فرق کودک بیش فعال با شیطان؟
امروزه بسیاری از مادران و پدران از شیطنت بسیار زیاد كودكانشان شكایت دارند. آنها اظهار می دارند كه فرزندشان مرتب در حال حركت و فعالیت است و نوعی حالت بی قراری و ناآرامی در او مشاهده می كنند. برخی از این والدین از فقدان تمركز حواس و ضعف درسی كودك نیز صحبت می كنند. آنها علت این فعالیت بیش از اندازه را نمی دانند و مرتب فرزندشان را مورد سرزنش قرار می دهند. این كودكان بعضاً مورد انتقاد و تنبیه بسیار زیاد قرار می گیرند. عده‌ای از پدر و مادرها كنترل خود را از دست می دهند و این كودكان را به شدت كتك می زنند یا آنها را تهدید می كنند. در این نوشتار سعی شده است پدیده بیش فعالی در كودكان توضیح داده و راه‌های برخورد مناسب با این حالت ارائه شود.
بیش فعالی و شیطنت هر کدام اختلالی شایع محسوب می شوند که در اغلب کودکان وجود دارند.
کودک بیش فعال اغلب فعالیت های پیچیده تری نسبت به کودک شیطان دارد و بسیار زیاد هیجان زده می شود و در کار تمام والدین خود جستجو می کند.
بررسی ها نشان می دهند کودکان بیش فعال هنگامی که بازی می کنند با صدای بلند این کار را انجام می دهند ساعات خواب نامنظمی دارند و اغلب تا ساعات زیادی از شب بیدارند.
بیش فعالی اغلب ارثي است و رفتار والدین و شرایط محیطی هم تاثیر زیادی روی این امر دارد. کودکان پیش فعال را می توان با مراجعه به پزشک یا روان شناس تا حدود بسیار زیادی درمان کرد و شیطنت های آنها را کنترل کرد.
نتیجه گیری
اختلال بیش فعالی كه در اغلب موارد با نقص توجه همراه است، معمولاً در دوران كودكی بروز می كند. تشخیص این اختلال در سنین زیر پنج سال قدری مشكل است زیرا امكان دارد با رفتارهای طبیعی و شیطنت آمیز كودكان اشتباه گرفته شود. با این حال، متخصصان می توانند این اختلال را تشخیص دهند و پیش بینی‌های لازم را به عمل آورند.
این اختلال با فعالیت بیش از اندازه، خرابكاری و آزار رساندن همراه است. چنانچه این بچه‌ها در سنین كودكی معالجه نشوند، در دوره نوجوانی احتمال این كه رفتارهای ضداجتماعی داشته باشند و نیز حالات افسردگی در آنها به وجود آید، بسیار است. بنابراین به والدین توصیه می شود كه حتماً در دوران كودكی برای معالجه این كودكان اقدام كنند.
اختلال بیش فعالی كه در اغلب موارد با نقص توجه همراه است، معمولاً در دوران كودكی بروز می كند. تشخیص این اختلال در سنین زیر پنج سال قدری مشكل است زیرا امكان دارد با رفتارهای طبیعی و شیطنت آمیز كودكان اشتباه گرفته شود. با این حال، متخصصان می توانند این اختلال را تشخیص دهند و پیش بینی‌های لازم را به عمل آورند.
این اختلال با فعالیت بیش از اندازه، خرابكاری و آزار رساندن همراه است. چنانچه این بچه‌ها در سنین كودكی معالجه نشوند، در دوره نوجوانی احتمال این كه رفتارهای ضداجتماعی داشته باشند و نیز حالات افسردگی در آنها به وجود آید، بسیار است. بنابراین به والدین توصیه می شود كه حتماً در دوران كودكی برای معالجه این كودكان اقدام كنند.
