باشگاه تاب آوری
راهنمای ایجاد تاب آوری در محل کار
طاهره عزیزپور
تاب آوری افراد می تواند تحت تاثیر آموزش، حتی در شرایط بحرانی پاندمی کرونا، تا 17 درصد، افزایش یابد. با درک مفهوم تاب آوری نیز میتوان آن را ایجاد کرد.
تاب آوری، یک عامل ذهنی و جسمی است که از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. قابل ذکر است بسیاری از عواملی که باعث تاب آوری می شوند، از قدرت ما برای "تغییر" نشأت می گیرند. با توجه به این نکته، در اینجا هشت مرحله آغازین ایجاد و توسعه تاب آوری آورده شده است:
1) به سلامتی تان توجه کنید
افرادی که از سلامت جسمانی خوبی برخوردارند، 3/5 برابر تاب آورتر از دیگران هستند. این رابطه دو طرفه است، یعنی در حالی که سلامت جسمانی از تاب آوری حمایت می کند، تاب آوری نیز منجر به بهبود سلامت جسمانی می گردد.
2) بر روی سلامت جسمانی تان تمرکز کنید
پژوهش ها نشان داده است کارمندانی که به اندازه کافی می خوابند نمره تاب آوری آنها، 4/2 برابر بیشتر از سایرین بوده است. از نظر جسمی، "خواب" تنها عامل مؤثر برتاب آوری نیست. جهت بهبود سلامت جسمانی و افزایش تاب آوری خود، به : *رژیم غذایی سالم *نوشیدن آب کافی *ورزش منظم توجه کنید.
3) تکنیک های آرام سازی (ریلکسیشن) را تمرین کنید
بخشی از توسعه تاب آوری مربوط به آموزش "آرامش" به ذهن است حتی در مواجهه با شرایط استرس زا.
در اینجا چند روش برای تمرین آرامش آورده شده است:
الف) گذراندن وقت با دوستان و خانواده
ب) انجام فعالیت هایی که به شما آرامش می دهند، مانند نقاشی، رسیدگی به گل و گیاه، آشپزی و ...
ج) استفده از برنامه های مدیتیشن و مراقبه
4) "تهدیدات" را به عنوان "چالش" در نظر بگیرید
"ارزیابی شناختی" روشی است که ما با استفاده از آن به معنای آن رویداد یا وضعیت نگاه می کنیم و راه های غلبه برآن را می سنجیم. با توجه به این تعریف، وقتی ما به مسئله ای به عنوان یک "چالش" می نگریم، در واقع، آن را به عنوان یک مرحله از رشدمان می دانیم. بعلاوه، معتقدیم که ابزار لازم جهت مقابله با این وضعیت را داریم. این دیدگاه منجر به احساس انرژی، انتظار و هیجان در ما می شود. این احساسات، افراد را برای اقدام و حل مسئله، تجهیز و آماده می کند. اما اگر دیدگاهمان اینگونه باشد که مسئله ای را به عنوان یک "تهدید" بنگریم، یعنی: *پذیرفته ایم که اوضاع، فراتر از کنترل ماست. *ترس، اظطراب و خشم را تجربه می کنیم. *دچار احساس واکنش "جنگ و گریز" می شویم.
5) به طرز فکرتان توجه کنید
اعتقادات، نگرش ها و ذهنیت ما بر مقاومت ما تأثیر می گذارند. به عنوان مثال، "خودکارآمدی" مشخص می کند که آیا ما با انرژی و قدرت با یک وضعیت برخورد می کنیم یا عقب نشینی می کنیم و پا به فرار می گذاریم. بنابراین، خودکارآمدی تا حد زیادی می تواند پیش بینی کننده "خودشکوفایی" ما باشد. ذهنیت مهم دیگر این است که ما چقدر به کنترل نتایج زندگی مان اعتقاد داریم، موضوعی که "منبع کنترل" نامیده می شود. افرادی که معتقدند می توانند نتایج و عواقب زندگی خود را کنترل کنند، نسبت به افرادی که احساس "قربانی بودن" دارند، خیلی بهتر با مسائل کنار می آیند. افراد با منبع کنترل درونی، احتمالا 6 برابر تاب آورتر هستند. در نتیجه، اولین قدم برای "تغییر ذهنیت ها"، شناسایی ذهنیت های ناکارآمد و نادرست است.
6) با دیگران ارتباط برقرار کنید
وجود شبکه های حمایت اجتماعی، یکی از مهم ترین عوامل بیرونی تاب آوری است. شبکه اجتماعی افراد، مانند سپری در برابر استرس عمل می کند. حمایت اجتماعی به افراد کمک می کند تا چالش هایشان را حل کنند و فرصت های جدیدی را بیابند. در حقیقت، یکی از دلایلی که افراد برونگرا، نمره تاب ا<ری بالاتری دارند ممکن است به همین دلیل باشد که در صورت نیاز به کمک، می توانند خیلی راحت تر با دیگران ارتباط برقرار کنند. بسیاری از افراد، از "حمایت اجتماعی" در ایجاد "تاب آوری"، سود می برند.
7) تمرین "خودآگاهی" کنید
توجه به داستان ها وگفتگوهای درونی (صحبت با خود) می تواند به شما کمک کند تا تشخیص دهید که چه زمانی یا تاب آوری تان تحت فشار است یا اینکه به مقاومت بیشتری نیاز دارید. به "گفتگوهای درونی" تان توجه کنید چرا که نشانه هشدارهای اولیه در تاب آوری پایین است.
8) به سطح استرس تان توجه کنید
هر شخصی هر از گاهی دچار استرس می شود. برخی از افراد تحت تاثیر استرس قرار می گیرند و برخی دیگر هم خیلی راحت تشخیص می دهند که دچار استرس شده اند و برای حل آن دنبال راه چاره می گردند. بنابراین، دریابید که به هنگام استرس، چه احساس و رفتاری دارید و چه چیزی می تواند به شما در کاهش استرس کمک کند تا بتوانید قبل از گمراه و گیج شدن، خودتان را جمع و جور کنید. اما فراموش نکنید که "استرس" همیشه بد نیست. اگر استرس به اندازه باشد، چه بسا که حتی کمک کننده نیزباشد.
تاب آوری، یک عامل ذهنی و جسمی است که از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. قابل ذکر است بسیاری از عواملی که باعث تاب آوری می شوند، از قدرت ما برای "تغییر" نشأت می گیرند. با توجه به این نکته، در اینجا هشت مرحله آغازین ایجاد و توسعه تاب آوری آورده شده است:
1) به سلامتی تان توجه کنید
افرادی که از سلامت جسمانی خوبی برخوردارند، 3/5 برابر تاب آورتر از دیگران هستند. این رابطه دو طرفه است، یعنی در حالی که سلامت جسمانی از تاب آوری حمایت می کند، تاب آوری نیز منجر به بهبود سلامت جسمانی می گردد.
2) بر روی سلامت جسمانی تان تمرکز کنید
پژوهش ها نشان داده است کارمندانی که به اندازه کافی می خوابند نمره تاب آوری آنها، 4/2 برابر بیشتر از سایرین بوده است. از نظر جسمی، "خواب" تنها عامل مؤثر برتاب آوری نیست. جهت بهبود سلامت جسمانی و افزایش تاب آوری خود، به : *رژیم غذایی سالم *نوشیدن آب کافی *ورزش منظم توجه کنید.
3) تکنیک های آرام سازی (ریلکسیشن) را تمرین کنید
بخشی از توسعه تاب آوری مربوط به آموزش "آرامش" به ذهن است حتی در مواجهه با شرایط استرس زا.
در اینجا چند روش برای تمرین آرامش آورده شده است:
الف) گذراندن وقت با دوستان و خانواده
ب) انجام فعالیت هایی که به شما آرامش می دهند، مانند نقاشی، رسیدگی به گل و گیاه، آشپزی و ...
ج) استفده از برنامه های مدیتیشن و مراقبه
4) "تهدیدات" را به عنوان "چالش" در نظر بگیرید
"ارزیابی شناختی" روشی است که ما با استفاده از آن به معنای آن رویداد یا وضعیت نگاه می کنیم و راه های غلبه برآن را می سنجیم. با توجه به این تعریف، وقتی ما به مسئله ای به عنوان یک "چالش" می نگریم، در واقع، آن را به عنوان یک مرحله از رشدمان می دانیم. بعلاوه، معتقدیم که ابزار لازم جهت مقابله با این وضعیت را داریم. این دیدگاه منجر به احساس انرژی، انتظار و هیجان در ما می شود. این احساسات، افراد را برای اقدام و حل مسئله، تجهیز و آماده می کند. اما اگر دیدگاهمان اینگونه باشد که مسئله ای را به عنوان یک "تهدید" بنگریم، یعنی: *پذیرفته ایم که اوضاع، فراتر از کنترل ماست. *ترس، اظطراب و خشم را تجربه می کنیم. *دچار احساس واکنش "جنگ و گریز" می شویم.
5) به طرز فکرتان توجه کنید
اعتقادات، نگرش ها و ذهنیت ما بر مقاومت ما تأثیر می گذارند. به عنوان مثال، "خودکارآمدی" مشخص می کند که آیا ما با انرژی و قدرت با یک وضعیت برخورد می کنیم یا عقب نشینی می کنیم و پا به فرار می گذاریم. بنابراین، خودکارآمدی تا حد زیادی می تواند پیش بینی کننده "خودشکوفایی" ما باشد. ذهنیت مهم دیگر این است که ما چقدر به کنترل نتایج زندگی مان اعتقاد داریم، موضوعی که "منبع کنترل" نامیده می شود. افرادی که معتقدند می توانند نتایج و عواقب زندگی خود را کنترل کنند، نسبت به افرادی که احساس "قربانی بودن" دارند، خیلی بهتر با مسائل کنار می آیند. افراد با منبع کنترل درونی، احتمالا 6 برابر تاب آورتر هستند. در نتیجه، اولین قدم برای "تغییر ذهنیت ها"، شناسایی ذهنیت های ناکارآمد و نادرست است.
6) با دیگران ارتباط برقرار کنید
وجود شبکه های حمایت اجتماعی، یکی از مهم ترین عوامل بیرونی تاب آوری است. شبکه اجتماعی افراد، مانند سپری در برابر استرس عمل می کند. حمایت اجتماعی به افراد کمک می کند تا چالش هایشان را حل کنند و فرصت های جدیدی را بیابند. در حقیقت، یکی از دلایلی که افراد برونگرا، نمره تاب ا<ری بالاتری دارند ممکن است به همین دلیل باشد که در صورت نیاز به کمک، می توانند خیلی راحت تر با دیگران ارتباط برقرار کنند. بسیاری از افراد، از "حمایت اجتماعی" در ایجاد "تاب آوری"، سود می برند.
7) تمرین "خودآگاهی" کنید
توجه به داستان ها وگفتگوهای درونی (صحبت با خود) می تواند به شما کمک کند تا تشخیص دهید که چه زمانی یا تاب آوری تان تحت فشار است یا اینکه به مقاومت بیشتری نیاز دارید. به "گفتگوهای درونی" تان توجه کنید چرا که نشانه هشدارهای اولیه در تاب آوری پایین است.
8) به سطح استرس تان توجه کنید
هر شخصی هر از گاهی دچار استرس می شود. برخی از افراد تحت تاثیر استرس قرار می گیرند و برخی دیگر هم خیلی راحت تشخیص می دهند که دچار استرس شده اند و برای حل آن دنبال راه چاره می گردند. بنابراین، دریابید که به هنگام استرس، چه احساس و رفتاری دارید و چه چیزی می تواند به شما در کاهش استرس کمک کند تا بتوانید قبل از گمراه و گیج شدن، خودتان را جمع و جور کنید. اما فراموش نکنید که "استرس" همیشه بد نیست. اگر استرس به اندازه باشد، چه بسا که حتی کمک کننده نیزباشد.
