جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
تاریخ انتشار :
جمعه ۱۴ مهر ۱۳۹۱ / ۱۹:۳۴
کد مطلب: 14482
۰
۵

آشنایی با دانشگاه مجازی

      اتفاقی در حال روی دادن در نظام های آموزشی سراسر جهان است، اتفاقی که بیشتر به لطف بهره گیری از فناوری های نوین به ویژه فناوری اطلاعات، نظام های آموزشی و دانشگاهی جهان را متوحل می کند: دانشگاه های مجازی که اکنون به انقلابی بیش از یک عبارت تبدیل شده اند و به نظر می رسد در سالهای نه چندان دور جای خود را در چارچوب فکری متقاضیان ورود به دانشگاه ها باز کنند.   پس از دولت الکترونیک، تجارت الکترونیک، دادگاه الکترونیک، بیمه و خدمات تامین اجتماعی الکترونیک، کتاب الکترونیک، نظرسنجی الکترونیک، چک پول و بانک داری الکترونیک، کارآفرینی الکترونیک و در نهایت شهروند الکترونیک یا مجازی و مسائلی از این دست، در این گفتار به معرفی دانشگاه مجازی یا از راه دور یا دانشگاه الکترونیک می پردازیم. فرآیند شکل گیری دانشگاه های مجازی جای خود را در میان دانشجویان باز می کند. کلاسهای درس با شرکت دانشجویان در حالی برگزار می شود که ارتباط میان دانشجویان و اساتید از طریق کانالهای ارتباطاتی همچون اینترنت، ایمیل و سی دی ها صورت می گیرد.
البته بدیهی است که گسترش چنین سیستم های نوین آموزشی به جهت وابستگی کامل به رشد فناوری های نوین ارتباطاتی، عمدتا در کشورهای توسعه یافته تحقق یابد اما طی سالهای اخیر در کشورهای در حال توسعه نیز حرکت های جدیدی شکل گرفته است.
طی سالهای اخیر دانشگاهی همچون دانشگاه استنفورد اقدام به برگزاری دوره های مجازی مهندسی در رشته های گوناگون کرده است . دانشگاه آکسفورد نیز رشته هایی نظیرعلوم رایانه و تحقیقات تاریخی را به صورت اینترنتی در اختیار دانشجویان علاقمند قرار داده است. از دانشگاه هاروارد نیز خبرهای جالبی به گوش می رسد. این دانشگاه طی سال های اخیر رشته اینترنتی «علوم رایانه» را راه اندازی کرده تا از قافله دانشگاه های مجازی عقب نمانده باشد. در دانشگاه دوک نیز دانشجویان رشته بازرگانی می توانند با استفاده از آموزش های اینترنتی و ترکیب آن با جلسات زنده درسی، فضای کامل یک دانشگاه مجازی را تجربه کنند.
به نظر می رسد فناوری در دانشگاه ها و کالج های سراسر جهان در سطوح مختلفی به کار گرفته می شوند. در این میان آمارگیری و نظرسنجی های انجام شده گویای آن است که دسترسی بهتر به رشته های دانشگاهی از طریق فناوری های نوین، تمایل نوپایی از سوی اساتید و دانشجویان است که روز به روز تکامل یافته تر می شود.
حامیان گسترش دانشگاه ها و آموزش مجازی بر این نکته اشاره دارند که دانشجویان دیگر نباید با محدودیت هایی نظیر جغرافیای زندگی مواجه باشند. به عقیده آنها دانشگاه ها و کالج های مجازی سراسر جهان می توانند رشته های مختلف دانشگاهی را بدون استفاده از آجرچینی و احداث پرهزینه ساختمانهای دانشگاهی گسترش دهند!
دراین میان بحث مهمی همچون «مزایا و چالش» های چنین سیستم هایی به میان می آید. به نظر می آید که در کنار مزایای این نوع دانشگاه ها، مخالفت هایی نیز شکل گرفته باشد. برای مثال در کشوری همچون آمریکا بیشتر دانشگاه های معتبر نظیر آکسفورد و هاروارد به نوعی نیز از ارایه کامل رشته های مجازی دانشگاهی طفره می روند و آن را این گونه توجیه می کنند: تجربه حضور در محیط دانشگاهی و خارج ساختن متقاضی ورود به دانشگاه از حال و هوای دبیرستان از اهمیت بالایی برخوردار است. دراین میان دانشگاه های مجازی حرف های قابل شنیدنی دارند همچون: دانشجویان ما یادگیرندگان بالغی هستند که نمی خواهند محیط دانشگاهی را تجربه کنند.
بحث دانشگاه های مجازی با چالش در حال شکل گیری دیگری نیز مواجه است. منتقدان این نوع سیستم های آموزشی معتقدند، نبود استانداردهای کافی برای فعالیت دانشگاه های مجازی و خط مشی مبهم مربوط به حقوق قانونی ارایه رشته های دانشگاهی و تدریس آنها از سوی اساتید و در ادامه انبوهی از نمرات ارایه شده به دانشجویان در اینترنت می تواند جای نگرانی هایی جدی تلقی شود.
عقیده کلی بر این است که بدون اعمال استانداردهای قطعی و قوانین سخت، این نگرانی شکل می گیرد که دانشگاه ها به سیستم آموزشی خودکاری تبدیل شوند که مدارک دانشگاهی دیجیتالی را به نام و ارزش آموزش واقعی تحویل دانشجویان خود دهند، درحالی که آموزش عالی به کالایی نرم افزاری برای استفاده های تجاری تبدیل شده باشد.     ● دانشگاه مجازی یا الکترونیک
این روزها واژه دانشگاه مجازی (Vivttral university) یا دانشگاه الکترونیک رونق خاصی یافته است البته دانشگاه مجازی یا الکترونیک بر همان مبحث قدیمی آموزش از راه دور، مبتنی است؛ پدیده ای که در برخی از کشورها مرسوم بوده است. در این قبیل مراکز آموزشی، جزوه ها وکتاب های آموزشی از طریق پست بین شهری برای داوطلبان ارسال می شد و در نهایت در ایام خاص امتحان به صورت متمرکز یا گسترده برگزار می شد.   تعريف ويكي پيديا، دانشنامه ي آزاد از دانشگاه مجازي اين است: يک دانشگاه مجتمعي است که دانشجويان مي توانند از طريق اينترنت در دانشگاه ثبت نام نموده، دروس مورد نظر خود را از ميان دروس ارائه شده انتخاب نمايند، از جلسات دروس استفاده نمايند، امتحان داده و با استاد و همکلاسي هايشان ارتباط برقرار کنند. "دانشگاه الکترونيکي ابزارهايي را در اختيار مديران و اساتيد قرار مي دهد که بتوانند وظايف خود را از طريق اينترنت انجام دهند. استاد ابزارهايي در اختيار دارد که مي‌تواند درس ارائه کند ، امتحان بگيرد و نمره امتحاني دانشجو را وارد کند"(تونی، 2002) .

دانشگاه مجازي نهادي است بدون پرديس، با تعداد محدود كاركنان و با برنامه هاي درسي مشخص كه در ارائه آن از اينترنت و فناوري هاي اطلاعات استفاده شده است (آراسته، 1381).                                

دانشگاه مجازي به دانشگاه هاي آنلاين گفته مي شود كه دانشجويان از خانه يا هر جاي ديگري از طريق اينترنت در كلاس ها شركت مي كنند (یانگ، 2005). دانشگاه مجازي در ايران دانشگاهی نوپا است اما مراكز و موسسات آموزشي به ويژه دانشگاه ها در تلاش هستند تا هرچه سريعتر الگويي مناسب با ساختار آموزشي و فرهنگي كشور در زمينه آموزش الكترونيكي ارايه كنند. آموزش از راه دور در كشورمان به جزء تجربه ي كوتاه دانشگاه آزاد قبل از انقلاب و دانشگاه پيام نورمبتني بر استفاده از شيوه ي ارتباط از راه دور، داراي سابقه ي طولاني نيست. پايان دهه ‪ ۱۳۷۰آموزش مجازي در دستور كار دانشگاه تهران قرار گرفت و پروژه‌هايي تحت اين عنوان آغاز شد. سال ‪ ۱۳۸۰سايت آموزش مجازي دانشگاه تهران با ارايه ‪ ۹درس براي دانشجويان روزانه راه‌اندازي شد و از نيم سال اول تحصيلي همان سال بهره‌برداري از آن آغاز شد. در همان سال وزارت علوم، تحقيقات و فناوري از تاسيس دانشگاه اينترنتي خبر داد كه تحت نظر این وزارت خانه، به صورت موسسه غيرانتفاعي نوع اول در سراسر كشور خدمات آموزشي ارايه خواهد داد. به دنبال آن تعدادي از دانشگاه ها نيز اعلام كردند كه راه‌اندازي آموزش الكترونيكي را جزء برنامه‌هاي خود قرار داده اند (عطاران، 1382). درحال حاضر دانشگاه هاي مانند خواجه نصيرالدين طوسي، علم و صنعت، شيراز، صنعتي شريف و چندین دانشگاه دیگر دانشجويان را به عنوان دانشجوي دانشگاه مجازي مورد پذيرش قرار داده اند.   با ظهور اینترنت و گسترش فناوری اطلاعات ارائه آموزش های از راه دور بر دوش فناوری اطلاعات نهاده شد و به عبارتی اینترنت به عنوان منبع و رابط بین آموزگار و دانش آموز یا دانشجو ایفای نقش کرد.

در واقع، دانشگاه مجازی به زبان ساده، یک دانشگاه واقعی دارای مجوز از وزارت خانه و نهادهای مربوطه و با تمام قوانین و مقررات آن است که در آن، اصل قضیه بر پایه ارتباط از طریق اینترنت استوار است. به گونه ای که برخی از مراحل ثبت نام، انتخاب واحد و استادان از طریق اینترنت و دریچه وب سایت دانشگاه الکترونیکی صورت می گیرد.

کلاس ها، کارگاه ها، آزمایشگاه و حتی اردوهای علمی نیز از طریق صفحات وب سایت دانشگاه به دانشجو ارائه می شود. درباره آزمون های میان ترم و سوالات درسی نیز وضعیت، مشابه دیگر ساختارهای دانشگاه است.

آزمون نهایی و پایان ترم نیز مانند گونه های مختلف آموزش از راه دور، بنا به سیاست و خط مشی علمی دانشگاه به صورت حضوری و متمرکز یا غیر متمرکز و غیر حضوری و از طریق اینترنت به صورت آنلاین انجام می شود.

به عبارتی دانشجو پس از کسب امتیاز و شرایط مقتضی، در دانشگاه مجازی ثبت نام می کند و پس از دریافت یک شناسه کاربری و رمز عبور اختصاصی که به وی داده می شود، برای ثبت نام، انتخاب واحد و واریز شهریه اقدام می کند.

در دوره های فشرده و متمرکز یا غیر متمرکز هم دوره های آموزشی از طریق وب سایت و بنا به دروس ترم، با بهره گیری از صفحات اینترنتی و فناوری چند رسانه ای شامل صوت، تصویر و نوشتار ارائه می شود.

در نهایت در ایام خاص، باز هم با توجه به سیاست دانشگاه، آزمون به صورت حضوری در یک حوزه یا حوزه های مختلف هم زمان انجام می شود یا این که در ایام خاص، دانشجو با شناسه کاربری و رمز عبور اختصاصی خود در امتحانات تستی یا تشریحی که از طریق اینترنت و صفحات الکترونیکی گرفته می شود، نمره نهایی خود را به دانشگاه اعلام می کند و برای ترم بعد آماده می شود.   به عبارت دیگر دانشگاه مجازی دانشگاهی است که دروس و برنامه های آموزشی را از طریق اینترنت به دانشجو ارائه می کند و دانشجو با استفاده از اینترنت، نیازی به حضور در کلاسهای درس سنتی ندارد. در واقع دانشگاه مجازی نوعی از آموزش از راه دور است که در آن تکنولوژی وب و اینترنت برای آموزش و ارزشیابی دانشجو به کار می رود.

برای این آموزش محدودیت مکانی و یا زمانی وجود ندارد و دانشجو می تواند بر حسب تمایل، زمان و واحد های درسی خود را انتخاب کند. همچنین نیازی نیست تا تعداد دانشجویان به حد نصاب برسد و واحدهای ارائه شده نیز به همین ترتیب محدودیتی ندارند. در این نوع از آموزش با تعداد محدودی استاد می توان دانشجویان بسیاری را پوشش داد. علاوه بر این که انتقال الکترونیکی متون درسی به صورت فایلهای متنی از چاپ کاغذ بسیار با صرفه تر است و تمام هزینه های دانشگاهی به نحو چشمگیری کاهش می یابد.

امروزه صد ها دانشگاه معتبر در سراسر دنیا دروس و رشته های دانشگاهی خود را از طریق اینترنت ارائه می کنند. در خود ایران نیز این تعداد کم کم رو به گسترش است و جای امیدواری دارد.




● تقابل دانشگاه مجازی و دانشگاه معمولی

بیشتر دانشگاه های مجازی زیر مجموعه ای از دانشگاهی واقعی و مشهور است و بنابراین تمام ساختارهای اداری و آموزشی لازم را داراست. البته در مواردی نیز مجموعه اداری و زیر ساختارهای دانشگاه مجازی، محدودتر است و زیر مجموعه دانشگاه دیگری نیست.

به هر تقدیر امروزه مدارک دانشگاه های مجازی مانند دیگر دانشگاه های تابع نظام آموزش از راه دور، معتبر است و دانش آموختگان آن دارای سواد علمی بالایی هستند گرچه برخی از تفاوت ها میان دانشگاه مجازی و دانشگاه معمولی وجود دارد. برخی از این تفاوت ها عبارت است از:

الف) نیاز نداشتن به حضور فیزیکی استاد و دانشجو در کلاس:

از آن جا که در این نوع دانشگاه، تمام ارتباطات از طریق اینترنت انجام می شود، لزومی به حضور فیزیکی استاد و دانشجو در کلاس نیست. تنها کافی است دانشجو یا استاد از طریق یک دستگاه رایانه از منزل یا نزدیک ترین مرکز مجهز به اینترنت، به دانشگاه مجازی متصل شوند و از امکانات آن استفاده کنند. این امر خود سرمنشأ مزایای دیگری است، چرا که با این اوصاف دیگر نیازی به صرف هزینه برای احداث مجتمع های دانشگاهی نخواهد بود. از سوی دیگر این امر در شهرهای بزرگ منجر به کاهش رفت و آمد و در نتیجه کمتر شدن ترافیک شهری و آلودگی هوا می شود.

ب) وابسته نبودن کلاس درس به زمان خاص:

هر چند که این سیستم آموزشی از فناوری های کنفرانس از دور و مانند آن بهره می گیرد که نیاز به حضور افراد در پشت رایانه در زمان خاص دارد، ولی قسمت عمده این سیستم مبتنی بر دروسی است که بر مبنای هر زمان دانشجو اراده کند، می تواند به سایت دانشگاه متصل شود و دروس مربوط را دریافت کند. این نظام آموزشی برای افراد شاغل که وقت آزاد محدودی برای تحصیل دارند، مناسب است.

ج) کیفیت بالاتر ارائه دروس:

در دانشگاه واقعی، مواد درسی توسط یک استاد ارائه می شود که این امر مطلوب نیست، چرا که کیفیت مطالب ارائه شده در کلاس به عوامل زیادی مانند وضعیت روحی استاد، شرایط محیطی کلاس و ... بستگی دارد که هر کدام که می تواند تاثیر منفی داشته باشد ولی در دانشگاه مجازی این مشکلات وجود ندارد. در این دانشگاه، دروس توسط تیم های مجرب آماده و با استفاده از فناوری های مدرن و متنوع چند رسانه ای به نحو مطلوبی ارائه می شود در ضمن دانشجو می تواند بارها مطالب ارائه شده در جلسه خاصی را مشاهده کند و از این لحاظ کیفیت آموزش بهبود می یابد.

د) پشتیبانی از تعداد زیاد دانشجو در یک درس:

در دانشگاه واقعی به طور معمول به دلیل محدودیت کلاس ها و هم چنین به منظور پیش گیری از کاهش بازدهی، گاهی اوقات ممکن است دانشجویان به سبب تکمیل ظرفیت کلاس ها نتوانند در دروس ثبت نام کنند. این مشکل در دانشگاه مجازی وجود ندارد و دانشجویان ثبت نام شده در یک کلاس یا در یک درس حتی می توانند تا هزاران نفر باشند.

ه) اعتبار علمی دانشگاه مجازی:

به طور معمول یک دانشگاه تازه تاسیس تا مدت طولانی نمی تواند با دانشگاه های معتبر با سابقه موجود رقابت کند. دلیل این امر آن است که استادان مجرب و با سابقه ای در دانشگاه های معتبر تدریس می کنند. این مشکل تا حدود زیادی در دانشگاه مجازی قابل حل است. بدین ترتیب که در یک دوره فشرده و کوتاه مدت، دروس ارائه شده توسط استادان با سابقه و مجرب فیلم برداری می شود و در دانشگاه مجازی مورد استفاده قرار می گیرد. از لحاظ ارتباط این استادان با دانشجویان هم مشکل چندانی وجود ندارد چرا که این ارتباط از طریق اینترنت صورت می گیرد.

و) بالابردن سطح علمی جامعه:

در دانشگاه های واقعی به سبب محدودیت امکانات از جمله مکان و استاد هر ساله تعداد محدودی دانشجو از طریق آزمون هایی که برگزار می شود، موفق به ورود به دانشگاه می شوند در صورتی که در دانشگاه مجازی این محدودیت ها وجود ندارد بنابراین تمام افراد علاقه مند به تحصیل شانس ادامه تحصیل در دانشگاه را پیدا می کنند که این امر به طور حتم در بالابردن سطح علمی و فرهنگی جامعه موثر است.

ز) دسترسی به کتاب خانه دیجیتال:

در دانشگاه واقعی به سبب محدودیت های مکانی، نسخه های محدودی از یک کتاب خاص برای استفاده دانشجویان در کتابخانه ها نگهداری می شود که این امر مشکلاتی را برای دانشجویان به وجود می آورد. به علاوه، به مرور زمان کتاب ها به دلیل استفاده نامناسب از بین می رود یا کیفیت خود را از دست می دهد ولی در دانشگاه مجازی با استفاده از کتابخانه دیجیتال تمام کتاب ها، مقاله ها و مجله ها به صورت آنلاین در اختیار دانشجوست و مشکلات یاد شده در این گونه دانشگاه ها وجود ندارد. تنوع رشته ها و دروس ارائه شده با این روش بسیار زیاد است . تکنیک های آموزشی که در این روش استفاده می شوند متنوع هستند: منتشر کردن متون، فایل های صوتی و تصویری جلسات تدریس، اسلاید ها و نمودارهای درسی، اتاق های چت و کنفرانس، استفادده از شبکه های آموزشی رادیویی و تلویزیونی بر روی اینترنت از آن جمله اند.   علاوه بر این استفاده و دسترسی بهتر به کتابخانه و منابع آموزشی و امکان جستجو سریع در حین مطالعه دروس بدون آن که نیاز به کتابخانه ها و منابع آموزشی و امکان جستجوی سریع در حین مطالعه دروس بدون آن که نیاز به ترک محیط مطالعه و صرف وقت شود، به کیفیت این شکل از تحصیل می افزاید.میگنا دات آی آر.تغییر بوجود آمده به وسیله این آموزش به اندازه ای بزرگ است که یادآوری تغییری است که با انتشار نخستین کتاب چاپی بوجود آمد و همه این نظرها بیانگرتغییر شگفت آوری است که در آینده ای نه چندان دور در امر آموزش رخ خواهد داد.

البته در دانشگاه های مجازی ایرانی اغلب موارد برای ثبت نام و انتخاب واحد و شرکت در آزمونهای پایان ترم باید به صورت شخصی در دانشگاه حاضر شوید ولی کلاسهای آن اینترنتی است و در طول ترم نیازی به رفتن به دانشگاه نیست.   آدرس برخی از دانشگاه های مجازی ایرانی به صورت زیر است. البته تعداد این دانشگاه ها روز بروز زیاد تر می شود و اکثر دانشگاه های بزرگ رو به این امر آورده اند. تعدادی از این دانشگاه ها عبارتند از: http://vu.ui.ac.ir

دانشگاه مجازی دانشگاه اصفهان

Http://cel.ut.ac.ir

دانشگاه مجازی دانشگاه تهران

http://www.azad.ac.it/VU/vu.htm

دانشگاه مجازی دانشگاه آزاد واحد جنوب تهران

http://www.reisu-fars.com

دانشگاه مجازی دانشگاه شیراز

http:///www.net2university.com

دانشگاه اینترنتی ایران

Http://vu.hadith.ac.ir

دانشگاه مجازی علوم حدیث     اغلب دانشگاه های مجازی برای دوره های خود به صورت فراگیر ثبت نام می کنند. شرایط دوره های فراگیر را هم که قبلا گفته ایم.

در این دانشگاه ها در سطح کاردانی تا کارشناسی ارشد رشته هایی وجود دارند. برای کسب اطلاع بیشتر باید به نشانی سایت های اینترنتی دانشگاه ها فوق یا سایر دانشگاه های بزرگ کشور مراجعه کنید تا از آخرین خبرهای مربوط مطلع شوید.

تحصیل همزمان در دو رشته:

دانشجویان دانشگاه مجازی می توانند، حداقل در دانشگاه مجازی علم و صنعت ایران به طور همزان در دو دانشگاه و دو رشته به تحصیل بپردازند. دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه های دولتی، آزاد، غیر انتفاعی، جامع علمی کاربردی و پیام نور می توانند به طور همزمان دانشجوی این دوره ها نیز باشند، البته این دسته از دانشجویان باید توجه داشته باشند که معیارهای تحصیلی دانشگاه علم و صنعت ایران، از لحاظ صرف وقت برای تحصیل را برآورده سانزد.

دانشجویان دانشگاه های دولتی یا غیر دولتی می توانند به صورت دانشجوی مهمان در واحد آموزش الکترونیکی دانشگاه علم و صنعت ایران درس بگذارند، البته دانشجو باید موافقت دانشگاه مبدا را اخذ و کلید هزینه های ثبت نام را پرداخت کند.

نحوه تحصیل مجازی:

در دانشگاه های مجازی تحت نظارت دانشگاه های معتبر کشور ، آموزش با استاندارد آموزش حضوری ارایه می شود و یکی از مزایای آن امکان برگشت مکرر به تمام یا بخشی از مفاد یک جلسه درس است، در حالی که دانشجوی حضوری فقط یک بار فرصت دارد مطالب درسی را از استاد بشنود.

زمانی که داوطلب تصمیم بگیرد از طریق آموزش الکترونیکی تحصیل خود در دانشگاه را دنبال کند باید در پایگاه اینترنتی دانشگاه پرسشنامه تقاضای پذیرش را تکمیل نموده و مهلت مقرر از طریق وب سایت ارسال نماید. همچنین دیگر مدارک مورد نیاز را از طریق پست به مرکز ارایه می کند و از آن پس تمامی ارتباطات وی از طریق شبکه میسر خواهد بود. پس از ثبت نام دانشجو ، وی مجاز به ورود به پایگاه اینترنتی دانشگاه شده و می تواند به صورت الکترونیکی به کلاس مجازی دروس اخذ شده وارد گردد.

داوطلب ورود به آموزش الکترونیکی باید آشنایی کافی برای استفاده از کامپیوتر و شبکه رایانه ای داشت و از توانایی های جسمی برای گذراندن دوره ها برخوردار باشد. از مزیت های دانشگاه الکترونیک آن است که دانشجو در تمام طول تحصیل نزد خانواده خود و در شهر محل اقامت خود به تحصیل ادامه می دهد و این امر کمک می کند که وی با مشکلات فرهنگی و اجتماعی کمتری در طول دوران تحصیل مواجه شود. در صورت که دانشجو در دانشگاهی معتبر در داخل کشور اقدام به تحصیل مجازی کند ، پس از گذراندن موفقیت آمیز دروس تصویب شده برای رشته مورد نظر طبق برنامه درسی مصوب وزارت علوم، دانش آموخته اعلام می شود و مشمول دریافت دانشنامه میگردد.

هم چنین مدرک کارشناسی آموزش الکترونیکی همانند آموزش حضوری در دانشگاه مورد تایید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری خواهد بود. دانشجویانی که پذیرفته می شوند پس از گذراندن موفقیت آمیز دانش پذیری و انجام ثبت نام قطعی به صورت دانشجوی تمام وقت، واجد شرایط اخذ معافیت تحصیلی از اداره نظام وظیفه می شوند و عملیات اداری مربوطه توسط دانشگاه انجام می شود.   به نظر نویسنده آموزش مجازی و دانشگاه مجازی در ایران از بسیاری از هزینه های اضافی جلوگیری کرده و می تواند راه حل مناسبی برای کاهش این هزینه ها باشد. به عنوان مثال با استفاده از روشهاي مرسوم آموزش، معمولاً سازمانها هزينه زيادي را براي رفت و آمد و محل برگزاري دوره هاي آموزشي مي پردازند؛ به همین دلیل این سازمان ها و موسسات نمی توانند سود لازم را به دست بیاورند بطوریکه در گذشته اي نه چندان دور، توسعه دهندگان محتويات درسي، براي توليد دو ساعت برنامه آموزشي به حدود شش ماه وقت نياز داشتند، ولي امروزه با افزايش رقابت و ظهورآموزش الکترونيکي، ديگر شرکتهاي آموزشي نه تنها شش ماه، بلکه شش هفته هم براي توسعه يک واحد درسي فرصت نخواهند داشت. در صنايع نرم افزار، چرخه تحقيق و توسعه شتاب زيادي پيدا کرده است و به موازات آن، توسعه مشابهي براي آموزش الکترونيکي نيز پيش بيني مي شود. از سوی دیگر با رشد شهرها و افزایش مشکلات ترافیکی، رفت و آمد به مراکز واقعی نیازمند به صرف وقت فراوانی است که منجر به افت بازدهي افراد در فراگيري دانش خواهد شد. بنابراین استفاده از آموزش مجازی و دانشگاه مجازی می تواند روش های کارامد، علمی و هماهنگی را در زمینه آموزش برای افراد در نقاط جغرافیایی مختلف فراهم آورد. در واقع استفاده از چنین سیستمی هم به سود دانشجویان و دانش پذیران و هم به سود مراکز علمی دولتی و خصوصی است.

با این وجود شکل گیری دانشگاه مجازی در ایران نیازمند توجه به بنیان های دیگری است، علاوه بر بالا بردن سواد اینترنتی افراد جامعه، لازم است از پهنای باند بالا و اینترنت پر سرعت استفاده شود تا دانشجویان بتوانند بدون تلف شدن وقت خود با دانشگاه و اساتید ارتباط برقرار کنند. متاسفانه پهنای باند اینترنتی در ایران هنوز پایین است و آموزش مجازی نمی تواند با وسعت کشورهای با اینترنت بالا ارایه شود.   راهکار

گسترش آموزش مجازی نیازمند برنامه ریزی دقیق در چهار سطح فردی، خانواده، اجتماعی و دولت است.

*در سطح فردی، به تلاش بیشتر دانشجو نیاز است و اراده و خواست فرد بسیار مهم است.

*در سطح خانواده، باید لوازم مورد نیاز برای این آموزش فراهم شود مثلا تهیه کامپیوتر و خط اینترنت.

* در سطح جامعه، باید مردم و تشکل ها و نهادها، فضای جامعه را برای پذیرش این نوع آموزش فراهم کنند و توانایی های افراد را در این زمینه شکوفا کنند.

*ارائه مدل مناسب دانشگاه مجازی برای ایران و در موازات آن آموزش مجازی برای  همه خصوصاً زنان  با توجه به محدودیت های مخابراتی و زیر بنایی در هر منطقه  

*به کارگیری تکنولوژی های جدید و فرهنگ استفاده از آن ها در همه ی مناطق کشور به منظور به کارگیری آن ها در امر آموزش با پیشرفت های تکنولوژیکی.

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
منابع فارسی

- آراسته، ح.(1381)، "دانشگاه مجازي"، مجله ي رهيافت، شماره28، صص 54

4- جاویدان نژاد و سهیلی (1382)، "آموزش الکترونیکی نیاز سازمان های سده 21"، مجموعه مقالات اولین کنفرانس بین المللی فناوری اطلاعات و دانش، دانشگاه صنعتی امیر کبیر.

5- جمعي از مهندسان و معاونت بهره برداري فني سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران،(1384)،  آموزش مجازي، تهران: سروش (انتشارات صدا و سيما)

6- عطاران، م.(1382)، "دانشگاه مجازی:تحول از آموزش به یادگیری"، مجله تكفا، سال اول، شماره پنجم و ششم، صص 81-89
9-موسی خانی، م. (1382)، طراحی و تبیین مدلی برای توسعه دانشگاه مجازی در ایران، رساله دکتری تخصصی، دانشگاه تهران: دانشکده مدیریت

منابع انگلیسی

* Yang, Z. and Liu, Q (2005), “Research and development of web-based virtual online classroom”, Computers and Education vol 17, pp 68-7 * Toumi, I. (2002), networks of innovation: change and meaning in the age of internet, oxford, oxford university press.     جمعه ، 14. مهر 1391
نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

خوبه
فاطمه
Iran, Islamic Republic of
به نظر من بهترین شیوه تدریس میشه اگه حمایت بشه چون ادم کمتر وقتشو هدر مده مخصوصا برای خانمهای متاهل که محدودیت رفتن به دانشگاه راه دور دارن لطفا اگه میشه بیشتر اطلاعات در موردش بدین متشکرم
مونا
Iran, Islamic Republic of
سلام
ضمن تشکر از اطلاعات ارائه شده لطفا Vivttral university را اصلاح نمایید. در اصل virtual university صحیح است.
موفق باشید
محسن
Iran, Islamic Republic of
با سلام، من دانشجوی واحد مجازی دانشگاه آزادم، عزیزان فقط در یک جمله: هرگز این واحد را برای ادامه تحصیل انتخاب نکنید مگر انکه هیج راه ادامه تحصیل دیگری نداشته باشید. فوق العاده افتضاح است و اصلا ارزش پولی را که از شما میگرد ندارد.
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
به نظرمن اجرا نشود بهتر
دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
ویژگی‌های یک اردو مطالعاتی خوب چیست؟
چطور از فکر کردن بیش از حد به یک موضوع جلوگیری کنیم؟
نوجوانان آمریکایی بدون تلفن همراه احساس بهتری دارند
من با دروغ گفتن و آه وناله پول درمیارم
افراد کمال‌گرا چه ویژگی‌هایی دارند؟
كودكان را قرباني حرف مردم نكنيد
خودبیمارانگاری از خود بیماری مرگبارتر است!
راه‌ درمان تب بالای تمایل به عمل‌های زیبایی چیست؟
آنكه مدام از كمبودها و ناراستي هاي زندگي خويش سخن مي گويد دوست خوبي براي تو نخواهد بود .