کاهش پیشرفت سرطان پروستات با مصرف فیبر زیاد
نتایج یک تحقیق نشان می دهد که مصرف فیبر زیاد پیشرفت سرطان پروستات را کاهش می دهد.
به گزارش مهر، محققان مرکز سرطان در دانشگاه کلرادو با مقایسه موش های آزمایشگاهی تغذیه شده با یک جزء اصلی از رژیم غذایی با فیبر بالا به نام اینوزیتول هگزافسفات (IP6) و موش های گروه شاهد مشاهده کردند رژیم های غذایی سرشار از فیبر، پتانسیل بالینی لازم برای کنترل پیشروی سرطان پروستات در بیمارانی که در مرحله اول تشخیص این بیماری هستند را دارد.
محققان با هدایت ام آر آی در گروه موش های مورد آزمایش دریافتند که به دلیل اثرات آنتی آنژیوژنیک IP6 و در واقع تغذیه با جزء تشکیل دهنده فعالی از یک رژیم غذایی با فیبر بالا، حجم تومورها به طور چشمگیری کاهش یافته و IP6 تومور پروستات را از ساخت عروق خونی جدید که برای تامین انرژی نیاز است نگه می دارد که بدون این انرژی، سرطان پروستات نمی تواند توسعه یابد و به همین ترتیب درمان با IP6 روند متابولیسم گلوکز در سرطان پروستات را کند می کند.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که مکانیسم احتمالی اثر IP6 علیه متابولیسم گلوکز عبارتست از کاهش در یک پروتئین به نام Glut4 که در حمل و نقل گلوکز نقش دارد.
در همین حال به نظر می رسد عوامل ژنتیکی به ویژه در خانواده هایی که تشخیص سرطان در سنین زیر 60 سالگی بوده است، در پیشرفت سرطان پروستات نقش داشته باشد بنابراین پزشکان و بیماران همچنان نیاز به آگاهی و اطلاعات برای درمان این بیماری دارند.
نتایج این تحقیق در نشریه پژوهشی پیشگیری از سرطان منتشر شده است.
به گزارش مهر، محققان مرکز سرطان در دانشگاه کلرادو با مقایسه موش های آزمایشگاهی تغذیه شده با یک جزء اصلی از رژیم غذایی با فیبر بالا به نام اینوزیتول هگزافسفات (IP6) و موش های گروه شاهد مشاهده کردند رژیم های غذایی سرشار از فیبر، پتانسیل بالینی لازم برای کنترل پیشروی سرطان پروستات در بیمارانی که در مرحله اول تشخیص این بیماری هستند را دارد.
محققان با هدایت ام آر آی در گروه موش های مورد آزمایش دریافتند که به دلیل اثرات آنتی آنژیوژنیک IP6 و در واقع تغذیه با جزء تشکیل دهنده فعالی از یک رژیم غذایی با فیبر بالا، حجم تومورها به طور چشمگیری کاهش یافته و IP6 تومور پروستات را از ساخت عروق خونی جدید که برای تامین انرژی نیاز است نگه می دارد که بدون این انرژی، سرطان پروستات نمی تواند توسعه یابد و به همین ترتیب درمان با IP6 روند متابولیسم گلوکز در سرطان پروستات را کند می کند.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که مکانیسم احتمالی اثر IP6 علیه متابولیسم گلوکز عبارتست از کاهش در یک پروتئین به نام Glut4 که در حمل و نقل گلوکز نقش دارد.
در همین حال به نظر می رسد عوامل ژنتیکی به ویژه در خانواده هایی که تشخیص سرطان در سنین زیر 60 سالگی بوده است، در پیشرفت سرطان پروستات نقش داشته باشد بنابراین پزشکان و بیماران همچنان نیاز به آگاهی و اطلاعات برای درمان این بیماری دارند.
نتایج این تحقیق در نشریه پژوهشی پیشگیری از سرطان منتشر شده است.
