چرا هنگام مطالعه گرسنه می‌شویم؟

از نظر فیزیکی، کار زمانی انجام می‌شود که جسمی که جرم دارد،‌ جا به جا شود یعنی p= m*v .وقتی تفکر می‌کنیم، مولکول‌هایی به کم وزنی تنها چند کیلودالتون مسافتی به کوتاهی چند میکروآنگستروم جابه‌جا می‌شوند. وقتی چندین ساعت فکر می‌کنیم، تفاوت شگرفی در میزان خونرسانی به قسمت‌های یادگیری مغز رخ نمی‌دهد فقط فعالیت‌ها سازمان یافته‌تر انجام می‌شوند و اندکی افزایش در تبادل نروترانسمیترها بین سلول‌های مغز رخ می‌دهد. با این حال، به علت کم وزن بودن نروترانسمیترها و کوتاه بودن فاصله بین سلول‌های عصبی، باز هم نهایتا بیلان و مجموع انرژی مصرف شده،‌ به 4 کیلوکالری به ازای دو ساعت مطالعه عمیق می‌رسد!

یادمان باشد که هر حبه قند 4 کیلوکالری انرژی دارد! این بدان معنی است که فکر کردن و فعالیت‌های فکری و شغل‌هایی که فکری هستند به انرژی بیشتری نیاز ندارند.

دکتر رضا راست منش، دکتری تغذیه در گفتگویی با سلامانه ضمن توضیح این مطلب در پاسخ به این سوال که چرا واقعا در عمل، هنگام فعالیت فکری احساس گرسنگی می‌کنیم، گفت: «وقتی مطالعه می‌کنیم، مغز از لذت آزادی که قبلا داشته محروم می‌شود و مجبور است فعالیتی را انجام دهد که خیلی به ذایقه‌اش خوش نمی‌آید. به خاطر خلاء لذتی که به وجود آمده،‌ مغز در یک اقدام سازشی با ایجاد حس گرسنگی، شرایطی پدید می‌آورد تا فرد سراغ غذا و مخصوصا شیرینی برود تا با دشت لذت شیرینی،‌ خلا پدید آمده ناشی از این اجبار را جبران کند.»

وی در ادامه در رابطه با این مسئله که چرا این حس نهادینه و واقعی می‌شود ادامه داد: «چون ما بلافاصله با یک تلنگر گرسنگی، سریع تسلیم می‌شویم و بلافاصله غذا یا شیرینی می‌خوریم و مغز شرطی می‌شود. اگر تسلیم نشویم، این حس کاذب به مرور سرکوب می‌شود و دیگر با مطالعه و فعالیت فکری حس گرسنگی به سراغتان نمی‌آید!