پیام رئیس دانشگاه آزاد به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید دانشگاهها

متن این پیام بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
ماه مهر، ماه بازگشایی مهربانیها و همزبانیها- پیشانی گشاده و پرآب و رنگ- لبالب از آگاهی و اشتیاق و امید و آرامش، از فراگیرترین دامنههای دانش و دانایی، فرا میرسد؛ که الهی، برکات و بالندگیها و برخورداریهای آن، بر جان و جهان من و شما، هماره فزون باد!
عزیزان!
همه موجودی و موجودیت ما، همین فرصتی است که در آنیم. این زمین و زمان، فرصت مطالعاتی و خدا دادهییست که فراروی دستان و داستان پر فراز و فرود و بلند بالای حیات و هستیمان، فراهم آوردهاند؛ و ما، در این میانه وسیع -بی آن که به این نامگذاریها و عنوانهای گذرا، دلیخوش کرده باشیم- در این کلاس و کارگاه دامنهدار و ناپیدا کرانه جهان، هر کداممان، همان اندازه سهم داریم که دیگری...
و «جوانی» – این شیرینترین پرنده زندگانی- زیباترین و زیبندهترین فرصت پروازی ست که «انسان» در بستر «جهان» و «زمان» از آن برخورداراست.
جوانی، جوانه زندگی است؛ جوانههای اشتیاق و امید و آرزوهای پویا و پویشگری؛ جوانههای شور و شادی و شوق و شادکامی، جوانههای ایمان و آگاهی و خداخواهی و خداگرایی... و مگر میشود در این فضای فراهم آمده فوران فراوانیها، تغییر نکرد و تکثیر نشد و جوانه نزد و به برگ و بار ننشست و مهر نورزید و از نو نرویید و به خویشتن خدایی خویش نگرایید و شیرینی پرواز اوجگیرانه رحمت و رضای خدای رحمان را نچشید؟!...
عزیزان،همکاران محترم، دانشجویان عزیز !
اگر که انگیزه و انگیزش داشته باشیم، هر کداممان -به تنهایی- یک «اتاق فکر» و یک«منبع و معدن پایانناپذیر» برای دانشگاه و کشور و جهانمان، میتوانیم بود.
من، دست من/کمک، زدست شما میکند طلب/ یک دست، بیصداست!...
ای جوان سروقد، گویی بزن/ پیش از آن، کز قامتت، چوگان کنند
پیامبر پاکاندیش و آگاهی بخش ما، تدریس و تعلیم و دانشجویی و دانش پژوهشی را مادامالعمر (long life) میدانست و میگفت: اطلبو العلم،من المهد الی اللحد/ ز گهواره تا گور، دانش بجوی
و در این شیوه شورانگیز، چندان به پیش میتاخت که راه و رسم درآمدن به بهشت را -هم، حتی- جزدانش و دانایی نمیپنداشت: لِکُلِّ شَی ءٍ طَریقٌ، وَ طَریقُ الجَنّةِ الْعِلمُ ! هرچیزی، راهی دارد؛ و راه بهشت، دانش و دانایی ست.
و ما برای درآمدن به بهشت شکوفاییها و آرامشها و بالندگیها، هیچ چارهیی نداریم مگر آن که از در دانش و دانایی درآییم و به تعریف و تعلیم و تصویر و ترسیم تازهتری از آگاهی و شناخت و جست و جوگری/ و دوباره شدنها برسیم. زندگی، تداوم آگاهیست. نمیشود آگاه نشد، اما با برنامه و بههنگام و روبهراه شد.
یاد گرفتن، «تغییر کردن» است و یاد دادن: «تغییر دادن» !
مسایلنو، راه حلهای نو را میطلبد. با راهحلهای نخنما شده، از عهده حل مسالههای تازه بهتازه - نمیتوانیم برآمد.
تولیدهای تازهبهتازه، اگر که نداشتیم، از مصرفهای تازهبهتازه هم باید دست برداریم.
تفاهم، همفکری و همفهمیهای مشترک است؛ و ما، پیش از هر چیز، نیاز داریم که فکر کردن و فهم کردن را -به مثابه زیر بناییترین مهارتهای زندگی دانشبنیان- فرا بگیریم و بیاموزیم. نمیشود فکر نکرد و نفهمید؛ اما به تفاهم و تکامل رسید. ما، به زبان و تعریف مشترک و همذات و همزاویه، نیاز داریم؛ و گرنه، تفاهم و یکپارچگی و پیشرفت و ساماندهی، توهمی بیش نمیتواند بود.
تفاوت درختان در شاخهها و برگها نیست؛ در ذات ریشههاست. ریشهها را، در ژرفنای خاک و در دل و درون، زمین و زمینهها، واکاوی باید کرد... تفاهم و تعامل، به ریشهها و اندیشیدن است. تفاهم و تعامل و تکامل و توسعه، به ریشهها رسیدن ست: باید دوباره اندیشید، باید دوباره رسید...
در پایان، سال جدید تحصیلی 92-91 را به همه همکاران ارجمند و دانشجویان عزیز دانشگاه آزاد اسلامی تبریک و تهنیت عرض مینمایم و برایتان آرزوی موفقیت دارم. خبرگزاری فارس