در این مطالعه دو گروه از افراد بالای 90 سال که با فاصله 10 سال از یکدیگر متولد شده اند، از لحاظ عملکردهای فیزیکی و شناختی مورد ارزیابی قرار گرفتند.
گروه اول شامل یک هزار و 814 سالمند بالای 90 سال است که در سال 1998 میلادی در آزمون شرکت کردند و گروه دوم نیز یک هزار و 247 سالمند با شرایط سنی مشابه هستند که سال 2010 در این آزمون حضور یافتند.
محققان مرکز تحقیقات سالمندی در دانشگاه جنوب دانمارک در اودنسه دریافتند که گروه دوم (10 سال کوچک تر از گروه اول) در آزمون های شناختی و عملکردهای فیزیکی نمرات بالاتری را کسب کردند.
از مجموع 30 سوال مطرح شده گروه دوم توانستند بطور متوسط به دو سوال بیشتر پاسخ صحیح بدهند؛ در این آزمون استاندارد 23 درصد گروه دوم موفق به کسب بالاترین نمرات (در مقایسه با 13 درصد گروه اول) شدند.
گروه دوم قادر به انجام بهتر وظایف اولیه زندگی مانند برخاستن از تخت یا بلند شدن از صندلی هستند و در کل نمرات بهتری در عملکردهای فیزیکی کسب کردند. افراد 90 ساله یا متولدین سال 1915 میلادی سه برابر شانس بیشتری برای رسیدن به 95 سالگی دارند و از لحاظ عملکردهای ذهنی و فیزیکی در شرایط مطلوبی قرار دارند.

محققان تأکید می کنند که اختلاف نمرات کسب شده تنها ناشی از تحصیلات بالاتر گروه دوم نبوده و تحریک فیزیکی بیشتر و رژیم غذایی در اوایل زندگی نیز در این مسأله دخالت داشته است؛ پیش‌بینی می‌شود که سالمندان آینده افراد به مراتب باهوش تری باشند.
نتایج اداره آمار آمریکا هم نشان می دهد، تعداد افراد بالای 90 سال این کشور از 720 هزار نفر در سال 1980 میلادی به 1.5 میلیون نفر در سال 2010 رسیده است و با بهبود شرایط زندگی و نظام سلامت، این تعداد تا سال 2050 به رقم 9 میلیون نفر خواهد رسید.
این پژوهش حمایت مالی بنیاد تحقیقات ملی دانمارک، آژانس علوم، تکنولوژی و اختراعات دانمارک و موسسه ملی سالمندی آمریکا انجام شده و نتایج آن در مجله Lancet منتشر شده است.