شنبه ۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 20 Apr 2024
تاریخ انتشار :
سه شنبه ۲۱ بهمن ۱۳۹۳ / ۱۶:۳۶
کد مطلب: 29259
۰

گاه به شوهرم شک می‌کنم: شاید با کسی رابطه دارد؟

گاه به شوهرم شک می‌کنم: شاید با کسی رابطه دارد؟

پاسخ مشاور: یکی از محوری‌ترین مسائل در هر ارتباطی بخصوص ارتباط با همسر، اعتماد است؛ به حدی که اگر آسیب ببیند می‌تواند به از بین رفتن کامل رابطه منجر شود. همه ما ممکن است گاهی دچار شک و بدبینی شویم و نحوه برخورد ما با این شک و بدبینی، میزان آسیب وارد شده به رابطه ما را تعیین خواهد کرد.


با سوءظن، همسرتان را کنترل نکنید!

زمانی که شک در یک رابطه سایه می‌اندازد، کنترل‌گری شروع می‌شود و این موضوع به از میان رفتن احترام و عشق در زندگی مشترک منجر خواهد شد. رفتارهای گذشته یک فرد لزوماً منعکس کننده عملکرد فعلی وی نیست. اگر در حال حاضر مشکل رفتاری بارزی در همسر خود نمی‌بینید و سوءظن شما بیشتر از افکار شما نشأت می‌گیرد، ممکن است که این مسئله ناشی از احساس ناامنی درونی شما و نداشتن اعتماد به نفس باشد. در حقیقت بیشتر اوقات پشت رفتارهای کنترل گرانه، ترس از دست دادن وجود دارد.
همه ما دوست داریم که فرد مورد علاقه‌مان به ما علاقه داشته باشد و برای همیشه با ما بماند؛ اما زمانی که به توانایی‌ها و دوست داشتنی بودن خودمان شک داریم، این تصور در ما به وجود می‌آید که آن قدر خوب نیستیم تا طرف مقابل حاضر شود با ما بماند. در نتیجه بسیاری از رفتارهای ساده همسرمان را دلیلی بر بی‌توجهی وی و دور شدن او از خودمان می‌انگاریم.
اگر این اطمینان وجود داشته باشد که به اندازه کافی خوب و دوست داشتنی و دارای نکات مثبت هستیم که طرف مقابل با ما بماند، دیگر نیازی احساس نمی‌شود که با رفتارهای کنترل گر، فرد مورد علاقه‌مان را مجبور به این کار کنیم.
رفتارهای کنترل‌گرانه نه تنها باعث نزدیک شدن افراد به هم نمی‌شود و شک را برطرف نمی‌کند، بلکه در بیشتر مواقع به صورت معکوس عمل می‌کند و به بی‌اعتمادی بیشتر منجر می‌شود. وقتی فردی دایماً تحت نظر و مراقبت است، احساس فشار می‌کند و چون این احساس فشار، ناخوشایند است به دنبال راه‌هایی می‌گردد که از این تنگنا فرار کند. در نتیجه فاصله می‌گیرد و در ‌‌نهایت آنچه که باعث ترس و نگرانی می‌شد، اتفاق می‌افتد؛ یعنی از دست دادن فرد مورد علاقه‌مان!


شک صحیح را با خود فرد در میان بگذارید

البته گاهی پیش می‌آید که شک افراد درست است و دلایل محکمی در این زمینه وجود دارد. در این گونه مواقع بهتر است موضوع را در فضایی آرام و بدون جنجال با همسرتان در میان بگذارید. اگر با همسرتان برای حل مشکل پیش آمده به راه حل مشترکی نرسیدید، موضوع را با فرد متخصصی مثل یک روان‌شناس یا مشاور خانواده در میان بگذارید و از وی کمک بگیرید. در بیشتر مواقع در میان گذاشتن مسئله با خانواده و دوستان، به دلیل نداشتن تخصص لازم با وجود حسن نیت آن‌ها، به مشکلات اضافه می‌کند.

دور کردن افکار منفی از خود، توجه به توانمندی‌های خود و دوست داشتن خود، افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس و توجه به همسر و داشتن رابطه موثر با وی، نکاتی است که با عملی کردن آن‌ها می‌توانید آرامش را به خود باز گردانید. در صورتی که برای دستیابی به هر کدام از موارد بالا مشکلی داشتید، مطالعه کتاب‌های مربوطه و صحبت با یک روان‌شناس قطعاً کمک کننده است.

(پرک نارویی - کار‌شناس ارشد روان‌شناسی بالینی)

نام شما

آدرس ايميل شما
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود
  • نظرات پس از تأیید مدير حداكثر ظرف 24 ساعت آينده منتشر می‌شود

۱۰ شگرد رسانه‌ای برای اثرگذاری بر باورهای مخاطب
پنج اقدامی که والدین باید در مواجهه با کودکان کابوس زده انجام دهند!
«آلیس در سرزمین عجایب»؛ اختلال روانی عجیب
سندروم مسأله با پدر / آسیب‌های بی‌مهری پدران به دختران
روانشناسی که دنیای سرمایه گذاری را ۱۸۰ درجه تغییر داد
چرا گاهی نمی‌توان بخشید و فراموش کرد؟!
مغز چطور خاطرات ماندگار می‌سازد؟
روانشناسی جمع‌آوری اشیا و یا کلکسیونر شدن
دربارۀ تاثیرات عجیب «ترس از پشیمانی»
چگونه با ذهن آگاهی حواس کودکان مان را جمع کنیم؟
تقاضا برای سلب اختیار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی توسط روانشناسان بالینی!
چرا نباید برای جلب محبت یا عشق التماس کنیم؟
برای اینکه دوستت داشته باشم و به تو احترام بگذارم، مجبور نیستم با تو هم عقیده باشم.