به گزارش ایسنا، این یافته‌ها به آشکارسازی چگونگی سازماندهی‌کردن اطلاعات توسط مغز و خلق دیدگاه انسان از جهان کمک می‌کند. محققان این موضوع را بررسی کردند که آیا همپوشانی یا نوعی مکانیسم مشترک در نواحی مغزی که برای نشان‌دادن فواصل زمانی، فضایی و اجتماعی به کار می‌روند، وجود دارد یا خیر.
آن‌ها از تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی (اف‌ام‌آرآی) برای تحلیل‌ الگوهای مغزی شرکت‌کنندگان در هنگامی استفاده کردند که سوژه‌ها اشیایی را مشاهده می‌کردند که در فواصل مختلف از آنها عکس گرفته شده بودند؛ این شرکت‌کنندگان همچنین تصاویری از دوستان یا آشنایان را نگاه کردند و عباراتی را خواندند که به حال یا آینده دور اشاره می‌کردند.
تالیا ویتلی، محقق علوم روانشناختی و مغز و نویسنده ارشد این مقاله، گفت: نتایج نشان داد الگوهای مغزی که در خصوص دوری یا نزدیکی جسمی تصمیم می‌گیرند، در مورد تصور ما از آینده دور و نزدیک و همچنین ملاقات با دوست یا آشنا نیز تصمیم‌گیری می‌کنند.
به عبارت دیگر، کد عصبی مشترکی برای تعیین فواصل فضایی، زمانی و اجتماعی وجود دارد و فاصله نزدیک، زمان حال و دوستان نزدیک یک الگوی مغزی را فعال می‌کنند و فاصله دوردست، زمان دور و آشنایان نیز الگوی متفاوت دیگری را فعال می‌کنند.
جزئیات این مطالعه در Journal of Neuroscience منتشر شد.