی است که نوجوانان برای تخلیه نیرو و انرژی درونی خود از آنها استفاده میکنند مانند چالش نهنگ آبی. این جالشها که در ظاهر قالب شوخی و خنده را تداعی میکنند سالانه میلیونها نفر را به خود معتاد کرده یا به کام مرگ میکشانند. برای حل و جلوگیری از این مشکلات باید خانوادهها به صورت زیر اقدام کنند:
1. خانوادهها باید به فزرندان خود بیشتر توجه کنند زیرا همه انسانها در هر مرحله از زندگی خود دارای نیازهایی هستند اما نیاز به محبت و عشق در تمام مراحل زندگی دارای اهمیت است و باید فرد در هر مرحله نیازش برطرف شود.
2. والدین باید از همان ابتدا به فرزند خود فرهنگ استفاده از فضای مجازی را آموزش دهند.
3. والدین نباید با برخورد شدید و تنبیه فرزندان خود را از استفاده فضای مجازی منع کنند زیرا انسان به دلیل خصوصیات ذاتی خود موجودی کنجکاو است و با این رفتار والدین کودک سرخوردهتر و کنجکاوتر میشود، بهتر است به نرمی و بصورت فعال او را منع کنند.
4. والدین بهتر است بصورت تکنیکی و بدون توجه فرزند خود، بر استفاده مطلوب او از فضای مجازی نظارت داشته باشند.
نویسنده: علیرضا آزادی - کارشناسی ارشد روانشناسی