به نقل از سايت «MSN» محققان آنچه هنگام نشستن طولاني مدت در بدن رخ مي دهد را شرح مي دهند. به ادامه مطلب توجه کنيد تا با مشکلات پشت ميز نشيني بيشتر آشنا شويد.

پمپاژ نشدن خون از پا به قلب، به رگ هاي تحتاني و پا فشار وارد مي کند. به گفته يکي از جراحان قلب و عروق از انگلستان، با فشار وارد آمدن به ديواره هاي رگ ها، مقداري پروتئين و مايعات در بافت ها نشت مي کند و به التهاب منجر مي شود. افرادي که براي مدت طولاني بدون تحرک پشت ميز مي نشينند دچار برآمدگي در رگ هاي پا مي شوند. اين برآمدگي ها که حاوي مايع است، در افراد لاغر نيز مشاهده مي شود. به مرور زمان اين مشکل مي تواند به بروز لکه هاي قهوه اي و سفت شدن پوست و در نتيجه زخم منجر شود. کاهش گردش خون در پا خطر لخته شدن خون را به دنبال دارد اما بيشتر بيماران، عوامل خطر ديگري نيز دارند؛ از جمله افزايش سن. تکان دادن انگشتان پا ،از جا بلند شدن و راه رفتن هر ۲۰ دقيقه يک بار مي تواند به جريان خون کمک کند.

نشستن طولاني مدت مي تواند باعث مقاوم شدن بدن فرد در برابر انسولين شود که اين امر زمينه ساز بروز ديابت نوع ۲ است. زماني که قند به سلول ها مي رسد يک سري واکنش هاي زنجيره اي رخ مي دهد تا به قند اجازه ورود به داخل بافت داده شود. بي تحرکي باعث مي شود قابليت عضله ها در دريافت قند از جريان خون کاهش پيدا کند از اين رو در برابر انسولين مقاوم تر مي شود. حرکت هاي کوچک و منظم، فعاليت انسولين را در عضله بهبود مي بخشد. محققان مي گويند حتي نشستن طولاني مدت در يک روز مي تواند روي ترشح انسولين تأثير بگذارد.

کم تحرکي مي تواند باعث بروز يبوست شود. هنگام نشستن انقباض روده کمتر مي شود و روده خشک و مدفوع سفت تر مي شود.اين حالت طي ۲۴ ساعت بي تحرکي به وجود مي آيد. مي توان با ورزش خطر خشکي روده ها را کاهش داد. روزي ۱۰ دقيقه ورزش ملايم مفيد است.بي تحرکي مي تواند به سوزش سر دل منجر شود. تحرک نداشتن پس از صرف غذا، باعث کندي روند تخليه معده و توليد اسيد مي شود. اين امر مي تواند علايمي چون احساس سوزش استخوان پشت را ايجاد کند. از نوشيدن مايعات هنگام غذا خوردن بپرهيزيد زيرا اين کار روند هضم را کند مي کند بعد از غذا به پياده روي ملايم بپردازيد.

زماني که پشت ميز رايانه به حالت خميده مي نشينيد، براي نگاه کردن به صفحه، مجبور مي شويد گردن خود را عقب بکشيد.اين کار روي اعصاب گردن تأثير مي گذارد و باعث سردرد مي شود. نشستن به حالت خميده، روي شانه ها تأثير مي گذارد و بر مفصل فشار وارد مي کند؛ بنابراين مشکلات شانه بيشتر مي شود.

بهتر است کمر را صاف کنيد و درست بنشينيد.

شايد تصور کنيد که استئوآرتريت تنها در افرادي به وجود مي آيد که به شدت ورزش مي کنند اما محققان مي گويند بين نشستن طولاني مدت و بروز استئوآرتريت ارتباط وجود دارد. نداشتن فعاليت به چاقي مفرط منجر مي شود و بالا رفتن وزن فشار بيشتري روي مفصل ها وارد مي کند. از طرفي ضعيف شدن عضله ها به علت کم تحرکي باعث مي شود هنگام بلند شدن از روي صندلي از دست هايتان کمک بگيريد. اين حالت نشانه ضعيف شدن عضلات بزرگ ران است. برخي معتقدند که ضعيف شدن عضلات مي تواند به استئوآرتريت منجر شود.

محققان استراليايي مي گويند افرادي که بيش از ۱۰ سال کم تحرکي داشته اند، نسبت به ديگران که فعاليت کافي دارند بيشتر در معرض ابتلا به سرطان قسمت پايين روده ( رکتوم) قرار دارند.نتايج بررسي هاي ديگر نيز نشستن طولاني مدت را با افزايش خطر سرطان سينه و سرطان هاي آندومتريال (زنانه) نشان مي دهد. نشستن طولاني مدت باعث ترشح انسولين بيش از حد مي شود که رشد سلول ها را تحريک مي کند.

کم تحرکي ستون فقرات، باعث انعطاف پذيري کمتر آن مي شود و زمينه آسيب ديدگي ستون مهره ها را بر اثر فعاليت هاي روزانه از جمله بستن بند کفش فراهم مي کند.ديسک بين مهره اي ماده اي نرم است که نشستن طولاني مدت باعث مي شود ديسک آسيب ببيند. حرکت هاي ناگهاني، احتمال ديسک کمر را بالا مي برد و باعث درد و سفتي عضله مي شود. با نشستن روي يک صندلي راحت نمي توان مشکل را حل کرد.

نشستن طولاني مدت با افزايش فشارخون و کلسترول ارتباط دارد. اين دو عامل خطر بروز حمله قلبي را بالا مي برد. فعاليت بدني عملکرد رگ ها را بهبود مي بخشد و باعث تنظيم ضربان قلب مي شود که جريان خون در رگ ها را سريع تر مي کند. هر چه جريان خون سريع تر باشد اکسيدنيتريک بيشتري از لايه دروني ديواره رگ ها ترشح مي شود.در نتيجه رگ ها سالم و نرم مي ماند اما در حالتي که فرد تحرک کمتري دارد بدن براي حفظ ضربان قلب بايد فشار بيشتري به رگ ها وارد کند.اين فشار چربي را به ديواره هاي رگ ها وارد مي کند و باعث سفت شدن آن مي شود اين امر مي تواند خطر حمله قلبي را بالا ببرد.