این کارشناسان می‌گویند: امروزه تمامی فاکتورهای تحصیلی اعم از رشته‌های آموزشی (آنچه یاد می‌گیرید)، نحوه آموزش (چگونگی یادگیری) و ارزیابی آموزش (چگونگی اثبات آموخته‌ها) در گوشه و کنار اینترنت به وفور یافت می‌شوند. اگر دانشگاه‌ها از این فن‌آوری‌ها استقبال کنند، 50 سال آینده ممکن است همچنان سال‌هایی طلایی برای آموزش عالی باشند.
دانشگاه‌ها با پذیرش و بکارگیری فن‌آوری‌های نوین می‌توانند نقش موفقی ایفا کرده و ضمن نجات از مشکلات موجود به شکوفایی برسند. برای مثال آمار نشان می‌دهد که درخواست پذیرش دانشجویان انگلیسی در سال تحصیلی جاری حدود 8 درصد کاهش اما در مقابل، حجم عظیم درخواست برای دروس آنلاین نیز افزایش داشته است. موسسات آموزشی نظیر «آکادمی خان»، «فیوچر لرن»، «کورسرا»، «ادایکس» و «یوداسیتی» برخی از موسسات موفق در ارائه دروس آموزشی آنلاین هستند که بیشترین میزان استقبال از سوی دانشجویان را دارند.
برای نمونه موسسه آموزشی کورسرا، بسیاری از واحدهای درسی آموزشی آنلاین را ارائه می‌دهد. این موسسه از سوی دانشگاه «استنفورد» تاسیس شده و کلاس‌های آنلاین رایگان آن با کمک اینترنت برای تمامی افراد از سراسر جهان قابل استفاده است. اگرچه تنها یک سال از راه‌اندازی این موسسه می‌گذرد اما تاکنون بیش از 700 هزار دانشجو در آن ثبت‌نام کرده‌اند که اغلب این دانشجویان از خارج از ایالات متحده بوده‌اند.
از سوی دیگر تاثیر آموزش عالی روی شرایط استخدام در آینده به شدت نامعلوم است چرا که امروزه به جای اولویت دارا بودن فهرستی از مدارک دانشگاهی، رزومه‌های موفق برای کاریابی روزمه‌هایی هستند که در آنها توانایی اجرای خدمات آنلاین، ارتباط با وبلاگ‌ها، مقالات چاپ شده، نمایش پاور پوینت، فایل‌های صوتی و آموزش‌ها و نیز برگزاری سمینارهای اینترنتی از سوی متقاضیان جویای کار، ارائه می‌شود.
در همین راستا و به منظور بررسی تاثیر این قبیل جایگزین‌های مبتکرانه و خلاقانه برای سیستم‌های قدیمی آموزشی، یک انجمن جهانی موسوم به Skillshare تاسیس شده که محور فعالیت‌های آن بررسی موضوعات جدید آموزشی مبتنی بر خلاقیت، همکاری و یادگیری است.
در عین حال دانشگاه‌هایی که به استقبال روش‌های پویا و انعطاف‌پذیر آموزشی نظیر آموزش آنلاین می‌روند با تلفیق و پیوند آوازه تاریخی و سنتی خود با این شیوه‌های نوین نه تنها می‌توانند در آن واحد در دسترس صدها دانشجو باشند بلکه می‌توانند از نظر مالی نیز پیشنهادات با ارزش و مقرون به صرفه‌ای ارائه کنند و تجربه حضور در دانشگاه را برای افرادی که زمان و پول کافی برای حضور در دوره‌های تحصیلی تمام وقت ندارند، فراهم سازند. اما چه بلایی بر سر تعداد زیاد کتاب‌ها و خودکارهای رنگی که بدون شک یک تصویر ذهنی متداول در ذهن دانشجویان است، خواهد آمد؟
در حال حاضر با افزایش تعداد روزافزون وسایل آموزشی آنلاین و جایگزینی آنها به جای لوازم قدیمی آموزشی، دانشجویان نه تنها خودشان قادر به یادگیری هستند بلکه می‌توانند نسبت به ارزشیابی و نمره‌دهی به خودشان نیز اقدام نمایند.
همچنین امروزه استفاده از آموزش مبتنی بر «بازی» منجر به ایجاد بسیاری از شیوه‌های آموزشی مختلف شده و بین دانشجویان نیز طرفداران بسیاری دارد. بازی‌های رایانه‌ای که تا امروز تنها در خانه‌ها و خوابگاه‌ها انجام می‌شدند، اکنون به ابزار مهمی در بخش آموزش تبدیل شده‌اند.
به گزارش ایسنا به نقل از روزنامه تلگراف، اما نباید از این نکته مهم غافل شد که مهم‌ترین و بزرگترین نقش دانشگاه‌ها در این میان تجربه آموزی به جوانان است. دانشگاه‌ها یک فرصت حیاتی برای جوانان فراهم می‌کنند تا آنها را در زمینه رشد توانایی های اجتماعی به بلوغ برسانند و مهارت‌های اجتماعی آنها را تقویت کنند و این جنبه اجتماعی برای مشارکت دانشجویان در امور مدیریت، کار گروهی و حل مشکلات دنیای واقعی بسیار مهم است.
پر واضح است که این تجربه خاص زندگی از طریق آموزش آنلاین میسر نمی‌شود. سخن آخر این که این دانشجویان هستند که تصمیم می گیرند کدام شیوه آموزشی برای آنها اولویت دارد. اما در دنیای جدید، زمان رسیدن به زندگی با کیفیت در دستان خود دانشجویان مشتاق است.
برای موسسات آموزشی نیز استقبال از آموزش آنلاین می‌تواند تنها راه فرار از موج گسترده دانشجویان علاقه‌مند به ادامه تحصیل در بخش آموزش عالی باشد.
دریافت صفحه با کد QR