کاهش خطر ابتلا به روان پریشی با مصرف اُمگا ۳
پژوهشگران استرالیایی و اتریشی بیش از ۷ سال در مورد اثر اُمگا ۳ روی افرادی که در معرض خطر بالای ابتلا به اسکیزوفرنی و اختلالات روانی هستند، به پژوهش پرداختند.
اسکیزوفرنی یک اختلال روانی است که مشخصه اصلی آن از کارافتادگی فرایند های فکری و پاسخ گویی عاطفی ضعیف است. اسکیزوفرنی به طور معمول در دوران نوجوانی یا اوایل دوران بلوغ ظاهر می شود و بیشتر این افراد تحت تاثیر تدریجی ایجاد انواع علائم و نشانه های بالینی قابل توجه قرار می گیرند.
مطالعات و بررسی های پیشین محققان نشان داده که کمبود اسیدهای چرب اشباع نشده اُمگا ۳ و اُمگا ۶ در پیشرفت تعدادی از بیماری های روانی موثر است و مصرف مکمل اسیدهای چرب اشباع نشده اُمگا ۳ می تواند علائم روان پریشی را کاهش دهد.
مطالعات و بررسی های جدید نشان می دهد که مصرف مکمل های غذایی اسیدهای چرب اشباع نشده اُمگا ۳ اثرات طولانی تری حتی پس از یک دوره ۶ تا ۷ ساله بر جای خواهد گذاشت.
این نتایج بر ۷۱ شرکت کننده از ۸۱ شرکت کنندگان اصلی عمل کرده است. محققان دریافتند که ۹.۸ درصد (۴ نفر از ۴۱ نفر) از گروهی که اُمگا ۳ مصرف کرده بودند، دچار پیشرفت عوامل بیماری های روانی شدند در حالیکه این مساله در ۴۰ درصد (۱۶ نفر از ۴۰ نفر) از گروه مصرف کننده دارونما نمایان شد.
علاوه بر این گروه دارونماها بسیار سریع تر دچار علائم جنون نسبت به دیگر اختلالات روانپزشکی شدند.
اسکیزوفرنی یک اختلال روانی است که مشخصه اصلی آن از کارافتادگی فرایند های فکری و پاسخ گویی عاطفی ضعیف است. اسکیزوفرنی به طور معمول در دوران نوجوانی یا اوایل دوران بلوغ ظاهر می شود و بیشتر این افراد تحت تاثیر تدریجی ایجاد انواع علائم و نشانه های بالینی قابل توجه قرار می گیرند.
مطالعات و بررسی های پیشین محققان نشان داده که کمبود اسیدهای چرب اشباع نشده اُمگا ۳ و اُمگا ۶ در پیشرفت تعدادی از بیماری های روانی موثر است و مصرف مکمل اسیدهای چرب اشباع نشده اُمگا ۳ می تواند علائم روان پریشی را کاهش دهد.
مطالعات و بررسی های جدید نشان می دهد که مصرف مکمل های غذایی اسیدهای چرب اشباع نشده اُمگا ۳ اثرات طولانی تری حتی پس از یک دوره ۶ تا ۷ ساله بر جای خواهد گذاشت.
این نتایج بر ۷۱ شرکت کننده از ۸۱ شرکت کنندگان اصلی عمل کرده است. محققان دریافتند که ۹.۸ درصد (۴ نفر از ۴۱ نفر) از گروهی که اُمگا ۳ مصرف کرده بودند، دچار پیشرفت عوامل بیماری های روانی شدند در حالیکه این مساله در ۴۰ درصد (۱۶ نفر از ۴۰ نفر) از گروه مصرف کننده دارونما نمایان شد.
علاوه بر این گروه دارونماها بسیار سریع تر دچار علائم جنون نسبت به دیگر اختلالات روانپزشکی شدند.
