پژوهشگران به مکانیسم مغز برای فیلترکردن صداهای مزاحم پی برده‌اند
مکانیسم مغز برای فیلترکردن صداهای مزاحم
به گزارش دویچه وله، برای دانشمندان مفهوم جالبی است؛ این که هر کس صدای مخاطب مستقیم خود را می‌شنود، حتی وقتی تعداد زیادی در یک رستوران یا مهمانی همزمان مشغول صحبت باشند. پژوهشگران سرانجام به فرآیند این امر پی بردند.
دانشمندان نتایج تحقیق خود را در “نورون”، دوهفته‌نامه تخصصی عصب‌شناسی منتشر کرده‌اند. این نتایج نشان می‌دهند که مغز انسان قادر است صدای سخنگویان “کم‌اهمیت‌تر” را فیلتر کند. پژوهشگران در این تحقیق برای افراد مورد آزمایش، صدای ضبط شده‌ای پخش کردند و همزمان امواج مغز آنان را اندازه گرفتند. در مرکز شنواییِ مغز افراد مورد آزمایش همه صداهای موجود در مکان وجود داشتند. این بخش از مغز امواج صوتی را دریافت و پردازش می‌کند. اما در بخش‌های دیگر مغز که با فرایندهای پیچیده‌تری همچون زبان و تمرکز سر و کار دارند، تنها بخش‌هایی از صداها قابل ردیابی بودند که شنونده آنها را آگاهانه برمی‌گزیند و با تمرکز به آنها گوش می‌دهد.
چالرز شرودر، پژوهشگر دانشگاه کلمبیا در نیویورک می‌گوید: «ما امکان بستن گوش‌های خود را نداریم. تمام صداهای محیط، دست‌کم به صورت پیام‌های محرک بخش شنوایی، به مغز می‌رسند. در مقابل بخش‌هایی در مغز وجود دارد که در آنها تنها بخش‌های منتخب گفت‌وگوها تجزیه و تحلیل می‌شوند – گفت‌وگوهایی که شنونده علاقه‌ای به آنها ندارد به احتمال فیلتر می‌شوند.» بدین ترتیب فرد شنونده متوجه حضور گویندگان کم‌اهمیت‌تر نمی‌شود یا حضور آنها را خیلی کمرنگ درک می‌کند.
پژوهشگران برای این آزمایش امواج مغناطیسی مغز بیماران مبتلا به صرع را در بازه زمانی یک تا چهار هفته تجزیه و تحلیل کردند. امواج مغناطیسی مغز این افراد برای پی‌بردن به علل حملات عصبی‌شان به صورت مرتب بررسی می‌شوند. محققان امیدوارند که نتایج این آزمایش آنان را در درمان مبتلایان به اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی یا مبتلایان به درخودماندگی (اوتیسم) یاری دهند.
سایت پزشکان بدون مرز
دانشمندان نتایج تحقیق خود را در “نورون”، دوهفته‌نامه تخصصی عصب‌شناسی منتشر کرده‌اند. این نتایج نشان می‌دهند که مغز انسان قادر است صدای سخنگویان “کم‌اهمیت‌تر” را فیلتر کند. پژوهشگران در این تحقیق برای افراد مورد آزمایش، صدای ضبط شده‌ای پخش کردند و همزمان امواج مغز آنان را اندازه گرفتند. در مرکز شنواییِ مغز افراد مورد آزمایش همه صداهای موجود در مکان وجود داشتند. این بخش از مغز امواج صوتی را دریافت و پردازش می‌کند. اما در بخش‌های دیگر مغز که با فرایندهای پیچیده‌تری همچون زبان و تمرکز سر و کار دارند، تنها بخش‌هایی از صداها قابل ردیابی بودند که شنونده آنها را آگاهانه برمی‌گزیند و با تمرکز به آنها گوش می‌دهد.
چالرز شرودر، پژوهشگر دانشگاه کلمبیا در نیویورک می‌گوید: «ما امکان بستن گوش‌های خود را نداریم. تمام صداهای محیط، دست‌کم به صورت پیام‌های محرک بخش شنوایی، به مغز می‌رسند. در مقابل بخش‌هایی در مغز وجود دارد که در آنها تنها بخش‌های منتخب گفت‌وگوها تجزیه و تحلیل می‌شوند – گفت‌وگوهایی که شنونده علاقه‌ای به آنها ندارد به احتمال فیلتر می‌شوند.» بدین ترتیب فرد شنونده متوجه حضور گویندگان کم‌اهمیت‌تر نمی‌شود یا حضور آنها را خیلی کمرنگ درک می‌کند.
پژوهشگران برای این آزمایش امواج مغناطیسی مغز بیماران مبتلا به صرع را در بازه زمانی یک تا چهار هفته تجزیه و تحلیل کردند. امواج مغناطیسی مغز این افراد برای پی‌بردن به علل حملات عصبی‌شان به صورت مرتب بررسی می‌شوند. محققان امیدوارند که نتایج این آزمایش آنان را در درمان مبتلایان به اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی یا مبتلایان به درخودماندگی (اوتیسم) یاری دهند.
