ويژگي‌هاي دنياي نوجواني
يک روانپزشک با تأکید بر اینکه والدین باید دوره نوجوانی را به عنوان دوره بسیار سرنوشت‌ساز در آینده فرزندانشان دریابند، گفت: دوره نوجوانی مهمترین دوره برای تغییرات همه جانبه رشدی است. دکتر جلال شاکری در گفت وگو با ایسنا، منطقه کرمانشاه، ادامه داد: براساس تغییرات فیزیولوژیک و هورمونی، برای هرسنی جایگاه خاصی از نظر روانشناسی رشد مطرح است.
وی با بیان اینکه دوره نوجوانی نیز با تغییرات خاص خود از سن 12 سالگی تا 18 سالگی را شامل میشود، اظهار كرد: این دوره نیز به دوره نوجوانی اول، وسط و پایانی تقسیم‌بندی میشود.
شاکری گفت: براساس جایگاه خاصی که این دوره به خود اختصاص داده است، برخوردهای والدین با این تغییرات و احساس نیازهای متفاوت با دوره پیشین آن یعنی کودکی بسیار حائز اهمیت است.
وی افزود: تغییرات فیزیکی و هیجانی در دوره نوجوانی باعث چالش‌های روحی و تغییرات روانشناسی میشود که علائق متفاوتی نسبت به کودکان را در نوجوان می‌توان دید.
شاکری اظهار كرد: استقلال طلبی در این دوره و احساس بزرگ شدن از دیگر خصیصه‌هایی است که یک نوجوان با آن روبروست.
وی تمایل داشتن به ارتباط بیشتر با همسالان را از دیگر خصیصه‌های دوران نوجوانی خواند و گفت: حس استقلال طلبی در بسیاری از موارد باعث چالش با والدین میشود، اما باید دانست که داشتن هنر هدایت صحیح استقلال طلبی می‌تواند در بهداشت روانی نوجوان مثمر ثمر واقع شود. بنابراین باید والدین این هنر را در خود ایجاد کرده و تقویت کنند و یا با یک مشاور در این زمینه صحبت کرده و این مهم را در خود شکل دهند تا کمتر دچار تعارض با نوجوانان خود شوند.
این روانپزشک تغییرات خلقی، هیجانات زودگذر و بدون توجه به آینده را از دیگر نشانه‌هایی دانست که در زمان بلوغ نوجوانان در آنها دیده میشود.
وی گفت: نوجوانان با توجه به تغییرات هورمونی، هیجانات سرکش و طغیانگری دارند، اما والدین باید با شناخت صحیح از دوران نوجوانی و خصوصیات روانشناختی آن قدرت جاذبه را داشته و نوجوانان را به سوی خود جذب کنند.
شاکری افزود: والدین در این سن باید بهتر از گذشته با نوجوانان دوست باشند و نگرش‌های منفی خود را در ارتباط با رفتارهای فرزندانشان کنار بگذارند.
وی تصریح کرد: توجه به جایگاه نوجوان در خانواده و حتی در کارهای معمولی و دریافت مشورت از او علاوه بر حفظ جایگاه والدین، جایگاه نوجوان را نیز حفظ میکند و به جای تکیه و اعتماد به دوستان و همسالان که ممکن است در برخی موارد بسیار خطرآفرین باشد به والدین جذب میشوند و طرح دوستی می‌ریزند، بنابراین از بسیاری از آسیب‌ها به دور می‌مانند.
شاکری گفت: رفتارهای پرخطر، فرار از خانه، افسردگی، رشد افکار منفی، افت تحصیلی، افزایش گرایش به موادمخدر و داروهای روانگردان مهمترین آسیب‌هایی است که می‌تواند در اثر بی‌توجهی یا کم‌توجهی والدین به نوجوانان در جامعه رخ دهد، بنابراین باید با پیشگیری از موضوع و تربیت صحیح علائق دوره نوجوانی، جامعه را به سوی داشتن افرادی آگاه و مدیر و مدبر سوق داد.
