روانشناسی اعتیاد

  هروئین یک داروی مخدر غیر قانونی است که از خشخاش تریاک ساخته می شود . خشخاش تریاک ،گیاهی است که در خاورمیانه ،جنوب شرقی آسیا و بخشهایی از مرکز و جنوب آمریکا یافت می شود .در محصول تریاک دانه ( تخم ) خشخاش را برش داده و از آن شیره به بیرون جاری می شود . عنصر سازنده اصلی آن شیره ای است از تریاک خام به نام مرفین ،مرفین به آسانی بوسیله یک فرایند شیمیایی به هروئین تبدیل می شود .در سال ۱۹۷۳ دانشمندان کشف کردند که در مغز گیرنده هایی برای مخدرها وجود دارد. به عبارت دیگر،محل هایی بر روی نورونها برای شناختن (جذب ) مخدرها وجود دارد.این گیرنده ها در بخش های مهمی از مغز برای تنفس ،درد و هیجانها واقع شده اند . کشف گیرنده های مخدر در نقاط برجسته مغز این سوال را مطرح کرد که چرا نورونها این چنین گیرنده هایی دارند.دو سال بعد ، دانشمندان پاسخ آن را پیدا کردند . خود مغز مخدرهای شناخته شده ای مثل « اِندروفین ها » را می سازد . اندروفین همیشه در مغز وجود دارند . اما آنها ( اندروفینها ) هنگامی که در افراد و حیوانات درد یا استرس های پائینی وجود دارد به مقدار زیادی آزاد می شوند. تاریخچه ای از مخدرها مدارک نشان می دهد که مخدر بوسیله مصریان باستان، یونانی ها و رومی ها استفاده قرار می گرفته .به نظر می آید خشخاش در ۶۰۰ سال پیش از تاریخ در صنعت مصری تسویه شد ( صاف شد ) . ۸۰۰ سال پیش از میلاد مسیح تریاک به اطراف چین وارد شده بود . نزدیک به سال ۱۶۰۰ استعمال تریاک در سراسر چین متداول شده بود .در سال ۱۶۸۰ پزشک معروف انگلیسی به نام « توماس سیندنهام » تریاک را به حوزه طبی معرفی کرد . در قرن ۱۷، مردمان بسیاری در اروپا که مشکلات بهداشتی ( سلامتی ) گوناگونی داشتند بوسیله تریاک درمان شده بودند . در سال ۱۷۲۹ تریاک که به صورت غیر قانونی ساخته شده بود در چین استعمال می شد ولی بزودی واردات تریاک تحریم شد . این تحریم تجارت انگلیسی ها را که متصدی محصول گرانبهایی بودند را دگرگون کرد . اما هنوز تریاک در چین قاچاق می شد و این باعث جنگهای تریاک در (۱۸۴۲ ۱۸۳۹ ) و ( ۱۸۶۰ – ۱۸۵۶ ) بین انگلیسی ها و چینی ها شد .در آمریکا تریاک برای درمان سربازان به هنگام جنگهای داخلی استفاده شد ( ۱۸۶۵ ۱۸۶۱ ) . در اواخر سال ۱۸۰۰ ،پزشکان تجویز نیرو بخش هایی را که شامل مخدرهای بسیاری بودند را مشروط کردند . اینها به ندرت فهرست داروهای مخدر و عنصر سازنده آن را انجام دادند . در حقیقت ،هروئین به عنوان یک دارو برای سرفه کردن و معالجه اعتیاد به مرفین فروخته می شد . در هر حال بسیاری از پزشکان علاقمند بودند که با چنین درمانهایی ،درمان اعتیاد را تقریباً امکان پذیر کنند . زمانهای مهم در تاریخچه مخدرها ۱۸۰۳ بوسیله « فردریک سرتورنر » مرفین از تریاک جدا شده بود. ۱۸۳۲ کدئین از تریاک استخراج شده بود.۱۸۵۳ آمپول ( سوزن ) زیر پوستی ساخته شد. ۱۸۷۴ – هروئین برای اولین بار از مرفین تولید شد .۱۸۹۸ – شرکت « بایر » هروئین را بعنوان جانشینی برای مرفین معرفی کرد. ۱۹۰۶ در نیازهای درمانی لازم بود که خوراکی هایی خالص و عمل داروهایی را که شامل هروئین می شدند را طبقه بندی کنند (نامگذاری کنند ).۱۹۱۴ «هریسون » برای توزیع مخدر مالیات را اضافه کرد . ۱۹۲۲ در رابطه با عمل وارد و صادر کردن مواد مخدر – وارد کردن تریاک خام محدود بود مگر برای استفاده در موارد پزشکی و طبی. ۱۹۲۴ – عمل هروئین – هروئین به صورت غیر قانونی جعلی ساخته شد و تحت تصرف درآمد .۱۹۳۰ دفتر پیمان مخدرها ایجاد شده بود. ۱۹۷۰ عمل نظارت بر مواد اصلی آن ( مواد مخدر ) قدیمی شده بود – داروها را طبقه بندی کردند و قوانین و مجازاتهایی را برای مخدرها گذاشتند. ● هروئین چگونه مصرف می شود ؟ هروئین خالص می تواند انواع زیادی داشته باشد . هروئین می تواند باپودر شیر ( شیر خشک ) شکر ،بکینگ پودر ،پروکافین و لیدوکائین ( بیهوشی های موضعی ) یا حتی پاک کننده لباس پودر تالک ،نشاسته ،پودر کاری ، پاک کننده Ajax یا استریکنین آمیخته شود . همه این( مواد اعتیاد آور) در صورتی که درون رگهای خونی تزریق شوند خطرناک هستند . هروئین بصورت پودر استنشاق یا کشیده می شود و یا می توان آنرا با آب جوشاند سپس تزریق کرد . هروئین به دلیل قابلیت حلالیت بالا به مایعات از میان سد مغزی – خونی ،۱۰۰ بار سریع تر از مرفین عبور می کند . اثرات در تزریق به سیاهرگ ( تزریق وریدی ) در عرض ۷ تا ۸ ثانیه حاصل می شود . اثرات در تزریق به ماهیچه ( تزریق عضلانی ) یا زیر پوست ( تزریق زیر پوستی ) می تواند در عرض ۵ تا ۸ ثانیه بروز کند . بعضی اوقات معتادین تا ۴ بار در روزبه خودشان هروئین تزریق می کنند . ▪ اثرات مصرف هروئین : روی هم رفته مصرف هروئین باعث ضعف سیستم اعصاب مرکزی می شود . ـ بی دردی ( فقدان حس درد ) ـ شنگولی و سرخوشی مختصر ( حمله یا احساس بهزیستی ) ـ تهوع ـ خواب آلودگی ،نئشگی ـ کاهش اضطراب ـ کم بودن غیر طبیعی حرارت بدن ـ کاهش تنفس ،اشکال در تنفس ـ کاهش سرفه ـ مرگ در نتیجه مصرف بیش از حد ـ اغلب خلوص دقیق و واقعی و ظرفیت دارو برای مصرف کننده شناخته شده نیست . در این صورت مصرف افراطی می تواند باعث مشکلات تنفسی و کما شود . ▪ تاثیرات در طولانی مدت تحمل : افزایش میزان نیاز به دارو برای ایجاد نئشگی و اثرات دیگر روی رفتار . ▪ اعتیاد : نیاز روانی و فیزیولوژیکی برای مصرف هروئین . اشخاص تلاش فراوانی برای مصرف هروئین بیشتر می کنند و در صورت عدم دسترسی به مواد احساس بدی خواهند داشت تمایل به مصرف دوباره هروئین ۴ تا ۶ ساعت بعد از آخرین تزریق در معتادان نمایان می شود . ▪ ترک دارو: حدود ۸ تا ۱۲ ساعت بعد از آخرین مصرف هروئین ،اشک از چشم معتادان جاری می شود خمیازه می کشند و احساس نگرانی و وحشت دارند . تعریق افراطی ،تب ،انقباض معده و عضله ،اسهال و لرزش ها تا چندین ساعت می تواند ادامه پیدا کند این نشانه های ترک دارو می تواند برای ۱ تا ۳ روز بعد از مصرف اولیه ادامه پیدا کند و یا حتی ۷ تا ۱۰ روز هم طول بکشد . در بعضی موارد ،بهبود کامل می تواند زمان بیشتری ببرد . ▪ دیگر اثرات : این داروی قوی علاوه بر خطرات مستقیم ،ریسکهای زیر را به همراه دارد : HIV /AIDS – استفاده مشترک از سرنگ مسمومیت – از آلودگی به سم دارو هپاتیت – لطمه به کبد عفونت های پوستی – از تکرار تزریق وریدی دیگر عفونت های باکتریایی و ویروسی افزایش ریسک حمله اضمحلال سیاهرگ ها عفونت ریه ها ● هروئین چگونه به مغز اثر می گذارد ؟ همه مکانیسم هایی که بوسیله هروئین و دیگر افیون ها بر مغز اثر می گذارند شناخته نشده اند همچنین مکانیسم های دقیق تر که باعث ایجاد تحمل و اعتیاد می شود کاملاً شناخته شده نیستند . افیون ها یک « سیستم وخوشی الذت » در مغز را به خود اختصاص می دهند . این سیستم شامل نورون هایی در مغز میانی است که نوروترنسمیترهای ( ناقلین عصبی )آنها « دوپامین » خوانده می شود . این نورونهای دوپامین مغز میانی ساختارهایی را که اکامبنزهای هستک نامیده می شوند را طرح ریزی می کنند که سپس به کرتکس مغز ارائه می شوند .این سیستم مسئول اثرات خوشی هروئین و قدرت مواد اعتیاد آور داروست . دیگر سیستم های نوروترنسمیترها، مانند آنهایی که منجر به آزاد شدن آندورفین می شوند ،همچنین احتمال دارد تا با نشانه های ترک دارو و تحمل هروئین درگیر (آمیخته ) شود . ▪ درمان مصرف افراطی هروئین و اعتیاد : روش های رفتاری اعتیاد به هروئین معمولاً با دو روش پزشکی و رفتاری درمان می شود . رفتار درمانی ممکن است به افراد پاداشهایی را برای آزمایشهای منفی دارویی بدهد .دردرمانهای دیگر ممکن است رفتار جستجوی دارویی معتادان را تغییر دهند .Naloxone به افرادی که از هروئین بیش از حد استفاده می کنند دارویی به نام Naloxone داده می شود Naloxone یک بلوکه گیرنده افیونی است که گیرنده نورونها را می بندد بطوریکه مواد اعتیاد آور نمی توانند کاری بکنند .Methadone متادون دارویی است که از اثرات هروئین و مصرف آن برای چندین دهه جلوگیری می کند تا اعتیاد به هروئین درمان شود.متادون می تواند بلعیده شود( به ندرت تزریق می شود ) . از نشانه های ترک دارو جلوگیری می کند و اثرات سرخوشی یا آرام بخشی هم ندارد . LAAM مانند متادول دارو نیست ،با این تفاوت که اثرات آن طولانی تر است . LAAM بوسیله مدیریت دارویی وغذایی آمریکا برای درمان اعتیاد به هروئین در سال ۱۹۹۳ تائید شده بود .Buprenorphine Buprenorphine مشابه شیمیایی یک ماده اعتیاد آور است . بنابراین ریسک مصرف افراطی آن از مرفین ،هروئین یا متادون کمتر است در این دارو نشانه های ترک دارو وقتی که مصرف آن قطع می شود خفیف تر است Buprenorphine بوسیله مدیریت دارویی و غذا یی آمریکا برای درمان اعتیاد به افیون ها در اکتبر ۲۰۰۲ تایید شده بود .
 

 
 
   مجیدلرن -آفتاب