پژوهشگران علوم پزشکی می گویند نتایج تحقیقات آنان از بالا بودن میانگین مرگ و میر بیماران قلبی مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی در مقایسه با افراد سالم یا بیماران فقط قلبی حکایت دارد.
به‌منظور انجام این پژوهش محققان، گروهی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی و افراد سالم را به مدت ۴ سال از نظر وقوع حملات قلبی و مرگ و میر مورد بررسی قرار دادند.
طی این بررسی‌ها، پژوهشگران متوجه شدند که میزان مرگ و میر ناشی از حملات قلبی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ۵۶ درصد بیش از سایر افراد است و علاوه براین، بر خلاف افزایش میزان مرگ و میر در این قشر، مراقبت‌های لازم از سوی متخصصان قلب و عروق در مقایسه با سایر افراد ۵۰ درصد کمتر بود.
به طور میانگین، مبتلایان به اسکیزوفرنی طول عمری ۲۰ سال کمتر از سایر افراد جامعه را تجربه می‌کنند. علت این امر تا حدودی به دلیل عواملی نظیر سیگار کشیدن، افزایش ابتلا به دیابت و مشکلات متابولیک است که بر اثر استفاده از داروهای آنتی سایکوتیک (ضد اختلالات روانی شدید) اتفاق می‌افتد.
سرپرست این پژوهش در رابطه با نتایج به دست آمده چنین عنوان داشته است که “در وهله اول باید تمام بیماران اسکیزوفرنی را که در خطر ابتلا به مشکلات متابولیکی مرتبط با مصرف دارو هستند، از نظر اضافه وزن، رژیم غذایی سالم و فعالیت‌های ورزشی تحت نظر قرار داد.
در درجه دوم نیز باید مراقبت‌های اولیه بهداشت و سلامت روان و همچنین بررسی‌های لازم از سوی متخصصان قلب و عروق پس از وقوع اولین حمله قلبی به‌طور کامل صورت گیرد.”
به گونه ای که چندین فاکتور مثل سیگار کشیدن، افزایش درصد ابتلا به بیماری دیابت و اختلال متابولیسم نقش بزرگی در افزایش این میانگین در کنار تاثیر منفی داروهای ضد افسردگی دارد؛ داروهایی که بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی به مصرف آن عادت دارند.
این تحقیقات روی گروهی از بیماران قلبی انجام شد که برخی از آنها از بیماری اسکیزوفرنی رنج می بردند و به مدت بیش از پنج سال تحت پیگیری قرار گرفتند.
این پیگیریها نشان داد: ۵۶ درصد از مبتلایان به بیماریهای قلبی زودتر از بیماران (قلبی) مبتلا به اسکیزوفرنی از بیمارستان مرخص می شوند.
این پیگیریها همچنین نشان داد: میانگین مرگ و میر در بین بیماران قلبی مبتلا به اسکیزوفرنی در مقایسه با افرادی که فقط بیماری قلبی داشتند، ۵۴ درصد افزایش یافت.
اسکیزوفرنی نوعی اختلال شدید است که بر کل شخصیت تاثیر میگذارد ولی همه نشانه های آن را می توان با درمان کنترل کرد.
برخی مبتلایان به اسکیزوفرنی برای کنترل نشانه های بیماری خود باید همیشه دارو مصرف کنند، برخی دیگر برای دوره محدودتری نیاز به دارو دارند و بالاخره عده ای که بیماری آنها در پی استرس حاد نظیر بیماری جسمی یا زایمان شروع شده ممکن است طی مدت زمان کوتاهی بهبود بالینی کامل پیدا کنند.
نشانه های بیماری در افراد مختلف متفاوت است ولی اغلب شامل تغییر در بهداشت فردی، افسردگی، رفتار عجیب و غریب، تحریک پذیری، خواب زیاد یا عدم توانائی در خوابیدن، گوشه گیری، خصومت بی دلیل، فراموشی، واکنش شدید در بحران ها، عدم توانائی در گریه کردن یا گریه های شدید، درک احساس غیرمعمول، استفاده از الکل و مواد مخدر، تراشیدن موهای سر و بدن و خودکشی داروهای ضد جنون بهترین درمان است که بیماری را قطعی درمان نمی کنند یا تضمینی برای عود مجدد بیماری نیست.
سایت پزشکان بدون مرز
دریافت صفحه با کد QR