شرایط اجتماعی در جراحت روانی شدن یک حادثه مؤثر هستند
محقق روانشناسی و روانکاوی با اشاره به اینکه جراحت روانی (تروما) فرد را در خود می‌بلعد و در خود غرق می‌کند، گفت: شرایط اجتماعی در جراحت روانی شدن یک حادثه مؤثر هستند.
به گزارش خبرنگار مهر، نشست "روانکاوی جراحت روانی اجتماعی (تروما)" با سخنرانی حسین مجتهدی ظهر امروز پنجشنبه 23 دیماه در مؤسسه معرفت و پژوهش برگزار شد. حسین مجتهدی در ابتدای این نشست با اشاره به معنای واژه تروما گفت: تروما به معنای جراحت روانی است و به معنای حادثه‌ای در زندگی است که نظام روانی توان هضم آنرا ندارد و لذا باعث اختلال در نظام روانی فرد میشود. تروما یک تجربه روانی بسیار شدید است وی افزود: تروما یک تجربه روانی بسیار شدید است و تحریک در آن به قدری بالاست که روان نمی‌تواند بر آن غالب شود. ریشه این واژه یونانی است و به معنای زخم و سوراخ شدن است. مجتهدی در ادامه به بررسی دیدگاه فروید در مورد تروما پرداخت و گفت: فروید در یکی از نوشته‌های خود واژه تروما را تعریف کرده است. در تعریف فروید بر تحمل ناپذیری و تحریک شدید تأکید میشود. او تروما را حادثه‌ای یگانه و منحصر به فرد می‌داند که برانگیختگی روانی نیرومندی را در فرد ایجاد می‌کند. وی تصریح کرد: در روانشناسی اصلی به نام اصل ثبات داریم. وقتی عاملی وارد نظام روانی میشود و آنرا بی ثبات می‌کند نظام روانی درصدد بازگشت به وضعیت ثبات و تعادل است. در وضعیت تروما نظام روانی از بازگشت به ثبات ناتوان میشود. نظام روانی دارای پوسته مقاومی است که تجربه‌های قابل تحمل را وارد نظام روانی می‌کند و وقتی تروما وارد این پوسته و نظام میشود روان در حالت تنیدگی باقی می‌ماند و فرد نمی‌تواند لذت را تجربه کند. اصل لذت به این معناست که نظام روانی فرایندهایی را دنبال می‌کند که لذتی برای نظام روانی داشته باشد. فروید تروما را یک حادثه شخصی و فردی در تاریخچه فرد می‌دید وی افزود: فروید تروما را یک حادثه شخصی و فردی در تاریخچه فرد می‌دید که این حادثه نتوانسته از نظام روانی فرد خروج پیدا کند. باید توجه داشت که خیلی وقتها این حادثه و تروما یک واقعیت بیرونی نیست. در واقع در روانکاوی با واقعیت بیرونی سروکار نداریم بلکه با واقعیت روانی سروکار داریم. وی با اشاره به اینکه از نظر فروید تروما یک تجربه و جسمی خارجی است که نتوانسته با ساختار روانی فرد همگرا شود، گفت: تروما اگر تخلیه شود نظام روانی می‌تواند به حالت عادی و طبیعی خود بازگردد. مجتهدی در ادامه ویژگی‌های هر فرد در تجربه روانی را حائز اهمیت دانست و تصریح کرد: ویژگی‌های هر فرد در آن تجربه روانی نقش بنیادین دارد. ممکن است اتفاقی واحد برای افراد رخ دهد ولی واکنشها متفاوت باشد. بر این اساس تروما تجربه‌ای فاعلی است و شرایط روانشناختی فرد در اینکه چگونه یک مسأله بیرونی برایش تروما میشود نقش بنیادین دارد. شرایط اجتماعی در تروما شدن یک حادثه نقش ایفا می‌کند وی یادآور شد: نکته دیگر در مورد تروما به شرایط اجتماعی باز می‌گردد. شرایط اجتماعی در تروماتیزه شدن یک حادثه نقش ایفا می‌کند. مثلاً یک عمل در یک فرهنگ چنان زشت و قبیح است که آن عمل برای شخص به عنوان یک تروما در می‌آید. این محقق روانشناسی در ادامه افزود: نکته دیگر در مورد تروما تعارض روانی است. تروما باعث ایجاد تعارض روانی میشود. به طور کلی دو قطب فرد را به سمت خود می‌کشند. در حالتی که فرد نتواند به سمت یک قطب برود مسأله را واپس می‌زند و آنرا از ضمیر خودآگاه به ضمیر ناخودآگاه پس می‌زند. وقتی تروما به ضمیرناخودآگاه رفت یکپارچگی روانی را دچار اختلال می‌کند. وی تصریح کرد: فروید در مورد تروما بر دو نکته تأکید می‌کند. به گمان او فردی که دچار تروما است یک صحنه نخستین اغوای جنسی توسط یک بزرگسال داشته است. بعد از بلوغ این صحنه نخستین باعث طغیان میشود. در مراحل بعد، عوامل بیرونی بر تروما را بررسی می‌کند. از نظر او تحریک در درون است و عوامل بیرونی باعث تروماتیزه شدن آن می‌شوند. این عوامل بیرونی از نظر فروید نقش علی و سببی ندارند. به عبارت دیگر ساختار آماده بوده و اتفاق بیرونی راه اندازنده تجربه تروما در فرد شده است. وی در ادامه یادآور شد: بر اساس دیدگاه فروید در طول دوران روانی هر فرد یک سری تثبیتها در شخص رخ می‌دهد و به وجود می‌آید. همه ما در مورد یک برهه از زندگی خود بیش از بقیه زمانها صحبت می‌کنیم و هر گاه موضوعی را بیان می‌کنیم بازگشتی به آن تثبیتها و دوران داریم. این به معنای آن است که روان در مورد آن مسئله تثبیت شده است. بر این اساس وقتی تروما رخ می‌دهد باعث واپس زدن فرد به تثبیتها میشود. مجتهدی در ادامه به بررسی پژوهش فروید در مورد بیماران جنگ جهانی اول پرداخت و گفت: فروید در این تحقیق به نتایج جالبی رسید. او به بررسی بیماران روانی جنگ جهانی اول که دچار روان نژندی جنگ بودند پرداخت. یعنی بیمار حادثه و واقعه‌ای از جنگ را به خاطر می‌آورد و تکرار می‌کند. فروید دریافت بیمارانی که دچار جراحتهای جسمی و فیزیکی می‌شوند کمتر دچار تعارضات روانی می‌شوند چرا که انرژی روانی از رهگذر آن جراحت راهی به بیرون پیدا می‌کرد. فروید دریافت که تکرارها برای این افراد با لذت همراه نیست. چرا که تکرار گاهی با لذت همراه است. برای مثال شخص وسواس تکرار برایش لذت دارد. فروید بر اساس این تحقیق اصل فراسوی لذت را مطرح کرد. تروما باعث حالتهای روانی گوناگون در فرد میشود وی در ادامه با اشاره به اینکه از نظر فروید بیشترین حالت درماندگی متعلق به دوران کودکی است افزود: موقعیتی که فرد در آن حالت تروما به او دست می‌دهد موقعیتی است که حالت درماندگی کودکانه رخ می‌دهد و شخص قربانی مطلق است و راهی برای تخلیه آن فشار روانی ندارد. این تروما باعث ایجاد حالتهای گوناگونی چون وحشت زدگی، افسردگی، از دست دادن علایق و ... میشود. وی در پایان به بیان چند راهکار برای مداوی شخصی که ترومازده شده پرداخت و گفت: تروما فرد را در خود می بلعد و در خود غرق می‌کند. شخصی که دچار تروما شده نیاز به درمانهای روانی دارد تا بتواند تجربه‌های گذشته را تاریخی(آرشیو) کند و با آن درگیر نباشد. نشانه‌های درد از طریق دارو درمانی و رفتاردرمانی باید مداوا شوند.
به گزارش خبرنگار مهر، نشست "روانکاوی جراحت روانی اجتماعی (تروما)" با سخنرانی حسین مجتهدی ظهر امروز پنجشنبه 23 دیماه در مؤسسه معرفت و پژوهش برگزار شد. حسین مجتهدی در ابتدای این نشست با اشاره به معنای واژه تروما گفت: تروما به معنای جراحت روانی است و به معنای حادثه‌ای در زندگی است که نظام روانی توان هضم آنرا ندارد و لذا باعث اختلال در نظام روانی فرد میشود. تروما یک تجربه روانی بسیار شدید است وی افزود: تروما یک تجربه روانی بسیار شدید است و تحریک در آن به قدری بالاست که روان نمی‌تواند بر آن غالب شود. ریشه این واژه یونانی است و به معنای زخم و سوراخ شدن است. مجتهدی در ادامه به بررسی دیدگاه فروید در مورد تروما پرداخت و گفت: فروید در یکی از نوشته‌های خود واژه تروما را تعریف کرده است. در تعریف فروید بر تحمل ناپذیری و تحریک شدید تأکید میشود. او تروما را حادثه‌ای یگانه و منحصر به فرد می‌داند که برانگیختگی روانی نیرومندی را در فرد ایجاد می‌کند. وی تصریح کرد: در روانشناسی اصلی به نام اصل ثبات داریم. وقتی عاملی وارد نظام روانی میشود و آنرا بی ثبات می‌کند نظام روانی درصدد بازگشت به وضعیت ثبات و تعادل است. در وضعیت تروما نظام روانی از بازگشت به ثبات ناتوان میشود. نظام روانی دارای پوسته مقاومی است که تجربه‌های قابل تحمل را وارد نظام روانی می‌کند و وقتی تروما وارد این پوسته و نظام میشود روان در حالت تنیدگی باقی می‌ماند و فرد نمی‌تواند لذت را تجربه کند. اصل لذت به این معناست که نظام روانی فرایندهایی را دنبال می‌کند که لذتی برای نظام روانی داشته باشد. فروید تروما را یک حادثه شخصی و فردی در تاریخچه فرد می‌دید وی افزود: فروید تروما را یک حادثه شخصی و فردی در تاریخچه فرد می‌دید که این حادثه نتوانسته از نظام روانی فرد خروج پیدا کند. باید توجه داشت که خیلی وقتها این حادثه و تروما یک واقعیت بیرونی نیست. در واقع در روانکاوی با واقعیت بیرونی سروکار نداریم بلکه با واقعیت روانی سروکار داریم. وی با اشاره به اینکه از نظر فروید تروما یک تجربه و جسمی خارجی است که نتوانسته با ساختار روانی فرد همگرا شود، گفت: تروما اگر تخلیه شود نظام روانی می‌تواند به حالت عادی و طبیعی خود بازگردد. مجتهدی در ادامه ویژگی‌های هر فرد در تجربه روانی را حائز اهمیت دانست و تصریح کرد: ویژگی‌های هر فرد در آن تجربه روانی نقش بنیادین دارد. ممکن است اتفاقی واحد برای افراد رخ دهد ولی واکنشها متفاوت باشد. بر این اساس تروما تجربه‌ای فاعلی است و شرایط روانشناختی فرد در اینکه چگونه یک مسأله بیرونی برایش تروما میشود نقش بنیادین دارد. شرایط اجتماعی در تروما شدن یک حادثه نقش ایفا می‌کند وی یادآور شد: نکته دیگر در مورد تروما به شرایط اجتماعی باز می‌گردد. شرایط اجتماعی در تروماتیزه شدن یک حادثه نقش ایفا می‌کند. مثلاً یک عمل در یک فرهنگ چنان زشت و قبیح است که آن عمل برای شخص به عنوان یک تروما در می‌آید. این محقق روانشناسی در ادامه افزود: نکته دیگر در مورد تروما تعارض روانی است. تروما باعث ایجاد تعارض روانی میشود. به طور کلی دو قطب فرد را به سمت خود می‌کشند. در حالتی که فرد نتواند به سمت یک قطب برود مسأله را واپس می‌زند و آنرا از ضمیر خودآگاه به ضمیر ناخودآگاه پس می‌زند. وقتی تروما به ضمیرناخودآگاه رفت یکپارچگی روانی را دچار اختلال می‌کند. وی تصریح کرد: فروید در مورد تروما بر دو نکته تأکید می‌کند. به گمان او فردی که دچار تروما است یک صحنه نخستین اغوای جنسی توسط یک بزرگسال داشته است. بعد از بلوغ این صحنه نخستین باعث طغیان میشود. در مراحل بعد، عوامل بیرونی بر تروما را بررسی می‌کند. از نظر او تحریک در درون است و عوامل بیرونی باعث تروماتیزه شدن آن می‌شوند. این عوامل بیرونی از نظر فروید نقش علی و سببی ندارند. به عبارت دیگر ساختار آماده بوده و اتفاق بیرونی راه اندازنده تجربه تروما در فرد شده است. وی در ادامه یادآور شد: بر اساس دیدگاه فروید در طول دوران روانی هر فرد یک سری تثبیتها در شخص رخ می‌دهد و به وجود می‌آید. همه ما در مورد یک برهه از زندگی خود بیش از بقیه زمانها صحبت می‌کنیم و هر گاه موضوعی را بیان می‌کنیم بازگشتی به آن تثبیتها و دوران داریم. این به معنای آن است که روان در مورد آن مسئله تثبیت شده است. بر این اساس وقتی تروما رخ می‌دهد باعث واپس زدن فرد به تثبیتها میشود. مجتهدی در ادامه به بررسی پژوهش فروید در مورد بیماران جنگ جهانی اول پرداخت و گفت: فروید در این تحقیق به نتایج جالبی رسید. او به بررسی بیماران روانی جنگ جهانی اول که دچار روان نژندی جنگ بودند پرداخت. یعنی بیمار حادثه و واقعه‌ای از جنگ را به خاطر می‌آورد و تکرار می‌کند. فروید دریافت بیمارانی که دچار جراحتهای جسمی و فیزیکی می‌شوند کمتر دچار تعارضات روانی می‌شوند چرا که انرژی روانی از رهگذر آن جراحت راهی به بیرون پیدا می‌کرد. فروید دریافت که تکرارها برای این افراد با لذت همراه نیست. چرا که تکرار گاهی با لذت همراه است. برای مثال شخص وسواس تکرار برایش لذت دارد. فروید بر اساس این تحقیق اصل فراسوی لذت را مطرح کرد. تروما باعث حالتهای روانی گوناگون در فرد میشود وی در ادامه با اشاره به اینکه از نظر فروید بیشترین حالت درماندگی متعلق به دوران کودکی است افزود: موقعیتی که فرد در آن حالت تروما به او دست می‌دهد موقعیتی است که حالت درماندگی کودکانه رخ می‌دهد و شخص قربانی مطلق است و راهی برای تخلیه آن فشار روانی ندارد. این تروما باعث ایجاد حالتهای گوناگونی چون وحشت زدگی، افسردگی، از دست دادن علایق و ... میشود. وی در پایان به بیان چند راهکار برای مداوی شخصی که ترومازده شده پرداخت و گفت: تروما فرد را در خود می بلعد و در خود غرق می‌کند. شخصی که دچار تروما شده نیاز به درمانهای روانی دارد تا بتواند تجربه‌های گذشته را تاریخی(آرشیو) کند و با آن درگیر نباشد. نشانه‌های درد از طریق دارو درمانی و رفتاردرمانی باید مداوا شوند.
