همسر با شخصیت، همسر بی شخصیت!
یک بررسی جدید نشان می‌دهد که در درازمدت زندگی مشترک زوج‌ها در صورتی که شوهر شخصیتی سازگار داشته باشد و و از سلامت مناسبی برخوردار باشد،شادتر خواهند بود. در مقابل باقته‌های این بررسی نشان داد شخصیت سازگار و سلامت زن؛ پیش‌بینی‌‌کننده زندگی شادمان و همدلانه زوج‌ها در دراز مدت نیست.
پژوهشگران می‌گویند وضعیت سلامت شوهر بیش از سلامت زن با ایجاد تعارض و اختلاف در ازدواج ارتباط دارد. به گزارش هلث‌دی نیوز در حالی که بررسی‌های پیشین به کیفیت ازدواج و اثرات آن بر سلامت پرداخته بودند، پژوهشگران در این بررسی می‌خواستند دریابند که برعکس سلامت زوجین چه تاثیری بر کیفیت زندگی مشترک خواهد گذاشت، بنابراین به بررسی چگونگی تاثیر سلامت و صفات شخصیتی زوجین بر اختلافات زناشویی در طول زندگی مشترک درازمدت پرداختند.
این بررسی بر روی 953 زوج که زنان و مردان در آنها بین 63 تا 90 سال داشتند و به طور میانگین 39 سال با یکدیگر زندگی کرده بوند، انجام شد. پژوهشگران به اطلاعات مربوط به سلامت و سایر خصوصیات هر یک از همسران مانند گرایش به سازگاری و نیز معیاری به نام «مثبت بودن»- میزان نگرش مثبت همسران به یکدیگر- را تجزیه و تحلیل کردند.
صفات شخصیتی مانند «برونگرایی» نیز مورد بررسی قرار گرفت. برونگرایی در این بررسی نه تنها بر اساس میزان گشودگی نسبت به دیگران بلکه بر اساس میزان معاشرت اجتماعی، میزان کنترل فرد بر امیالش یا برعکس ویری بودن (تکانشگری) او ارزیابی شد.
این پژوهشگران برای ارزیابی میزان تعارض‌ها و اختلافات زناشویی نیز میزان انتقاد زوج‌ها از یکدیگر، تقاضاهای بیش از حد از یکدیگر و آزارنده بودن رفتارهای همسران برای یکدیگر را ملاک قرار دادند.
سلامت شوهر بر اختلافات تاثیر دارد
نتایج نشان داد که در صورتی که وضعیت سلامت شوهر بد باشد، زوج‌ها با احتمال بیشتری میزان بالایی از اختلافات زناشویی را گزارش می‌دهند. اما عکس این قضیه صادق نیست.
به گفته این پژوهشگران سلامت شوهران ممکن است به این علت تاثیر بیشتری بر زنان داشته باشد که در این صورت زن با احتمال بیشتری ممکن است مجبور شود وظیفه مراقبت و نگهداری از شوهر را به عهده گیرند. بر عکس اگر زن بیمار باشد، ممکن است شوهر از عضو دیگری از خانواده بخواهد که کار مراقبت را انجام دهد.
تاثیرات شخصیت زوجین
یک یافته دیگر این بودن که میزان بالای مثبت بودن شوهر نیز با میزان کمتر اختلافات زناشویی ارتباط دارد و باز عکس این قضیه صادق نبود، یعنی میزان مثبت بودن زنان بر میزان تعارض‌های زناشویی گزارش‌شده بوسیله شوهران تاثیری نداشت.
اما اگر مردان شخصیتی زود رنج داشتند و یا بسیار برونگرا بودند، زنان‌شان بیشتر از وضعیت ازدواجشان شکایت می‌کردند. به گفته این پژوهشگران زندگی کردن با افراد زود رنج مشکل‌تر است و زنانی که شوهران زود رنج دارند، بیش از مردانی که زنان زود رنج دارند، دچار دردسر می‌شوند.
همچنین زنانی که با مردانی ازدواج کرده بودند که میزان برونگرایی‌شان بسیار بالاست، نیز ممکن است در به اصطلاح «سربه‌راه کردن» آنان دچار دردسر شوند و کنار آمدن با میزان بالای انرژی و تکانشگری این مردان برای‌شان مشکل باشد.
علت این تفاوت‌ها چیست
کارشناسان می‌گویند ممکن است این یافته‌ها بیانگر گرایش بیشتر زنان به شخصی کردن امور باشد. زنان به طور معمول نسبت به احساسات دیگران پاسخ‌دهی بیشتری دارند و طوری تربیت می‌شوند که حساسیت بیشتری به رابطه دیگران با خودشان نشان دهند.
بنابراین اگر شوهر از لحاظ شخصیتی مثبت‌تر باشد، زن احتمالا احساس بسیار بهتری نسبت به ازدواجش خواهد داشت. بر عکس به اصطلاح بهانه‌گیر بودن زنان ممکن است تاثیر کمتری بر شوهر بگذارد، چرا که مردان اصولا راحت‌تر با چنین انتفاداتی کنار می‌آیند و به اصطلاح در مقابل‌شان شانه بالا می‌اندازند.
تحقیقات دیگر همچنین نشان داده‌اند که مردان مسن نسبت به زنان مسن معمولا کیفیت ازدواجشان را بالاتر ارزیابی می‌کنند.
این پژوهشگران می‌گویند زوج‌هایی که مدت‌های طولانی زندگی مشترک دارند باید درباره ازدواجشان تامل کنند و ببینند آیا می‌توانند رفتارهای‌شان را طوری تغییر دهند که هماهنگی بیشتری میان‌شان به وجود آید.
برای مثال اگر گرایش مرد این است که به محض بروز نخستین نشانه اختلاف از بحث کنار بکشد، شاید باید بر این گرایش غلبه کند و به بحث ادامه دهد و اختلافات را حل و فصل کند.
در مقابل زنان نیز باید دریابند که گرایش بیشتری به تمرکز بر رابطه عاطفی دارند و این وضعیت آنان را نسبت به انتقادات شوهران‌شان حساس‌تر می‌کند.
پژوهشگران می‌گویند وضعیت سلامت شوهر بیش از سلامت زن با ایجاد تعارض و اختلاف در ازدواج ارتباط دارد. به گزارش هلث‌دی نیوز در حالی که بررسی‌های پیشین به کیفیت ازدواج و اثرات آن بر سلامت پرداخته بودند، پژوهشگران در این بررسی می‌خواستند دریابند که برعکس سلامت زوجین چه تاثیری بر کیفیت زندگی مشترک خواهد گذاشت، بنابراین به بررسی چگونگی تاثیر سلامت و صفات شخصیتی زوجین بر اختلافات زناشویی در طول زندگی مشترک درازمدت پرداختند.
این بررسی بر روی 953 زوج که زنان و مردان در آنها بین 63 تا 90 سال داشتند و به طور میانگین 39 سال با یکدیگر زندگی کرده بوند، انجام شد. پژوهشگران به اطلاعات مربوط به سلامت و سایر خصوصیات هر یک از همسران مانند گرایش به سازگاری و نیز معیاری به نام «مثبت بودن»- میزان نگرش مثبت همسران به یکدیگر- را تجزیه و تحلیل کردند.
صفات شخصیتی مانند «برونگرایی» نیز مورد بررسی قرار گرفت. برونگرایی در این بررسی نه تنها بر اساس میزان گشودگی نسبت به دیگران بلکه بر اساس میزان معاشرت اجتماعی، میزان کنترل فرد بر امیالش یا برعکس ویری بودن (تکانشگری) او ارزیابی شد.
این پژوهشگران برای ارزیابی میزان تعارض‌ها و اختلافات زناشویی نیز میزان انتقاد زوج‌ها از یکدیگر، تقاضاهای بیش از حد از یکدیگر و آزارنده بودن رفتارهای همسران برای یکدیگر را ملاک قرار دادند.
سلامت شوهر بر اختلافات تاثیر دارد
نتایج نشان داد که در صورتی که وضعیت سلامت شوهر بد باشد، زوج‌ها با احتمال بیشتری میزان بالایی از اختلافات زناشویی را گزارش می‌دهند. اما عکس این قضیه صادق نیست.
به گفته این پژوهشگران سلامت شوهران ممکن است به این علت تاثیر بیشتری بر زنان داشته باشد که در این صورت زن با احتمال بیشتری ممکن است مجبور شود وظیفه مراقبت و نگهداری از شوهر را به عهده گیرند. بر عکس اگر زن بیمار باشد، ممکن است شوهر از عضو دیگری از خانواده بخواهد که کار مراقبت را انجام دهد.
تاثیرات شخصیت زوجین
یک یافته دیگر این بودن که میزان بالای مثبت بودن شوهر نیز با میزان کمتر اختلافات زناشویی ارتباط دارد و باز عکس این قضیه صادق نبود، یعنی میزان مثبت بودن زنان بر میزان تعارض‌های زناشویی گزارش‌شده بوسیله شوهران تاثیری نداشت.
اما اگر مردان شخصیتی زود رنج داشتند و یا بسیار برونگرا بودند، زنان‌شان بیشتر از وضعیت ازدواجشان شکایت می‌کردند. به گفته این پژوهشگران زندگی کردن با افراد زود رنج مشکل‌تر است و زنانی که شوهران زود رنج دارند، بیش از مردانی که زنان زود رنج دارند، دچار دردسر می‌شوند.
همچنین زنانی که با مردانی ازدواج کرده بودند که میزان برونگرایی‌شان بسیار بالاست، نیز ممکن است در به اصطلاح «سربه‌راه کردن» آنان دچار دردسر شوند و کنار آمدن با میزان بالای انرژی و تکانشگری این مردان برای‌شان مشکل باشد.
علت این تفاوت‌ها چیست
کارشناسان می‌گویند ممکن است این یافته‌ها بیانگر گرایش بیشتر زنان به شخصی کردن امور باشد. زنان به طور معمول نسبت به احساسات دیگران پاسخ‌دهی بیشتری دارند و طوری تربیت می‌شوند که حساسیت بیشتری به رابطه دیگران با خودشان نشان دهند.
بنابراین اگر شوهر از لحاظ شخصیتی مثبت‌تر باشد، زن احتمالا احساس بسیار بهتری نسبت به ازدواجش خواهد داشت. بر عکس به اصطلاح بهانه‌گیر بودن زنان ممکن است تاثیر کمتری بر شوهر بگذارد، چرا که مردان اصولا راحت‌تر با چنین انتفاداتی کنار می‌آیند و به اصطلاح در مقابل‌شان شانه بالا می‌اندازند.
تحقیقات دیگر همچنین نشان داده‌اند که مردان مسن نسبت به زنان مسن معمولا کیفیت ازدواجشان را بالاتر ارزیابی می‌کنند.
این پژوهشگران می‌گویند زوج‌هایی که مدت‌های طولانی زندگی مشترک دارند باید درباره ازدواجشان تامل کنند و ببینند آیا می‌توانند رفتارهای‌شان را طوری تغییر دهند که هماهنگی بیشتری میان‌شان به وجود آید.
برای مثال اگر گرایش مرد این است که به محض بروز نخستین نشانه اختلاف از بحث کنار بکشد، شاید باید بر این گرایش غلبه کند و به بحث ادامه دهد و اختلافات را حل و فصل کند.
در مقابل زنان نیز باید دریابند که گرایش بیشتری به تمرکز بر رابطه عاطفی دارند و این وضعیت آنان را نسبت به انتقادات شوهران‌شان حساس‌تر می‌کند.
مرجع : سايت خبری همشهری آنلاین
