عکس/ لحظه بیدار شدن نوزادان

این برنامه حداقل تا انتهای ماه اول تولد و یا روز چهلم ادامه خواهد داشت و اگر برنامه ی نوزادی غیر از این باشد، ممکن است دچار مشکلی باشد. به تدریج هر قدر طفل بزرگ تر و سلول هایش ضخیم تر و پرنیرو می گردد، احتیاجش به خواب کم تر می شود خود می رسد.
كودكان 2 و 3 ساله به 12 تا 14 ساعت خواب در هر 24 ساعت نياز دارند (تركيبي از 12 ساعت خواب شبانه و 5/1 تا 3 ساعت چرت روزانه) كودكان 4 ساله حدودا 11 تا 13 ساعت خواب نياز دارند ( كه حدود 11 ساعت آن خواب شبانه است).اما باید بدانید که نياز به خواب تا حدي شخصيست و برخي كودكان نسبت به سايرين به كمي خواب كمتر يا بيشتر نياز دارند.

عوارض کمبود خواب در کودکان:
 بدون خواب كافي مشكلات رشد به خصوص رشد اندك يا ناقص پديد مي آيند. هم چنین در كودكاني كه مشكلات جدي جسمي هنگام خواب دارند، مثل مشكل تنفس نامنظم در خواب، توليد هورمون رشد كمتر مي شود. هورمونهايي كه گرسنگي و اشتها را تنظيم مي كنند نیز تحت تاثير خواب قرار گرفته و به پرخوري يا ترجيح دادن كربوهيدراتهاي پركالري منجر مي شود.
كمبود خواب مي تواند بر هضم اين غذاها نيز تاثير بگذارد و به ايجاد انسولين ناكافي بيانجامد كه با ديابت نوع دوم مرتبط است. كمبود خواب در شب همچنين مي تواند مهارتهاي حركتي و تمركز را در طول روز تحت تاثير قرار دهد كه در نهايت باعث مشكلات رفتاري و عملكرد ضعيف در مدرسه مي شود.

ایجاد میل و رغبت به خواب:
در بچه های بزرگ تر باید به آنان اطمینان داد که در ساعت معینی آنها را بیدار خواهند کرد و در غیر این صورت، از ترس این که مبادا مدت درازی بخوابند و به بازی هایشان نرسند در رختخواب بیدار خواهند ماند. در مورد نوزادان اگر چنانچه بی جهت بیدار شوند و گریه کنند، احتمالا وضع غیرعادی مثل خیس بودن لباس و غیره وجود دارد. به محض برطرف کردن علت، دوباره خواهند خوابید. اما اگر علت معینی برای بیدار شدن بچه نباشد، کمی گریه و تلاش خواهد کرد و به علت خستگی دوباره خواهد خوابید.
نباید گذاشت اطفال بیش از حد خسته شوند.
کودک باید احساس خستگی خوشایندی کند نه خستگی توام با کوفتگی و درد. با بزرگ شدن طفل، خواب عصر کودک کم می شود و به تدریج سایر اوقات روز نیز طفل بیشتر بیدار خواهد بود. اوقات بیداری هر طفلی متفاوت است و معمولا در همان ساعات بیدار خواهد ماند. عده ی کمی از کودکان، بدون این که کسالتی داشته باشند، از همان ابتدا بسیار کم خوابند. اگر طفلی این گونه باشد، به هیچ وجه جای نگرانی نیست و نمی توان او را وادار به خوابیدن نمود.

بدترین نوع تنبیه:
بعضی از مادران به عنوان تنبیه، بچه را وادارمی کنند که به رختخواب برود و بخوابد؛ این از ناخوشایند ترین تنبیه هاست، زیرا در بعضی از کودکان روح عصیان ایجاد می کند و این کودکان، هرگز حاضر نیستند با میل خود به رختخواب بروند. بنابراین بهترین برنامه برای خواب کودک، عادت دادن وی به زود شام خوردن و زود خوابیدن است که باعث می شود پدر و مادر بر تمامی این مشکلات پیروز شوند.