دوستی های طولانی به ازدواج نمی رسد

دکتر مهدی بیاتی، افزود: در دهه 60 ارتباط بین دخترها و پسرها کم بود و پسرها کمتر از نیازهای عاطفی و ارتباطی دختران اطلاع داشتند اما با گسترش وسایل ارتباطی، پسران شناخت بیشتری نسبت به این نیازهای دختران پیدا کرده اند.
یکی از روش هایی که برخی پسران برای رسیدن به اهداف خود از آن استفاده می کنند ارائه پیشنهاد ازدواج است.
برخی دختران وقتی با چنین پیشنهادی روبرو می شوند و فرد را برای زندگی مشترک مناسب تشخیص می دهند، پس از گذشت مدت کوتاهی خود را در اختیار طرف مقابل قرار می دهند که همین امر موجب می شود که پسر علی رغم قصد قبلی برای ازدواج با دختر به علت پر شدن خلاء حسی و جنسی خود، از تصمیمش منصرف شود.

وی با اشاره به اثرات فردگرایی در قبول پیشنهاد ازدواج گفت: به علت افزایش فردگرایی، برخی دختران به محض دریافت پیشنهاد ازدواج به آن پاسخ مثبت می دهند. در حال حاضر به علت گسترش ارتباط افراد در فضای مجازی حتی شاهد هستیم که یک زن متاهل به یک مرد علاقه پیدا می کند و در اصل خلاء عاطفی موجب ایجاد چنین علاقه هایی است.

این روانشناس تاکید کرد: لازم است فرآیند صحیحی را برای ازدواج طی کنیم. در این جهت باید خانواده ها در مرحله انتخاب همسر و پس از آن اطلاع داشته باشند.

بیاتی با بیان اینکه برای انتخاب درست همسر باید در چارچوب مشخصی عمل کرد، گفت: لازم است حداکثر سه ماه دختر و پسر در شرایط مختلف با هم گفت وگو و نیازهایشان در زندگی مشترک و چگونگی دستیابی به آن ها را مطرح کنند. در این مدت دختران نباید وارد ارتباط عاطفی و جذب ویژگی های ظاهری پسر شود چون در غیراینصورت نمی تواند برای آینده خود به درستی تصمیم گیری کند.