چرایی گرایش پزشکان به بیمارستان های خصوصی

به گزارش ایرنا ، طرح تمام وقتی جغرافیایی پزشکان از تابستان سال گذشته آغاز شد و اکنون تعدادی از پزشکان در سراسر کشور در این طرح شرکت کرده اند؛ طرحی که ادامه اجرای آن البته با اگر و اما همراه است.

طرح تمام وقتی جغرافیایی پزشکان یکی از اولویت های مهم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و از تکالیف قانونی مندرج در برنامه پنجم توسعه است که بر اساس آن پزشکان ستادی وزارت بهداشت و دانشگاه های علوم پزشکی حق کار کردن در بخش غیردولتی را ندارند و هدف از اجرای آن ارتقای کیفیت کار پزشکان عنوان شده است.
اجرای قانون تمام وقتی هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی، این امکان را فراهم می کند تا ضمن بهره برداری از خدمات تخصصی و مطلوب یک فرد متخصص، او را در امر آموزش نیز به کار گیرند.
بخشی اول قانون تمام وقتی پزشکان مربوط به اعضای ستاد وزارت بهداشت است که شامل وزیر بهداشت، معاونان وزارتخانه، روسای دانشگاه ها و معاونان دانشگاه و در نهایت روسای بیمارستان ها می شود و بخش دوم مربوط به دیگر پزشکان است.
بر این اساس در اردیبهشت سال 92، قسمت اول این قانون ارائه و اواخر تیر ماه ابلاغ شد و اکنون علاوه بر افراد ذکر شده در قسمت اول این طرح، تعدادی از پزشکان کشور در آن شرکت کرده اند.
اجرایی شدن این قانون از یک سو منجر به متمرکز شدن فعالیت یک پزشک در یک مرکز درمانی و آسانی کار بیمار و از سوی دیگر موجب فراهم شدن زمینه اشتغال برای پزشکان تازه وارد به بازار کار می شود.
اما به نظر می رسد در این بین، برخی پزشکان و متخصصان، تمایل بیشتری به فعالیت در بخش خصوصی دارند، درحالیکه فعالیت در بیمارستان های دولتی، بدون امتیاز نیست.


** پزشکان جذب بیمارستان هایی با حقوق بیشتر می شوند
دکتر «محمدرضا میر» به عنوان متخصصی که در دو بخش دولتی و خصوصی فعالیت دارد، درباره انتخاب پزشکان برای فعالیت در بیمارستان دولتی یا خصوصی می گوید: بدیهی است که پزشکان در جایی فعالیت می کنند که زندگی شان تامین شود.
وی می افزاید: پزشکان پس از گذراندن طرح خود و هنگام ورود به بازار کار بطور میانگین 35 سال سن دارند و درصدد داشتن یک زندگی آبرومندانه هستند، بنابراین اگر بتوانند از پس مخارج این زندگی از طریق کار در بیمارستان های دولتی برآیند در این بیمارستان ها فعالیت خواهند داشت.


** امتیازات فعالیت در بیمارستان های دولتی
وی که ریاست بخش جراحی بیمارستان امام خمینی(ره) را نیز برعهده دارد، تصریح می کند: با این وجود به متخصصان جوان توصیه می کنم که کار خود را با فعالیت در بیمارستان دولتی آغاز کنند، زیرا در این نوع فعالیت، رابطه مالی پزشک با بیمار قطع می شود و این مهمترین مساله در امر پزشکی است و در این صورت بسیاری دیگر از مسایل طبابت نیز حل می شود.
این متخصص اضافه می کند: مزیت دیگر فعالیت در بیمارستان های دولتی، آن است که این بیمارستان های جای آموزش و پژوهش هستند و دانش این بیمارستان ها به روز بوده و شاغلان در این بیمارستان ها از کار خود راضی هستند.
میر می گوید: اگر کسی می خواهد در راه پزشکی پیشرفت کند، البته که فعالیت در بخش دولتی بهتر است.


** لزوم ارتقای امکانات بیمارستان های دولتی برای پزشکان
رییس بخش جراحی بیمارستان امام خمینی(ره) تصریح می کند: البته باید امکانات تحقیق و ابزار پژوهش در اختیار پزشکان بخش دولتی قرار گیرد؛ نمی شود که پزشکی بخواهد در بیمارستان دولتی کار تحقیقی کند و برای این کار دنبال «آمارگر» یا چند نفر برای بررسی بیمارانش باشد، اگر خودش بخواهد این کارها را انجام دهد که دیگر به کار خودش نمی رسد.
میر می افزاید: بیمارستان های دولتی، جای پیشرفت و معروفیت است؛ اگر پزشکی در بیمارستان خصوصی کارش خوب است، نتیجه فعالیتش در بیمارستان دولتی هست؛ تحقیق و آموزش در بیمارستان دولتی وجود دارد.
وی خاطرنشان می کند: شاغلان در بیمارستان های دولتی از امتیازات عضویت در هیات علمی دانشگاه و استاد شدن برخوردار هستند و تجربه نشان داده که این پزشکان بهتر با بیماران کنار می آیند، البته استثنا هم وجود دارد و برخی پزشکان در بخش خصوصی به کارهای علمی نیز می پردازند.
میر تصریح می کند: البته امکانات در بیمارستان های دولتی شهرستان ها کمتر است و پزشکان و متخصصان کمتر جذب آنها می شوند اما در بیمارستان های دانشگاهی تهران این مساله وجود ندارد.
ریاست بخش جراحی بیمارستان امام خمینی(ره) خاطرنشان می کند: بطور مثال برای جذب دو رادیوتراپیست در این بیمارستان فراخوان دادیم و 30 نفر از بهترین متخصصان اعلام علاقه مندی برای فعالیت در این پست داشتند.
میر می افزاید: اما اگر امکانات در بیمارستان های دولتی فراهم نباشد، باز هم پزشکانی هستند که بدون چشمداشت مادی و تنها به خاطر عشقی که به کار طبابت دارند در این بیمارستان ها مشغول فعالیت می شوند.


** دستمزد کم پزشکان در بیمارستان های دولتی
رییس بخش جراحی بیمارستان امام خمینی(ره) تصریح می کند: تعرفه پرداختی به متخصصانی که به صورت تمام وقت جغرافیایی در بیمارستان های دولتی کار می کنند و مطب هم ندارند، یک سوم بیمارستان های خصوصی است.
میر می گوید: البته پزشک در بیمارستان خصوصی برای دریافت تعرفه ها، باید همه کارها را خودش انجام دهد و 30 درصد درآمدش را نیز به بیمارستان خصوصی به صورت پورسانت بدهد تا مخارج بیمارستان تامین شود اما در بیمارستان دولتی، افراد دیگر مانند رزیدنت ها و انترن ها، پزشک و متخصص را کمک می کنند.
وی خاطرنشان می کند: بطور مثال یک متخصص در بیمارستان خصوصی در انجام یک عمل جراحی سرطان مری، باید پنج ساعت در اتاق عمل باشد و پس از آن نیز استرس بیهوشی بیمار و استرس وضعیت بیمار در بخش را نیز داشته باشد.


** متخصصان با مکث به بیمارستان های دولتی می آیند
رییس بیمارستان غیاثی نیز به خبرنگار اجتماعی ایرنا می گوید: متخصصان برای ورود به بیمارستان های دولتی ابا دارند و با مکث به این بیمارستان ها می آیند.
دکتر «سیدابوالفتح شیرمردی» می افزاید: بطور مثال در بیمارستان غیاثی به تخصص های زیادی نیاز داریم اما پزشکان به خاطر درآمد بیشتر به سمت بیمارستان های خصوصی می روند.
وی خاطرنشان می کند: درآمد پزشکان در بیمارستان های دولتی و خصوصی با یکدیگر فرق دارد، اما پزشکان شاغل در بیمارستان های دولتی، مزایای ویژه ای دارند که از جمله این امتیازات می توان به امکان عضویت در هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی اشاره کرد که فرصت علمی مطلوبی را در اختیار متخصصان بیمارستان های دولتی می گذارد.
شیرمردی، با بیان اینکه با سختی زیادی توانستیم متخصص سونوگرافی جذب کنیم، گفت: با کمبود متخصصان مغز و اعصاب، رادیولوژی، داروخانه، طب اورژانس، جراحی و اورولوژی روبرو هستیم اما برخی تخصص ها مانند متخصص زنان زیاد داریم.