چگونه از مرگ مغزی مطمئن شویم؟

-

زمانی می‌توان مرگ مغزی را تشخیص داد که:
- فرد نتواند نسبت به هیچ محرک واکنش نشان دهد.
- فرد هشیار نباشد.
- ضربان قلب فرد و تنفس او را تنها با کمک دستگاه اکسیژن بتوان حفظ کرد.
- شواهد بارزی نشان ‌دهد که آسیب‌های وخیمی به مغز وارد شده و نمی‌توان آن را درمان کرد. نادیده گرفتن سایر بیماری‌ها پیش از آنکه آزمایش مرگ مغزی انجام شود، پزشکان باید یک سری تست‌هایی را انجام دهند تا مطمئن شوند که علائم آن به خاطر بروز عوامل دیگری نبوده است.
برخی از این عوامل عبارتند از:
- اُوردز در نتیجه مصرف زیاد مواد مخدر، آرام‌بخش‌ها، سموم و یا سایر عوامل شیمیایی
- درجه‌‌ حرارت غیر‌عادی بدن
- داشتن بیماری‌ که می‌تواند بر متابولیسم بدن تأثیر بگذارد مانند دیابت یا بیماری کبدی که می‌تواند به خاطر سوء‌مصرف الکل رخ دهد و نیز چاقی تست‌ها دکتر بعد از شناسایی عوامل مذکور، مجموعه‌ای از تست‌ها را انجام خواهد داد. تست‌ها باید به گونه‌ای باشد که مرگ مغزی را تایید کند. معمولا آن‌ها دوبار انجام می‌شود تا درصد خطر آن کم شود.

برخی از کارهایی که طی این تست‌ها انجام می‌شود عبارتند از:
- نور چراغ‌قوه به هر دو چشم تابیده می‌شود تا بتوان تشخیص داد که آیا فرد عکس‌العملی نشان می‌دهد یا نه.
- قرنیه که در حالت عادی بسیار حساس است، با یک دستمال یا نخ پشمی مالیده می‌شود تا فرد عکس‌العمل نشان دهد.
- به قسمت پیشانی فشار وارد شده و دماغ هم فشرده می‌شود تا میزان واکنش‌های فرد سنجیده شود.
- آب بسیار سرد در داخل گوش ریخته می‌شود، این کار باعث تحرک چشم‌ها می‌شود.
- یک لوله‌ی باریک و پلاستیکی در زیر نای قرار می‌گیرد تا مشخص شود آیا باعث حالت تهوع یا سرفه می‌شود یا نه.

- تفاوت‌های مرگ مغزی با کما
در حالت کما شانس بهبود برای برخی بیماران وجود دارد، در صورتی که در مرگ مغزی بهبود بیمار غیرممکن و مرگ وی ظرف چند روز حتمی است.
کما یک نوع اختلال در کارکرد مغز بوده که در آن شخص ـ مشابه مرگ مغزی به دلیل کمبود خون و اکسیژن رسانی به مغز ـ دچار کاهش شدید سطح هوشیاری می‌شود و به هیچ‌یک از تحریکات پیرامونش پاسخ نمی‌دهد، می‌گوید: در حالت کما شخص ممکن است برای مدت طولانی زنده بماند و زندگی نباتی پیدا کند و حتی افرادی که به کما رفته‌اند در صورت سالم بودن ساقه مغز، در اغلب موارد به تنفس غیرارادی خود ادامه داده و ضربان قلب منظمی نیز دارند.
هوشیاری بیماران در حالت کما بسته به میزان پاسخ آنها به محرک‌های گوناگون درجه‌بندی می‌شود. در جریان مرگ مغزی اعضای دیگر بدن مانند قلب، کلیه‌ها یا کبد تا مدتی زنده و قابل پیوند هستند و این ارگان‌ها درصورت اقدام بموقع می‌توانند در بدن شخص دیگری به وسیله پیوند اعضا استفاده شوند. با این حال، تخریب اعضای بدن به فاصله کمی پس از مرگ مغزی شروع می‌شود و به همین علت است که فرایند پیوند اعضا باید هرچه زودتر انجام شود